Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Mumme Bier: η γεύση μίας μεσαιωνικής μπύρας

Το σημερινό ποστ συνδυάζει την αγάπη μου για μπύρα και ιστορία με τον ιδανικότερο τρόπο αφού θέμα του έχει μία ιστορική μπύρα, τη γερμανική Mumme! Ιστορική με την πρωτεύουσα σημασία της λέξης, καθώς υπήρξε ιδιαίτερα αγαπητή το 15ο και 16ο αιώνα και σχετίζεται με άλλα είδη μπύρας της βόρειας Γερμανίας. Είναι μακρινός συγγενής της Alt και έχει επηρεάσει τη γεύση και τις μεθόδους παραγωγής μπυρών όπως η Berliner Weisse και η Gose.
Η Mumme προέρχεται από το Ανόβερο (συναντάται και ως Braunschweiger Mumme που σημαίνει ''από το Braunschweig''), το οποίο από τα τέλη του 14ου αιώνα και μετά αναδείχθηκε ως μία από τις κυριότερες πόλεις παραγωγής μπύρας στη βόρεια Ευρώπη. Υπολογίζεται ότι περίπου το 50% του εργατικού πληθυσμού απασχολούνταν αποκλειστικά με τη μπύρα, ένα νούμερο που δεν πρέπει να μας προκαλεί έκπληξη αν σκεφτούμε ότι στις αρχές του 16ου αιώνα η πόλη στέγαζε 530 διαφορετικές ζυθοποιίες!!! Εκμεταλλευόμενη τις σχέσεις που είχε αναπτύξει το Ανόβερο ως μεγάλο κέντρο διαμετακομιστικού εμπορίου, η διάσημη μπύρα δεν μεταφερόταν μόνο στην ξηρά – η πόλη σύναπτε παραγγελίες με καράβια και έστελνε τη Mumme στις θάλασσες! Έτσι εξηγείται και το ιστιοφόρο που κοσμεί την ετικέτα του όμορφου μπουκαλιού.

Ο μεγαλύτερος ίσως ζυθοποιός που συνέδεσε το όνομά του με την ιστορική αυτή μπύρα ήταν ο Cord Broyhan, ο οποίος το 1526 έστησε μία πολύ πετυχημένη επιχείρηση στο Ανόβερο. Η σημασία του Broyhan μαρτυρείται και από το Broyhanhaus, ένα ιστορικό κτίριο-μπυραρία του 1576 που σώζεται μέχρι και σήμερα στην πόλη (σερβίρει τη σειρά της Einbecker). 
Πολλοί ακολούθησαν το παράδειγμα του ζυθοποιού και άνοιξαν ανταγωνιστικές ζυθοποιίες. Έτσι το 1609, το συμβούλιο του Ανόβερου πήρε μέτρα για να διασφαλίσει την ποιότητα και τις μεθόδους παραγωγής της Mumme. Περιόρισε επίσης τους ζυθοποιούς σε 317, αναγκάζοντάς τους να σχηματίσουν συντεχνία (guild) η οποία μάλιστα επιβίωσε ανα τους αιώνες και αποτελεί την παλαιότερη επιχείρηση της πόλης (σήμερα ανήκει στη βελγική InBev). 
Πλέον η Mumme παράγεται από την H. Nettelbeck και κυκλοφορεί σε δύο εκδόσεις: η αθώα (malt syrup) βγαίνει σε κουτάκι, και η αμαρτωλή με αλκοόλ σε μπουκάλι. Φυσικά ο Δόκιμος βρήκε τη δεύτερη, μία ''medieval ale'' με περιεκτικότητα σε αλκοόλ 5.2% α.φ. Έχει ένα καστανό / χάλκινο χρώμα και ένα υπέροχο μπεζ αφρό! Τα αρώματα που κυριαρχούν είναι γλυκά, βασικά μπόλικη καραμέλα, καβουρδισμένα malts και λίγα φρούτα (αποξηραμένα βερίκοκα). Δεν είναι ιδιαίτερα έντονα. Η γεύση της όμως είναι εντονότατη, και είναι με διαφορά ό,τι πιο γλυκό έχω δοκιμάσει σε μπύρα! Κυρίως καραμέλα με μπόλικα malts, καστανή ζάχαρη, ακολουθούν λίγα μπαχάρια και μία αίσθηση ξύλου. Αυτή η γλυκύτητα μοιάζει μεγαλύτερη αφού απουσιάζει τελείως η ενανθράκωση, κάτι που δίνει στη μπύρα μία σιροπιαστή / λιγωτική αίσθηση στο στόμα. Μικρή πικράδα λυκίσκου στο τελείωμα, επίγευση γλυκιά και ελάχιστα μεταλλική. Το σώμα είναι μέτριο. Το αλκοόλ αν και χαμηλό φαίνεται, μάλλον εξαιτίας της υπερβολικής ζάχαρης.
Μπορεί να μην με τρέλανε αλλά δεν με άφησε ασυγκίνητο. Μιλάμε για μία ιδιαίτερη ετικέτα που μπορεί να μην έχει σχέση με όσες έχετε δοκιμάσει αλλά παρουσιάζει ενδιαφέρον. Η αναβίωσή της (η παραγωγή είχε σταματήσει για κάποιο διάστημα) έρχεται να συνδέσει το μεσαιωνικό παρελθόν και το περήφανο παρόν της Γερμανικής σχολής σε μία μπύρα με παράξενο όνομα και γεύση αλλά τρομερή ιστορία.

7 σχόλια:

paraxeno pirouni είπε...

Έχω εντυπωσιαστεί, φοβερή ανακάλυψη αυτή η μεσαιωνική μπύρα!!!
Γι’ αυτήν έλεγες, ε? Να τα καλά που έχουν οι ιεραποστολές! ;)

Κι επειδή το σκοτεινό μεν, μαγειρικό δε πνεύμα με συντροφεύει συνεχώς, φαντάζομαι πως τα γλυκά της αρωματικά και γευστικά χαρακτηριστικά που περιγράφεις, θα την κάνουν τέλεια για χρήση στη ζαχαροπλαστική!
(ναι, στο site της H. Nettelbeck από το link που έβαλες πρόσεξα αμέσως κάτι ωραία brownies και τιραμισού, μμμ…!)
Ένας πολύ καλός λόγος για να ξεσκονίσω τα γερμανικά μου μου φαίνεται… :)

Dokimos είπε...

Ontws, oi nees geuseis einai megalo meros twn ierapostolwn! H Mumme den tha mporouse na mas xefygei!!

Pantws ki egw auto fantazomai, h sygkekrimenh mpyra tha einai foberh gia cake, tartes, ktl! Eite gia na ta paraskeuasoume eite gia na ta sinodeyoume :)

thalassaki είπε...

Τι όμορφη και αξιόλογη αναφορά, όπως πάντα, που την εκτιμά ακόμη και κάποιος ανίδεος (σαν εμένα). Καλημέρα όλη μέρα αγαπητέ μου Δόκιμε.

Dokimos είπε...

Afou mpaineis ston kopo kai diabazeis gia paraxenh mpyra k apolambaneis thn anafora, tote exoume elpida na se prosylitisoume! :))

Kalh sou mera!

Clem Lumen είπε...

Κι εγω ανίδεη είμαι. Τελείως :P
Ενδιαφέρον ακούγεται..

Άσχετο (ναι λες και πρωτη φορα λεω ασχετα σε σχόλιο:P), αλλά πώς και έχεις τόση αγάπη για τη μπύρα;



Καλημερα!! :)

dimitris είπε...

Geia sou Dokime!!! Mia kai zeis sthn Agglia (apo oti exw katalavei dhladh) tha mporouses na me diafwtiseis pou tha mporousame na broume ayth thn yperoxh mpura, h estw paromoies, sto Londino? Anameno thn apanthsh sou.

Dokimos είπε...

@Free Spirit: Akoma mia anagnwstria gia na prosylitisoume loipon, xexe!
H agaph gia th mpyra gennithike fysika k abiasta mesa apo thn prospatheia katanohshs ths terastias koultoura ths pou yperbainei to gnwsto ''piase mia prasinh'' :)

@dimitris: Hi Jim! Lypamai pou tha se apogohteusw alla dystyxws den thn exw petyxei pouthena sthn Agglia, oute kan sthn terastia poikilia tou Utobeer sth diashmh Borough Market tou Londinou..