Κοιμητήριο Père Lachaise

Είχα ξαναπάει στο Παρίσι δύο φορές τα προηγούμενα χρόνια αλλά σε καμία δεν είχα καταφέρει να επισκεφτώ το διάσημο κοιμητήριο Père Lachaise, όπου σε μία τεράστια έκταση βρίσκονται θαμμένοι επιφανείς άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών. Αυτή τη φορά όμως είχα σχεδιάσει τόσο καλά το πρόγραμμά μου, που πέρασα σχεδόν 3 ώρες περπατώντας ανάμεσα στις τελευταίες κατοικίες μουσικών, ποιητών και λογοτεχνών, το έργο των οποίων σε κάνει να θαυμάζεις το ανήσυχο πνεύμα και την αστείρευτη δημιουργικότητα του ανθρώπου.

Το κοιμητήριο πήρε το όνομά του από τον François de la Chaise (1624-1709), Ιησουίτη εξομολογητή του Λουδοβίκου ΙΔ'. Άνοιξε το 1804 από το Ναπολέοντα αλλά αρχικά οι Χριστιανοί το απέφευγαν επειδή βρισκόταν μακριά από το κέντρο του Παρισιού - και κυρίως επειδή δεν το είχε ευλογήσει η Εκκλησία. Οι αρμόδιοι, σε μία προσπάθεια να αυξήσουν την επισκεψιμότητα και τη χρήση του χώρου (δλδ να προσελκύσουν κηδείες και ταφές!), οργάνωσαν με κάθε επισημότητα τη μεταφορά των λειψάνων του Μολιέρου και του Λα Φονταίν (τους τάφους των οποίων έφαγα σχεδόν 40 λεπτά να ψάχνω μέσα στη βροχή, και τελικά δεν τους βρήκα...) στο κοιμητήριο. Το 1817, έκαναν το ίδιο με τα (υποτιθέμενα) λείψανα του μεσαιωνικού θεολόγου-φιλοσόφου Αβελάρδου και της καλόγριας Ελοίζ, οι οποίοι είχανε φάει τρελό κόλλημα μεtαξύ τους και στο τέλος φασωθήκανε (quel scandale!). Η στρατηγική πέτυχε αφού ο λαός ήθελε να θαφτεί ανάμεσα σε διάσημους πεθαμένους, και έτσι το κοιμητήριο το 1830 είχε πάνω από 33.000 τάφους.

Το μνημείο με τους τάφους του Αβελάρδου και της Ελοίζ

Σήμερα, το Père Lachaise αποτελεί πόλο έλξης αμέτρητων τουριστών (κι εγώ μέσα) και λέγεται ότι είναι το κοιμητήριο με τις περισσότερες επισκέψεις παγκοσμίως. Πάνω από 1.000.000 κόσμος βρίσκεται θαμμένος στα χώματά του, και πολλοί άλλοι στο columbarium όπου βρίσκονται οι στάχτες όσων ζήτησαν καύση των σωμάτων τους. Ανάμεσα στα μνημεία των τελευταίων, βρήκα το συνθέτη Paul Dukas (1865-1935) και το βιολιστή της τζαζ Stephane Grappeli (1908-1997).

Το κοιμητήριο είναι τεράστιο (44 εκτάρια), οπότε ο χάρτης (!) είναι απαραίτητος εαν θέλετε να βγάλετε άκρη. Για να καταλάβετε, ο χώρος είναι χωρισμένος σε μεγάλα τμήματα, με δρόμους για τα αυτοκίνητα ανάμεσά τους! Μάλιστα, μέρος του κοιμητηρίου βρίσκεται σε λόφο οπότε να ξέρετε ότι έχει κάμποσο περπάτημα και ανεβα-κατεβα. Εαν είστε όμως κολλημένοι όπως εγώ, αξίζει τον κόπο. Αρκεί να διαλέξετε ποιούς τάφους θέλετε να επισκεφτείτε και να σχεδιάσετε την πορεία σας καθώς δεν υπάρχει περίπτωση να προλάβετε να δείτε τα πάντα. Μην νυχτώσει κιολας και δεν έχετε προλάβει να φύγετε... Μόλις χαθεί το φως της μέρας, λένε ότι γίνονται περίεργα πράγματα σε τέτοια μέρη...

Ο τάφος του ''ποιητή του πιάνου'' Frederic Chopin (1810-1849), ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πολωνία αλλά μετά το 1830 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι

Ο τάφος του Ιταλού ζωγράφου και γλύπτη Amadeo Modigliani (1884-1920), ο οποίος μετά το 1906 έζησε και δημιούργησε στο Παρίσι

Η μάνα μου μεγάλωσε διαβάζοντας γαλλική ποίηση και λογοτεχνία, οπότε το σπίτι του μικρού -και κατόπιν έφηβου- Δόκιμου ήταν γεμάτο Hugo, Baudelaire, Colette, Rimbaud, Apollinaire, Duras, Breton και δεν συμμαζεύεται. Μεγαλώνοντας με τη σειρά μου, ξεκίνησα να διαβάζω μερικά από τα έργα τους. Με κάποια κόλλησα και συνέχισα, κάποια άλλα δεν με τράβηξαν και σταμάτησα. Τόσα χρόνια αργότερα, η επίσκεψή μου στο Père Lachaise ξύπνησε μνήμες απογευμάτων με τα βιβλία στα χέρια.

Ο τάφος της Sidonie-Gabrielle Colette (1873-1954), γνωστή κυρίως για τις νουβέλες της και τις αμφιλεγόμενες σεξουαλικές προτιμήσεις της. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα που τάφηκε δημοσία δαπάνη στη Γαλλία.

Ο τάφος και η επιτύμβια στήλη του ποιητή και νοβελίστα Guillaume Apollinaire (1880-1918). To ''Βρέχει'' είναι από τα γνωστότερα ποίηματά του:

Il pleut des voix de femmes comme si elles étaient mortes même dans le souvenir. c’est vous aussi qu’il pleut, merveilleuses rencontres de ma vie. ô gouttelettes! et ces nuages cabrés se prennent à hennir tout un univers de villes auriculaires écoute s’il pleut tandis que le regret et le dédain pleurent une ancienne musique écoute tomber les liens qui te retiennent en haut et en bas

Θα ακολουθήσει δεύτερο ποστ για το διάσημο κοιμητήριο, με περισσότερους τάφους, ολίγον από Proust και τραγούδι στο Jim. Όσοι σκέφτεστε ''Δόκιμε, άσε τα μακάβρια θέματα και γράψε τίποτα άλλο'', καλά θα κάνετε να φιλοσοφήσετε τον προορισμό του άνθρωπου.

Με αυτές τις χαρωπές σκέψεις, σας εύχομαι καλό βράδυ!