Ιεραποστολή στη Γρανάδα (β' μέρος)

Επιστρέφουμε σήμερα στην ιεραποστολή του Δόκιμου στην Ισπανία. Αυτό είναι το δεύτερο και τελευταίο μέρος του ταξιδιού μας, εαν θέλετε να θυμηθείτε το πρώτο μέρος στη Βαρκελώνη δείτε εδώ, εδώ και εδώ.

Είναι η τελευταία μας μέρα στη Γρανάδα (για τις πρώτες δύο μέρες δείτε εδώ) και το πρόγραμμα είχε, τί άλλο, το φοβερό και τρομερό φρούριο της Alhambra! Το όνομά σημαίνει ''κόκκινο φρούριο'' και προέρχεται από τον κόκκινο άργιλο με τον οποίο κατασκευάστηκε το μεγαλύτερο μέρος του φρουρίου. Η κατασκευή του και κυρίως τα αραβουργήματα που βρίσκονται στο εσωτερικό του (το μεγαλύτερο μέρος των οποίων είναι αποκαταστάσεις των παλαιότερων έργων) αποτελούν τρανές αποδείξεις της δεξιοτεχνίας των Μαυριτανών τεχνιτών της εποχής. Γι'αυτό, έχει αναγνωριστεί από την UNESCO το 1984 ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.


Η Αλάμπρα δεν είναι απλά ένα συνηθισμένο φρούριο. Θα την περιγράφαμε ορθότερα ως μία μικρή πόλη-παλάτι, ένα μεγάλο σύμπλεγμα παλατιών, κήπων, λουτρών, αρδευτικών καναλιών και οχυρωματικών έργων, το οποίο καταλαμβάνει όλο το λόφο που δεσπόζει πάνω από την πόλη της Γρανάδας. Στη μία πλευρά του λόφου υπάρχει πεδιάδα, ενω στην άλλη ένα μικρό φαράγγι απ'όπου διέρχεται ο ποταμός Darro. Αυτή η οχυρωμένη ακρόπολη υπήρξε η έδρα του τελευταίου αραβικού βασιλείου σε Ευρωπαικό έδαφος, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να διαφεντεύουν την περιοχή.

Η θέα από τον Πύργο του Παρατηρητή, το ψηλότερο κτίσμα της Αλάμπρα. Στο βάθος της δεύτερης φωτογραφίας διακρίνεται ο καθεδρικός της Γρανάδας

Αρχικά η Αλάμπρα δεν είχε ισχυρή οχύρωση, κάτι που άλλαξε κατά τη δυναστεία των Νασριδών (13ος-15ος αιώνας) και την ανάγκη να αντιμετωπίσουν τα στρατεύματα των Ισπανών που πολεμούσαν για την ανακατάληψη της περιοχής. Τελικά όμως, οι πύργοι και τα μεγάλα τείχη που υψώθηκαν δεν δέχτηκαν ποτέ οργανωμένη επίθεση επειδή η Αλάμπρα εγκαταλείφθηκε από τους Άραβες το 1492 όταν οι Ισπανοί κατέλαβαν τη γύρω περιοχή και την πόλη. Γι'αυτό το λόγο, μεγάλο μέρος τους διατηρείται στην εντέλεια μέχρι σήμερα.

Οι ογκώδεις οχυρώσεις περικλείουν ένα μεγάλο συγκρότημα παλατιών και βοηθητικών κτιρίων, τα οποία χωρίζονται χοντρικά σε τρία μέρη:
- το μέρος των πύργων και των καταλυμάτων του στρατού στην άκρη του λόφου
- την κυρίως Αλάμπρα με τα παλάτια των Αράβων ηγεμόνων, τις οικίες αξιωματούχων, τους κήπους, τα λουτρά και άλλα κτίρια
- την πάνω Αλάμπρα (γνωστή και ως Χενεραλίφε) με τα θερινά ανάκτορα των Νασριδών, κήπους και συντριβάνια

Σημειώστε ότι πολλά σημεία της Αλάμπρα αλλοιώθηκαν ή καταστράφηκαν μετά την κατάληψή της από τους Χριστιανούς, σε μία προσπάθειά τους να εξαλείψουν τα Αραβικά στοιχεία και να προσδώσουν στο φρούριο έναν αναγεννησιακό χαρακτήρα. Για παράδειγμα, ο Κάρολος Ε' κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του χειμερινού παλατιού που υπήρχε για να κατασκευάσει το δικό του παλάτι ενω αργότερα ο Φίλιππος Ε' έδωσε Ιταλικό ρυθμό σε πολλά δωμάτια. Ο Ναπολέοντας δε το 19ο αιώνα πήγε ένα βήμα πιο πέρα, καθώς θέλησε να ανατινάξει ολόκληρη την Αλάμπρα μια κι έξω! Ευτυχώς, ένας στρατιώτης παράκουσε την εντολή και εξουδετέρωσε τα εκρηκτικά...

Το εξωτερικό, η είσοδος και η εσωτερική αυλή του παλατιού του Κάρολου Ε'

Τα παλάτια και τα λοιπά κτίρια ενώνονται μεταξύ τους με αίθρια, κήπους, σειρές από κολώνες, διαδρόμους ή μικρότερα δωμάτια, τα οποία προσθέτουν στη λειτουργικότητα των χώρων. Μπορεί το σημερινό συγκρότημα να είναι αποτέλεσμα πολλών προσθηκών που έγιναν από διαφορετικούς ηγεμόνες που έζησαν στην Αλάμπρα, όλες ωστόσο έχουν κοινά χαρακτηριστικά και αισθητική. Όλα τα αρχιτεκτονήματα ''δένουν'' αρμονικά με τα δέντρα και τους περιβάλλοντες κήπους, αφήνοντας ανεμπόδιστη την είσοδο του ήλιου και του άνεμου.

Ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της ισλαμικής αρχιτεκτονικής είναι το τρεχούμενο νερό, κάτι ιδιαίτερα εμφανές στην Αλάμπρα αφού το βλέπεις παντού (κανάλια, συντριβάνια, πισίνες). Αυτό συμβαίνει επειδή το νερό, πέραν των αισθητικών (ομορφιά) και λειτουργικών (ύδρευση-άρδευση) ρόλων του, είναι επίσης σύμβολο εξαγνισμού για τον πιστό (το ίδιο ισχύει στον Χριστιανισμό και σε άλλες θρησκείες).

Το Partal, ένα από τα παλάτια του συγκροτήματος

Η αυλή των μύρτων

Τα λουτρά των κοινών θνητών. Όπως φαντάζεστε, οι ηγεμόνες είχαν τα δικά τους, ιδιωτικά λουτρά - όπως το παρακάτω

Τα αραβικά μοτίβα βρίσκονται παντού: σε προσόψεις, κολώνες, στέγες, υποστηρίγματα, τρούλους, παράθυρα και πύλες.

Η πύλη του κρασιού (της μπύρας δεν είχανε), η οποία το 16ο αιώνα χρησίμευσε και ως κάβα! Μύθος ότι (όλοι) οι Μουσουλμάνοι δεν τα τσούζουν!

Το περίφημο αίθριο των λεόντων (το πετύχαμε σε φάση λίφτινγκ)

Κάπου εδώ νομίζω πως πρέπει να βάλω μία τελεία. Το ποστ ξεκίνησε ως ένα αυτοτελές αφιέρωμα στην Αλάμπρα αλλά τελικά είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να σας δείξω που θα χρειαστεί και δεύτερο μέρος. Περισσότερα αραβικά παλάτια και κήποι, καθώς και η υπέροχη συνοικία του Albaicin στη Γρανάδα, σύντομα!