Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007

Υβριδικά

Τελικά όσες καμπάνιες και αν γίνουν από κυβερνητικές ή μη οργανώσεις, πρέπει να νιώσουμε τον κίνδυνο να μας αγγίζει για να τον αντιληφθούμε και ως ρεαλιστικό.
Βάζω πρώτο πληθυντικό και εννοώ όχι μόνο τους καταναλωτές αλλά και τις βιομηχανίες. Γιατί να μπει μια εταιρία στη διαδικασία παραγωγής αν δεν είναι σίγουρη ότι υπάρχει αγορά για το προϊόν της; Οι τύποι ξέρουν από δημοσκοπήσεις.
Στα αυτοκίνητα τώρα. Από τη δεκαετία του 80, που θυμάμαι εγώ, όλο για εξάντληση των φυσικών πόρων μιλάμε αλλά αντί να βγαίνουν οικονομικότερα, η μέση ποσότητα καυσίμου των νέων αυτοκινήτων αυξάνεται.
Μέσα στον τελευταίο χρόνο άρχισαν να βγαίνουν διαφημίσεις και να γίνεται γενικώς προμοτάρισμα για το ποιό μοντέλο καίει λιγότερο. Μία η daihatsu και ακολούθησε η renault με το clio. Κάπου εκεί αρχίζεις να αναρωτιέσαι τί στην ευχή...;
Η μεγάλη αλλαγή όμως έρχεται με τα υβριδικά. Πρωτοπόρος η toyota με το prius. Σήμερα στην ελληνική αγορά κυκλοφορούν τέσσερα υβριδικά μοντέλα: honda civic, toyota prius και δύο ακόμα από τη lexus.
Το άσχημο βέβαια είναι οτι όλη αυτή η νέα τεχνολογία όσο και αν δε θέλει να το παραδεχτεί, εξακολουθεί να βασίζεται στο πετρέλαιο. Ο ''εναλλακτικός'' ηλεκτροκινητήρας είναι μειωμένης ισχύος και συνήθως φορτίζεται από την κινητική ενέργεια που παράγει ο βενζινοκινητήρας. Με άλλα λόγια καμία εξέλιξη στην αναζήτηση νέων πηγών ενέργειας. Στην ουσία αυτό που απασχολεί προς το παρόν δεν είναι η έλλειψη αλλά το κόστος της βενζίνης... Προφανώς ακόμα θεωρείται συμφέρουσα η χρήση της.
Και ενώ η τιμή της ξεπέρασε εδώ και καιρό το 1 ευρώ, τί άλλο πρέπει να γίνει;
Ο καιρός θα το δείξει.
Πληροφορίες για υβριδικά εδώ: www.hybridcars.gr

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2007

Ας προσκυνήσουμε τον Άγιο

Το ζήτημα της υγείας του Αρχιεπισκόπου πριν καλά καλά το καταλάβουμε έγινε μέγιστο κρατικό θέμα. Ας αφήσουμε τα χρήματα που σπαταλώνται σε νοσήλεια και μεταφορές. Σε κάποιο βαθμό ίσως είναι και δικαιολογημένα από τη στιγμή που το κράτος αναλαμβάνει την υγειονομική περίθαλψη των υπαλλήλων του. Αυτό που φαίνεται υπερβολικό και ανεξήγητο είναι η σχεδόν καθημερινή ενασχόληση καθώς και η απόδοση τιμών σε ένα πρόσωπο, που κανείς δεν ξέρει ποιά ακριβώς είναι η προσφορά του στην πρόοδο της χώρας.
Πεθαίνει ένας πολιτικός και τον υμνούμε. Εντάξει. Ας πούμε οτι ο πολιτικός είναι υπεύθυνος για την οικονομία, το στρατό, γενικά τη διαχείρηση ολόκληρης της χώρας. Κάποιον που συνετέλεσε στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας ή τουλάχιστον αυτό πίστεψε ένα κομμάτι του πληθυσμού που τον εξέλεξε, είναι φυσιολογικό και επόμενο να τον τιμούμε.
Ένας Αρχιεπίσκοπος σε τι ακριβώς προσφέρει; Αν δεχτούμε οτι ο τρόπος που διαχειρίζεται η εκκλησία τα εσωτερικά-διαδικαστικά της θέματα δεν αφορά παρα μόνο τους εργαζόμενους σε αυτήν οι υπόλοιποι σε τι φταίμε;
Εκτός βέβαια αν η δικαιολογία αυτής της συμπεριφοράς ''μας'' δε βρίσκεται στις πράξεις του αλλά στην ίδια του την ύπαρξη. Μπορεί να μην το λέμε για να μην μας μπερδεύουν με τα ''μιάσματα'' τους καθολικούς αλλά το ''αλάθητο'' του Αρχιεπισκόπου είναι κάτι το κοινώς αποδεκτό. Ο Χριστόδουλος λοιπόν δεν είναι κοινός θνητός; Ή μήπως πιστεύουμε οτι αυτός είναι ο εξ ονόματος του Θεού επίγειος σωτήρας μας...;
Μπορεί κατά καιρούς να λέγονται διάφορα αλλά ας μην γελιόμαστε. Οι ''πιστοί'' είναι μια κρίσιμη εκλογική μάζα.

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2007

Μουσική βιοποικιλότητα

Έχει πλάκα ο τρόπος που προσπαθούν τα διάφορα μπαρ-κλάμπ να πρωτοτυπήσουν μουσικά. Αυτό γιατί τελικά, καταλήγουν να παίζουν όλοι την ίδια μουσική!
Εξηγούμαι:
Ας αφήσουμε έξω τα μέρη που ακολουθούν το ρεύμα και παίζουν την εκάστοτε ''μόδα''.
Μιλάμε για τους ''ψαγμένους''. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια οι ''ψαγμένοι'' λοιπόν, έπαιζαν ροκ-μέταλ. Αυτό και μόνο εννούσαν όταν ήθελαν κάτι ιδιαίτερο που ναι μεν θα ήταν διαφορετικό αλλά θα μάζευε και αρκετό κόσμο για να πουλήσουν κάπου και τις μπόμπες τους.
Τλευταία οι ψαγμένοι άλλαξαν ρότα. Η νέα πρωτοτυπία είναι ελέκτρο-τζαζ. Όλο αυτό συνδυάζεται με μαλλί φουντωτό με φράτζα. Κάτι σαν βότκα με τζίτζερ και σπράιτ. Μεγάλη ζαλάδα δηλαδή. Αλλά τι ξέρω εγώ; Γεράματα..........
Τελοσπάντων τα νέα ήθη έχουν εξωθήσει την παλιά ''ψαγμένη'' μουσική σε μεσοβδομαδιάτικα events. Όσοι λοιπόν την βρίσκουν με τα καινούργια-συγχαρητήρια! Οι υπόλοιποι ας πάμε για τσαγάκι.

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2007

Ας φακελωθούμε για να σωθούμε


Με αφορμή τα κόλπα που ακολουθεί εδώ και καιρό η ΠΑΕ ΠΑΟ για να ελέγξει καλύτερα τους οπαδούς της ομάδας θα ήταν πολύ χρήσιμο να αρχίσει να ανησυχεί και η ελληνική δικαιοσύνη ως προστάτης των δικαιωμάτων του πολίτη στη χώρα.
Η αλήθεια είναι ότι επειδή σε θέματα οργάνωσης γενικότερα δεν είμαστε ως κράτος ότι πιο... συνεπές οπότε μέχρι στιγμής φακελώματα κα αντιμετωπίζονται κάπως ελαφρά και περιστασιακά. Η μόνη περίπτωση οργανωμένης ''απάντησης'' σε πρόγραμμα συλλογής προσωπικών στοιχείων ήταν στην πρώτη προσπάθεια συστηματικής και δημόσια ελεγχόμενης παρακολούθησης με τοποθέτηση καμερών σε δημόσιους χώρους. Ακούσαμε ισοπεδωτικές θέσεις και καθόλου ψύχραιμες αναλύσεις. Ο στύλος είχε τοποθετηθεί.
Επειδή λοιπόν είμαστε του μπάχαλου -ορθά- και μας αρέσει να εστιάζουμε στο δέντρο και όχι στο καμένο δασάκι-όχι και τόσο ορθά-, οι αντιδράσεις σε όλες αυτές τις ιδιωτικές εταιρίες που βρίσκουν πανεύκολα τα προσωπικά δεδομένα του καθενός ήταν και είναι χλιαρή.
Δεν προσφέρει σε τίποτα η αίτηση στην ανεξάρτητη αρχή. Ποίος θα επιδιώξει δικαστικό αγώνα επειδή μία κυρία τον πήρε στις εφτά το πρωί για να του πουλήσει πιστωτική κάρτα. Η ανεξάρτητη αρχή πρέπει επιτέλους να αναλάβει ή ίδια το έργο που της έχει ανατεθεί και να μην περιμένει τα πάντα από φιλότιμους πολίτες.
Και έρχομαι πάλι στην αφορμή μου. Κάποτε -όχι πριν από πολλή καιρό- ξεκίνησε μια ιστορία που για να μπεις σε οποιοδήποτε γήπεδο έπρεπε να δώσεις τα στοιχεία της ταυτότητας σου.Επειδή ο φόβος φυλάει τα έρμα και κάπως πρέπει να κατοχυρωθεί η ιδιοκτησία απέναντι στον τρελό που θα βάλει φωτιά στο κάθισμα του και θα το πετάξει στον διπλανό του, η απαίτηση φάνηκε-και φαίνεται- λογική. Με νέο όμως φιρμάνι αυτό δεν είναι πια αρκετό. Απαιτείται λοιπόν ΑΦΜ,ΔΟΥ και φυσικά φωτοτυπία ταυτότητας.
Ποιόν ιδιώτη και γιατί πρέπει να νοιάζει αν εγώ φοροδιαφεύγω ή για να το πούμε διαφορετικά, από πού και ως που για να αγοράσω ένα εισιτήριο χρειάζονται όσα για να βγάλω πιστωτική; Πώς φτάσαμε από το ένα σημείο στο άλλο;
Η ελληνική κοινωνία είναι πολλή φρέσκια σε αυτές τις καταστάσεις και οι πιο ''έξυπνοι'' όπως πάντα τρέχουν να εκμεταλλευτούν. Δε θα αργήσει ο καιρός που τα γήπεδα για αυτούς του λόγους θα μείνουν εντελώς άδεια, οι ιδιοκτήτες μπορεί να αρπάξουν και καμία όπως και καμιά τηλεφωνήτρια τραπεζών και τα αφεντικά της θα βρεθούν κανα μεσημεράκι ευελπίδων και τα πράγματα θα πάρουν τη σειρά τους.