Ιεραποστολή: όρος Brocken

Ιεραποστολών συνέχεια και αυτή τη φορά ο στόχος ήταν διαφορετικός και δυσκολότερος. Δεν θέλαμε να πάμε σε μία ιστορική πόλη αλλά σε ένα βουνό, το θρυλικό Brocken, γνωστό από τις αναφορές στον Faust και τις ιστορίες για μάγισσες! Πρόκειται για τη ψηλότερη κορυφή της οροσειράς Harz, η οποία εκτείνεται μεταξύ Κάτω Σαξονίας και Θουριγγίας. Η κορυφή βρίσκεται στα 1.141 μ. και ήμασταν κάτι παραπάνω από αποφασισμένοι να την πατήσουμε!


Προβολή μεγαλύτερου χάρτη

Το σχέδιο εκτελέστηκε ως εξής (δείτε χάρτη): φτάσαμε νωρίς το πρωί με τρένο στο Bad Harzburg εφοδιασμένοι με χάρτη, προμήθειες στα σακίδια και μεγάλη όρεξη για άσκηση παρά το γεγονός ότι είμασταν όλοι αγουροξυπνημένοι. Από εκεί ξεκίνησε ο μεγάλος ποδαρόδρομος που κράτησε πεντέμιση ώρες μέχρι την κορυφή... Κατευθυνθήκαμε νότια μέχρι το τέλος του Bad Harzburg και ακολουθώντας πορεία παράλληλη με το δρόμο, φτάσαμε μετά από λίγο στην αρχή του μονοπατιού μας. Σημάδι του σημείου ένας μικρός καταρράκτης

Στρίψαμε αριστερά και αφήσαμε πίσω τον πολιτισμό, ξεκινώντας την πρώτη ανάβαση της ημέρας. Στην αρχή ασθμαίνοντας, σύντομα όμως το σώμα μας συνήθισε και αρχίσαμε να απολαμβάνουμε τη διαδρομή. Το μονοπάτι είναι καλά σηματοδοτημένο και έχει λεπτομέρειες που δεν αφήνουν ασυγκίνητο το Δόκιμο - το διαόλι εντός του πράσινου κύκλου εμφανίζεται σχεδόν σε όλες τις πινακίδες και μας ''καλοσωρίζει'' στο βουνό των μαγισσών

Συνεχίσαμε το περπάτημα λίγο ακόμα και κάναμε την πρώτη στάση για δεκατιανό. Καταβροχθίσαμε με μανία τα σάντουιτς, μοιράσαμε 2 μήλα και συνεχίσαμε για το φράγμα Ecker της στενόμακρης τεχνητής λίμνης (δείτε κέντρο στο χάρτη παραπάνω) που ήταν το πέρασμα για την απέναντι πλευρά.

Το νερό είναι κατάμαυρο εξαιτίας του σιδήρου που έχει το υπέδαφος. Η ιστορία του φράγματος που χτίστηκε τη δεκαετία του '40 είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Μετά το Β' ΠΠ και το χωρισμό της Γερμανίας, η συνοριακή γραμμή έκοβε το φράγμα σχεδόν στη μέση. Τα 2/3 του περάσματος που βλέπετε άνηκαν στη Δυτική Γερμανία και χωριζόταν με τοίχο και ηλεκτροφόρο πλέγμα από το κομμάτι της Ανατολικής. Σήμερα σώζεται μόνο ένας τσιμεντένιος πάσσαλος που θυμίζει στους ταξιδευτές το διαχωριστικό σημείο και την πολυτάραχη ιστορία της χώρας.

Διασχίσαμε λοιπόν το πέρασμα και φτάσαμε απέναντι. Μας υποδέχτηκε ένα πυκνό δάσος και ακολουθήσαμε πορεία νότια κατά μήκος της λίμνης. Οι εικόνες που συναντήσαμε φανταστικές!

Μετά από αρκετή ώρα πορείας, το κλίμα άλλαξε και παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε στα μέσα Απριλίου, η θερμοκρασία είχε πλέον πέσει αισθητά (7-8°C). Φτάσαμε σε ένα ξέφωτο όπου υπάρχει σταθμός-καφετέρια για περιπλανώμενους και αράξαμε. Γύρω μας σταματούσαν πολλοί ποδηλάτες με mountain bikes και εξοπλισμό κάμπινγκ. Όλοι παραγγέλνουν ζεστά, ο Δόκιμος το χαβά του - ε, μα είναι δυνατόν να έχω την ευκαιρία για κάτι καινούργιο και να μην την αρπάξω?

Μετριότατη η μπύρα αλλά ξεδιψάει καλά. Αφού πήραμε τις ανάσες μας, ξεκινήσαμε το δυσκολότερο μέρος της διαδρομής: 4 χιλιόμετρα συνεχούς ανάβασης μέχρι την κορυφή

Στο δρόμο συναντήσαμε αρκετούς 60άρηδες (!) που είχαν την ίδια ιδέα με μας. Προσπεράσαμε με σεβασμό-θαυμασμό και φτάσαμε τα 1.000μ όπου μας περίμενε μία έκπληξη: οι γραμμές της παλιάς ατμομηχανής που ακόμη μεταφέρει ταξιδιώτες στην κορυφή! Λίγο αφού διασχίσαμε τις ράγες, έκανε την εμφάνισή της ξεφυσώντας μαύρο καπνό

Λίγα μέτρα ακόμη και φτάσαμε (σημείο Β στο χάρτη)! Η κορυφή δυστυχώς είναι πανάσχημη εξαιτίας της τεράστιας αντένας και του παλιού ραδιοτηλεοπτικού σταθμού που πλέον χρησιμεύει ως ξενοδοχείο-ρεστοράν. Υπάρχει όμως και μία δόση κουλτούρας, με το μνημείο του Heinrich Heine (1797-1856), ενός εκ των σημαντικότερων γερμανών ποιητών του 19ου αιώνα και εκπροσώπου του Ρομαντισμού που επισκέφτηκε το Brocken το 1824 και το περιγράφει σε ένα από τα έργα του.

Η θέα επίσης μας αποζημιώνει και με το παραπάνω ενω απολαμβάνουμε ένα ''πλούσιο'' μεσημεριανό με σάντουιτς, κράκερς και σοκολάτα. Σύντομα ωστόσο πρέπει να ξεκινήσουμε την κατάβαση

Αντί να επιστρέψουμε από τον ίδιο δρόμο, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε το περπάτημα με πορεία δυτικά προς το χωριό Torfhaus (δείτε χάρτη). Έτσι, μπορέσαμε να κάνουμε μία πολύ όμορφη διαδρομή (περπατήσαμε και το διάσημο Δρόμο του Γκαίτε) και να εξερευνήσουμε την πίσω μεριά του βουνού. Ο εθνικός δρυμός που βρίσκεται το Brocken έχει πληθώρα σπάνιων φυτών και ζώων αλλά μάλλον κάναμε πολύ φασαρία και δεν είδαμε ούτε αλεπούδες, ούτε λύγκες! Οι ταξιδευτές πολλοί και τα μονοπάτια πλέον μεγαλύτερα

Μετά από 2-2.5 ώρες, η μικρή περιπέτειά μας έφτασε στο τέλος της! Από το Torfhaus πήραμε λεωφορείο μέχρι το Bad Harzburg και από εκεί το τρένο της επιστροφής, εξουθενωμένοι μα καταευχαριστημένοι!

Έξτρα: το Brocken αναφέρεται όχι μόνο στη λογοτεχνία μα και τη μουσική. Το βουνό ως μέρος συνάθροισης μαγισσών και τελετουργιών είναι ένα θέμα που επηρέασε, ανάμεσα σε άλλα, τη δημιουργία του άλμπουμ Night on Bröcken των Fates Warning, και έδωσε επίσης το όνομα στους death-άδες Brocken Moon.