Ιεραποστολή στη νότιο Ιταλία, μέρος δ'

Ακολουθεί το τέταρτο μέρος της ιεραποστολής στη νότιο Ιταλία, το ποστάρισμα της οποίας ξεκίνησε τον περασμένο Μάιο και ακόμα συνεχίζεται... Μεγάλη η καθυστέρηση, να μας συμπαθάτε που αυτό το ταξιδιωτικό αφιέρωμα είναι ατελεύτητο. Για τα προηγούμενα επεισόδια δείτε εδώ, εδώ κι εδώ.



Αφήνοντας πίσω μας τη Masseria Ospedale (βλέπε μέρος γ' του ταξιδιού), κινήσαμε για την ονομαστή Νάπολη, την παραθαλάσσια πρωτεύουσα της περιφέρειας της Καμπανίας, με φόντο το Βεζούβιο. Η πόλη ιδρύθηκε από Ευβοείς τον 9ο αιώνα π.Χ. και τέσσερις αιώνες αργότερα ονομάστηκε Νεάπολις (= νέα πόλη). Άκμασε κατά τα ρωμαικά χρόνια, υπήρξε βυζαντινή κτήση και μέρος του Βασιλείου της Σικελίας κατά το Μεσαίωνα, κατόπιν την κατέκτησαν με τη σειρά Ισπανοί, Αυστριακοί και Γάλλοι (και ο Ναπολέοντας μέσα), μέχρι το 1860 όταν η πόλη προσαρτήθηκε στο Βασίλειο της Ιταλίας. Καταστράφηκε ολοκληρωτικά το Β' ΠΠ αλλά κατάφερε να αναγερθεί βιομηχανικά και σήμερα, αν και βρισκόταν σε μία φάση έντονης ανοικοδόμησης, προσπαθεί να ξεπεράσει την οικονομική κρίση.

Η εικόνα της Νάπολης είναι μία μίξη παλαιών και νέων αρχιτεκτονικών στοιχείων, με πολλές γειτονιές να θυμίζουν την Αθήνα, τόσο στα θετικά οσο και τα αρνητικά της.

Η Νάπολη, πέρα από τη σύνδεσή της με τη μαφία (Καμόρα), την ομώνυμη ποδοσφαιρική ομάδα (στην οποία αγωνίστηκε και ο Ντιεγκίτο) και μία πλούσια μουσική παράδοση, είναι επίσης γνωστή για την καταπληκτική Βιβλιοθήκη Βιττόριο Εμανουέλε Γ', τρίτη μεγαλύτερη στην Ιταλία. Μερικά από τα μνημεία της ιταλικής πόλης που προλάβαμε να επισκεφτούμε προτού νυχτώσει.

Το επιβλητικό μεσαιωνικό κάστρο της Νάπολης (Castel Nuovo, 13ος αιώνας μ.Χ.) και άποψη του λιμανιού by night

Ο κόσμος είναι λαλίστατος, ευγενικός αλλά και φωνακλάς (σαν τους Έλληνες), η οδηγική συμπεριφορά έχει σημεία ταύτισης με την αντίστοιχη ελληνική (π.χ. δείτε αυτό)

Ξεχωριστό αφιέρωμα αξίζει στις τοπικές λιχουδιές που δοκιμάσαμε μέσα στις δύο μέρες που μείναμε στην πόλη αλλά εδώ θα αρκεστούμε σε τρεις μόνο αναφορές:

- την καλύτερη πίτσα που έχω φάει (μέχρι τώρα), hands down, στην Pizzeria da Michele

- τον καλύτερο εσπρέσσο που έχω πιει (μέχρι τώρα), φανταστικό άρωμα και γεύση

- το τραγανό, βουτυράτο, γεμιστό με ρικότα κρουασάνι που ακούει στο όνομα sfogliatelle

Θα ακολουθήσει σύντομα το τελευταίο μέρος της ιεραποστολής στη νότιο Ιταλία, το οποίο θα περιλαμβάνει επισκέψεις σε Πομπηία και Αμάλφι, γι' αυτό stay tuned!