Έφτασε η στιγμή να διπλοκλειδώσουμε το Στύλο και να σας ευχηθούμε ''καλό υπόλοιπο καλοκαιριού 2012''. Το απαραίτητο καλοκαιρινό διάλειμμα κρίθηκε απαραίτητο για μία ακόμα στυλιτική σεζόν, η οποία, κλασικά, ήταν γεμάτη σκληρή δουλειά μα και παλαβομάρες, μπύρες μα και άλλα οινοπνεύματα, νόστιμα φαγητά μα και στιγμές νηστείας, όμορφα ταξίδια μα και μπόλικη κλεισούρα στη μονή, μπασκετάκι μα και σπαρίλα καναπέ, εκκλησιαστική μουσική μα και αμαρτωλά pop-άκια, εξυπνάδες μα και κουταμάρες. Με άλλα λόγια, η δύσβατη πορεία προς το θρίαμβο της προσωπικής ολοκλήρωσης ενος φτωχού πλην τίμιου (και μετριοπαθή) δόκιμου συνεχίζεται...
Η αμερικάνικη ζυθοποιία GreatDivide είναι από τα γνωστότερα ονόματα στο χώρο της αμερικάνικης craftbeer,
με μεγάλη ετήσια παραγωγή και μία ευρεία γκάμα ποιοτικότατων ετικετών.
Έχοντας δοκιμάσει μερικές από αυτές στο παρελθόν, έχω μείνει κάτι
παραπάνω από ευχαριστημένος. Έτσι λοιπόν, όποτε πετυχαίνω κάποια ετικέτα
της GreatDivideπου δεν έχω δοκιμάσει, την αγοράζω χωρίς δεύτερη σκέψη, σίγουρος ότι πρόκειται για μία ακόμη... greatbeer!
Η ίδια σιγουριά με ώθησε στην αγορά της RumbleIPA, μίας εκ των εποχιακών ετικετών της ζυθοποιίας με περιεκτικότητα σε αλκοόλ 7.1% α.φ. Πρόκειται για μία IndiaPaleAle
ζυμωμένη με μεγάλες ποσότητες λυκίσκου Pacific Northwest, η οποία
κατόπιν παλαιώνεται σε βαρέλια γαλλικού και αμερικάνικου ξύλου
βελανιδιάς. Ναι, καλά διαβάσατε, μία παλαιωμένη IPA!
Μη σας φαίνεται καθόλου παράξενο! Άλλωστε στην εποχή μας οι
μπυραματισμοί γνωρίζουν μεγάλη άνθηση, και οι ζυθοποιοί δεν σταματούν να
παίζουν με νέες συνταγές, συστατικά, κτλ.
Η GreatDivideRumbleIPA
έχει ένα ανοιχτό πορτοκαλί / χάλκινο χρώμα, με λευκό αφρό στην κορυφή
που διατηρείται ικανοποιητικά και σχηματίζει μία πολύ όμορφη παρουσίαση
στο ποτήρι.
Τα αρώματα του λυκίσκου και των εσπεριδοειδών είναι αρκετά έντονα και
μπερδεύονται με το ξύλο και την καραμέλα. Γευστικά, ξεχωρίζουν το
λεμόνι, τα μπαχάρια και η πικρίλα του λυκίσκου, τα οποία ισορροπούν
τέλεια με μία καρεμελένια αίσθηση από τα malts.
Στο τελείωμα εμφανίζεται έντονη η βανίλια από την παλαίωση, στοιχείο
που προσδίδει μία εξτρα πολυπλοκότητα στη γεύση και κάνει πολύ ιδιαίτερη
την εν λόγω ετικέτα. Το σώμα της είναι μέτριο, με μέτρια ενανθράκωση
και μία μαλακή αίσθηση στο στόμα, με το αλκοόλ να φαίνεται λίγο.
Συμπερασματικά, μιλάμε για μία πολύ γευστική και απολαυστική μπύρα από την GreatDivide. Βρείτε την, γευτείτε την και... get ready to rumble!
Πέθανε σε ηλικία 71 ετών ο Jon Lord, μουσικοσυνθέτης, keyboard-ίστας, πιανίστας, οργανίστας και ιδρυτικό μέλος των Deep Purple. Αναμίχθηκε επίσης μερικά χρόνια στους Whitesnake ενω είχε κυκλοφορήσει και προσωπικούς δίσκους.
Γίνεται με έναν και μόνο δίσκο να αγγίξεις το τέλειο; Να προσθέσεις το όνομά σου στη λίστα με τους καλύτερους της γενιάς σου; Να μπλέξεις διάφορα μουσικά ιδιώματα σε μία ιδιόμορφη, αυστηρά προσωπικoύ στυλ ροκ; Να βγάλεις τη μουσική ωριμότητα, αυτοπεποίθηση και έμπνευση που άλλοι εμφανίζουν μετά από χρόνια καριέρας, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που ο δίσκος σου να θεωρείται από πολλούς κριτικούς ως ένα από τα ορόσημα των 90s και χαρακτηριστικό δείγμα του ποικιλόμορφου ήχου μίας ολόκληρης δεκαετίας;
Ο Jeff Buckley με το Grace το 1994, τον ένα και μοναδικό δίσκο που κυκλοφόρησε, άγγιξε το τέλειο. Έβαλε με πλατιά γράμματα το όνομά του ανάμεσα στους πιο ιδιαίτερους μουσικούς της εποχής του, με ένα αμίμητο ύφος που άλλοτε υμνεί εκστατικά τον έρωτα, άλλοτε σπαράζει για την απώλειά του, μα πάντα υπνωτίζει με ονειρικές μελωδίες...
Δωράκι για όσους αμαρτωλούς δεν έχουν τον απίστευτο αυτό δίσκο
Ολίγα για το Jeff
Ο γιος του ασύγκριτου Tim Buckley ξεκίνησε παίζοντας κιθάρα και τραγουδώντας διασκευές και δικές του συνθέσεις σε διάφορα καφε και μπαράκια στο Μανχάταν. Έχοντας συγκεντρώσει την προσοχή πολλών δισκογραφικών εταιριών εξαιτίας της ιδιαίτερης φωνής και του ταλέντου του, υπέγραψε τελικά στην Columbia το 1992 και κυκλοφόρησε το Grace το 1994. Μετά από tours 2 χρόνων με την μπάντα του σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία, ξεκίνησε το 1996 τις ηχογραφήσεις νέου υλικού, προτού μετακομίσει στο Μέμφις το 1997 όπου συνέχισε να δουλεύει πάνω στο δεύτερο δίσκο του. Πνίγηκε το Μάιο του ίδιου χρόνου ενω κολυμπούσε σε ένα κανάλι του Mississippi σε ηλικία 30 ετών.
Ολίγα για το Grace
Ο μοναδικός δίσκος του Jeff είναι γεμάτος έντονα συναισθήματα και μία ατμόσφαιρα που σε ρουφάει και σε στοιχειώνει από την πρώτη κιολας ακρόαση. Αρχικά είχε δέκα συνολικά κομμάτια, εφτά νέα τραγούδια (''Mojo Pin'', ''Grace'', ''Last Goodbye'', ''So Real'', ''Lover, You Should've Come Over'', ''Eternal Life'', ''Dream Brother'') και τρεις διασκευές (''Lilac Wine'' της Nina Simone, ''Hallelujah'' του Leonard Cohen, και ''Corpus Christi Carol'' που βασίζεται σε ένα ύμνο του 15ου αιώνα). Σε αυτά προστέθηκε το ''Forget Her'', στη νέα έκδοση του δίσκου μετά το θάνατο του Jeff. Το Grace έχει επηρεάσει αμέτρητους καλλιτέχνες ενω φιγουράρει συνέχεια σε λίστες με τα καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών (whatever that means).
There's no time for hatred, only questions / What is love, where is happiness, what is life, where is peace? / When will I find the strength to bring me release?
