Χαρτάκια της Panini που δεν θα ανταλλάζαμε ποτέ - μέρος β'

Διευκρίνισις: οι φανταστικές φωτογραφίες που ακολουθούν δεν έχουν υποστεί καμία επεξεργασία. Το εξίσου φανταστικό κείμενο είναι παρμένο από το el sombrero και είναι του c0n_An. Εμείς απλά αναδημοσιεύουμε.

Ο 'Ολιβερ Καν. Ο τερματοφύλακας που πήγε τη θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου ένα βήμα παραπέρα. Ο άνθρωπος κατάγεται από τον Όλιβερ Καν. Απλά, ξεκάθαρα και ξηγημένα Κάρολε.

Ο Πολ Άτκινσον. Ο άνθρωπος κουιζ. Απαντήστε σωστά αν στη φωτογραφία βλέπετε 4 φρύδια ή 3 μουστάκια και κερδίστε μία υπέροχη συλλεκτική φανέλα της Γουότφορντ.

Ο Μπερτ Ζουρμαν ή γιατί δεν πρέπει να βάζουμε ποτέ το σαμπουάν δίπλα στη χλωρίνη. Δεν εντυπωσίασε ποτέ με την καριέρα του στο ποδόσφαιρο, καθήλωσε κοινό και κριτικούς στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών.

Ο Γκούτι. Ξανθό wet look στα όρια του πριν λίγο με κατούρησε πτερόσαυρος και δεν πρόλαβα να λουστώ. Ας μην επεκταθούμε στο σχολιασμό γιατί είναι προφανές πως στο συγκεκριμένο ενσταντανέ είναι ανήλικο.

Ο Άντονιν Πανένκα. Ναι, ο ''έχω δώσει το όνομά μου σε εκτέλεση πέναλτι'' Πανένκα. Βλέποντας τη συγκεκριμένη φωτογραφία φαντάζεσαι ηδη το διάλογό του με τον τερματοφύλακα λίγο πριν την εκτέλεση: ''Αγαπούλα στο κέντρο και σιγά θα το σουτάρω. Μπορείς να το αποκρούσεις αν θες αλλά δεν είναι κρίμα να μην έχεις τα χεράκια σου στον επόμενο αγώνα;''

Ο Κιμ Σέλστρεμ ή όπως τον φωνάζουν στη φυλή του ''αυτός που μόνο ο Αλέξης Σπυρόπουλος μπορεί να προφέρει σωστά το όνομά του''. Φωτογραφία από την εποχή που του φώναζαν ''Ε, Κάλστρομ'' και απαντούσε ''Αre you talking to me?''

Ο Μάρκο Φαν Μπάστεν. Καδένα, φράτζα και χαμόγελο. Για όλους εμας που θαυμάσαμε γκολ όπως αυτό στον τελικό του Euro 1988, το κενό που άφησε είναι πιο δυσαναπλήρωτο κι απ' αυτό ανάμεσα στα δόντια του.

Ο Κλοντ Ντεμπλάνς. Μοναδική μπούκλα, χαμόγελο που παιχνιδίζει οριακά κάτω από το τροφαντό μουστάκι, απομεινάρι της εποχής που ανέμελα σαλαγούσε γιδοπρόβατα στα απέραντα γαλλικά βοσκοτόπια. Στον ελεύθερό του χρόνο φορούσε μαύρο κοστούμι και καπέλο και ντουμπλάριζε τους Ντιπον και Ντιπον στις περιπέτειες του Τεν Τεν.

Ο Εστεμπάν Καμπιάσο. Στερνή μου χαίτη να σ' είχα τώρα. Κοιτώντας τη φωτογραφία είναι πλεον προφανές. Δεν έπεσαν τα μαλλιά του Εστεμπαν. Κρύβονται από τη ντροπή τους. 

Ο Γιαν Φαν Οσενμπρούγκεν. Όσοι παίζαμε μικροί με τα playmobil-πειρατές δεν μπορούμε παρα να συγκινηθούμε με το playmobil-ποδοσφαιριστής. Απαράμιλλο αρρενωπό στυλ, με μαλλί-κράνος, μούσια και τερηδόνα. Ρισπέκτ.

Και last but not least, όπως θα λέγαμε και στο χωριό, ο Αντόνιο Μπόργκες. Ο θείος που όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει ξεχασμένος σε ένα καφενέ αλλά ντρεπόμαστε να το παραδεχτούμε. Ο επιθετικός που στο τετ α τετ με τον τερματοφύλακα θα προτιμούσε αντι να σκοράρει να ξεκινήσουν μία παρτίδα πρέφα (σ.σ: Χαχα, κλαίω! Εντάξει, ο c0n_An το τερμάτισε!).

Πηγή