Φράουλες για γλυκές διακοπές

Η φράουλα είναι πολυετές, έρπον κυρίως αλλά και αναρριχώμενο ποώδες φυτό, το οποίο ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae), με περισσότερα από 20 είδη. Ιδιαίτερα γνωστή στην Ελλάδα είναι η ευρωπαϊκή φράουλα που βρίσκεται και αυτοφυής σε λοφώδεις, δασώδεις και ημιδασώδεις περιοχές. Ο καρπός της άγριας αυτής φράουλας (την ταινία την ξέρουμε, ναι;) είναι μικρός, εξαιρετικά γλυκός και νόστιμος.Οι σύγχρονες καλλιέργειες οδήγησαν στο να δημιουργηθεί μία ποικιλία με μεγάλους καρπούς, γνωστή με την ονομασία ''φράουλα ανανάσα''.

Οι πρώτες φράουλες του Δόκιμου για το 2012, χωρίς ζάχαρες και λοιπά συνοδευτικά

Κατά πάσα πιθανότητα η καταγωγή της φράουλας είναι από τη Χιλή, αν και ήταν γνωστή από την αρχαιότητα στην Ευρώπη. Για παράδειγμα, οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να καταναλώνουν φράουλες στα συμπόσιά τους ενω στο Μεσαίωνα ήταν περιζήτητες για τις ιατρικές ιδιότητές τους (περιέχουν πολλές βιταμίνες, ασβέστιο, φυτικές ίνες και άλλα καλά). Το 18ο αιώνα, νέες ποικιλίες με βελτιωμένη γεύση και όψη κέρδισαν ευρεία αποδοχή, και πλέον η φράουλα θεωρείται ως ένα πολύ νόστιμο και θρεπτικό φρούτο. Έχει επίσης απαθανατιστεί σε ουκ ολίγους πίνακες ζωγραφικής. Εδώ την βλέπουμε να ποζάρει σε πρώτο πλάνο σε ολλανδικό πίνακα του 17ου αιώνα.

Adriaen Coorte, Strawberries (1696)

Τέλος, επειδή με τρώνε τα νύχια μου να γράψω μετά από τόσα σοβαρά και την παπαριά μου, έχω να δηλώσω ότι διαφωνώ (όχι πλήρως αλλά μερικώς) με την κρατούσα άποψη που θέλει τις φράουλες να είναι και καλά ερωτικό / χαμούρικο φρούτο, να τις χαρίζει το αγόρι στο κορίτσι που λιώνει, το επίσημο φρούτο του Αγίου Βαλεντίνου και αρχ&δ*@ μέντολες. Ε, όχι! Εαν θέλετε να ξέρετε, το αμιγώς ερωτικό φρούτο είναι ο ώριμος λωτός! Όσοι αμφισβητείτε τη σοφία του Δόκιμου, δοκιμάστε...

Το σημερινό φρουτο-ποστ ήταν το τελευταίο πρίν από την έλευση του Πάσχα (των Ελλήνων, γηγενών και αποδήμων). Το κατάστημα θα παραμείνει κλειστό για λίγο καιρό οπότε δραττόμεθα της ευκαιρίας για να σας ευχηθούμε καλή Πασχαλιά και καλή ξεκούραση! Θα επανέλθουμε με ταξιδιωτικές αναμνήσεις, νέες μπύρες, ταινιάκια, εκκλησιαστικά δρώμενα, και διάφορα άλλα καλούδια. Μέχρι τότε, γειά χαραντάν!