Ιεραποστολή στην πόλη της Μαρίας Θηρεσίας, μέρος β'

Ιεραποστολή στην αυτοκρατορική σνιτσελική Βιέννη, μέρος β'. Για το πρώτο μέρος δείτε εδώ.

Άποψη του εξωτερικού του Kunsthistorisches Museum

Άποψη του εσωτερικού του Kunsthistorisches Museum 

Εαν αγαπάτε τη ζωγραφική της Αναγέννησης και του Μπαρόκ, κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας και ξοδέψτε ένα 2ωράκι στο Kunsthistorisches Museum, το μουσείο ιστορίας της τέχνης, όπου στεγάζονται αριστουργήματα όπως τα παρακάτω

Cranach, Portrait of Herzoginnen Sybille, Emilla and Sidonia von Sachsen (1535)

Raphael, Madonna of the Meadow (1506)

Arcimboldo, Summer (1563)

Correggio, Ganymede Abducted by the Eagle (1535)

Bruegel the Elder, The Tower of Babel (1563)

Bruegel the Elder, The Peasant Wedding (1568/69)

 Caravaggio, The Crowning with Thorns (c. 1602/04)
 

Velázquez, Infanta Margarita Teresa in a Blue Dress (1659)

Vermeer, The Art of Painting (1665/66)

Για τους λάτρεις της μοντέρνας τέχνης η γκαλερί Belvedere (κοντά στα ομώνυμα ανάκτορα) είναι must, καθώς είναι γεμάτη έργα των Schiele και Klimt (ναι, έχουν και Tο φιλί). Την επισκεφτήκαμε αλλά οι φωτογραφίες δυστυχώς δεν επιτρεπόντουσαν.

Αναφορικά με μπύρες (επειδή και η μπύρα είναι μία μορφή τέχνης), ο Δόκιμος δεν δοκίμασε πολλές αλλά σίγουρα δεν τρελάθηκε μ' αυτές που ήπιε. Οι Stiegl και Ottakringer είναι οι μάρκες που θα βρείτε παντού αλλά δεν πρόκειται για κάτι το ιδιαίτερο. Δοκιμάστε τις με το φαγητό. Άξιες δοκιμής βρήκα τις Villacher Pils και Villacher Dunkel (φωτο κάτω) που παράγονται στην πόλη Villach στη νότια Αυστρία.

Γενικά, η Βιέννη μας άρεσε πολύ! Όχι πολύ ακριβή (συγκριτικά με Λονδίνο, Παρίσι και Ρώμη), πεντακάθαρη και με πάμπολλά πράγματα να δείτε και να κάνετε. Παρά τη μικρή δόση αγένειας των ντόπιων που βγάζουν μία ψυχρότητα, περάσαμε όμορφα και οπωσδήποτε θα επιστρέφαμε για να δούμε όσα μνημεία / παλάτια / εκκλησίες δεν προφτάσαμε να επισκεφτούμε τις δύο μέρες του ταξιδιού μας. Η μεγαλοπρέπεια που βγάζει η πόλη, ως παλιά πρωτεύουσα μίας παντοδύναμης αυτοκρατορίας, ανακατεμένη με μία λατρεία του αρχαιοελληνικού πνεύματος που ο επισκέπτης βλέπει παντού, είναι στοιχεία που μας κέρδισαν με την πρώτη ματιά!

Τέλος, να θυμάστε ότι η Βιέννη είναι γνωστή, εκτός από τη Μαρία Θηρεσία, και για τα παρακάτω:

- τις πολιορκίες των Οθωμανών Τούρκων το 1529 και 1683. Δύο φορές προσπάθησαν να καταλάβουν την πόλη οι Οθωμανοί και απέτυχαν και τις δύο. Σε περίπτωση επιτυχίας τους, η μετέπειτα ιστορία της Ευρώπης θα ήταν σίγουρα πολύ διαφορετική από αυτή που γνωρίζουμε. 
- το κρουασάν. Σύμφωνα με ένα ιστορικό ανέκδοτο, μετά την πολιορκία της Βιέννης το 1683, οι φουρνάρηδες της πόλης έψησαν ζύμη στο σχήμα της ημισέληνου της τουρκικής σημαίας για να γιορτάσουν τη νίκη. Δεν ξέρουμε αν είναι αλήθεια ή ψέμματα, με σιγουριά πάντως μπορούμε να πούμε ότι το νόστιμο ζυμαροσκεύασμα είναι αυστριακής καταγωγής (παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι το συνδέουν με τη γαλλική κουζίνα λόγω ονομασίας).
- το περίφημο Συνέδριο της Βιέννης (1815) που ήταν βασικά μία μάζωξη των μεγάλων δυνάμεων της εποχής για να αποφασίσουν τί θα γίνει μετά την ήττα του Ναπολέοντα και με ποιούς τρόπους θα εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των νικητών. Στο συνέδριο έλαμψε, μέσα από τις μηχανορραφίες του, το Αυστριακό πολιτικό λαμόγιο και διπλωμάτης Klemens von Metternich.
- τα πρώτα café / coffeehouses της Ευρώπης. Στη Βιέννη άνοιξαν μερικά από τα πρώτα μαγαζιά που σέρβιραν το (νέο για τους Ευρωπαίους) ρόφημα του καφέ και έτσι η πόλη έγινε η αφετηρία της διάδοσης του καφέ και της κουλτούρας που τον συνοδεύει στην υπόλοιπη Ευρώπη. Η Βιέννη επίσης φημίζεται για τον Viennois καφέ της, έναν εσπρέσσο που σερβίρεται με χτυπημένη κρέμα.
- το βιεννέζικο βαλς (waltz), ένα χορό σε κλειστή θέση για ζευγάρια που πρωτοξεκίνησε από τα αλώνια (χορεύονταν από χωρικούς) και κατέληξε στα σαλόνια (αγαπημένος χορός ευγενών, πριγκήπων και βασιλέων το 18ο και 19ο αιώνα). Παράδειγμα.
- τους Summoning, ένα black metal συγκρότημα που ξεκίνησε το 1993 στη Βιέννη και αντλεί έμπνευση από τον φανταστικό κόσμο του J. R. R. Tolkien για την ιδιαίτερη μουσική και τους στίχους του. Όσοι ψήνεστε να τους ψάξετε, ξεκινήστε από τα Stronghold (1999) και Let Mortal Heroes Sing Your Fame (2001).