Με το καλό να σας μπει...

... το 2013! Λίγες ώρες πρίν το τέλος του 2012, ο Στύλος σας εύχεται ''Καλή πρώτη του χρόνου κουφάλες''!! Είθε ο Αη Βήτας να σας φέρει δώρα πολλά και καλά!

Θερμότατες ευχές σε όλους για υγεία, καλή δύναμη και ηρεμία πνευματική και στομαχική!

Jesus on Facebook & Twitter

Μετά τον Πάπα Βενέδικτο, ο οποίος πριν από λίγο καιρό έκανε το πρώτο του tweet από τον επίσημο λογαριασμό του, @pontifex, σειρά είχε ο Αρχιεπίσκοπος Ρόμπερτ Ζόλιτς, επικεφαλής της καθολικής εκκλησίας της Γερμανίας. Μιλώντας στη γερμανική εφημερίδα Ruhr Nachrichten, ο Αρχιεπίσκοπος δήλωσε ότι «ο Χριστός θα είχε σήμερα σίγουρα Facebook και Twitter. Πάντα αναζητούσε τους ανθρώπους, και χρησιμοποιούσε ασυνήθιστες οδούς για να το κάνει... στη βάση τους, όλα τα μέσα είναι κατάλληλα για να φέρουν το λόγο του Θεού στους ανθρώπους». O αρχιεπίσκοπος συμπλήρωσε πως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελούν τρόπους με τους οποίους η Εκκλησία μπορεί να φτάσει σε ανθρώπους με τους οποίους πριν δεν είχε επαφή. (πηγή)

Καλά τα λέει ο Αρχιεπίσκοπος Ρόμπερτ Ζόλιτς αλλά μια και είναι λάτρης της τεχνολογίας, έπρεπε να γνωρίζει ότι ο Κύριος είναι εδώ, ανάμεσά μας, και ποστάρει και τουιτάρει! Ο Δόκιμος έρχεται και πάλι να ξεμπροστιάσει αυτά που η Εκκλησία σας κρύβει. Ορίστε λοιπόν: 

https://www.facebook.com/Jesus.page

https://twitter.com/jesus 

Στολίδια χριστουγεννιάτικα

'Εφτασε η εποχή του χρόνου που στολίζουμε δεντράκι, αργήσαμε φέτος είναι η αλήθεια αλλά ψάχναμε για καινούργια στολίδια. Διαλέχτε αστεράκι για την κορυφή του δέντρου:

Πόσο μα πόσο θεούλης αυτός που έφτιαξε την εικόνα, πόσo;;;;;;

Dream Theater - Metropolis 2000: Scenes from New York (full concert)

Προς τέρψη των ώτων και των οφθαλμών σας, ο Στύλος προτείνει να δείτε ολόκληρη τη θρυλική συναυλία Metropolis 2000: Scenes from New York των Dream Theater, στα πλαίσια της περιοδείας Metropolis 2000 του συγκροτήματος για την προώθηση της prog δισκάρας Metropolis Pt. 2: Scenes from a Memory (1999).



Το ημερολόγιο έδειχνε 30 Αυγούστου 2000 όταν οι John Petrucci (κιθάρα), John Myung (μπάσο), Mike Portnoy (ντράμς), James LaBrie (φωνή) και Jordan Rudess (πλήκτρα) βγήκαν στη σκηνή του Roseland Ballroom στη Νέα Υόρκη, και έπαιξαν ολόκληρο το άλμπουμ Metropolis Pt. 2: Scenes from a Memory σε μία αξέχαστη συναυλία, η οποία ανήκει στις κορυφαίες στιγμές του αμερικάνικου συγκροτήματος.

Regression - 2:03
Overture 1928 - 4:35
Strange Deja Vu - 8:07
Through My Words - 13:18
Fatal Tragedy - 14:19
Beyond This Life - 21:13
Through Her Eyes - 32:30
Home - 42:04
The Dance Of Eternity - 55:23
One Last Time - 1:01:39
The Spirit Carries On - 1:05:42
Finally Free - 1:13:22

Οι φωτογραφίες του 2012

Καθώς ο Δεκέμβριος προχωρά γοργά και το 2012 ετοιμάζεται να μας κουνήσει μαντήλι, ποστάρουμε (όπως κάναμε και άλλες χρονιές και τείνει να γίνει παράδοση) λινκς για να θαυμάσετε μερικές από τις χαρακτηριστικότερες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν τη χρονιά που μας πέρασε. Να'ναι καλά το φανταστικό In Focus του The Atlantic που τις μάζεψε όμορφα και περιποιημένα. Απολαύστε!

Μέρος πρώτο

Μέρος δεύτερο

Μέρος τρίτο

 Με την ευχή να μην τελειώσει ο κόσμος τις 21/12/12 ώστε να δούμε και το ανάλογο φωτογραφικό αφιέρωμα το 2013. 'Εχουμε άλλωστε να πιούμε και τόσες μπύρες που δεν έχουμε προλάβει ακόμη να δοκιμάσουμε... :o)

Bass Premium Ale

Η Bass Premium Ale είναι η πιο γνωστή μπύρα της πάλαι πότε κραταιάς ζυθοποιίας Bass (για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ), η οποία από το 2005 παράγεται από τη Marston’s για λογαριασμό της AB-InBev. Πρόκειται για μία φιλτραρισμένη βερσιον της Draught Bass (που βασίζεται στη συνταγή των πρώτων αγγλικών pale ale) με περιεκτικότητα σε αλκοόλ 4.4% α.φ., η οποία ζυμώνεται με ποικιλίες λυκίσκου Challenger και Northdown. Κυκλοφορεί ευρέως και σε αλουμινένιο τενεκεδάκι στα μεγάλα super markets, και μάλιστα η συγκεκριμένη βερσιον είναι στη λίστα με τις 10 μπύρες σε τενεκεδάκι που έχουν τις μεγαλύτερες πωλήσεις στο Νησί.

Παίρνουμε λοιπόν ένα τενεκεδάκι, σερβίρουμε τη Bass Premium Ale αυστηρά σε ποτήρι pint και σημειώνουμε:

Εμφάνιση: το χρώμα της μπύρας είναι ένα όμορφο διαυγές πορτοκαλο-χάλκινο, το οποίο στολίζεται από ένα λευκό, κρεμώδη αφρό που διατηρείται αρκετά. Κλασική εμφάνιση δηλαδή μίας κλασικής αγγλικής bitter.

Άρωμα: τα αρώματα που ξεχωρίζουν είναι έντονα malts (κατά βάση καραμέλα και μπόλικη μαγιά) και ένας απροσδιόριστος φρουτώδης χαρακτήρας. Χάνει λίγο όταν ανεβάσει θερμοκρασία και βγάζει κάτι ''ξεθυμασμένο''.

Γεύση: γευστικά, η μπύρα ξεκινά γλυκά, με έντονη μία καραμελένια / μπισκοτένια αίσθηση από τα malts και λίγα φρούτα (γλυκολέμονο; μήλο;), για να ισορροπήσει στη συνέχεια με μία ήπια πικρίλα από το λυκίσκο. Ελαφρώς πικρό, κρεμώδες τελείωμα μικρής διαρκείας. Όταν ζεσταθεί βγάζει και ένα μεταλλικό χαρακτήρα.

Αίσθηση: το σώμα είναι νερουλό προς μέτριο, η ενανθράκωση χαμηλότατη. Το αλκοόλ δεν φαίνεται. Η μπύρα έχει γενικά καλή ισορροπία, αν και η καραμέλα από τα malts επικρατεί ως τελική εντύπωση.

Συμπερασματικά, έχουμε να κάνουμε με μία απλή πλην ευχάριστη βερσιον της (εικάζω) παλιάς Bass Pale Ale (photo credits) που πίνεται πολύ άνετα. Φυσικά, στη γεύση κερδίζει λίγο στο βαρέλι σε σχέση με το αλουμινένιο τενεκεδάκι που παρουσιάσαμε, αλλά δεν παύει να είναι ένα γευστικό ποτήρι ιστορίας από το ένδοξο παρελθόν της κάποτε μεγαλύτερης ζυθοποιίας στον κόσμο. Τώρα, εαν είναι κοντά στην αυθεντική γεύση της Bass που πινόταν μετά μανίας στη βικτωριανή Αγγλία, θα σας γελάσω!

Γλυκά μαμ

Μαμ, το. Είναι πιο μίνιμαλ και εύηχο από το κοινότυπο ''φαγητό'', λιγότερο ακατέργαστο από το αληταμπούρικο ''μάσα'', πιο παιχνιδιάρικο από το κλασικό ''φαί''. Το μαμ είναι μία εξυπνότατη ηχητική περιγραφή μίας από τις μεγαλύτερες χαρές της ζωής (του φαγητού ντε!) την οποία αναγνωρίζουν όλοι. Γιατί; Πολύ απλά επειδή δανείζεται ορολογία μικρών παιδιών (μαμ, κακά, νάνι, πιπί, κτλ) για να εκφράσει την αρχέγονη λατρεία μας για την (απαραίτητη για την επιβίωσή) τροφή. Ως ορολογία, το μαμ καλύπτει τα πάντα: αλμυρά, γλυκά και ο,τιδήποτε υπάρχει ενδιάμεσα. Σήμερα θα δούμε 3 παραδείγματα γλυκών μαμ από παλαιότερα ταξίδια του Δόκιμου.

1. Macarons Ladurée@Paris

Παραδέχομαι ότι σε κάποια στενά του Παρισίου μπορείτε να βρείτε εξίσου γευστικά macarons (γλυκό για το οποίο τρέφω μεγαααάλη αγάπη) σε οικογενειακά μαγαζάκια. Όπως και να το κάνουμε όμως, εαν πάτε Παρίσι οφείλετε να επισκεφτείτε το διάσημο για τα macarons του Ladurée κι ας μην αγοράσετε τίποτα. Υπάρχουν 4 μαγαζιά τους όπου μπορείτε να βρείτε αυτές τις γλυκές αμαρτίες (η φώτο είναι από το κατάστημα στη Champs-Elysées), διαλέγοντας από μία μεγάλη ποικιλία. Ο συνδυασμός της φρέσκιας ganache με τη ψημένη μαρένγκα αμυγδάλου είναι από άλλο πλανήτη!

2. Turrón de Alicante Artisania@Granada

Στο απίστευτα λιμπιστικό Turrón είχα αναφερθεί φευγαλέα σε παλαιότερο ποστ που περιέγραφε την ιεραποστολή μου στη Μπαρθελόνα. Ειλικρινά μιλάμε για ένα γλυκό που του αξίζει δοκίμιο. Νουγκάτ που φτιάχνεται με μέλι, με ξηρούς καρπούς (συνήθως αμύγδαλα) ή χωρίς, το turrón συχνά τρώγεται ως χριστουγεννιάτικο επιδόρπιο. Έχει πολλές παραλλαγές αλλά μόνο δύο είδη: το σκληρό (Alicante) και το μαλακό (Xixona). Και τα δύο έχουν πλούσια βουτυράτη γεύση, μπουκιά και συγχώριο! Αυτό που βλέπετε στη φώτο αγοράστηκε και φαγώθηκε στη Γρανάδα - μέσα σε λίγα λεπτά!

3. Milk chocolate ΙΟΝ@London

Ένα από τα λίγα πράγματα που μου λείπουν στο Νησί είναι οι σοκολάτες γάλακτος ΙΟΝ. Χωρίς πλάκα. Το έχω δηλώσει άλλωστε και εγγράφως. Επειδή λοιπόν δεν μπορώ να τις βρω στη βάση μου, πρίν κανα μήνα που πήγα Λονδίνο δύο φίλοι που ξέρουν την αρρώστια μου είχαν φροντίσει να μου φυλάξουν δύο γάλακτος ΙΟΝ από το τελευταίο ταξίδι τους στην Αθήνα, οι οποίες με περίμεναν υπομονετικά για να τις κατασπαράξω. Λιώνει στο στόμα η σοκολάτα και εσύ, πέρα από τη μαγική απόλαυση του μαμ, τηλεμεταφέρεσαι στα παιδικά σου χρόνια... Κορυφαία κι ας είναι τυποποιημένη.


Υ.Γ: Δόξα και τιμή στα ταχυφαγεία Μαμ τα οποία με έθρεψαν πολλάκις κατά τη διάρκεια των φοιτητικών μου χρόνων στην Αθήνα.
Υ.Γ.2: Καλό μήνα. Έρχεται.