Σαλαμάκια στη σκεπαστή αγορά της Βουδαπέστης
Β. Τα φαγητά (aka η χαρά του κρεατοφάγου και το πανηγύρι της πάπρικας)
Εισαγωγή: τα βασικότερα χαρακτηριστικά της κουζίνας της Ουγγαρίας είναι το κρέας, τα λαχανικά εποχής και τα μπαχαρικά, κυρίως η πάπρικα. Οι Ούγγροι γενικά τρώνε πολλά λουκάνικα, σαλάμια και κρεατικά σχάρας, σούπες (με κρέας, ψάρι, λαχανικά ή φρούτα), πολλά γλυκά κάθε λογής (κέικ όπως το Dobos, τηγανίτες (palacsinta), στρουντελ-οειδή, κ.α.), τυριά και πολύ ψωμί.
Πρωινό: για οικονομία τρώγαμε πρωινό (σαλαμοτυροσάντουιτς, καφέ/ γάλα και φρούτα) στο σπίτι. Δοκιμάσαμε επίσης φουρνιστά καλούδια όπως το παρακάτω σφολιατοειδές με γέμιση φρούτων (συνοδεία ουγγρικού Μίλκο που ήταν αρκετά καλό).
Μεσημεριανό: για να μην βαρύνουμε από το φαγητό και να κερδίσουμε χρόνο στο ''μαραθώνιο'' που κάναμε για να δούμε οσο περισσότερα αξιοθέατα ήταν δυνατό, συνήθως δεν τρώγαμε σε εστιατόρια αλλά σε υπαίθριες αγορές στα γρήγορα. Παίζει πολύ κρέας, όπως μπορείτε να δείτε στις παρακάτω φωτογραφίες
Πάνω: μία βερσιόν του hun-dog (δλδ Hungarian dog!), με πικάντικο χοιρινό παπρικολουκάνικο και λάχανο ανακατεμένο με τουρσί για σαλατικό. Συνοδεύσαμε με ολόφρεσκα πατατάκια πασπαλισμένα με πάπρικα που μας έκλειναν το μάτι για να έχουμε όλο το πακέτο.
Πάνω: μία διαφορετική βερσιόν του hun-dog (πιο κοντά σε hot dog από την προηγούμενη βερσιόν), με χοιρινό παπρικολουκάνικο, μουστάρδα και μπόλικη καυτερή σάλτσα πάπρικας - μιλάμε για δυναμίτη, όχι αστεία! Δεν προτείνεται σε αρχάριους! Φυσικά, ο Δόκιμος το τσάκισε δίχως έλεος...
Πάνω: η ετοιμασία του μπουκιά-και-συγχώριο lángos (είδος τηγανόψωμου) που δοκιμάσαμε. Η πωλήτρια έχει ηδη βάλει sour cream (άλλη επιλογή ήταν το γιαούρτι) και τρίβει από πάνω μπόλικο τυρί. Υπάρχουν πολλοί συνδυασμοί υλικών ανάλογα με την όρεξη του πελάτη για αλμυρό ή γλυκό.
Μία άλλη λύση για οικονομικό φαγητό είναι η σκεπαστή αγορά (πάνω). Πέρα από τα σαλάμια και τα λουκάνικα Ουγγαρίας σε όλο τους το μεγαλείο, θα βρείτε στο πάνω διάζωμα πολλά φαγάδικα για όλα τα γούστα.
Βραδυνό: όλα τα βράδια στη Βουδαπέστη πήγαμε σε εστιατόρια με παραδοσιακό ουγγρικό φαγητό (ήταν τίνα τρόπο η επιβράβευσή μας για τα χιλιόμετρα που κάναμε κατά τη διάρκεια της ημέρας). Η σούπα goulash (με μοσχαρίσιο κρέας, λαχανικά, πατάτες και άφθονη πάπρικα) είχε την τιμητική της κάθε βράδυ για ορεκτικό. Από τα κυρίως πιάτα που δοκιμάσαμε, πολύ καλή εντύπωση έκαναν το γεμιστό με κρέας λάχανο (Töltött káposzta), το φιλέτο κοτόπουλο με πάπρικα και η ποικιλία με κρεατικά σχάρας (λουκάνικα, μπριζολάκια, κτλ).
Ζεστό goulash να γλείφεις τα δάχτυλά σου
Ειδική μνεία να κάνουμε στο value for money εστιατόριο Lugas το οποίο επισκεφτήκαμε δύο φορές και μείναμε και τις δύο υπερ-ευχαριστημένοι. Πολύ νόστιμο και φτηνό φαγητό, χωρίς εκπτώσεις στην ποιότητα. Υπολογίστε περί τα 3.000 HUF (~10EUR) ανα άτομο για ορεκτικό, κύριο πιάτο, επιδόρπιο και νερό / βαρελίσια μπύρα! Γενικά, η πόλη είναι φθηνή αλλά να έχετε το νου σας για ''καπέλα'' που βάζουν επιτήδειοι στους τουρίστες...
Τα γλυκά: τα βρίσκαμε παντού σε διάφορα σχήματα, χρώματα και γεύσεις. Εκτός από αυτά που θα δείτε στις παρακάτω φωτογραφίες, δοκιμάσαμε επίσης ουγγρικές σοκολάτες από σουπερ μαρκετ που ήταν οκ αλλά τίποτα το ιδιαίτερο.
Λαχταριστά στρούντελ διαφόρων ειδών
Ιδιαίτερο γλύκισμα ψημένης ζύμης που είναι γεμιστή με μαλακό τυρί και σερβίρεται με κρέμα
Πάγκος πεζοδρομίου με τυροκούλουρα και διάφορα γλυκά ''τύπου'' στρουντελ
Σοκολατάκια και τρουφάκια σε πάγκο υπαίθριας αγοράς
Το καλύτερο γλυκό (όνομα δεν θυμάμαι) που φάγαμε στη Βουδαπέστη. Πρόκειται για λεπτή ζύμη που ψήνεται ωσαν κοκορέτσι και κατόπιν πασπαλίζεται με ζάχαρη και ένα υλικό επιλογής (συνήθως κακάο, κανέλα, καρύδα ή τριμμένο καρύδι). Ακούγεται απλό αλλά είναι πεντανόστιμο - ειδικά αυτό με την κανέλα μας άφησε όλους να ζητάμε κι άλλο...Αντί επιλόγου: ολίγα για τα ποτά
Οι μπύρες που δοκίμασα στη Βουδαπέστη δεν με τρέλαναν, αν και δεν έψαξα το θέμα όπως σε άλλες ιεραποστολές για να είμαι ειλικρινής. Από τις ετικέτες που δοκίμασα, άξιες αναφοράς είναι μόνον οι Békésszentandrási Fekete Korsó (μία schwarzbier) και η Dreher Bak (μία σκούρα bock). Όσον αφορά γενικότερα το αλκοόλ, δοκιμάσαμε pálinka (brandy από φρούτα) και τοπικό κόκκινο κρασί. Αν και δεν είναι ευρέως γνωστό, η Ουγγαρία παράγει πολύ καλά κρασιά, με πιο φημισμένο το Tokaj, ένα γλυκό κρασί που αναφέρεται και στον εθνικό ύμνο της χώρας!
2 σχόλια:
Αυτό το goulash φαίνεται όντως πολύ καλό, μ' αρέσουν και οι θερμαντικές σούπες αυτού του τύπου!
Προσπερνώ όμως τα λουκάνικα και τα σαλάμια (που δεν τα 'χω και σε ιδιαίτερη εκτίμηση, sorry :) και πάω αμέσως σ' αυτά τα ωραία στρούντελ -ειδικά αυτά τα κόκκινα με το κεράσι πρέπει να λένε απίστευτα!
Για τις μπύρες απογοητεύτηκα λίγο, περίμενα πως κάτι περίεργο/αξιόλογο θα είχες φυλάξει για το τέλος αλλά δεν πειράζει, μάλλον στην επόμενη ιεραποστολή!
Εξάλλου, καλά να 'σαι και κάτι μου λέει πως θα κάνεις κι άλλες πολλές ακόμα! :)
To goulash einai akrws ethistiko, exw ferei mpolikh paprika pisw sto Nhsi kai hdh xekinhsa na yaxnw tis kalyteres syntages gia na etoimasw mia tsoukala gemath!
Gia tis mpyres, apla prepei na xanapaw Budapesth! Ti krima.... :)))
Δημοσίευση σχολίου