Με πολλές Στυλιτικές ευχές για καλή ξεκούραση τις άγιες τούτες μέρες! Είθε η χάρη του Κυρίου να κατοικήσει επιτέλους την κεφαλή σας, τα μάλα βασανισμένη από τις αμαρτωλές σας σκέψεις όλα αυτά τα χρόνια!
Το κατάστημα θα παραμείνει κλειστό για λίγες μέρες, τα ξαναλέμε κάποια στιγμή το Μάιο. Αντί επιλόγου, ρίξτε μία ματιά κι εδώ
Ο Κύριος μεθ΄ υμών,
Δόκιμος
Παρασκευή 22 Απριλίου 2011
Κυριακή 17 Απριλίου 2011
Ιεραποστολή: όρος Brocken
Ιεραποστολών συνέχεια και αυτή τη φορά ο στόχος ήταν διαφορετικός και δυσκολότερος. Δεν θέλαμε να πάμε σε μία ιστορική πόλη αλλά σε ένα βουνό, το θρυλικό Brocken, γνωστό από τις αναφορές στον Faust και τις ιστορίες για μάγισσες! Πρόκειται για τη ψηλότερη κορυφή της οροσειράς Harz, η οποία εκτείνεται μεταξύ Κάτω Σαξονίας και Θουριγγίας. Η κορυφή βρίσκεται στα 1.141 μ. και ήμασταν κάτι παραπάνω από αποφασισμένοι να την πατήσουμε!
Προβολή μεγαλύτερου χάρτη
Το σχέδιο εκτελέστηκε ως εξής (δείτε χάρτη): φτάσαμε νωρίς το πρωί με τρένο στο Bad Harzburg εφοδιασμένοι με χάρτη, προμήθειες στα σακίδια και μεγάλη όρεξη για άσκηση παρά το γεγονός ότι είμασταν όλοι αγουροξυπνημένοι. Από εκεί ξεκίνησε ο μεγάλος ποδαρόδρομος που κράτησε πεντέμιση ώρες μέχρι την κορυφή... Κατευθυνθήκαμε νότια μέχρι το τέλος του Bad Harzburg και ακολουθώντας πορεία παράλληλη με το δρόμο, φτάσαμε μετά από λίγο στην αρχή του μονοπατιού μας. Σημάδι του σημείου ένας μικρός καταρράκτης
Το νερό είναι κατάμαυρο εξαιτίας του σιδήρου που έχει το υπέδαφος. Η ιστορία του φράγματος που χτίστηκε τη δεκαετία του '40 είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Μετά το Β' ΠΠ και το χωρισμό της Γερμανίας, η συνοριακή γραμμή έκοβε το φράγμα σχεδόν στη μέση. Τα 2/3 του περάσματος που βλέπετε άνηκαν στη Δυτική Γερμανία και χωριζόταν με τοίχο και ηλεκτροφόρο πλέγμα από το κομμάτι της Ανατολικής. Σήμερα σώζεται μόνο ένας τσιμεντένιος πάσσαλος που θυμίζει στους ταξιδευτές το διαχωριστικό σημείο και την πολυτάραχη ιστορία της χώρας.
Διασχίσαμε λοιπόν το πέρασμα και φτάσαμε απέναντι. Μας υποδέχτηκε ένα πυκνό δάσος και ακολουθήσαμε πορεία νότια κατά μήκος της λίμνης. Οι εικόνες που συναντήσαμε φανταστικές!
Μετά από αρκετή ώρα πορείας, το κλίμα άλλαξε και παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε στα μέσα Απριλίου, η θερμοκρασία είχε πλέον πέσει αισθητά (7-8°C). Φτάσαμε σε ένα ξέφωτο όπου υπάρχει σταθμός-καφετέρια για περιπλανώμενους και αράξαμε. Γύρω μας σταματούσαν πολλοί ποδηλάτες με mountain bikes και εξοπλισμό κάμπινγκ. Όλοι παραγγέλνουν ζεστά, ο Δόκιμος το χαβά του - ε, μα είναι δυνατόν να έχω την ευκαιρία για κάτι καινούργιο και να μην την αρπάξω?
Μετριότατη η μπύρα αλλά ξεδιψάει καλά. Αφού πήραμε τις ανάσες μας, ξεκινήσαμε το δυσκολότερο μέρος της διαδρομής: 4 χιλιόμετρα συνεχούς ανάβασης μέχρι την κορυφή
Στο δρόμο συναντήσαμε αρκετούς 60άρηδες (!) που είχαν την ίδια ιδέα με μας. Προσπεράσαμε με σεβασμό-θαυμασμό και φτάσαμε τα 1.000μ όπου μας περίμενε μία έκπληξη: οι γραμμές της παλιάς ατμομηχανής που ακόμη μεταφέρει ταξιδιώτες στην κορυφή! Λίγο αφού διασχίσαμε τις ράγες, έκανε την εμφάνισή της ξεφυσώντας μαύρο καπνό
Λίγα μέτρα ακόμη και φτάσαμε (σημείο Β στο χάρτη)! Η κορυφή δυστυχώς είναι πανάσχημη εξαιτίας της τεράστιας αντένας και του παλιού ραδιοτηλεοπτικού σταθμού που πλέον χρησιμεύει ως ξενοδοχείο-ρεστοράν. Υπάρχει όμως και μία δόση κουλτούρας, με το μνημείο του Heinrich Heine (1797-1856), ενός εκ των σημαντικότερων γερμανών ποιητών του 19ου αιώνα και εκπροσώπου του Ρομαντισμού που επισκέφτηκε το Brocken το 1824 και το περιγράφει σε ένα από τα έργα του.
Η θέα επίσης μας αποζημιώνει και με το παραπάνω ενω απολαμβάνουμε ένα ''πλούσιο'' μεσημεριανό με σάντουιτς, κράκερς και σοκολάτα. Σύντομα ωστόσο πρέπει να ξεκινήσουμε την κατάβαση
Αντί να επιστρέψουμε από τον ίδιο δρόμο, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε το περπάτημα με πορεία δυτικά προς το χωριό Torfhaus (δείτε χάρτη). Έτσι, μπορέσαμε να κάνουμε μία πολύ όμορφη διαδρομή (περπατήσαμε και το διάσημο Δρόμο του Γκαίτε) και να εξερευνήσουμε την πίσω μεριά του βουνού. Ο εθνικός δρυμός που βρίσκεται το Brocken έχει πληθώρα σπάνιων φυτών και ζώων αλλά μάλλον κάναμε πολύ φασαρία και δεν είδαμε ούτε αλεπούδες, ούτε λύγκες! Οι ταξιδευτές πολλοί και τα μονοπάτια πλέον μεγαλύτερα
Μετά από 2-2.5 ώρες, η μικρή περιπέτειά μας έφτασε στο τέλος της! Από το Torfhaus πήραμε λεωφορείο μέχρι το Bad Harzburg και από εκεί το τρένο της επιστροφής, εξουθενωμένοι μα καταευχαριστημένοι!
Έξτρα: το Brocken αναφέρεται όχι μόνο στη λογοτεχνία μα και τη μουσική. Το βουνό ως μέρος συνάθροισης μαγισσών και τελετουργιών είναι ένα θέμα που επηρέασε, ανάμεσα σε άλλα, τη δημιουργία του άλμπουμ Night on Bröcken των Fates Warning, και έδωσε επίσης το όνομα στους death-άδες Brocken Moon.
Προβολή μεγαλύτερου χάρτη
Το σχέδιο εκτελέστηκε ως εξής (δείτε χάρτη): φτάσαμε νωρίς το πρωί με τρένο στο Bad Harzburg εφοδιασμένοι με χάρτη, προμήθειες στα σακίδια και μεγάλη όρεξη για άσκηση παρά το γεγονός ότι είμασταν όλοι αγουροξυπνημένοι. Από εκεί ξεκίνησε ο μεγάλος ποδαρόδρομος που κράτησε πεντέμιση ώρες μέχρι την κορυφή... Κατευθυνθήκαμε νότια μέχρι το τέλος του Bad Harzburg και ακολουθώντας πορεία παράλληλη με το δρόμο, φτάσαμε μετά από λίγο στην αρχή του μονοπατιού μας. Σημάδι του σημείου ένας μικρός καταρράκτης
Στρίψαμε αριστερά και αφήσαμε πίσω τον πολιτισμό, ξεκινώντας την πρώτη ανάβαση της ημέρας. Στην αρχή ασθμαίνοντας, σύντομα όμως το σώμα μας συνήθισε και αρχίσαμε να απολαμβάνουμε τη διαδρομή. Το μονοπάτι είναι καλά σηματοδοτημένο και έχει λεπτομέρειες που δεν αφήνουν ασυγκίνητο το Δόκιμο - το διαόλι εντός του πράσινου κύκλου εμφανίζεται σχεδόν σε όλες τις πινακίδες και μας ''καλοσωρίζει'' στο βουνό των μαγισσών
Συνεχίσαμε το περπάτημα λίγο ακόμα και κάναμε την πρώτη στάση για δεκατιανό. Καταβροχθίσαμε με μανία τα σάντουιτς, μοιράσαμε 2 μήλα και συνεχίσαμε για το φράγμα Ecker της στενόμακρης τεχνητής λίμνης (δείτε κέντρο στο χάρτη παραπάνω) που ήταν το πέρασμα για την απέναντι πλευρά.
Το νερό είναι κατάμαυρο εξαιτίας του σιδήρου που έχει το υπέδαφος. Η ιστορία του φράγματος που χτίστηκε τη δεκαετία του '40 είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Μετά το Β' ΠΠ και το χωρισμό της Γερμανίας, η συνοριακή γραμμή έκοβε το φράγμα σχεδόν στη μέση. Τα 2/3 του περάσματος που βλέπετε άνηκαν στη Δυτική Γερμανία και χωριζόταν με τοίχο και ηλεκτροφόρο πλέγμα από το κομμάτι της Ανατολικής. Σήμερα σώζεται μόνο ένας τσιμεντένιος πάσσαλος που θυμίζει στους ταξιδευτές το διαχωριστικό σημείο και την πολυτάραχη ιστορία της χώρας.
Διασχίσαμε λοιπόν το πέρασμα και φτάσαμε απέναντι. Μας υποδέχτηκε ένα πυκνό δάσος και ακολουθήσαμε πορεία νότια κατά μήκος της λίμνης. Οι εικόνες που συναντήσαμε φανταστικές!
Μετά από αρκετή ώρα πορείας, το κλίμα άλλαξε και παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε στα μέσα Απριλίου, η θερμοκρασία είχε πλέον πέσει αισθητά (7-8°C). Φτάσαμε σε ένα ξέφωτο όπου υπάρχει σταθμός-καφετέρια για περιπλανώμενους και αράξαμε. Γύρω μας σταματούσαν πολλοί ποδηλάτες με mountain bikes και εξοπλισμό κάμπινγκ. Όλοι παραγγέλνουν ζεστά, ο Δόκιμος το χαβά του - ε, μα είναι δυνατόν να έχω την ευκαιρία για κάτι καινούργιο και να μην την αρπάξω?
Μετριότατη η μπύρα αλλά ξεδιψάει καλά. Αφού πήραμε τις ανάσες μας, ξεκινήσαμε το δυσκολότερο μέρος της διαδρομής: 4 χιλιόμετρα συνεχούς ανάβασης μέχρι την κορυφή
Στο δρόμο συναντήσαμε αρκετούς 60άρηδες (!) που είχαν την ίδια ιδέα με μας. Προσπεράσαμε με σεβασμό-θαυμασμό και φτάσαμε τα 1.000μ όπου μας περίμενε μία έκπληξη: οι γραμμές της παλιάς ατμομηχανής που ακόμη μεταφέρει ταξιδιώτες στην κορυφή! Λίγο αφού διασχίσαμε τις ράγες, έκανε την εμφάνισή της ξεφυσώντας μαύρο καπνό
Λίγα μέτρα ακόμη και φτάσαμε (σημείο Β στο χάρτη)! Η κορυφή δυστυχώς είναι πανάσχημη εξαιτίας της τεράστιας αντένας και του παλιού ραδιοτηλεοπτικού σταθμού που πλέον χρησιμεύει ως ξενοδοχείο-ρεστοράν. Υπάρχει όμως και μία δόση κουλτούρας, με το μνημείο του Heinrich Heine (1797-1856), ενός εκ των σημαντικότερων γερμανών ποιητών του 19ου αιώνα και εκπροσώπου του Ρομαντισμού που επισκέφτηκε το Brocken το 1824 και το περιγράφει σε ένα από τα έργα του.
Η θέα επίσης μας αποζημιώνει και με το παραπάνω ενω απολαμβάνουμε ένα ''πλούσιο'' μεσημεριανό με σάντουιτς, κράκερς και σοκολάτα. Σύντομα ωστόσο πρέπει να ξεκινήσουμε την κατάβαση
Αντί να επιστρέψουμε από τον ίδιο δρόμο, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε το περπάτημα με πορεία δυτικά προς το χωριό Torfhaus (δείτε χάρτη). Έτσι, μπορέσαμε να κάνουμε μία πολύ όμορφη διαδρομή (περπατήσαμε και το διάσημο Δρόμο του Γκαίτε) και να εξερευνήσουμε την πίσω μεριά του βουνού. Ο εθνικός δρυμός που βρίσκεται το Brocken έχει πληθώρα σπάνιων φυτών και ζώων αλλά μάλλον κάναμε πολύ φασαρία και δεν είδαμε ούτε αλεπούδες, ούτε λύγκες! Οι ταξιδευτές πολλοί και τα μονοπάτια πλέον μεγαλύτερα
Μετά από 2-2.5 ώρες, η μικρή περιπέτειά μας έφτασε στο τέλος της! Από το Torfhaus πήραμε λεωφορείο μέχρι το Bad Harzburg και από εκεί το τρένο της επιστροφής, εξουθενωμένοι μα καταευχαριστημένοι!
Έξτρα: το Brocken αναφέρεται όχι μόνο στη λογοτεχνία μα και τη μουσική. Το βουνό ως μέρος συνάθροισης μαγισσών και τελετουργιών είναι ένα θέμα που επηρέασε, ανάμεσα σε άλλα, τη δημιουργία του άλμπουμ Night on Bröcken των Fates Warning, και έδωσε επίσης το όνομα στους death-άδες Brocken Moon.
Παρασκευή 15 Απριλίου 2011
Update: μία κουραστική μέρα
Το κομμάτι της σημερινής βραδιάς, μετά από μία κουραστική μέρα. Σε όσους δεν αρέσει, μπορούν να ακούσουν το καινούργιο άσμα ενός κλασικού συγκροτήματος ;o)
Η νέα μπύρα που δοκιμάστηκε σήμερα σε γερμανική μπυραρία στο Ανόβερο - απλά από τις καλύτερες του είδους που έχω πιεί και κορυφαία στις δοκιμές αυτού του μήνα εως τώρα!
Το ''όνειρο'' για το αυριανό πρωινό - αν και μάλλον με δημητριακά και φρούτα θα τη βγάλω πάλι, επειδή έχει πέσει πολύ κρεατικό τώρα τελευταία...
Ένα πολύ καλό βιβλίο που θέλω να αγοράσω εδώ και καιρό. Αν και έχω διαβάσει αποσπάσματα σε σπίτι φίλου, ποτέ δεν το τελείωσα. Χρήσιμο όχι μόνο για το φοβερό ιστορικό περιεχόμενό του, προιόν έρευνας χρόνων, αλλά και για τη συζήτηση των σχέσεων Ανατολής και Δύσης στις μέρες μας. Ας μην ξεχνάμε ότι ο όρος ''σταυροφορία'' έχει χρησιμοποιηθεί προσφάτως σε διαφορετικό περιεχόμενο...
Η ταινία που θα (ξανα)δω σε λίγο. Ο μεγάλος Werner Herzog σκηνοθετεί, με τον θεόμουρλο ''καλύτερό του φίλο'' Klaus Kinski να εκτελεί στο αριστούργημα Aguirre, The Wrath of God (1972).
Αυτά από μένα για την ώρα. Καλή Παρασκευή, το σ/κ είναι κοντά! Δόκιμος όβερ εντ άουτ
Η νέα μπύρα που δοκιμάστηκε σήμερα σε γερμανική μπυραρία στο Ανόβερο - απλά από τις καλύτερες του είδους που έχω πιεί και κορυφαία στις δοκιμές αυτού του μήνα εως τώρα!
Το ''όνειρο'' για το αυριανό πρωινό - αν και μάλλον με δημητριακά και φρούτα θα τη βγάλω πάλι, επειδή έχει πέσει πολύ κρεατικό τώρα τελευταία...
Ένα πολύ καλό βιβλίο που θέλω να αγοράσω εδώ και καιρό. Αν και έχω διαβάσει αποσπάσματα σε σπίτι φίλου, ποτέ δεν το τελείωσα. Χρήσιμο όχι μόνο για το φοβερό ιστορικό περιεχόμενό του, προιόν έρευνας χρόνων, αλλά και για τη συζήτηση των σχέσεων Ανατολής και Δύσης στις μέρες μας. Ας μην ξεχνάμε ότι ο όρος ''σταυροφορία'' έχει χρησιμοποιηθεί προσφάτως σε διαφορετικό περιεχόμενο...
Η ταινία που θα (ξανα)δω σε λίγο. Ο μεγάλος Werner Herzog σκηνοθετεί, με τον θεόμουρλο ''καλύτερό του φίλο'' Klaus Kinski να εκτελεί στο αριστούργημα Aguirre, The Wrath of God (1972).
Αυτά από μένα για την ώρα. Καλή Παρασκευή, το σ/κ είναι κοντά! Δόκιμος όβερ εντ άουτ
Δευτέρα 11 Απριλίου 2011
Ιεραποστολή: Braunschweig
Ιεραποστολών συνέχεια, και ο Δόκιμος με την κάμερα στο χέρι! Το Braunschweig (αγγλιστί Brunswick) το οποίο βρίσκεται στην Κάτω Σαξονία της Γερμανίας, κοντά στο Ανόβερο, αποτέλεσε τον προχθεσινό μας στόχο!
Έχει πληθυσμό κοντά στο 1/4 του εκατομμυρίου και είναι μία από τις πόλεις που βομβαρδίστηκαν από αγγλο-αμερικάνικες αεροπορικές επιδρομές το 1944 κατά το Β' ΠΠ. Γι' αυτό το λόγο, μεγάλο τμήμα της παλιάς πόλης έχει χαθεί και πολλά μέρη έχουν κτιστεί εκ νέου. Η παραδοσιακή αρχιτεκτονική που έχει σωθεί και ο υπέροχος καθεδρικός πλέον συνυπάρχουν με μοντέρνα κτίρια.
Το Brunswick έχει πλούσια ιστορία που πάει πίσω στο Μεσαίωνα. Την πρώτη αναφορά του ονόματος τη βρίσκουμε σε έγγραφα του 11ου αιώνα. Το 12ο αιώνα, ο Δούκας Ερρίκος ο Λέων (1129-1195) κάνει την πόλη πρωτεύουσα της επικράτειάς του και χτίζει τον καθεδρικό. Από το 13ο μέχρι και το 17ο αιώνα, το Brunswick είναι μέλος της Χανσεατικής Ένωσης, μίας οικονομικής συμμαχίας πόλεων που εκτεινόταν από τη Βαλτική εως τη Βόρεια Θάλασσα. Υπήρξε επίσης κατοικία των ηγεμόνων του Δουκάτου του Brunswick-Lüneburg μέχρι το 1806 - μάλιστα τα φέρετρα ορισμένων βρίσκονται στην υπόγεια κρύπτη του καθεδρικού.
Πέρα από τον καθεδρικό, υπάρχουν κι άλλες εκκλησίες που αξίζουν επίσκεψης για να ανάψετε ένα κερί και να παρακαλέσετε για συγχώρεση αμαρτιών, όπως η εκκλησία του Αγ. Μαρτίνου και η εκκλησία του Αγ. Ανδρέα. Στην τελευταία, μπορείτε μάλιστα με 2 ευρω να ανεβείτε τα 380 σκαλιά του καμπαναριού και να έχετε πανοραμική θέα της πόλης - δεν με αφήσανε επειδή πεινάγαν οι υπόλοιποι της παρέας!
Υπάρχουν επίσης 1-2 μουσεία αλλά αν δεν έχετε πολύ χρόνο θα σας συμβούλευα να μην τα επισκεφτείτε και να περπατήσετε τις πλατείες και τα καλντερίμια για να πάρετε μία γενική γεύση - όπως πράξαμε εμείς. Οι αποστάσεις δεν είναι μεγάλες και άνετα γυρνάτε τα βασικά της πόλης σε μία μονοήμερη εκδρόμα. Παντού φαγάδικα και ειδικά καφετέριες-γλυκατζίδικα, αφού οι Γερμανοί ως γνωστόν 3 εδώδιμα αγαπάνε τρελά: τη μπύρα, το κρέας και τα παγωτά! Εμείς κάτσαμε σε τούρκικο γυράδικο που βρίσκεται στην περατσάδα-κεντρικό δρόμο, φοβερή ποικιλία και καλοψημένο φαγητό!
Σας αφήνω με μερικές φωτο από όμορφα σημεία του Braunschweig. Επέλεξα να μην βγάλω τα μοντέρνα αλλά εκείνα που θυμίζουν την ιστορία της πόλης
Έχει πληθυσμό κοντά στο 1/4 του εκατομμυρίου και είναι μία από τις πόλεις που βομβαρδίστηκαν από αγγλο-αμερικάνικες αεροπορικές επιδρομές το 1944 κατά το Β' ΠΠ. Γι' αυτό το λόγο, μεγάλο τμήμα της παλιάς πόλης έχει χαθεί και πολλά μέρη έχουν κτιστεί εκ νέου. Η παραδοσιακή αρχιτεκτονική που έχει σωθεί και ο υπέροχος καθεδρικός πλέον συνυπάρχουν με μοντέρνα κτίρια.
Το Brunswick έχει πλούσια ιστορία που πάει πίσω στο Μεσαίωνα. Την πρώτη αναφορά του ονόματος τη βρίσκουμε σε έγγραφα του 11ου αιώνα. Το 12ο αιώνα, ο Δούκας Ερρίκος ο Λέων (1129-1195) κάνει την πόλη πρωτεύουσα της επικράτειάς του και χτίζει τον καθεδρικό. Από το 13ο μέχρι και το 17ο αιώνα, το Brunswick είναι μέλος της Χανσεατικής Ένωσης, μίας οικονομικής συμμαχίας πόλεων που εκτεινόταν από τη Βαλτική εως τη Βόρεια Θάλασσα. Υπήρξε επίσης κατοικία των ηγεμόνων του Δουκάτου του Brunswick-Lüneburg μέχρι το 1806 - μάλιστα τα φέρετρα ορισμένων βρίσκονται στην υπόγεια κρύπτη του καθεδρικού.
Από το εσωτερικό του Λουθερανικού καθεδρικού του Αγ. Βλάσσιου
Απόψεις από την κρύπτη: το πανάκριβο φέρετρο της βασίλισσας Καρολίνας, ντυμένο με ασήμι και βελούδο / αντίγραφο ευαγγελίου του 12ου αιώνα
Πέρα από τον καθεδρικό, υπάρχουν κι άλλες εκκλησίες που αξίζουν επίσκεψης για να ανάψετε ένα κερί και να παρακαλέσετε για συγχώρεση αμαρτιών, όπως η εκκλησία του Αγ. Μαρτίνου και η εκκλησία του Αγ. Ανδρέα. Στην τελευταία, μπορείτε μάλιστα με 2 ευρω να ανεβείτε τα 380 σκαλιά του καμπαναριού και να έχετε πανοραμική θέα της πόλης - δεν με αφήσανε επειδή πεινάγαν οι υπόλοιποι της παρέας!
Υπάρχουν επίσης 1-2 μουσεία αλλά αν δεν έχετε πολύ χρόνο θα σας συμβούλευα να μην τα επισκεφτείτε και να περπατήσετε τις πλατείες και τα καλντερίμια για να πάρετε μία γενική γεύση - όπως πράξαμε εμείς. Οι αποστάσεις δεν είναι μεγάλες και άνετα γυρνάτε τα βασικά της πόλης σε μία μονοήμερη εκδρόμα. Παντού φαγάδικα και ειδικά καφετέριες-γλυκατζίδικα, αφού οι Γερμανοί ως γνωστόν 3 εδώδιμα αγαπάνε τρελά: τη μπύρα, το κρέας και τα παγωτά! Εμείς κάτσαμε σε τούρκικο γυράδικο που βρίσκεται στην περατσάδα-κεντρικό δρόμο, φοβερή ποικιλία και καλοψημένο φαγητό!
Το παλιό κάστρο πλέον δεν υπάρχει. Στη θέση του χτίστηκε τεράστιο εμπορικό, αυτό που βλέπετε είναι η κεντρική του είσοδος
Το θέατρο της πόλης. Ο Faust του Γκαίτε ανέβηκε για πρώτη φορά εδώ
Σας αφήνω με μερικές φωτο από όμορφα σημεία του Braunschweig. Επέλεξα να μην βγάλω τα μοντέρνα αλλά εκείνα που θυμίζουν την ιστορία της πόλης
Καλή εβδομάδα σε όλους!
Πέμπτη 7 Απριλίου 2011
Μπαράζ αμαρτωλών φωτο
Δεν θα βγάζει μονάχα η Τζούλια και η Ντούβλη απαγορευμένα! Καιρός να ταράξουμε τα Στυλιτικά νερά! Ακολουθεί συλλογή από φωτο βρωμερές, ανήθικες και σεξιστικές, όποιος χαλιέται να κάνει το σταυρό του και να πει και δέκα Πάτερ ημών φεύγοντας...
Για όσους δεν είναι σίγουροι όταν φεύγουν και την αφήνουν μόνη στο σπίτι...
Τελικά αυτοί οι Ασιάτες είναι πολύ εφευρετικοί...
Το καλύτερο δώρο για τη γιορτή της μητέρας...
Το μπακουροσέντονο - όταν η απελπισία χτυπάει κόκκινο!
Ειδικό κρεβάτι στο οποίο εορτάζεται καθημερινά η μυστική δύναμη του φαλλού!
Μερικοί επιπλέον λόγοι για να επισκεφτείτε τη Μόσχα...
Εντάξει, νομίζω ότι δεν χρειάζεται σχόλιο για το εκφραστικό αυτό αγόρι...
Πήγε κάποιου/ας το μυαλό στο πονηρό?! Σαν δε ντρέπεστε!
Είσαι μόνος στο σπίτι / μόνος εδώ και χρόνια? Απόλαυσέ το!!!
Το καλύτερο - ως συνήθως - το φυλάξαμε για το τέλος! Τη σειρά με τη Νένα Χρονοπούλου τη θυμάστε?
Καλά να περνάτε, και φρόνιμα!
UPDATE - συνεισφορά της Dark Chef:
Aπάντηση: Hell yeah!
Καλά να περνάτε, και φρόνιμα!
UPDATE - συνεισφορά της Dark Chef:
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)