Παραμύθια...

Είναι κανόνας το ''ό,τι δηλώσεις είσαι'';
Όλα επιτρέπονται για την κονόμα;

Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου επαγγελματική κάρτα ενός συναδέλφου. Μιλάμε για χοντρό παραμύθι. Ο τύπος με ένα μεταπτυχιακό σχεδόν μεταλλάχθηκε. Μόλις σε έναν χρόνο μόνο οτι δεν τον έκαναν πρωθυπουργό εκεί στην Αγγλία δεν έγραφε. Από όσο ξέρω δεν έχει τίποτα βύσματα και ότι κάνει μόνος του, οπότε λίγη υπερβολή ίσως δικαιολογείται. Όχι όμως τέτοιο πράμα.
Θεωρώ θεμιτό να γράψεις σε ένα βιογραφικό οτι πχ ξέρεις άριστα γερμανικά ενώ το μόνο που θυμάσαι είναι να κάνεις τον τουρίστα στο Μόναχο ή ρε παιδί μου αυτό το κλασικό με την ''άριστη χρήση Η/Υ''.
Τί στην ευχή όμως όταν ανακαλύπτεις μαγικές δεξιότητες και διάφορα εντυπωσιακά προσόντα για να προσελκύσεις πελατεία το παρακάνεις. Σε κάτι μετράει και αυτή η ρημάδα η αξιοπιστία. Βέβαια, εντάξει, δεν νομίζω οτι υπάρχει περίπτωση πελάτης να σου ζητήσει να αποδείξεις αν ισχύουν όλα αυτά που αραδιάζεις ή αν όντως κατέχεις τα συγκεκριμένα χαρτιά, σε αντίθεση με κάποιον εργοδότη. Εμένα όμως μου φαίνεται ανήθικο να κοροϊδεύεις ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με το αντικείμενο και θα πιστέψουν πιο εύκολα ό,τι φανφάρα τους αραδιάσεις. Εκμετάλλευση σκέτη.