Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

Τριήμερο στην Κρήτη


Ο Στύλος μεταφέρθηκε για λίγες μέρες κυρίως για λόγους ξεκούρασης στα Χανιά.
Λίγο μαύρισμα ποτέ δεν έβλαψε την επιδερμίδα του μοναχού. Ιδίως όταν συνοδεύεται και από την τοπική lager.
Καθόλου άσχημα δεν ήταν αν και τα περιμέναμε λίγο καλύτερα.
Εξηγούμαι.
Οι τουριστικοί προορισμοί στην Ελλάδα λειτουργούν με την λογική των τελευταίων τριάντα ετών. Από τότε δηλαδή που έγιναν τουριστικοί.
Διαχωρισμός τιμών για έλληνες και ξένουν στα ίσια - και ουχί παληκαρίσια- υπερτιμημένες χωριάτικες, παλιομοδίτες κράχτες ταβερνιάρηδες και ντόπιοι απατεωνίσκοι καταστηματάρχες. Ως προς το τελευταίο λέω ντόπιοι γιατί και πολλοί ξένοι ανοιγουν γκρικ αρτ μαγαζάκια με διαφορετική νοοτροπία όμως.
Ένα νέο φρούτο που πραγματικά ήταν πέρα των αναμενομένων είναι ο τύπος του αγανακτισμένου μόνιμου κατοίκου. Τεράστιο κόλημα με τα πάρκινγκ.
Ο δήμος στα Χανιά έχει βάλλει στους κυριότερους δρόμους πινακίδες οτι το παρκάρισμα επιτρέπεται μόνο στους κατοίκους της περιοχής. Κάπως κουλό όταν μιλάμε για καθαρά εμπορικούς δρόμους αλλά τί να κάνεις... Ε λοιπόν αφού τραβιόμασταν και μάθαμε όλα τα στενά για να αφήσουμε το κατσαριδάκι είχαμε να αντιμετωπίσουμε και τα γεροντάκια από τα διπλανά καφενεία. ''Φιλικές συμβουλές'' για το πόσο μεγάλο πρόστιμο θα φάμε ακόμα και ανδεν υπήρχε πινακίδα που να απαγορεύει το πάρκινγκ. Ακόμα και η τύπισσα που μας νοίκιαζε την τρύπα μας ''συμβούλεψε'' αφού έμαθε οτι νοικιάσαμε από το αεροδρόμια και όχι από τον δίπλα, μη τυχόν και αφήσουμε το αμάξι κοντά. Δεν επιτρέπεται γιατί υπάρχουν κρυμμένες πινακίδες, επέμενε. Το ξέραμε αλλά κάναμε τους ανίδεους για να της σπάσουμε τα νεύρα... χαχα. Αλλά κι αυτή πήρε την εκδίκηση της. Για παραλία ψάχναμε μας έδωσε οδηγίες για εκδρομή στα κατσάβραχα....

Στα θετικά τώρα. Ε, λοιπόν ο ντάκος λέει. Αυτό το τυρί από πάνω, η τοπική μιτζίθρα ταιριάζει τέλεια πάνω από την ντοματούλα. Στερεό αρκετά για να κάθεται και κρεμώδες για να λιώνει γρήγορα στο στόμα αφήνωντας μια ελαφρά αλμυρούτσικη γεύση.
Επίσης οι ταβέρνες το έχουν σαν παράδοση με το που ζητάς λογαριασμό να κερνάνε ρακή και γλυκό. Είναι μπροστά σε αυτό. Μπράβο τους.
Πέρα όμως από την παράδοση στα Χανιά βρίσκεις μια μπυραρία που την ποικιλία της στις ale και στις lager δεν την βρίσκεις στην Αθήνα. Ο παράδεισος του μπυρολάτρη. Πραγματικά απίθανη συλλογή. Είμαι σίγουρος οτι ο Ρούντι έχει σιχαθεί τις μεγαλουπόλεις και κατέληξε εκεί αλλά ... Περισσότερα σε επόμενο ποστ.

Οι κάτοικοι των χωριών επίσης καλοσυνάτοι και εξυπηρετικότατοι και δε χάνουν το κουράγιο να βοηθούν άσχετους τουρίστες που ψάχνουν παραλίες ανάμεσα στα ελιόδεντρα...

Τέλος για ένα απόγευμα αράξαμε στο Ρέθυμνο. ίσως ότι περίμενα από τα Χανιά και δεν βρήκα. Μια μεσαιωνική, παραδοσιακή και καλοδιατηρημένη πόλη. Δεν τη φχαριστηθήκαμε όπως θέλαμε. We will be back.

Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Χόρτο από το μοναστήρι

Αυτό το θυμάστε? Έχουμε και μία περίπτωση μονής στην Αφρική που ζήλεψε και είπε να κάνει κάτι παρόμοιο με ''υγιεινό'' χορταράκι...

Στην επαρχία Μασάκα στην Ουγκάντα λοιπόν, η αστυνομία ανακάλυψε τεράστιους χώρους καλλιέργειας μαριχουάνας! Η έκταση της καλλιέργειας έκανε εντύπωση στους αστυνομικούς, καθώς κάλυπτε... δέκα στρέμματα!!! Σύμφωνα με τον διοικητή του αστυνομικού τμήματος της επαρχίας, συνελήφθησαν δύο άνδρες οι οποίοι εργάζονταν στο μοναστήρι και βοηθούσαν τις μοναχές, αλλά αφέθηκαν ελεύθεροι με εγγύηση. Επίσης ανακρίθηκαν δύο καλόγριες. Μία από αυτές υποστήριξε ότι καλλιεργούσαν μαριχουάνα για λόγους υγείας, καθώς την χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο για τα γουρούνια και για τα άλλα ζώα του μοναστηριού!

Mπορεί κάποιος από εσάς να φανταστεί τί ακριβώς συνέβαινε σε εκείνο το μοναστήρι?! Τα ζώα και ειδικά τα αδηφάγα γουρούνια συνέχεια στη μαστούρα, ο αδελφός Ιγνάτιος και οι λοιποί άρρωστοι έπαιρναν δόσεις από το κατάλληλο φάρμακο και όλη η μονή ήταν κάθε μέρα μέσα στην τρελή χαρά και πάνω σε ένα σύννεφο καπνού με ελάχιστες έγνοιες! Και ερωτώ, ποιόν πειράξανε και τους παίρνουν μέσα από τα χέρια τους το θαυματουργό χόρτο της χαράς? Ποιός φταίει για αυτή την σκληρή και αδικαιολόγητη παρέμβαση της αστυνομίας μου λέτε?! Τους κάρφωσε κάποιος αμαρτωλός που δεν του δίναν μερτικό ή ζήλεψαν οι αστυνομικοί που δεν μπορούσαν να συμμετέχουν και είπαν ''αφού όχι εμείς, τότε κανένας''? Ο κόσμος είναι άδικος...


Πηγή: News 24/7

Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Ξεκινάνε σε λίγες ώρες 30 μέρες μπάλας...

Ξεκινά σε λίγες ώρες το 19ο Μουντιάλ που αυτή τη φορά διοργανώνεται στη Νότιο Αφρική. Αρκετά τα φαβορί σύμφωνα με τους ειδικούς, πολλοί μάλιστα λένε ότι ήρθε η στιγμή να λάμψει η Ισπανία σε ένα παγκόσμιο τουρνουά, η οποία είναι και κάτοχος του Ευρωπαικού! Ο Δόκιμος δεν το βλέπει αλλά ποιός είμαι εγώ να με ακούσουν... Πολλές επίσης οι πιθανότητες να δούμε εκπλήξεις, πράγμα που ο Στύλος γουστάρει τρελά, αφού υπάρχουν πολλές ομάδες που μπορούν να κάνουν την έκπληξη και να αποκλείσουν παραδοσιακές δυνάμεις! Δεύτερη συμμετοχή και για την Ελλάδα, με τις ευχές αυτή τη φορά να πετύχουμε γκολ και αν κοιμηθεί ο Κύριος, να πάρουμε θετικά αποτελέσματα...

Όποια και να είναι η προτίμησή σας από τις χώρες που συμμετέχουν (Οράνιε μήπως?), φροντίστε να το διασκεδάσετε! Η μπάλα θέλει παρέα, χαβαλετζίδικη ατμόσφαιρα, τσιμπήματα και καλή μπύρα! Το τελευταίο το τονίζω επειδή είναι ευκαιρία να δοκιμάσετε κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα! Αγοράστε και καμία βουβουζέλα για να πάρει χαμπάρι όλη η γειτονιά τί γίνεται σπίτι σας και δώστε του να καταλάβει! Όσοι θα παρακολουθήσετε τα παιχνίδια εκτός σπιτιού, θυμίζουμε ότι οι καιροί είναι δύσκολοι και καλό θα είναι να αποφύγετε περιττά έξοδα...

Άντε, να δούμε θέαμα και όμορφα γκολ και ένα δυνατό τελικό στις 11 Ιουλίου...

Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

Γιατί μεγαλύτερο γυναικείο στήθος?

Διάβασα κάπου ότι στο Νησί και τη Βραζιλία γίνεται χαμός με τις προσθετικές στήθους. Οι πρώτες χώρες λέει παγκοσμίως στις οποίες οι γυναίκες τρέχουν να μεγαλώσουν τα στήθια τους και μετά να τα προτάξουν περήφανα μπροστά σε αρσενικές προκλήσεις! Και καθόμουν και σκεφτόμουν, προς τί τόση φασαρία και έξοδα βρε κορίτσια? Ας το φιλοσοφήσουμε λίγο Στυλιτικά το θέμα...










Μην τα κοιτάς θεία, αληθινά είναι, ετών 22...


Δύο βασικά να πούμε στην αρχή. Πρώτον, δεν έχω δικά μου (*)(*) ούτε έχω κάνει προσθετική κι ούτε ασχολούμαι επαγγελματικά με το θέμα, έτσι μιλάω χωρίς να γνωρίζω τεχνικές ιδιαιτερότητες και τυχόν ψυχολογικές συνιστώσες που επηρεάζουν μία τέτοια απόφαση. Κοινώς, ό,τι ακολουθεί παρακάτω είναι μερικώς χαβαλετζίδικο, το σημειώνω για να μην παρεξηγηθούμε. Δεύτερον, το θέμα είναι πολύ παλιό και χιλιο-αναλυμένο και κάποιοι θα το βρουν μπαναλ, ξεπερασμένο, ίσως και σεξιστικό. Δεν μας ενδιαφέρει καθόλου, αφού μετά βεβαιότητος σας γράφω ότι όσες δεκαετίες και να περάσουν, τα αρσενικά όλου του κόσμου θα εξακολουθήσουν να ενδιαφέρονται για ό,τι έχει να κάνει με το γυναικείο στήθος...

Το στήθος της γυναίκας έχει μία αύρα μαγική, μυστηριακή σχεδόν. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι πολιτισμοί εντός και εκτός Ευρώπης το εξύμνησαν σε ποιήματα, το απαθανάτησαν σε ειδώλια, γλυπτά και τοιχογραφίες. Σύμβολο της γονιμότητας και της ίδιας της ζωής, το στήθος τρέφει τα νέα μέλη της ανθρωπότητας στο ξεκίνημά τους στον πλανήτη. Ο μοναδικός αυτός ρόλος αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι μητέρες που είχαν προβλήματα στο θηλασμό συχνά ζητούσαν τη βοήθεια άλλων γυναικών για να θρέψουν τα μωρά τους - υπήρχαν φυσικά και οι βασίλισσες που σνόμπαραν το θέμα, αλλά αυτό είναι μία διαφορετική ιστορία! Στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη το στήθος λατρεύτηκε τόσο που γράφτηκαν τραγούδια για χάρη του. Κατά το Μεσαίωνα, ενοχοποιήθηκε και καλύφθηκε με ντροπή. ''Μάγισσες'' που κάηκαν στην πυρά ενισχυσαν τους θρύλους για τις μαγικές του ιδιότητες που προκαλούσαν maleficium. Στην Αναγέννηση και την Πρώιμη Νεότερη περίοδο το στήθος εξακολούθησε να διχάζει. Δοξάστηκε από τους μεγάλους ζωγράφους και γλύπτες που ανακάλυψαν εκ νέου τη μαγεία του ανθρώπινου σώματος, αλλά την ίδια στιγμή ντύθηκε με το ηθικολογικό πέπλο του χριστιανισμού της Μεταρρύθμισης (σε πιο αδιαπραγμάτευτα πλαίσια, το Ισλάμ είχε απαγορεύσει εξαρχής τη δημόσια προβολή του με οποιοδήποτε τρόπο). Κατόπιν μπήκε σε μεταξωτούς κορσέδες του 18ου και 19ου αιώνα μέχρι να φτάσει η στιγμή να απενοχοποιηθεί μεσω της επιστήμης και της λεγόμενης σεξουαλικής επανάστασης μετά τα μέσα του 20ου αιώνα (όχι αυτής). Σε φυλές του Αμαζονίου και της Αφρικής, το στήθος της γυναίκας διατηρεί μεγάλο μέρος της αρχέγονης μυστηριακής αύρας του ακόμη και σήμερα (κι ας γίνονται μαστεκτομές σε μερικές κουλτούρες χωρίς λόγο), τη στιγμή που στις κοινωνίες της Δύσης έχει πάρει ένα συγκεκριμένο προφίλ που μοιάζει να επισκιάζει όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του, αυτό του σεξουαλικού οργάνου που οφείλει να προκαλεί.

Και εξηγούμαι. Το προφίλ του γυναικείου στήθους πάντα είχε ένα πρωτεύοντα σεξουαλικό ρόλο, αφού ως σύμβολο και μόνο σηματοδοτεί τη σεξουαλική ωρίμανση και τη δυνατότητα αναπαραγωγής του θηλυκού. Συμμετέχει δε ενεργά κατά τη διάρκεια του σεξ με τη διέγερση των θηλών. Έχει όμως ταυτόχρονα και ένα ερωτικό χαρακτήρα, αφού τέρπει αισθητικά και προσελκύει τα αρσενικά προτού καν γίνουν οι συστάσεις... Σύγχρονες πανεπιστημιακές έρευνες αποδεικνύουν αυτό που πολλοί άντρες ηδη γνωρίζουν από την παιδική-εφηβική ηλικία: ότι το στήθος είναι από τα πρώτα πράγματα που κοιτάζει κάποιος σε μία γυναίκα. Είναι ερωτικό στα μάτια του και τη φαντασία του, ξεσηκώνει το μυαλό και ξεσηκώνει και κάτι ''άλλο''... Έτσι λοιπόν, μία τεράστια βιομηχανία ρούχων, εσωρούχων και διαφήμισης (με κοινό παρονομαστή φυσικά το κέρδος) έχουν μπει εδώ και χρόνια στο παιχνίδι της ανάδειξης και της οσο το δυνατόν καλύτερης προβολής του γυναικείου στήθους. Και εδώ φυσικά βρίσκεται και η ρίζα του ζητήματος για τις προσθετικές στήθους. Οι γυναίκες θέλουν να τραβούν την προσοχή, να νιώθουν αρεστές και επιθυμητές. Το στήθος είναι απαραίτητο μέρος της συμμετρίας και ομορφιάς που επιδιώκουν στο σώμα τους, τόνωση της θηλυκότητας και της αυτοπεποίθησής τους. Άλλωστε η εποχή μας είναι εποχή της εικόνας (image) και αυτή ακριβώς την έννοια του ίματζ εξυπηρετούν οι περισσότερες επεμβάσεις, είτε είναι αφαιρετικές, προσθετικές ή διορθωτικές. Η γυναίκα, υπηρετώντας - πολλές φορές ασυνείδητα - το ''σύνδρομο του μοντέλου'', ενός αψεγάδιαστου σώματος με αναλογίες οσο το δυνατόν πιο κοντά στο ''τέλειο'', επιθυμεί να αποκτήσει αυτά που βλέπει στα περιοδικά και τις ταινίες και πράττει αναλόγως, με μία ή περισσότερες επισκέψεις στον πλαστικό χειρούργο. Μήν ξεχνάτε ότι τέτοιες επεμβάσεις έχουν γίνει προσιτές ακόμη και σε 18χρονες... Μέσα στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται λοιπόν και οι προσθετικές στήθους. Και ποιοί είναι οι λόγοι στην τελική? Να νιώθει καλά η γυναίκα με τον εαυτό της, να νιώθει ότι ακολουθεί τα πρότυπα της εποχής της και φυσικά να αρέσει... στους άνδρες! Μπορεί να ακούγεται κάπως οξύμωρο σε μερικούς, αλλά ο ουσιαστικότερος λόγος για την αύξηση στήθους είναι τελικά η αγάπη των γυναικών να τις προσέχουν, να τις θαυμάζουν και να τις ξεχωρίζουν τα αρσενικά ανάμεσα στις υπόλοιπες! Με άλλα λόγια, αλλάζουν κάτι στο σώμα τους για να γουστάρει το άλλο φύλο!

Η αποδοχή και ο σεβασμός σε ότι έχει δωσει στην κάθε γυναίκα εκ γενετής η μαμα-φύση πού πήγε θα μου πείτε? Γιατί να μην αποδέχονται το στήθος που έχουν? Γιατί να μην αγαπάνε τον εαυτό τους όπως είναι? Αυτή η ψύχραιμη και ''παραδοσιακή'' προσέγγιση έχει φυσικά ακόμα πολλούς οπαδούς, αλλά η ουσία μάλλον χάθηκε κάπου ανάμεσα στο ντεκολτέ της Jayne Mansfield και το στηθόδεσμο της Sophie Reade...

Άντε, και καλό καλοκαίρι να' χουμε!