Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Καλά μας Χριστούγεννα???

Οι μέρες περνάνε και αυτά που βλέπουμε στην Αθήνα τελειωμό δεν έχουν... Ευτυχώς που υπάρχει και το διαδίκτυο και μπορούμε να μάθουμε πολύ περισσότερα από όσα βλέπουμε και ακούμε σε τηλεόραση, ραδιόφωνο και εφημερίδες... Με αφορμή λοιπόν το αγοράκι ο κόσμος βγήκε στους δρόμους και τα ''πανηγύρια'' συνεχίζονται για 13η συνεχόμενη μέρα...
Η Ελλάδα έγινε ρόμπα, έρμαιο στον κάθε ξένο δημοσιογράφο που λέει το μακρύ και το κοντό του, απίστευτες φωτογραφίες και σοκαριστικά βίντεο κάνουν το γύρο του κόσμου, καθημερινές πορείες και συλλαλητήρια από νέους και απλούς πολίτες, επεισόδια στην ημερήσια διάταξη, πανό αναρτημένα στο βράχο της Ακρόπολης για να φαίνονται από παντού, κλειστά σχολεία και πανεπιστήμια, μαθητές που διαμαρτύρονται επειδή δολοφόνησαν τον Αλέξη αλλά και μαθητές που συμμετέχουν επειδή έτσι κάνουν όλοι, ο αρμόδιος υπουργός να ζητάει τα ονόματα των εκπαιδευτικών που συμμετέχουν στις πορείες (!), φοιτητές που νιώθουν πραγματικά αυτά για τα οποία φωνάζουν αλλά και φοιτητές που βαριούνται να διαβάσουν για την εξεταστική, καταστηματάρχες να προσπαθούν να σώσουν ό,τι ξέμεινε από το λεηλατημένο βιος τους, βανδαλισμοί και καταστροφές δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας που δεν έχουν προηγούμενο, πετροπόλεμος, μολότωφ και δακρυγόνα μέχρι τελικής πτώσεως, κουκουλοφόροι να σπάνε και να καίνε χωρίς ντροπή - ανενόχλητοι, μετανάστες που βγάζουν το άχτι τους, κάμερες που δεν ξέρουν πού να πρωτοκοιτάξουν και τί να πρωτοκαταγράψουν, πυροβολισμοί εναντίον μαθητών, ο δήμαρχος να προσπαθεί να σώσει το νέο δέντρο που τοποθετήθηκε στην πλατεία Συντάγματος αφού του κάψανε το πρώτο, τύποι που παραπονιούνται επειδή δεν πρόλαβαν να κάνουν τα ψώνια τους και να ανέβουν στο καρουζέλ (άλλωστε μέσα σε όλα αυτά χάθηκε και η ατμόσφαιρα των εορτών!), η κυβέρνηση να κοιτάει σαν χάνος ενώ ο κώλος μας έχει πιάσει φωτιά εδώ και μέρες, τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα να ρίχνουν ευθύνες ο ένας στον άλλο κι όλοι μαζί στη δεξιά, αντί από κοινού να κάτσουν σε ένα τραπέζι μπας και βρεθεί καμία λύση, τρομολαγνεία σε εφημερίδες και κανάλια, ελεεινοί δημοσιογράφοι που δυναμιτίζουν το κλίμα για να ανεβάσουν τα νούμερα/προστατέψουν την παράταξή τους, δημόσια πρόσωπα που το παίζουν ειδικοί με κάθε ευκαιρία, διαδηλώσεις συμπαράστασης σε πολλές χώρες ανα τον κόσμο, η αστυνομία να κυνηγάει και να συλαμβάνει αυθαίρετα όποιον γουστάρει, αγνοώντας τα κωλόπαιδα που κάνουν γης μαδιάμ ό,τι βρουν μπροστά τους 50 μέτρα πιο κάτω, καταλήψεις κτιρίων και δημόσιων υπηρεσιών, αγανακτισμένοι πολίτες να μην ξέρουν ποιόν να πρωτογιουχάρουν, τους κουκουλοφόρους, τους πολιτικούς ή την αστυνομία, κλάματα από πιτσιρίκες, σπρωξιές από πιτσιρίκους, γραφικοί και κολλημένοι να μην ξεκολλάνε από το παρελθόν, φωνάζοντας συνθήματα της εποχής του παππού μου, κλίμα τρομοκρατίας και εκφοβισμού, το Σύνταγμα, η Ακαδημίας, η Πανεπιστημίου να θυμίζουν πεδίο μάχης, δρόμοι κλειστοί, δρόμοι της φωτιάς...
''Πανηγύρια'' πρωτόγνωρα για την Ελλάδα, που μόνο με άλλες εποχές μπορούν να συγκριθούν. Διαδηλώσεις, φωτιές, καταστροφές και συμπλοκές πάντοτε είχαμε, δεν είναι αυτό το καινούργιο, ο Έλληνας άλλωστε είναι και από τη φύση του αντιδραστικός και οξύθυμος... Το νέο στοιχείο στα γεγονότα αυτού του Δεκέμβρη είναι η μαζική συμμετοχή του κόσμου (και ειδικά της νεολαίας) καθώς και η ένταση και η διάρκειά τους. Αυτό πιστεύω δείχνει κάτι περισσότερο από την εικόνα μίας ''μεμονωμένης ομάδας ταραξιών που τα σπάνε'' που θέλουν κάποιοι να καλλιεργήσουν... Φτάνει όμως αυτή η γενικευμένη αντίδραση για να οδηγήσει σε μία αλλαγή? Μήπως πρέπει να αποκτήσει οργάνωση, να διοχετευθεί σωστά και να μην εκφυλίζεται σε μεμονωμένα περιστατικά εδώ κι εκεί? Να υπάρξουν συγκεκριμένα αιτήματα, να δει όλος ο κόσμος ότι πραγματικά υπάρχει δίψα για κάτι καλύτερο και ότι όσα γίνονται σήμερα δεν θα ξεχαστούν μετά τις γιορτές. Μόνο έτσι πιστεύω θα υπάρξει κάποιο νόημα σε αυτό τον πανικό... Ευχόμαστε όσα γίνονται να φέρουν κάποιο αποτέλεσμα προς το καλύτερο, ώστε να μην χρειαστεί να ξαναζήσουμε παρόμοιες σκηνές απείρου κάλλους...

Ο Δόκιμος επιστρέφει από την ιεραποστολή αύριο, δια ξεκούραση και νουθεσίες. Προς το παρόν, απολαύστε το Χριστουγεννιάτικο δώρο του Στύλου: το στυλ της διαδήλωσης, απίστευτο αφιέρωμα από ελληνικό site που σέβεται και σκέφτεται τις αναγνώστριές του! Αν μη τι άλλο, και λίγο χιούμορ μέσα σε όλη αυτή τη μαυρίλα κακό δεν κάνει... Να είστε καλά!

Ο Κύριος μεθ΄υμών,
Δόκιμος & Στηλίτης

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

Πρακτικός οδηγός για την περίπτωση σύλληψης

Αναδημοσιεύω το εξαιρετικό ποστ του tvxs.gr, μια και οι μέρες που ζούμε είναι πονηρές και ο Όξαποδω έχει πολλά ποδάρια...
Μάθετε τα δικαιώματά σας για να προστατευθείτε από την αστυνομική αυθαιρεσία.
Ο μικρός αυτός οδηγός θα σας δώσει ορισμένες πρακτικές οδηγίες για τα δικαιώματα που έχετε και το τι ακριβώς πρέπει να κάνετε, σε περίπτωση «δυσάρεστης επαφής» με τις αστυνομικές αρχές.

Είτε πρόκειται για εξακρίβωση στοιχείων, είτε για σωματική έρευνα, είτε για προσαγωγή, είτε για έρευνα σε σπίτι, είτε για σύλληψη, πρέπει όλοι να θυμόμαστε πως το Σύνταγμα και οι νόμοι προστατεύουν τον κατηγορούμενο. Αυτό σημαίνει πως έχετε δικαιώματα και πρέπει να απαιτήσετε να τα ασκήσετε! Η αστυνομία δε θα σας τα χαρίσει, αντιθέτως θα βασιστεί στην άγνοια, τον πανικό και τις βεβιασμένες κινήσεις σας, αν χάσετε την ψυχραιμία σας.

1. Εξακρίβωση στοιχείων


Αν σας σταματήσει αστυνόμος στο δρόμο και απαιτήσει να του δείξετε την αστυνομική σας ταυτότητα, οφείλετε να το κάνετε. Αν αρνηθείτε, μπορεί να τιμωρηθείτε με φυλάκιση από 10 ημέρες ως 1 χρόνο. (άρθρο 157 του νόμου 2458/1953).
ΠΡΟΣΟΧΗ: Αφού δείξετε την ταυτότητά σας, έχετε εκπληρώσει τις νόμιμες υποχρεώσεις σας. Μην απαντάτε σε άλλες ερωτήσεις, τύπου «τι κάνεις εδώ;» «πού πηγαίνεις;» κλπ διότι είναι παράνομες.

Μπορεί στη συνέχεια οι αστυνόμοι να σας ζητήσουν να τους ακολουθήσετε στο τμήμα για «εξακρίβωση στοιχείων». Εφόσον έχετε δείξει την ταυτότητά σας, αυτό είναι παράνομο, γι’ αυτό οφείλετε να διαμαρτυρηθείτε. Αν παρ’ όλα αυτά σας αναγκάσουν να τους ακολουθήσετε, τότε αυτό που συμβαίνει είναι στην πραγματικότητα μία παράνομη σύλληψη, αφού σας πηγαίνουν στο τμήμα χωρίς να υπάρχει ούτε ένταλμα σύλληψης ούτε κλήση για προσαγωγή μάρτυρα! Άρα στο τμήμα πρέπει απλώς να δώσετε και πάλι τα στοιχεία σας και να αρνηθείτε να απαντήσετε σε οποιαδήποτε άλλη ερώτηση. Να επαναλαμβάνετε διαρκώς πως είναι παράνομο να σας κρατούν εκεί και να απαιτείτε να μιλήσετε με το δικηγόρο σας.

2.Σύλληψη

Η αστυνομία μπορεί να σας συλλάβει μόνο αν συντρέχει μία από τις παρακάτω προϋποθέσεις:
Α. Αν έχει εκδοθεί εναντίον σας ένταλμα σύλληψης
Β. Αν διαπράξατε αυτόφωρο έγκλημα.


Α. Αν έχει εκδοθεί εναντίον σας ένταλμα σύλληψης

Το ένταλμα σύλληψης είναι έγγραφο το οποίο εκδίδεται από τον ανακριτή και επιδίδεται από την αστυνομία στον ύποπτο.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Πολύς κόσμος πιστεύει πως ο ανακριτής είναι ένας αστυνομικός. Αυτό είναι λάθος. Ο ανακριτής είναι δικαστής, που διενεργεί την ανάκριση, και μόνο αυτός μπορεί να υπογράψει ένταλμα σύλληψης.

Επιπλέον το ένταλμα, σύμφωνα με το νόμο, πρέπει να αναφέρει τα στοιχεία σας και ακριβώς την πράξη για την οποία κατηγορείστε! Τα γενικά και αόριστα εντάλματα είναι παράνομα. Ο κατηγορούμενος έχει δικαίωμα να ξέρει ακριβώς για τι κατηγορείται. Ελέγξετε το ένταλμα και απαιτείστε να υπογράψετε την «έκθεση σύλληψης», ένα έγγραφο που θα αποδεικνύει τον τόπο και το χρόνο της σύλληψης.

Στη συνέχεια, ακολουθείστε τους αστυνομικούς, χωρίς να απαντήσετε σε ερωτήσεις. Εννοείται πως οποιαδήποτε βιαιοπραγία ή εξύβριση προς κατηγορούμενο που συνεργάζεται είναι παράνομη. Αν σας συμβεί, οι αστυνομικοί θα διαπράττουν ποινικά αδικήματα και μπορείτε να τους μηνύσετε.

Β. Αν διαπράξατε αυτόφωρο έγκλημα

«Αυτόφωρο» ονομάζεται ένα έγκλημα από τη στιγμή στην οποία τελείται μέχρι το τέλος της επόμενης ημέρας. Σε περίπτωση αυτόφωρου εγκλήματος, ο νόμος δίνει στην αστυνομία το δικαίωμα να συλλάβει το δράστη, χωρίς δικαστικό ένταλμα σύλληψης. Αυτό κατ’ αρχήν είναι σωστό, διότι θα ήταν παράλογο να έβλεπε π.χ. ένας αστυνόμος κάποιον βιαστή ή ληστή επί τω έργω και να έπρεπε να περιμένει να εκδώσει ο ανακριτής το ένταλμα! Ως τότε, ο δράστης θα είχε ήδη εξαφανισθεί.
Από την άλλη, όμως, η ελευθερία αυτή της αστυνομίας, οδηγεί συχνά σε αυθαιρεσία, γι’ αυτό πρέπει να είστε ιδιαίτερα ψύχραιμοι και να ξέρετε ακριβώς ποια είναι τα δικαιώματά σας.

Οι αστυνόμοι που σας συλλαμβάνουν οφείλουν να σας δηλώσουν το έγκλημα για το οποίο σας πηγαίνουν στο τμήμα. Επαναλαμβάνουμε πως γενικές και αόριστες αιτίες συλλήψεως είναι παράνομες. Ζητήστε να υπογράψετε «έκθεση σύλληψης». Αυτό το έγγραφο θα αποδεικνύει το πώς ακριβώς έγινε η σύλληψη και θα σας είναι χρήσιμο στη συνέχεια.
Στο τμήμα δηλώστε τα στοιχεία σας και μην απαντήσετε σε άλλες ερωτήσεις. Μην αφήσετε να σας ξεγελάσουν, λέγοντας πως «δεν θα σας πουν ακόμα για τι κατηγορείστε» Απαιτείστε είτε να σας αφήσουν να φύγετε είτε να σας «αποδώσουν κατηγορία». Αυτό σημαίνει να σας πουν για τι ακριβώς κατηγορείστε, να σας ονομάσουν «κατηγορούμενο».

Το να είσαι «κατηγορούμενος», έχει τεράστια νομική σημασία. Ο κατηγορούμενος ΔΕΝ είναι μάρτυρας, δεν οφείλει «να πει την αλήθεια, και μόνο την αλήθεια, χωρίς φόβο και πάθος»! Το αντίθετο, ο κατηγορούμενος έχει το λεγόμενο «δικαίωμα της σιωπής». Δηλαδή σε όλες τις ερωτήσεις δεν οφείλει να πει την αλήθεια, δεν οφείλει να πει τίποτα, μπορεί απλώς να πει «αρνούμαι την κατηγορία» ή απλά να πει «δεν απαντώ»!
Ο κατηγορούμενος ΔΕΝ ορκίζεται και κάθε τι που δήλωσε, αν είχε αναγκασθεί να ορκισθεί, απαγορεύεται να χρησιμοποιηθεί στη μετέπειτα διαδικασία. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι πως αυτή η διάταξη δεν εφαρμόζεται αυστηρά και συχνά παραβλέπεται. Γι΄αυτό, για να μη χειροτερεύσετε τη θέση σας, αρνηθείτε να ορκισθείτε ή να υπογράψετε οποιοδήποτε έγγραφο που λέει πως κάνατε δηλώσεις υπό όρκο.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Μέχρι να έρθει ο δικηγόρος σας, μη δίνετε εξηγήσεις, μην προσπαθείτε να δικαιολογηθείτε, μη λέτε καν «δεν ξέρω», μην υπογράφετε τίποτα. Δεν είστε υποχρεωμένοι να απαντήσετε, οι ελληνικοί νόμοι και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σας δίνουν το δικαίωμα να μην δώσετε ΚΑΜΙΑ εξήγηση.
Να ζητάτε διαρκώς το δικηγόρο σας. Μη σταματήσετε να το απαιτείτε, μέχρι να σας επιτρέψουν να μιλήσετε μαζί του. Είναι πρωταρχικό δικαίωμά σας, είναι παράνομο να σας το στερήσουν! Μάλιστα, αν δεν έχετε δικηγόρο, είναι υποχρεωμένοι να σας διορίσουν έναν.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Το μέγιστο χρονικό διάστημα που μπορούν να σας κρατήσουν στο τμήμα είναι 24 ώρες. Μετά πρέπει να σας οδηγήσουν στον εισαγγελέα ή να σας αφήσουν ελεύθερους. Αν σας κρατήσουν πάνω από 24 ώρες, διαπράττουν βαρύτατο ποινικό αδίκημα, και το ίδιο το Σύνταγμα και ο Ποινικός Κώδικας επιβάλλουν ποινές. Διαμαρτυρηθείτε έντονα και φυσικά, μετά το τέλος της διαδικασίας έχετε δικαίωμα να τους μηνύσετε.

3.Έρευνα σε ιδιωτικό χώρο

Η έρευνα σε ιδιωτικό χώρο, όπως σπίτι, γραφείο κλπ, μπορεί να γίνει μόνο με «ένταλμα έρευνας» που πρέπει να το ζητήσετε πριν ανοίξετε την πόρτα. Επιπλέον, απαιτείται να διενεργήσουν την έρευνα τουλάχιστον δύο άτομα, από τα οποία ο ένας πρέπει να είναι δικαστικός, όχι αστυνομικός! Ελέγξτε τα στοιχεία των αστυνομικών και του δικαστικού, ελέγξτε το ένταλμα έρευνας και μόνο τότε ανοίξτε την πόρτα.
Αν η έρευνα γίνει μέσα στην ημέρα, τότε αρκούν τα παραπάνω.
Αν, όμως, η έρευνα γίνει νύχτα, πρέπει να υπάρχει και ένταλμα σύλληψης συγκεκριμένου προσώπου ή να διενεργείται αυτόφωρο έγκλημα. Σημειωτέον πως νύχτα είναι από τις 8μ.μ.-6π.μ. το χειμώνα (1 Οκτωβρίου - 31 Μαρτίου) και 9μ.μ.-5π.μ. το καλοκαίρι (1 Απριλίου - 30 Σεπτεμβρίου).

ΠΡΟΣΟΧΗ! Άλλο είναι το «ένταλμα έρευνας» και άλλο το «ένταλμα σύλληψης». Το ένταλμα έρευνας αναφέρεται σε συγκεκριμένο χώρο, ενώ το ένταλμα σύλληψης σε συγκεκριμένο άτομο, το οποίο πρέπει να βρίσκεται στο σπίτι, την ώρα που θέλουν να εισέλθουν για να τον συλλάβουν. Αν δεν υπάρχει ένταλμα σύλληψης τη νύχτα, τότε οι αστυνόμοι πρέπει να σας πουν ότι διενεργείται αυτόφωρο έγκλημα και θέλουν να ερευνήσουν γι’ αυτό. Πρέπει να μιλήσουν συγκεκριμένα και ειδικά πχ «Ακούστηκε πυροβολισμός και κραυγές, κάνουμε έρευνα για ανθρωποκτονία και σωματικές βλάβες».
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Τελειώνοντας, να υπενθυμίσουμε πως ο οδηγός αυτός παρέχει νομικές συμβουλές σε πολύ απλό και πρακτικό επίπεδο, προσπαθώντας να σας «προετοιμάσει», ώστε να μη πανικοβληθείτε και προβείτε σε λόγια ή έργα που θα καταστήσουν χειρότερη τη θέση σας. Ο οδηγός αυτός ΔΕΝ αντικαθιστά σε καμία περίπτωση την ειδική νομική συμβουλή του δικηγόρου, που ο καθένας πρέπει αμέσως να καλέσει, σε περίπτωση κλήσης του από τις αρχές.
Ευελπιστούμε, ωστόσο, πως οι πρακτικές αυτές συμβουλές θα σας φανούν χρήσιμες, καθώς «μπλεξίματα» με την αστυνομική αυθαιρεσία μπορεί να έχει ο καθένας, ακόμα και άτομα που δεν έχουν διαπράξει κανένα απολύτως έγκλημα. Και τότε θα διεξαχθεί ένας μικρός πόλεμος... η ψυχραιμία σας απέναντι στην αυθαιρεσία τους.

Της Έλλης Ισμαηλίδου,
Δικηγόρου Αθηνών

Σημείωση: Η φώτο προέρχεται από το preza.tv, από πρόσφατο συλλαλητήριο έξω από τη ΓΑΔΑ...

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

''Σημαδεύει ευθεία προς την κατεύθυνση των παιδιών. Ούτε πάνω, ούτε κάτω, και πυροβολεί''

Νέες μαρτυρίες από αυτόπτες μάρτυρες του πυροβολισμού του Αλέξη (έκλεισαν ήδη 9 μέρες από το περιστατικό στη συμβολή Μεσολογγίου και Τζαβέλα στα Εξάρχεια) καταρρίπτουν τα παραμύθια που προσπαθούν να μας πουλήσουν για να τη βγάλει λάδι ο φρουρός... Οι μάρτυρες όχι μόνο βγήκαν σε ραδιοφωνικούς σταθμούς από την πρώτη στιγμή και είπαν αυτά που είδαν αλλά προτίθενται μάλιστα να καταθέσουν ενόρκως στον ανακριτή. Μπράβο τους και μαγκιά τους, άλλοι στη θέση τους δεν ξέρω αν θα έκαναν το ίδιο με το κλίμα που υπάρχει αυτή τη στιγμή, αν καταλαβαίνετε τί εννοώ..

Οι μαρτυρίες αυτές καταρρίπτουν την κατάθεση του φρουρού σε 3 βασικά σημεία:
1. Ότι οι πυροβολισμοί στόχευαν ψηλά, η σφαίρα εξοστρακίστηκε, χτύπησε στην άσφαλτο και μετά τον πιτσιρικά - ο αστυνομικός στόχευσε καθαρά προς την κατεύθυνση των παιδιών μέσα σε ΠΕΖΟΔΡΟΜΟ, άρα ούτε άσφαλτος μπορεί να βρέθηκε στη σφαίρα ούτε κανένας εξοστρακισμός μπορεί να είχε γίνει.
2. Ότι οι αστυνομικοί δέχθηκαν επίθεση από ομάδα τουλάχιστον 30 ατόμων και εγκλωβίστηκαν - οι αστυνομικοί αφού έφυγαν, πάρκαραν το αυτοκίνητο στη Χαρ. Τρικούπη και παρακούοντας εντολές του Κέντρου, ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ με τα πόδια στο σημείο. Τα δε παιδιά με τα οποία διαπληκτίστηκαν δεν ξεπερνούσαν τα 10 άτομα.
3. Ότι υπήρξε σκηνικό συμπλοκής ανάμεσα στις δύο πλευρές που έκανε τους αστυνομικούς να πυροβολήσουν, φοβούμενοι για τη ζωή τους - το περιστατικό ήταν καθαρά ΛΕΚΤΙΚΟ και σε καμία περίπτωση δεν τέθηκε υπό κίνδυνο η ζωή των κατηγορουμένων.

Διαβάστε τί λένε στα ΝΕΑ δύο από τους μάρτυρες του περιστατικού
- Κ. ΛΙΛΑΣ: ''Καθόμασταν στο καφέ “Μύλος”. Κάποια στιγμή ακούμε φωνές. Είδαμε το περιπολικό και τους δύο αστυνομικούς να έχουν βγει στη διασταύρωση Ζωοδόχου Πηγής και Ναυαρίνου και να βρίζονται φραστικά με κάποια παιδιά που βρίσκονταν Μεσολογγίου και Τζαβέλα. Η πρώτη εικόνα που έχω είναι ότι πρόκειται για μια μικρή παρέα και ένα περιορισμένο σε έκταση επεισόδιο που κράτησε για λίγο. Στο τέλος είδα να φεύγουν δύο μπουκάλια, εκ των οποίων το ένα από όσο θυμάμαι πρέπει να έπεσε πάνω στο καπό του περιπολικού. Τότε ο ένας αστυνομικός πέταξε μία κροτίδα λάμψης. Οι αστυνομικοί έβαλαν όπισθεν και έφυγαν. Εκείνη τη στιγμή δεν έπεσαν ούτε πέτρες, ούτε ξύλα, ούτε βόμβες μολότοφ. Και βέβαια δεν υπήρχε ούτε μαινόμενο πλήθος αποτελούμενο από 30 άτομα [...] Στη δεύτερη σκηνή ακούμε ότι αρχίζουν να βρίζονται οι αστυνομικοί με την παρέα των νεαρών [...] Τότε, σηκωθήκαμε και πήγαμε προς την πόρτα του καταστήματος. Όρθιος πια βλέπω μία παρέα. Δεν μπήκα στη διαδικασία να μετρήσω. Θυμάμαι καλά όμως ότι δεν ήταν ούτε 10. Και σε καμία περίπτωση δεν ήταν 30 άτομα. Το φραστικό επεισόδιο συνεχιζόταν, αλλά κανένα από τα παιδιά δεν κινήθηκε απειλητικά. Ο ένας αστυνομικός τραβάει το όπλο και ρίχνει. Σημαδεύει ευθεία προς την κατεύθυνση των παιδιών. Ούτε πάνω, ούτε κάτω, και πυροβολεί. Βλέπω το ένα παιδί σωριασμένο στο έδαφος και ένας φίλος του το τραβάει για να το βγάλει από το σημείο. Οι δύο αστυνομικοί βλέπουν την εικόνα. Βλέπουν ότι το ένα παιδί δεν κινείται. Ο αστυνομικός όμως βάζει το όπλο στη θήκη και φεύγει μαζί με τον άλλον. Έφυγαν περπατώντας και ψύχραιμοι. Όσα είδα ήταν πολύ καθαρά [...] Ο αστυνομικός δολοφόνησε εν ψυχρώ. Δεν υπήρχε εικόνα απειλής. Δεν υπήρχε σκηνικό συμπλοκής. Υπήρχαν μόνο βρισιές. Το μεγαλύτερο κακό που θα μπορούσαν να πάθουν οι αστυνομικοί από την παρέα των νεαρών ήταν να προσβληθούν με όσα τους έλεγαν''.

Β. ΖΕΡΒΑΣ: ''Καθόμασταν με φίλους στο καφέ “Μύλος”. Εγώ σε κάποια φάση ήμουν μέσα στο μαγαζί. Βγαίνοντας έξω, άκουσα θορύβους και είδα σταματημένο ένα περιπολικό και στο βάθος μία παρέα που διαπληκτιζόταν λεκτικά με τους αστυνομικούς. Αυτό ήταν μόνο. Δεν υπήρχε τίποτα άλλο. Φανταστείτε ότι ενώ γινόταν όλο αυτό ο κόσμος που βρισκόταν στο μαγαζί απλώς κοιτούσε και παρέμεινε εκεί. Κατηγορηματικά σας λέω ότι δεν πετάχτηκαν ούτε ξύλα ούτε πέτρες. Και ξαφνικά το περιπολικό έκανε πίσω. Απότομα. Έτσι, θεώρησα εγώ, αλλά κι όσοι βρισκόμαστε εκεί, ότι το περιστατικό έληξε και ότι το περιπολικό έφυγε για να αποφευχθεί η ένταση. Ύστερα από λίγο όμως, το πλήρωμα επιστρέφει. Οι αστυνομικοί αυτή τη φορά είναι πεζοί. Θυμάμαι καλά το πλήρωμα του περιπολικού να στέκεται απέναντι στα άτομα εκείνα, που σε καμία περίπτωση δεν ήταν 30, όπως έχει ειπωθεί. Ήταν μία παρέα. Και τότε ξεκίνησε ο δεύτερος γύρος. Και πάλι μιλάμε για λεκτικό διαπληκτισμό, που είχε βρισιές από την πλευρά των αστυνομικών. Δεν υπήρξε άλλη έκφραση επικοινωνίας μεταξύ των αστυνομικών και της παρέας των παιδιών. Μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα βλέπω τον ένα αστυνομικό να στοχεύει προς την πλευρά των παιδιών που είναι στην ευθεία και να πυροβολεί. Ένα από τα παιδιά πέφτει κάτω. Δεν υπήρξε καμία κίνηση επιθετική κίνηση των ατόμων αυτών έναντι των αστυνομικών. Και είναι χαρακτηριστικό ότι αμέσως μετά τον πυροβολισμό οι δύο αστυνομικοί αποχώρησαν από το σημείο περπατώντας''.

Στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής μίλησαν και άλλα παιδιά που θα συμμετείχαν στη γιορτή των δύο Νίκων της παρέας που γιόρταζαν και που βρέθηκαν το μοιραίο βράδυ στη σκηνή. Ένα από τα παιδιά αναφέρει: ''Κάποιος τους πέταξε ένα μπουκάλι, πλαστικό. Ο αστυνομικός έχει το όπλο στο χέρι, σημαδεύει και βαράει. Στον τελευταίο πυροβολισμό σημάδεψε κανονικά…Έτσι, με το χέρι στην ευθεία. Μετά τον είδα που πυροβόλησε. Επεσε κάτω ο Αλέξανδρος, έβγαλε μια κραυγή πόνου, ένα “αχ” άκουσα εγώ, έπεσε κάτω ο Αλέξης. Δεν κατάλαβα ότι είχε χτυπήσει από κανονική σφαίρα. Νόμιζα ότι είχε χτυπήσει από πλαστική, από αεροβόλο, ότι έφαγε πέτρα. Μετά είδα τους αστυνομικούς, που γύρισαν πλάτη και έφυγαν σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Είδαν ότι το παιδί είχε πέσει κάτω. Μετά ένα παιδί έπιασε τον Αλέξανδρο και τον έσυρε από τους ώμους. Είχε για λίγο τις αισθήσεις του [...] Μερικοί λένε ότι οι δύο πρώτοι ήταν στον αέρα. Την τρίτη φορά, πάντως, σημάδεψε ευθεία. Από τη δεξιά πλευρά του αστυνομικού έχει μπάζα. Αν είχε εξοστρακιστεί η σφαίρα θα έμενε εκεί, δεν θα πήγαινε προς τη μεριά του Αλέξανδρου. Και από αριστερά του ήταν βιβλιοπωλείο με τζάμι. Αν η σφαίρα είχε εξοστρακιστεί θα έσπαγε το τζάμι και θα έμπαινε μέσα. Ο Αλέξανδρος ήταν ο πιο καλός στόχος. Ήταν στη μέση. Οι άλλοι ήταν δεξιά και αριστερά, δίπλα στον τοίχο''.

Σημείωση: η φωτογραφία από το σημείο όπου έπεσε νεκρός ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, όπου πολίτες κάθε ηλικίας αφήνουν λουλούδια, σημειώματα, κ.α προς τιμήν του

Rage Against the Machine - Bullet in the head

Για απόψε ένα κομμάτι που δυστυχώς ταιριάζει γάντι με τα δυσάρεστα γεγονότα στην Ελλαδίτσα μας... Αν θυμάμαι σωστά, είναι από τα αγαπημένα του Δάσκαλου, και είμαι σίγουρος πως οι περισσότεροι πιστοί το έχετε ακούσει: Bullet in the head, από ένα από τα πιο διάσημα πολιτικοποιημένα συγκροτήματα όλων των εποχών, τους Αμερικάνους Rage Against the Machine. Από το ομώνυμο ντεμπούτο τους, 1992. Ακούγεται τόσο, μα τόσο επίκαιρο ρε γ@μωτο...



This time the bullet cold rocked ya
A yellow ribbon instead of a swastika
Nothin' proper about ya propaganda
Fools follow rules when the set commands ya
Said it was blue
When the blood was red
That's how ya got a bullet blasted through ya head

Blasted through ya head
Blasted through ya head

I give a shout out to the living dead
Who stood and watched as the feds cold centralized
So serene on the screen
You was mesmerised
Cellular phones soundin' a death tone
Corporations cold
Turn ya to stone before ya realise
They load the clip in omnicolour
Said they pack the 9, they fire at their prime time
Sleeping gas, every home was like Alcatraz
And mutha fuckas lost their minds

Just victims of the in-house drive-by
They say jump, you say how high
Just victims of the in-house drive-by
They say jump, you say how high

Run it!

Just victims of the in-house drive-by
They say jump, you say how high
Just victims of the in-house drive-by
They say jump, you say how high

Checka, checka, check it out
They load the clip in omnicolour
Said they pack the 9, they fire it at prime time
Sleeping gas, every home was like Alcatraz
And mutha fuckas lost their minds

No escape from the mass mind rape
Play it again jack and then rewind the tape
And then play it again and again and again
Until ya mind is locked in
Believin' all the lies that they're tellin' ya
Buyin' all the products that they're sellin' ya
They say jump and ya say how high
Ya brain-dead
Ya gotta fuckin' bullet in ya head

Just victims of the in-house drive-by
They say jump, you say how high
Just victims of the in-house drive-by
They say jump, you say how high

Uggh! Yeah! Yea!

Ya standin' in line
Believin' the lies
Ya bowin' down to the flag
Ya gotta bullet in ya head

Ya standin' in line
Believin' the lies
Ya bowin' down to the flag
Ya gotta bullet in ya head

A bullet in ya head
A bullet in ya head
A bullet in ya head
A bullet in ya head
A bullet in ya head
A bullet in ya head
A bullet in ya head
A bullet in ya head
A bullet in ya head!
A bullet in ya head!
A bullet in ya head!
A bullet in ya head!
A bullet in ya head!
A bullet in ya head!
A bullet in ya head!
Ya gotta bullet in ya fuckin' head!

Yeah!

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008

''Η εξουσία του όπλου'' - Αθήνα, Δεκέμβρης 2008

Με αφορμή τον αδικοχαμένο Αλέξη και τα ''πανηγύρια'' που ακολούθησαν και δεν λένε να σταματήσουν (νέες κινητοποιήσεις αναμένονται και σήμερα), ανεβάζουμε στο Στύλο τη διασημότερη ίσως φωτογραφία από τα γεγονότα... Ο φωτογράφος του Ελεύθερου Τύπου Κώστας Τσιρώνης που τράβηξε τις φωτογραφίες των αστυνομικών να σημαδεύουν διαδηλωτές ΑΠΟΛΥΘΗΚΕ από την εφημερίδα! Απίστευτο και όμως συνέβη! Η φωτο τραβήχτηκε την Κυριακή στη Λεωφ. Αλεξάνδρας, δεν δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα για να εξακριβωθεί τάχα μου η γνησιότητά της και αν όντως δεν πρόκειται για πιστόλι εκτόξευσης φωτοβολίδων, τελικά δημοσιεύτηκε την Τρίτη στις μέσα σελίδες κατόπιν διαμαρτυρίας του δημοσιογράφου και λίγο μετά, με τη δικαιολογία ότι η φωτογραφία είχε διαρρεύσει στο διαδίκτυο και σε ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία, ο δημοσιογράφος απολύθηκε (για λεπτομέρειες δείτε http://www.tvxs.gr/v1407)!

Όσον αφορά την ίδια τη φωτογραφία, το θέμα που απεικονίζει αποτελεί μία από τις κυριότερες παραμέτρους του προβλήματος... Η ''εξουσία του όπλου'' και πόσο εύκολα αυτή μπορεί να καταχραστεί.. Και για όσους πιστεύουν πως καθετί επαναλαμβανόμενο παύει να είναι σύμπτωση, ακολουθεί μία ενδεικτική καταγραφή σχετικών περιστατικών που κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες από μειλ σε μειλ...

- Τον Νοέμβριο του 1980 δολοφονούνται από αστυνομικούς των ΜΑΤ κατά τη διάρκεια της πορείας για την επέτειο του Πολυτεχνείου η νεαρή εργάτρια Σταματίνα Κανελλοπούλου και ο 26χρονος Ιάκωβος Κουμής. Απομονώνουν την πρώτη στη βιτρίνα, στη γωνία Βουκουρεστίου και Πανεπιστημίου, και την χτυπούν με κλομπ αλύπητα -σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής. Με κλομπ συνέτριψαν το κρανίο του Κουμή.

- Τον Αύγουστο του 1985 ο αστυνομικός Νίκος Σταθόπουλος πυροβολεί και σκοτώνει την Αμερικανίδα Κάθριν Τζον Μπουλ, 22 χρόνων, μετά την άρνηση της τελευταίας να γίνει έλεγχος στο αυτοκίνητό της.

- Τον Νοέμβριο του 1985 λίγες ώρες μετά την πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου πέφτει νεκρός στη Στουρνάρη από σφαίρα του αστυνομικού Αθ. Μελίστα ο 15χρονος Μιχάλης Καλτεζάς.

- Τον Φεβρουάριο του 1986 ο 17χρονος Μανώλης Κανδανολέων, που επέβαινε σε κλεμμένο αυτοκίνητο, πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τρεις αστυνομικούς.

- Τον Μάρτιο του 1990 στην Πρέβεζα ο αστυφύλακας Γρηγόρης Σπυράκος πυροβόλησε και σκότωσε τον 15χρονο μαθητή Δημήτρη Κίκερη. Το θύμα ήταν παγιδευμένο στην τουαλέτα «βιντεάδικου», που λίγο πριν είχε επιχειρήσει να διαρρήξει.

- Τον Απρίλιο του 1993 ο αρχιφύλακας Ηλίας Σταματόπουλος σκότωσε εν ψυχρώ τον 25άχρονο σερβιτόρο Γιάννη Τζίτζη σε μπαρ.

- Τον Ιανουάριο του 1994 ο αστυνομικός Ευάγγελος Λαγογιάννης σκοτώνει με 4 σφαίρες τον 28χρονο μουσικό Θοδωρή Γιάκα, επειδή αρνήθηκε να σταματήσει σε εξακρίβωση στοιχείων.

- Τον Ιανουάριο του 1996 σε αστυνομική επιχείρηση-σκούπα κατά Αλβανών στη Σκάλα Ωρωπού ο αστυνομικός Διονύσης Καρακάιδος σκοτώνει έναν Αλβανό.

- Τον Ιούνιο του 1996 ο αγροφύλακας Αθ. Μάτος σκοτώνει τον 20χρονο Φαντίλ Ναμπούζι για δύο καρπούζια που πήγε ο τελευταίος να κλέψει.

- Τον Νοέμβριο του 1996 σε «επιχείρηση» της Αστυνομίας έξω από τη Λιβαδειά για τον εντοπισμό φυγόδικου ο αστυφύλακας Δημήτρης Τρίμης πυροβόλησε σχεδόν εξ επαφής και σκότωσε τον 45χρονο Τσιγγάνο Τάσο Μουράτη μπροστά στα μάτια ενός από τα τρία παιδιά του.

- Τον Αύγουστο του 1998 στον Πειραιά ο ανθυπαστυνόμος Δημήτρης Τσαγκράκος πυροβόλησε και σκότωσε τον 26χρονο Ηλία Μέξη έξω από το τμήμα Μεταγωγών επειδή δεν σταμάτησε σε σήμα του για έλεγχο.

- Τον Οκτώβριο του 1998 στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ο ανθυπαστυνόμος Κυριάκος Βαντούλης σκότωσε τον 17χρονο Γιουγκοσλάβο μαθητή Μάρκο Μπουλάτοβιτς, ο οποίος επισκεπτόταν με συμμαθητές του την Ελλάδα.

- Τον Φεβρουάριο του 2000 στη Λούτσα ο υπαστυνόμος Θοδωρής Χαλουλάκος πυροβολεί αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν τέσσερις νέοι, επειδή όπως είπε «τους θεώρησε ύποπτους για διακίνηση ναρκωτικών». Η σφαίρα καρφώθηκε στη σπονδυλική στήλη του 18χρονου μαθητή Σωτήρη Κατσιώτη και τον άφησε παράλυτο.

- Τον Μάρτιο του 2000 στην Ανω Πόλη Θεσσαλονίκης ο 18χρονος ομογενής από την πρώην ΕΣΣΔ Νικόλαος Λεωνίδης έπεσε νεκρός από τα πυρά του αστυνομικού Γιώργου Ατματζίδη, γιατί δεν σταμάτησε σε σήμα για έλεγχο.

- Τον Οκτώβριο του 2001 στο Ζεφύρι ο αστυφύλακας της Αμεσης Δράσης Γ. Τυλιανάκης πυροβόλησε στο κεφάλι τον αθίγγανο Μαρίνο Χριστόπουλο, 21 ετών, επειδή δεν σταμάτησε σε μπλόκο.

- Τον Νοέμβριο του 2001 στην πλατεία Αμερικής ο αστυφύλακας Γιάννης Ριζόπουλος πυροβόλησε στο κεφάλι τον 20χρονο Αλβανό Σεντγκάκ Σελνίκου μέσα σε καφετέρια, όταν απείλησε με μαχαίρι τον ίδιον και άλλους τέσσερις συναδέλφους του που είχαν ήδη προτεταμένα τα όπλα τους.

- Τον Δεκέμβριο του 2003 ο 22χρονος Ηρακλής Μαραγκάκης πυροβολείται στο κεφάλι από άνδρες του Τμήματος Αστυνομικών Επιχειρήσεων Ρεθύμνου, γιατί το αυτοκίνητο που επέβαινε μαζί με δυο άλλους νεαρούς δεν σταμάτησε για έλεγχο...

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Ο πιο ψύχραιμος φωτογράφος ever!

Φανατικός θαυμαστής του ράλυ ή άριστος επαγγελματίας? Άγνοια κινδύνου ή τέρας ψυχραιμίας? Δείτε το παρακάτω βίντεο και πείτε μου εαν ο τύπος αξίζει βραβείο ή όχι...


Nerves of Steel - Watch more Free Videos

Να' να καλά η εσοχή του δρόμου δηλαδή... δείτε τί μπορεί να συμβεί διαφορετικά (και όταν ο κόσμος είναι τόσο έξυπνος που πάει και κάθεται πάνω στη στροφή)...

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Σ. Μπουλάς - Γιατί μου φέρθηκες σαν να' μουνα αράπης

Κομματάρα που σατυρίζει τα σκυλάδικα και τους σκυλάδες του παρελθόντος και δεν έχει καμία σχέση με ρατσιστικά και τα τοιαύτα.. Αυστηρά για τους λάτρεις του ελληνικού cult και γενικότερα τους λάτρεις μιας άλλης εποχής... Στίχοι και ερμηνεία από τον απίστευτο Σ. Μπουλά, μουσική από τον αμίμητο Γ. Ζουγανέλη (καταλαβαίνετε...) Πέρα από την πλάκα, αυτοί οι δυο όποτε συνεργάστηκαν μεγαλούργησαν... 5 αστέρια από το Στύλο!


Εισαγωγή:
Να το ξέρεις γλυκιά μου,
πως παρόλο που έτσι αναπάντεχα και αδικαιολόγητα
έφυγες από τη ζωή μου, εγώ θα σε αγαπώ

Ναι μωρό μου, όσο
και αν σου φαίνεται περίεργο και αλλοπρόσαλλο,
να ξέρεις ότι εγώ θα είμαι η μέλισσα
και εσύ το μελίσσι
που θα κατοικώ που και που γιατί σ' αγαπώ

Και μέσα στων φλεβών μου την κυκλοφορία
βρίσκεσαι πάντα και υπάρχεις
και όσο υπάρχω θα υπάρχεις
κάτω από το πουκάμισο μου
φόρεσα φανέλα
και αν το σφάλμα είναι δικό μου
βάζω φουστανέλα σ' αγαπάω

Και πάμε:
Η ξεφτίλα του πάθους
και ο δρόμος του λάθους
μ' έχουν κάνει ρομπότ
Το δικό μας στεφάνι
σάπισε στο λιμάνι
σαν παλιό φέρυ μποτ

Ο καημός της λαχτάρας
και της θείας Βαρβάρας
οι χαμένες ευχές
λίγα ψίχουλα σκόρπια
και ξεφούσκωτα τόπια
οι παλιές προσευχές

Γιατί μου φέρθηκες σαν να 'μουνα αράπης
Δεν δικαιούμουνα και 'γω λίγης αγάπης (x2)

Είναι άδειο το σπίτι
τραγουδάω με λύπη
τα σουξέ του Αττίκ
Τώρα πλέον μου μένει
να σε δω πουλημένη
σε καμία μπουτίκ

Του παππού η φλογέρα
περιμένει πιο πέρα
να την παίξεις γλυκά
Είμαι μόνος και κλαίω
δεν μπορώ σου το λέω
να σε δω φιλικά

Γιατί μου φέρθηκες σαν να 'μουνα αράπης
Δεν δικαιούμουνα και 'γω λίγης αγάπης (x2)

Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008

Συνταγές από το Στύλο: μακαρόνια με πέστο

Το φαγητό του Σαββάτου (δηλαδή όταν ξυπνάς αργά και δεν έχεις όρεξη για πολλα-πολλα στην κουζίνα..) είναι μακαρόνια με πράσινο πέστο και μπόλικη παρμεζάνα... σημαντική λεπτομέρεια: αφού βράσουν τα μακαρόνια και προτού προσθέσετε τη σάλτσα, τσιγαρίστε τα ζυμαρικά όχι με ελαιόλαδο αλλά με βουτυράκι, ει δυνατόν Kerrygold.. θα με θυμηθείτε!

Ο Κύριος μεθ΄υμών,
Δόκιμος

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

Ο μπυροσωλήνας ο καλός...

Μπύρα και κοριτσόπουλα, αγαπημένη ασχολία του Στύλου... Για σήμερα, προσφέρουμε φοιτητριούλες όμορφες και διψασμένες για ζύθο...

1. Τα μαλλιά μου κότσο πιάνω και τη μπύρα μου ρουφώ...
2. Μπύρα και από το μπουκάλι του υγρού των πιάτων... άξιες!
3. Όλο για την πάρτη μου! Όχι παίζουμε...
4. Μπύρα και για τις ''αγριεμένες''...
5. Άτσα και το ακροβατικό -πολύ καλό το βρίσκω.. ;p
6. Όταν η μπύρα πάει παραλία - ο Στύλος φυσικά επικροτεί!
7. Σιγά κοπέλα μου, σιγά... με μέτρο!
8. Μπύρα και για την τενίστρια...
9. Σιγά μη θέλω παρέα! Το κάνω και μόνη μου!!
Πείτε μου τώρα ότι φταίω εγώ που τις κατακρίνω! Αφού όλες οι κολασμένες δεν λένε να ξεκολλήσουν από το μπυρο-σωλήνα...

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008

Καταδικάστηκαν Ισραηλινοί... Ναζί!!!

Το φαινόμενο νεοναζί συμμοριών που δρουν σε πολλές Ευρωπαικές χώρες δεν αποτελεί έκπληξη. Να τους βρίσκεις όμως μέσα στην καρδιά του Ισραήλ, είναι κάτι που κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί! Αυτή η πραγματικότητα έχει αφήσει άφωνο όχι μόνο το εβραικό κράτος αλλά ολόκληρο τον κόσμο - και το Στύλο! Απλά διαβάστε τα παρακάτω αποσπάσματα από το Έθνος-online...

''Ποινές φυλάκισης ενός εως επτά ετών επέβαλε ισραηλινό δικαστήριο σε μια ομάδα οκτώ εφήβων 16 έως 19 ετών, που ανήκαν σε νεοναζιστική οργάνωση, η οποία προέβαινε σε επιθέσεις εναντίον ξένων εργαζομένων, υπερορθόδοξων Εβραίων και αστέγων, και σχεδίαζε επιθέσεις εναντίον Αράβων, υπόθεση που προκάλεσε σοκ στη χώρα. Ο πρόεδρος του περιφερειακού δικαστηρίου του Τελ Αβίβ, χαρακτήρισε "σοκαριστικές και φρικτές" τις πράξεις των εφήβων που διαπράχθηκαν στην διάρκεια ενός έτους.

Ανάμεσα στις κατηγορίες που αντιμετώπιζαν οι έφηβοι ήταν η σύληση μιας συναγωγής, στην οποία ζωγράφισαν σβάστικες, και το ότι σχεδίαζαν να διοργανώσουν ένα μεταναθάτιο "πάρτι γενεθλίων" για τον Αδόλφο Χίτλερ! Η συμμορία επίσης αναρτούσε βιντεοκλίπ που εξυμνούσαν το Χίτλερ στο Διαδίκτυο.


Η υπεράσπιση των οκτώ εφήβων, μεταναστών στο Ισραήλ από την πρώην Σοβιετική Ένωση, παρουσίασε έγγραφα που ανέφεραν ότι αντιμετώπιζαν προβλήματα ένταξης στην κοινωνία, κάτι που όπως υποστήριξε τους ώθησε να ενταχθούν στη συμμορία. Επισήμανε ακόμη ότι ένας από τους εφήβους είναι εγγονός Εβραίων που επέζησαν του Ολοκαυτώματος
''!!!

Στη φωτο 3 από τα 8 ''παλικάρια''...
Για περισσότερα σχετικά με το θέμα δείτε κι αυτό.

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

Αντι-facebook

Όλο και περισσότεροι γνωστοί εγκαταλείπουν τον τελευταίο καιρό τα μπλογκ τους.
Εντάξει καταλαβαίνω σε πολλούς τυχαίνουν δουλειές έκτακτες και φυσικά πολλοί βαρούνται. Φυσιολογικό και κατανοητό. Επειδή μας αρέσει το κάνουμε και όταν το βρούμε μονότονο και κουραστικό θα το παρατήσουμε. Για το κέφι μας γράφουμε.

Όμως δεν μπορώ να δεχτώ οτι ήταν μόδα και πέρασε όπως και την εξίσωση με αυτή τη μπούρδα το facebook.
Μέχρι και το δελτίο του σταρ με αυτό ασχολείται. Φαντάζομαι οτι σε λίγο καιρό δε θα αφήσει και τον Αυτιά ασυγκίνητο.
To facebook είναι ένα πράμα κοινωνικής δικτύωσης, που δε προσφέρει καμιά ιδιαίτερη διαδραστικότητα, απλά δίνει τη δυνατότητα στον καθένα να ξεμπροστιαστεί. Χωρίς λόγο και αιτία. Γράφει ο καθένας τι κάνει εκείνη τη στιγμή,πετάει και καμιά φωτογραφία και τσουπ έτοιμο το προφίλ. Σε στυλ είμαι ο Κώστας και είμαι καλά. Αυτό.
Βέβαια δεν έχει κούραση. Το πόσο καλό είναι ενα προφίλ μετριέται από το πόσους εικονικούς ''φίλους'' έχει, δηλ πόσοι έκαναν add τον χ τύπο στους ''φίλους'' τους.

Η μεγάλη διαφορά βέβαια από άλλες σχετικές σελίδες είναι το τεράστιο φακέλωμα που πέφτει στο facebook. Εκεί τα γράφεις όλα. Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις που η εταιρεία πούλησε σε τρίτους στοιχεία χρηστών. Περισσότερα εδώ.

Μακριά από εμάς...
Ένα τραγουδάκι αφιερωμένο στους ηλεκτρονικούς φακελωτές

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

Όλοι δουλεύουμε αφιλοκερδώς

Δεν υπάρχουν μη κερδοσκοπικά σωματεία και ιδρύματα ούτε εργάζεται κανείς αφιλοκερδώς σε αυτόν τον κόσμο.
Απλά συχνά πυκνά, δημιουργούνται τέτοιοι μύθοι για να κάνουν εντύπωση.
Υπάρχει αυτή η πρόφαση οτι τα κέρδη δε μοιράζονται στους μετόχους αλλά παράλληλα όλοι οι μετέχοντες δέχονται τη μισθοδοσία και φυσικά το ηθικό κέρδος.
Όπως οποιαδήποτε άλλη δουλειά.

Ας πάρουμε για παράδειγμα μια κλινική. Το ακριβώς αντίθετο του ''μη κερδοσκοπικού''.
Στόχος η μεγέθυνση των οικονομικών μεγεθών μέσω της παροχής υπηρεσιών υγείας.
Τι το αντίθετο κάνει ένα νοσοκομείο αγαθοεργιών;
Προσλαμβάνει συνήθως κάποιον/α ζάμπλουτο/η ως πρόεδρο για τις δημόσιες εμφανίσεις και προβάλλοντας το προφίλ του ευεργέτη μαζεύει χορηγίες για να προωθήσει ιατρικές υπηρεσίες. Φυσικά όσο περισσότερες χορηγίες τόσο το νοσοκομείο εξασφαλίζει την επιβίωση του. Άμεσος σκοπός; Μεγέθυνση οικονομικών μεγεθών. Φυσικά το προσωπικό αμείβεται. Είναι αυτό κέρδος; Πλήρους αποσχόληση και να μην αμείβεσαι; Αν θες να πεθάνεις... Αλλά αυτό από την ''κοινή λογική'' δεν χαρακτηρίζεται κέρδος αλλά ένα είδος νόμιμης αμοιβής. Αφού λοιπόν κάτι κερδίζουν οι μετέχοντες που είναι η διαφορά;
Στον πλουτισμό; Οι μεν θέλουν να πλουτίσουν πιο πολύ από τους δε; Γιατί το πρώτο που κάνει όταν το μαγαζί πάει καλά είναι να το φτιάξεις καλύτερα για να μαζεύει περισσότερη πελατεία. Και τα ''μη κερδοσκοπικά'' από όσα έχω δει δεν πάνε άσχημα από εμφάνιση...

Πρέπει κάποτε να αποδεχτούμε οτι το κέρδος δεν είναι ο εχθρός της καλοσύνης.
Αυτό μας δίνει ενέργεια για να πετύχουμε και συχνά μας κρατάει σε εγρήγορση όταν έχουμε ξεμείνει από πνευματικούς στόχους.

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

Δεσποινίς, μία μπύρα παρακαλώ - μέρος δεύτερο!!

Το γυναικείο - αμαρτωλό πάντοτε - φύλο αποκτά μία άλλη χάρη όταν συνδυάζεται με τη μπύρα, πως να το κάνουμε! Ειδικά στα ευρωπαικά μπυρο-πανηγύρια-φεστιβάλ, όπως δείξαμε και σε προηγούμενο ποστ, η ποικιλία των γυναικείων πειρασμών που σερβίρουν το ζύθο είναι ακαταμάχητη! Τί προσευχές κάναμε, τί δεήσεις στον Κύριο, όλα εις μάτην! Έτσι λοιπόν, υποκύψαμε και πάλι... Δεσποινίς, μία μπύρα παρακαλώ - μέρος δεύτερο!!!

Ξεκινάμε σεμνά και ταπεινά...
Και συνεχίζουμε έτσι...
Ωπ! Νομίζω ήρθε η ώρα να καθίσουμε και εμείς στο τραπέζι ;))
Να παραγγείλουμε και κάτι...

Με μέτρο αμαρτωλές!! Άντε γιατί μετά...

...υπάρχει κίνδυνος να ξεφύγουν τα πράγματα και να μετατραπεί το φεστιβάλ σε... ''πάρτυ''! Θου Κύριε!

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

Μπυρο-παρουσίαση: St. Sebastiaan Dark

Πάει πολυυύς καιρός από τότε που έχουμε να μιλήσουμε για μπύρες εδώ στο Στύλο! Με τις πολιτικές εξελίξεις στις ΗΠΑ, την καθημερινότητα, τα δικά μου τρεχάματα της ιεραποστολής και τη μετακόμιση του Στύλου του Δασκάλου, ξεχαστήκαμε! Παλαιότερα είχαμε γράψει για τη St. Sebastiaan Grand Cru, την οποία είχαμε δοκιμάσει σε κυπριακή μπυραρία και μας άρεσε! Σήμερα θα πούμε λίγα λόγια για ένα άλλο μέλος της οικογένειας (περισσότερα για το μικροζυθοποιείο που λειτουργεί πάνω από 350 χρόνια μπορείτε να βρείτε εδώ), την πιο ''μυστηριώδη'' St. Sebastiaan Dark.

Πρόκειται για μία Βελγίδα Dubbel, περιεκτικότητας σε αλκοόλ 6.9%. Το μπουκάλι της, όπως μπορείτε να δείτε στη home-made φωτογραφία, είναι όλα τα λεφτά! Κεραμικό, των 500ml, με ειδικό μηχανισμό για το άνοιγμα και την εικόνα του Αγίου Σεβαστιανού που ετοιμάζεται να τη γευτεί στην ετικέτα, πρόκειται για ένα πραγματικό στολίδι για κάθε σοβαρό μπυροπότη! Πάμε όμως στο περιεχόμενο! Το χρώμα της σκούρο καφετί-κόκκινο, τυπικό της κατηγορίας της, σε προδιαθέτει για τη συνέχεια, αφήνοντας στο ποτήρι ένα καλοσχηματισμένο δαχτυλίδι καφετί αφρού. Μία υπέροχη μυρωδιά σκούρων φρούτων και κυρίως σταφίδας χτυπάνε τη μύτη, η οποία συνδυάζεται με τη φρεσκάδα της βύνης. Η φρουτώδης, ζάχαρένια γεύση του αλκοόλ φανερώνει και εδώ στοιχεία σταφίδας, σοκολάτας καθώς και κάτι που μοιάζει με καβουρδισμένους ξηρούς καρπούς. Πολύ απολαυστική αλλά χωρίς τόσο γεμάτη γεύση όπως άλλες dubbel, και κάπως γλυκόπικρο τελείωμα, με επίγευση που δεν κρατάει πολύ. Αυτό φυσικά δεν αναιρεί το γεγονός ότι μιλάμε για μία άξια εκπρόσωπο της Βελγικής σχολής (Β+ από το Beer Advocate), την οποία και συνιστούμε να δοκιμάσετε όσοι μπορείτε να τη βρείτε.

Ο Κύριος μεθ΄υμών,
Δόκιμος

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

Παραμύθια...

Είναι κανόνας το ''ό,τι δηλώσεις είσαι'';
Όλα επιτρέπονται για την κονόμα;

Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου επαγγελματική κάρτα ενός συναδέλφου. Μιλάμε για χοντρό παραμύθι. Ο τύπος με ένα μεταπτυχιακό σχεδόν μεταλλάχθηκε. Μόλις σε έναν χρόνο μόνο οτι δεν τον έκαναν πρωθυπουργό εκεί στην Αγγλία δεν έγραφε. Από όσο ξέρω δεν έχει τίποτα βύσματα και ότι κάνει μόνος του, οπότε λίγη υπερβολή ίσως δικαιολογείται. Όχι όμως τέτοιο πράμα.
Θεωρώ θεμιτό να γράψεις σε ένα βιογραφικό οτι πχ ξέρεις άριστα γερμανικά ενώ το μόνο που θυμάσαι είναι να κάνεις τον τουρίστα στο Μόναχο ή ρε παιδί μου αυτό το κλασικό με την ''άριστη χρήση Η/Υ''.
Τί στην ευχή όμως όταν ανακαλύπτεις μαγικές δεξιότητες και διάφορα εντυπωσιακά προσόντα για να προσελκύσεις πελατεία το παρακάνεις. Σε κάτι μετράει και αυτή η ρημάδα η αξιοπιστία. Βέβαια, εντάξει, δεν νομίζω οτι υπάρχει περίπτωση πελάτης να σου ζητήσει να αποδείξεις αν ισχύουν όλα αυτά που αραδιάζεις ή αν όντως κατέχεις τα συγκεκριμένα χαρτιά, σε αντίθεση με κάποιον εργοδότη. Εμένα όμως μου φαίνεται ανήθικο να κοροϊδεύεις ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με το αντικείμενο και θα πιστέψουν πιο εύκολα ό,τι φανφάρα τους αραδιάσεις. Εκμετάλλευση σκέτη.

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008

Αυτός που φεύγει: G. W. Bush

Στον απόηχο των αμερικάνικων εκλογών και της συζήτησης που ξεκίνησε στα δύο προηγούμενα ποστ, ο Στύλος παρουσιάζει ένα μίνι αφιέρωμα όχι στο νέο πρόεδρο που έρχεται, αλλά σε αυτόν που φεύγει, G. W. Bush. Με την ελπίδα φυσικά ότι ο Ομπάμα δεν μπορεί να είναι τόσο μάπα-το-καρπούζι-τύπος, απολαύστε το μέσο Αμερικάνο από το Τέξας που κατάφερε να κυβερνήσει για 2 τετραετίες (και θα μπορούσε και περισσότερο, αν τα 8 χρόνια δεν ήταν το ανώτατο διάστημα για την προεδρία)...

Σημειώστε ειδικά τις φάσεις στο 0.28, 1.45, 3.22, 3.26, 4.20. Για τη συνέχεια, φωτογραφίες αφιερωμένες στον άνθρωπο πίσω από το κοστούμι της εξουσίας

1. ''Νιώθω τόσο παιδί κατά βάθος!'' - παρέα με τη λαγουδίνα
2. ''Θέλεις να σου πω ένα παραμυθάκι?'' - διαβάζοντας τα βιβλία ανάποδα
3. ''Δεν έχουν άδικο όσοι λένε ότι έχω baby face!'' - τρομάζοντας μελλοντικούς ψηφοφόρους
4. ''Πού είναι οι εχθροί να στείλω πεζοναύτες?'' - ο λόγος που είχε μαύρα μεσάνυχτα
5. ''Πρόεδρε έκανες βάρη μικρός?'' - όταν δεν μπορείς να εντυπωσιάσεις, αυτοσχεδιάσε
6. ''Πρόεδρε γουστάρεις ρυθμό?'' - τιμώντας ήθη και έθιμα άλλων λαών
7. ''Πω ρε π@%στη μου, πάλι παράφαγα!'' - τιμώντας την Αμερική την ίδια
8. ''Ρε Πούτιν δε σ' ακούω, κάνει παράσιτα!'' - ο λόγος που ήρθε σε νέα ρήξη με τη Μόσχα
9. ''Ποιός κλείδωσε??!'' - από τη διάσημη συνέντευξη που πήγε να φύγει από λάθος πόρτα
10. ''Κοίτα να δεις, εδώ το' χα!'' - σκέφτομαι άρα υπάρχω. ε?
Θα μας λείψεις... καλή σου τύχη όπου κι αν πας...

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε

Μαυρίλα στο επίπεδο νοημοσύνης των Ελλήνων πολιτικών για να μην παρεξηγηθώ.
Εντάξει ο κόσμος ψάχνει ευκαιρία για ελπίδα και πανηγύρι.
Και όχι όλος ο κόσμος. Δυο χαβαλέδες να υπάρχουν σε σύνολο εκατό, εκείνοι θα κάνουν εντύπωση. Απαράβατος κανόνας.
Αλλά ρε παιδιά όχι να βγαίνουν οι -υποτίθεται- οδηγοί του έθνους και να κάνουν σα να πήραμε το τσάμπιονς λίγκ επειδή βγήκε ο Ομπάμα. Που καλός και άγιος να είναι, ούτε μουσακά δε νομίζω να έχει φάει ποτέ.
Εντάξει γνωστό ότι καθένας το συμφέρον του βλέπει. Οι πασόκοι είναι τα παιδιά της αλλαγής (change στο χωριό τους) και οι νδ προσπαθούν να πείσουν ότι δεν έχουν σχέση με τον Μακέιν. Βασικά κανείς δεν ήθελε να έχει σχέσεις με τον Μακέιν από πολύ νωρίς.

Διάβασα χθες ανάλυση των ψήφων που πήραν από ομάδες του πληθυσμού οι δύο υποψήφιοι. Καλά αυτοί οι ευαγγελιστές στον κόσμο τους. Αποτελούν το 1/4 του πλυθησμού και το έριξαν όπως και στις προηγούμενες εκλογές μονοκούκι. 75% Μακέιν. Μιλάμε για ένα κομμάτι λευκών που βρέξει χιονίσει ψηφίζουν. Είναι οι τύποι που θέλουν να πάρουν οι Εβραίοι την Ιερουσαλήμ για να επισπευστεί η Δευτέρα Παρουσία. Πολύ θρησκοληψία. Όποιος έχει δει ταινίες του Μουρ καταλαβαίνει... Αν δεν είχαν κατέβει οι μαύροι να ψηφίσουν δηλαδή θα είχαμε πάλι τα ίδια.
Άντε να δούμε και με αυτόν...

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

Ο Ομπάμα έγινε ο πρώτος Αφροαμερικάνος πρόεδρος των ΗΠΑ!

Ο Στύλος αφήνει τα θρησκευτικά και πιάνει... τα πολιτικά! Σήμερα τα ξημερώματα, στις μεγαλύτερες σε συμμετοχή εκλογές στην Αμερική (ψήφισαν κοντά στα 130.000.000!) εξελέγη ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Χουσέιν Ομπάμα, με μεγάλη νίκη επί του αντιπάλου του Τζον Μακέιν. Υπενθυμίζουμε για την ιστορία ότι ο υποψήφιος του Δημοκρατικού κόμματος Ομπάμα που γίνεται ο 44ος Αμερικανός πρόεδρος, είναι ο πρώτος Αφροαμερικάνος που μπαίνει στο Λευκό Οίκο...

Η ιστορική νίκη του, η οποία διασφαλίστηκε από το γεγονός ότι κέρδισε πολιτείες όπου ο Τζόρτζ Μπούς είχε κερδίσει το 2004 όπως το Οχάιο, το Νέο Μεξικό και η Άιοβα, συνδυάστηκε μάλιστα με αύξηση της δύναμης των Δημοκρατικών στη Σύγκλητο [για τον αναλυτικό χάρτη αποτελεσμάτων εδώ]. Επίσης, η νίκη του Ομπάμα αποτελεί σταθμό στην Αμερικάνικη ιστορία, 45 χρόνια μετά το κίνημα περί ισότητας και πολιτικών δικαιωμάτων του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ...

Πανηγυρισμοί ανά τον κόσμο για το εκλογικό αποτέλεσμα (τα παρακάτω αποσπάσματα από σχετικό άρθρο της ΕΡΤ ): Στο Βερολίνο γύρω στις 05.00 η ώρα το πρωί, μόλις ανακοινώθηκε "η μεγάλη είδηση", ορισμένοι ξέσπασαν σε κλάματα εν μέσω ενός πλήθους που φώναζε το σύνθημα του νεοεκλεγέντα προέδρου "Ναι, μπορούμε!" Το αποκορύφωμα της γιορτής ήταν όταν ο Μπαράκ Ομπάμα δήλωσε από το Σικάγο απευθυνόμενος στους υποστηρικτές του: "Ένα τείχος έπεσε στο Βερολίνο!"

"Είναι απίστευτο! είναι σουρεαλιστικό!", δήλωσε ο Ντίλια Μπέιλ, 28χρονος φοιτητής από τη Νέα Υόρκη.

Στο Λονδίνο επίσης ύστερα από μια νύχτα αγωνίας μπροστά στις τηλεοπτικές οθόνες, εκατοντάδες Αμερικανοί είχαν συγκεντρωθεί στο Yates Bar, στο κέντρο του Λονδίνου, για να γιορτάσουν τις πρώτες ώρες της νίκης του Μπαράκ Ομπάμα.

"Είναι εκπληκτικό: ένα τεράστιο έργο απέφερε τους καρπούς του"", δήλωσε ο Φίλιπ Κονγκ από τη Μασαχουσέτη.

Στη Μαδρίτη, συγκεντρωμένοι στο Κέντρο Καλών Τεχνών, στο κέντρο της ισπανικής πρωτεύουσας και φορώντας μπλουζάκια με τη φωτογραφία του Ομπάμα, οι οπαδοί του Δημοκρατικού Κόμματος ξέσπασαν σε επιφωνήματα χαράς και πανηγυρισμούς μετά την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων.

Συγκεντρώσεις επίσης πραγματοποιήθηκαν στο Σίδνεϊ, το Πεκίνο και τη Σανγκάη.

Στη Τζακάρτα, πρώην συμμαθητές του Μπαράκ Ομπάμα στην Ινδονησία χαιρέτισαν τη νίκη του "Μπάρι" που κάποτε τους είχε πει ότι μια μέρα θα γινόταν πρόεδρος των ΗΠΑ. "Είμαστε τόσο περήφανοι γι αυτόν, 40 χρόνια αφότου χωρίσαμε από τα σχολικά θρανία", δήλωσαν.

Χωρίς ενθουσιασμούς αλλά με αισιοδοξία οι Ιρακινοί ευελπιστούν ότι η αλλαγή στον Λευκό Οίκο θα επιτρέψει μια προσεχή αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τη χώρα τους. "Η πλειοψηφία των ψηφοφόρων έδειξε ότι θέλει ε την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από το Ιράκ και εμείς το ίδιο επιθυμούμε", δήλωσε ο Μαϊθάμ Μοχάμαντ, 19χρονος φοιτητής.

Στο Ανόι μια πρώην νοσοκόμα που φρόντιζε καθημερινά τα τραύματα του στρατιώτη Τζον Μακέιν, κρατούμενου των βορειοβιετναμέζων στη διάρκεια του πολέμου δήλωσε: "Είναι καλύτερα όταν οι Αμερικανοί ψηφίζουν υπέρ κάποιου που αγαπά την ειρήνη. Κατά τα φαινόμενα, ο Μπαράκ Ομπάμα αγαπά περισσότερο την ειρήνη"

Ο Στύλος επικροτεί μεν, κρατά και μία πισινή δε.. Όλα ακούγονται όμορφα και ωραία προεκλογικά, αποχώρηση από το Ιράκ, τόνωση της οικονομίας, κτλ. ''Η αλλαγή ήρθε στην Αμερική, είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα'' είπε ο Ομπάμα στην ομιλία νίκης που έδωσε ενώπιον χιλιάδων κόσμου στο Σικάγο. Οψόμεθα...

Για περισσότερα σχετικά με το πως υποδέχθηκε ο κόσμος την αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ δείτε:
http://news.bbc.co.uk/
http://www.cnn.com/
http://english.aljazeera.net/
http://www.france24.com/en/
http://www.euronews.net/
http://www.reuters.com/

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2008

Και ο καιρός το χαβά του...


Update από το προηγούμενο ποστ:
Άμεσα συνδεδεμένες με την αυξανόμενη οικολογική καταστροφή είναι και οι αλλαγές του καιρού που κάνουν την Ευρώπη ανω-κατω, με αποτέλεσμα οι εποχές να γίνονται ολοένα και πιο δυσδιάκριτες. Χαρακτηριστικά αυτά που συμβαίνουν το Σαββατοκύριακο:

''Ακραία για την εποχή, καιρικά φαινόμενα, έχουν κυριολεκτικά χωρίσει την Ευρώπη στα δύο. Πολικός είναι ο καιρός από τη Γερμανία μέχρι τη Βρετανία, ακόμη και τη βόρεια Ισπανία και την Ιταλία, με σφοδρές χιονοπτώσεις και καταρρακτώδεις βροχές. Η Ελλάδα και τα Βαλκάνια ζουν ένα μικρό καλοκαίρι, με ήλιο και ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες. Σύμφωνα με τους μετεωρολόγους, το θερμόμετρο στα νότια, θα σκαρφαλώνει το Σαββατοκύριακο στους 30 βαθμούς Κελσίου.

Στην Ελλάδα και τη Βαλκανική Χερσόνησο επικρατούν θερμοκρασίες καλοκαιριού την στιγμή που οι χώρες στο βόρειο τμήμα της Γηραιάς Ηπείρου πλήττονται από χιόνια, βροχές και πλημμύρες.

Ρεκόρ χιονόπτωσης στην Ελβετία με ύψος χιονιού άνω των 50 εκατοστών. Δρόμοι πάγωσαν. Απολογισμός εβδομήντα τροχαία δυστυχήματα.

Στην ανατολική Γερμανία, ο παγετός δημιούργησε προβλήματα στις μετακινήσεις. Το χιόνι έπληξε τον Ισπανικό Βορρά αλλά οι περιοχές της Μεσογείου πλήττονται από βροχοπτώσεις. Επτά επαρχίες από το βασκικό Σαν Σεμπαστιάν έως την Μαδρίτη βρίσκονται σε συναγερμό.

Στην Ιταλία η θερμοκρασία κυμαίνεται από 11-22 βαθμούς C. Η Γένοβα πλήττεται από κατολισθήσεις. Στην επαρχία Λιγουρία 21.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα καλλιεργήσιμων εκτάσεων θάφτηκαν κάτω από το νερό και τη λάσπη. Στη Βρετανία από 2-10 βαθμούς C, με χαρακτηριστικό του καιρού τα χιόνια και το χαλάζι. Από το 1922 είχε να πέσει χιόνι μήνα Οκτώβριο στο Λονδίνο.''

Πηγή: http://news.ert.gr/en/world/news/14959-se-kairiko-dixasmou-i-eyropi.htm

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008

Μεγαλύτερο το κόστος της οικολογικής από την πιστωτική κρίση

Αντιγράφω μία πολύ ενδιαφέρουσα σύγκριση μεταξύ δύο συνεχιζόμενων κρίσεων του πλανήτη, της ολοένα αυξανόμενης οικολογικής και της πιστωτικής που είναι και επίκαιρη...

''Τα στοιχεία της έρευνας Living Planet που έχουν επεξεργαστεί οι οικολογικές οργανώσεις WWF, Ζωολογική Εταιρία του Λονδίνου και Δίκτυο Global Footprint, δείχνουν ότι ο πλανήτης οδεύει προς οικολογική κρίση ανάλογη της πιστωτικής και χειρότερη από αυτή, καθώς το ισοζύγιο φυσικών πόρων και κατανάλωσης γέρνει δραματικά ανισομερώς υπέρ της κατανάλωσης. Καταναλώνουμε δηλαδή πολύ περισσότερα από αυτά που η Γη μπορεί να προσφέρει.

Συγκεκριμένα οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι οι καταναλωτικές ανάγκες του ανθρώπινου πληθυσμού είναι τριπλάσιες από την ικανότητα της Γης να τις καλύψει. Μάλιστα υπολογίζεται ότι τα 3/4 του πληθυσμού της Γης είναι «οικολογικοί οφειλέτες» αφού η ποσότητα των αγαθών που καταναλώνουν προέρχεται από την «απόσυρση» και την «υπερανάληψη» του γεωργικού, δασικού, θαλάσσιου κ.α. κεφαλαίου άλλων χωρών. Το ίδιο συμβαίνει και με την κατανάλωση νερού. Ο επιστήμονας David Norma από το WWF αναφέρει μάλιστα χαρακτηριστικά ότι μέχρι το 2030 οι καταναλωτές θα χρειάζονται δύο πλανήτες σαν τη Γη για να συντηρήσουν τις καταναλωτικές τους συνήθειες.

Η έρευνα συμπεραίνει ότι η αλόγιστη κατανάλωση του «φυσικού κεφαλαίου» θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την ευημερία των επόμενων γενιών και θα έχει σοβαρό οικονομικό αντίκτυπο καθώς θα αυξηθεί η τιμή του νερού, των τροφών και της ενέργειας. Οι μεγαλύτεροι καταναλωτές του κόσμου είναι οι ΗΠΑ και η Κίνα που μαζί χρειάζονται για την κατανάλωσή τους το 40% των φυσικών πόρων της Γης. Επίσης οι ΗΠΑ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν τη μεγαλύτερη κατανάλωση φυσικών πόρων ανά άτομο ενώ χώρες όπως είναι το Μαλάουι και το Αφγανιστάν έχουν τη μικρότερη.

Όπως αναφέρει το BBC, ο μέσος Βρετανός καταναλωτής χρειάζεται 5,3 εκτάρια γης για να καλύψει τις ανάγκες του, τη στιγμή που η αντιστοιχία για κάθε άνθρωπο είναι 2,1 εκτάρια γης! Είναι χαρακτηριστικό ότι η έκταση της γης που χρειάζεται μόνο η Βρετανία για να καλύψει τις καταναλωτικές συνήθειες των πολιτών της, αντιστοιχεί σε αυτή που χρησιμοποιούν 33 αφρικανικές χώρες όλες μαζί (!), σύμφωνα με το WWF.

O πρόεδρος του WWF Emeka Anyaoku δήλωσε ότι «τα τελευταία γεγονότα (της κρίσης στη χρηματοπιστωτική αγορά) μας έδειξαν πόσο ανόητο είναι να ξοδεύουμε περισσότερο από αυτό που διαθέτουμε. Όσο τρομερή και αν ήταν η κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, είναι μηδαμινή μπροστά στην οικολογική ύφεση που αντιμετωπίζουμε» και εκτίμησε πως κάθε χρόνο χάνονται φυσικές πηγές αξίας 4,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Υπενθυμίζεται ότι η Τράπεζα της Αγγλίας έχει εκτιμήσει το κόστος της χρηματοπιστωτικής κρίσης στα 2,8 τρισεκατομμύρια δολάρια...''

Πηγή: http://www.cosmo.gr/Environment/World/218211.html

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2008

Αθάνατα ελληνικά σήριαλ


Όχι δε θα κάνω αφιέρωμα γιατί θέλει δουλειά. Απλά την τελευταία βδομάδα, την ώρα του κοπροσκυλιάσματος -prime time- αφιέρωσα χρόνο στη φρέσκια τηλεοπτική παραγωγή.
Λοιπόν φέτος έχουμε επιστροφή στις δεκαετίες του 80 και του 90.
Το αθάνατο -βρυκόλακας σκέτος- Ρετιρέ-Μικρομεσαίοι επιστρέφει! Και το όνομα αυτού ''Πολυκατοικία''.
Κλισέ και χαζοκαταστάσεις σε 40 βασανιστικά λεπτά. Βέβαια έχουμε και κάποιους νεωτερισμούς. Ας πούμε έρχεται η αμερικάνικη μόδα που σε κάθε παραγωγή αντιπροσωπεύονται ''συμβολικά'' και οι μειονότητες. Σε ρόλους δεύτερους και επαναλαμβανόμενους. Εδώ βέβαια δεν έχουμε μαύρους. Όμως έχουμε γκέι. Αλλού σύγχρονοι, αλλού απλά καρικατούρες...
Τα λοιπά οικογενειακά θεάματα του στυλ ''ευτυχισμένοι μαζί'', ''Λάκης ο γλυκούλης'' σώζονται από τους πρωταγωνιστές τους όπως γίνεται με τους συγκεκριμένους ηθοποιούς τα τελευταία 10-15 χρόνια. Στην ουσία γελάμε απλά με τα χάλια τους. Ούτε ατάκες υπάρχουν, ούτε κανένα ευφηές σενάριο. Απλά γελοιοποιούνται και το κάνουν καλά.

Και ερχόμαστε στο καλό. Λοιπόν με συγκίνηση ανακοινώνω στο κοινό οτι φέτος επιστρέφουν τα θρυλικά ''τσακάλια''. Με νέο καστ και νέο σκηνοθέτη στο δρόμο που χάραξε ο τεράστιος κριτής και σε ένα βαθμό αναμορφωτής της ελληνικής κοινωνίας Νίκος Φώσκολος.
Το σήριαλ ονομάζεται ''Άγρια Παιδιά'' και από τον τίτλο και μόνο μπαίνεις στο νόημα...
Καμικαζιές, νταηλίκια και πολύ ατίθαση νέα γενιά...
30+αρηδες που το παίζουν 17άρηδες και γυρνάνε όλη μέρα με πατίνια θέλοντας να αλλάξουν αυτή τη σάπια κοινωνία. Γαρδέλη ζεις εσύ μας οδηγείς. Μια σειρά γροθιά στο στομάχι. Τρελό γέλιο. Οι ήρωες υιοθετούν παιδιά των φαναριών και πλακώνουν τους νταβατζήδες τους, δέρνουν επίσης άντρες που βαρούν τις γυναίκες τους και κάνουν και άλλες αγαθοεργίες. Παράλληλα σχεδιάζουν και τις μελλοντικές σπουδές τους στη Αγγλία.
Μάλλον θα δω και άλλα επεισόδια από αυτό. Στο youtube.

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

ΔΝΤ δηλ. τρέχα γύρευε


Η Ουκρανία ζήτησε και πήρε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δάνειο -οικονομική ενίσχυση το λένε τώρα- 14 δις δολάρια για να βγει από την οικονομική κρίση...
Ναι από αυτό το Ταμείο που για να ''εξασφαλίσει'' οτι θα ξεπληρώσεις το δάνειο κάνει την οικονομία σου σφουγγαρόπανο. Αυτή την ελίτ που ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την εξαθλίωση μερικών από τις φτωχότερες χώρες της Αφρικής. Έχουμε όμως παραδείγματα και στην Βαλκανική.
Στην Ελλάδα τελευταία έχουμε βρει από αλλού να δανειζόμαστε και εφόσον έχουμε σαν χώρα και ένα κάποιο κύρος δεν τους πολυπαίρνει αλλά κάθε χρόνο το ΔΝΤ απευθύνει σε μορφή πρότασης προς την ελληνική κυβέρνησή μια δέσμη μέτρων με κατευθύνσεις φιλελευθεροποίησης της αγοράς. Δεκτό και κατανοητό.
Άλλο το ένα όμως και άλλο το άλλο. Τριτοκοσμικές και αναπτυσσόμενες οικονομίες σπανιότατα ανέκαμψαν με την επιβολή μέτρων-σοκ, ιδίως όταν αυτά επιβάλλονται από όργανα που δεν εχουν καμία αντιπροσωπευτικότητα. Πώς θα πειστεί ο κακόμοιρος ριζοπαραγωγός οτι οι όποιες επιχορηγήσεις του θα κοπούν επειδή το επιβάλλει ένας αμερικανο-γερμανο-γάλλος γραφειοκράτης από το γραφείο του στην Ουάσινγκτον; Ας μη γελιόμαστε, τέτοιου είδους οικονομικά μέτρα δούλεψαν κάτω από ορισμένες συνθήκες σε κράτη -από κάθε άποψη- ώριμα.
Στο ΔΝΤ δυστυχώς για τους άμοιρους που πέφτουν στα νύχια του, επικρατεί μια ιδεοληψία. Αυτής της ιδεολογίας που είχε αποτελέσματα στις ΗΠΑ και στη Βρετανία του '80 και δημιούργησε ορθά οικονομικά πρότυπα έως σήμερα για κράτη που είχαν παγιδευτεί στον ανεξέλεγκτο κρατισμό.
Το πρόβλημα τους είναι όμως οτι δεν μπορούν να κατανοήσουν πώς εκεί που δεν υπάρχει καν η δυνατότητα αγοράς δεν μπορείς να επιβάλλεις την απελευθέρωση της.

Πιο ωραία τα γράφει ο Stiglitz στο Globalization and its discontents (''Η μεγάλη αυταπάτη'' στο μεταφρασμένο).

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

Paradise Lost - Embers Fire

Η μελαγχολία σε όλο της το μεγαλείο σε αυτό το αξεπέραστο κομμάτι από ένα συγκρότημα που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις... Έτος 1993 και οι Βρετανοί Paradise Lost κυκλοφορούν το Icon, έναν ακόμη δίσκο τους που θα γίνει κλασικός. Οι οπαδοί ωστόσο έχουν διαφορετική άποψη... Το ''σχίσμα'' για κάποιους σκληροπυρηνικούς έχει ήδη ξεκινήσει από το Shades of God (1992), όπου παρατηρείται μία σχετική απομάκρυνση από το death/gothic των προηγούμενων δίσκων. Για τους περισσότερους όμως το Icon είναι αυτό που σηματοδοτεί την έναρξη μίας νέας φάσης του συγκροτήματος, η οποία στοίχισε στους Paradise Lost μεγάλη μερίδα των οπαδών τους, με το Nick Holmes να δέχεται αργότερα τις (συνήθεις σε τέτοιες περιπτώσεις) κατηγορίες περί ''ξεπουλήματος''. Η άποψη του Στύλου είναι ότι φυσικά μιλάμε για δισκάρα και οι αλλόθρησκοι να πάνε να ......... τον ξανακούσουν - εναλλακτική πρόταση: να κοιτάξουν τα αυτιά τους σε κανένα γιατρό!
Πάντως μέχρι σήμερα ουδείς έχει τολμήσει να κριτικάρει το Embers Fire.. Κοινή παραδοχή μάλλον ότι βρίσκεται σε άλλο επίπεδο...


A fallen time that's bygone
A crude elite that's from a distant zone
You don't know if It's the truth you told

Anger looks on the quiet dreaming
Seals the sense incandescent ones

Hold back desire for danger
A bet you lose, you'll have no way to turn
I see the man who lives and breathes corruption
Into a circle that you call you own

Don't run away, from the pain, A claim that you deal with
A power game, from within, Impossible for you to see this

Laid down the laws of deceit
The ones who cherish are the ones who'll go
Into the ashes of a tortured world
Only in mind's eye can you see a light

Harmony breaks, dark awakes, in old eyes - the trouble, feel it
Here to stay, mark the way, improvise the judgment hearing

Anger looks on the quiet dreaming
Seals the scense incandescent ones

All remains of the glowing embers
is a bleak cold irrelevance

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008

Συνταγές από το Στύλο: λουκανικο-σαντουιτσόνια

Αδερφοί μου σας χαιρετώ! Νέα πρόταση για φαγητό, οικονομική και γρήγορη, για να μείνουν λεφτά στο πουγκί σας και συνάμα να φάτε μόλις πεινάσετε: αμφίψωμο μετά λουκάνικου, τύρου και μαρουλίου (ή αλλιώς όπως λέμε και με το Δάσκαλο, λουκανικοσαντουιτσόνια).. Μπορεί κάποιοι άπιστοι να μη βάζουν την υπέρτατη τροφή που ακούει στο όνομα σάντουιτς στην κατηγορία ''συνταγές'' επειδή τάχα μου στην ουσία δεν μαγειρεύεις και λοιπές χαζομάρες και κουκουνάρες - κάνουν μέγα λάθος! Ας ανοίξουν κανένα σχετικό βιβλίο να δουν την κατηγορία ΣΑΝΤΟΥΙΤΣ με μεγάλα γράμματα και μετά τα ξαναλέμε..

Λοιπόν, χρειάζεστε τέσσερα λουκάνικα (έτοιμα βραστά ή ωμά), δύο φύλλα μαρουλιού, τυράκι (με φέτα να ξέρετε ότι το σαντουιτσάκι βγαίνει λίγο βαρύ ;)), κατά προτίμηση κάτι Ολλανδικό, τέσσερις φέτες ψωμί για τοστ και βούτυρο για επάλειψη.. Όσοι έχετε βραστά λουκάνικα, απλά τα κόβετε κατά μήκος και ξεκινάτε να στοιβάζετε υλικά.. οι μερακλήδες που αγόρασαν ωμά, τα τυλίγουν σε αλουμινόχαρτο και τα βάζουν στο φούρνο για κανένα 20λεπτο.. το τηγάνι τα κάνει πολύ λαδερά, οπότε καλύτερα να το αποφύγετε.. το τέλειο φυσικά θα ήταν να υπάρχει σχάρα! Για παραλλαγή μπορείτε να προσθέσετε μουστάρδα ή ντομάτα (ή και τα δύο)! Τέλος, να προειδοποιήσω ότι όσοι τα δοκίμασαν δύσκολα επέστρεψαν στο κλασσικό δίπτυχο ζαμπόν-τυρί...
Άντε και καλή σας όρεξη!

Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008

Η διάσημη για τις αυτοκτονίες γέφυρα Golden Gate του San Francisco (+ταινία)

Η περίφημη γέφυρα Golden Gate στο Σαν Φρανσίσκο (τελειωμένη το 1937) είναι διάσημη όχι μόνο για το σχεδιασμό της και την εμφάνισή της σε πολλές ταινίες αλλά επίσης για τα πρωτεία που κρατά παγκοσμίως όσον αφορά τις αυτοκτονίες. Εκτιμάται ότι κάθε χρόνο -κατά μέσο όρο- 20 άνθρωποι σκαρφαλώνουν στο κιγκλίδωμα που έχει ύψος 1,2 μέτρα και πέφτουν στα νερά του Κόλπου του Σαν Φρανσίσκο από ύψος 75 μέτρων, γεγονός που την καθιστά το πιο ''δημοφιλές'' σημείο για να αυτοκτονήσει κανείς στον κόσμο...

Το 2007, συνολικά 37 άνθρωποι βρήκαν το θάνατο πέφτοντας από την μήκους 1.280 μέτρων γέφυρα που συνδέει το Σαν Φρανσίσκο με την κομητεία Μαρίν βόρεια. Άλλοι 17 έχουν αυτοκτονήσει μέχρι στιγμής φέτος και με την οικονομική κρίση που επικρατεί κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τη συνέχεια... Απλά δείτε τί γράφει στη διπλανή φωτογραφία και σκεφτείτε το μέγεθος του προβλήματος! Περιττό να σημειώσουμε ότι ελάχιστοι είναι αυτοί που επιβίωσαν της πτώσης - υπάρχει και η απίστευτη περίπτωση μίας γυναίκας η οποία πήδηξε δύο φορές: την πρώτη επιβίωσε και σώθηκε από τα νερά, και αφού νοσηλεύτηκε και ανάρρωσε πλήρως, πήδηξε και δεύτερη φορά (!) βρίσκοντας το θάνατο.

Για όλα τα παραπάνω λοιπόν, οι αρμόδιοι για την λειτουργία της γέφυρας έκριναν ότι η προστασία των ανθρώπινων ζωών είναι σημαντικότερη από την διατήρηση της αισθητικής της και θα περιβάλλουν τη γέφυρα με ένα δίχτυ ασφαλείας αξίας 50 (!) εκατομμυρίων δολαρίων, σε μία προσπάθεια να σταματήσουν οι αυτοκτονίες. Τα ατσάλινα συρματοπλέγματα θα έχουν ύψος 6 μέτρων και πλάτος άλλων 6 και θα έχουν μικρή επίπτωση στην εικόνα της γέφυρας, σύμφωνα με το συμβούλιο που είναι αρμόδιο για την διαχείρισή της. Ακόμη δεν έχει συμφωνηθεί ο τρόπος χρηματοδότησης του σχεδίου, ενώ εκκρεμεί η εκπόνηση μελέτης από περιβαλλοντολόγους για τις επιπτώσεις που θα έχει το προστατευτικό δίκτυ στα πουλιά.. Ναι, στα πουλιά, καλά διαβάσατε!

Παρακάτω ο Στύλος σας δίνει την ευκαιρία να δείτε ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ σχετικά με τη γέφυρα και τις αυτοκτονίες της. Πατήστε το λινκ και δείτε το δωρεάν και χωρίς να κατεβάσετε τίποτα: http://www.movies-on-demand.tv/movie/2192-The_Bridge_2006.html


Ο Κύριος μεθ΄υμών,
Δόκιμος

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008

Όχι άλλες απεργίες


Απεργίες συμπαράστασης, απεργίες για το ‘’καλάθι της νοικοκυράς’’, απεργίες γενικά σε δουλειά να βρισκόμαστε. Κάθε λίγο και λιγάκι με γενικόλογα αιτήματα στις οποίες μετέχουν στο 95% των περιπτώσεων αποκλειστικά δημόσιοι υπάλληλοι ή επαγγελματίες κλειστών επαγγελμάτων.

Το όλο συνταγματικό δικαίωμα εδώ και περίπου μια δεκαετία έχει ξεφτιλιστεί.
Αλλά το ίδιο συμβαίνει και στις περιπτώσεις που τα αιτήματα είναι συγκεκριμένα αποκλειστικά εισοδηματικής φύσης. Ποιο είναι το σύνηθες αποτέλεσμα; Λαϊκιστές πολιτικοί υποχωρούν αμέσως σε ότι ζητούν οι προβεβλημένες από τα μμε απεργίες, προϋπολογισμοί και οικονομικές πολιτικές πάνε στα σκουπίδια, το δημόσιο χρέος φυσικά μεγαλώνει και πάμε πάλι αργά ή γρήγορα σε νέες εκλογές όπου τελικά αποφασίζουμε ποιος είναι ο καλύτερος/πιο δημοφιλής λαϊκιστής.
Βαρέθηκα.

Ίσως πρέπει ακόμα και να σκεφτούμε κατά πόσο πρέπει να συνεχίσει να είναι ΄΄συνταγματικό΄΄ το δικαίωμα της απεργίας. Έχουμε κατοχυρώσει την ελευθερία, την ισότητα και φυσικά την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας. Ακόμα και το δικαίωμα του συνέρχεσθαι για να γίνουμε πιο αναλυτικοί. Το να απεργεί κανείς άνετα θα μπορούσε να καθιερωθεί νομολογιακά με βάση τις υπόλοιπες ρυθμίσεις χωρίς να δώσουμε ‘’επαναστατικό’’ τόνο στο Σύνταγμα και επιχείρημα στον καθένα να εκβιάζει αν δεν του αρέσουν τα αποτελέσματα εκλογών.
Το να είναι ανίσχυροι οι πολιτικοί δυστυχώς δε συμφέρει κανέναν και φυσικά ούτε αυτούς που τους ψηφίζουν.
5-10 μπαχαλάκηδες και κάποια βύσματα σε κανάλια αρκούν σήμερα για να φέρουν νέο νομοσχέδιο στη Βουλή.

Από την άλλη αν πουμε ότι ο πιο βέβαιος τρόπος εκδήλωσης της λαϊκής βούλησης είναι οι εκλογές, οι ενστάσεις έχουν να κάνουν με το κατά πόσο αυτό μπορεί να γίνει με το υπάρχον εκλογικό σύστημα. Δε μπορώ να καταλάβω γιατί μια τέτοια αντίδραση δε θα μπορούσε να απεικονιστεί καλύτερα με συλλογή υπογραφών. Βέβαιο αποτέλεσμα χωρίς μπάχαλα.
Στο κάτω κάτω δε νομίζω ότι οι προσωπικότητες των βουλευτών μας δεν είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα των πολιτών της χώρας μας.