Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 2006
Kράτη
Κάποτε –στο πολύ μακρινό μέλλον- πρέπει να αναρωτηθούμε ποια σημασία έχουν τα κράτη, νέα και παλιά, και ποιος είναι τελικά ο ρόλος τους στην ιστορία. Έθνος, κράτος και άλλες θεωρητικές λέξεις διδάσκονται στα πανεπιστήμια και αναλύονται τα τελευταία κάπου εκατό χρόνια στο φουλ…
Εντάξει κοινή γλώσσα, ιστορία ακόμα και κοινή θρησκεία είναι προϋποθέσεις ενδεικτικές. Ενδεικτικές ποιού όμως; Θα καταλήγαμε μάλλον στην φυλή. Ωραία ο σκοπός λοιπόν του κράτους είναι να περιχαρακώσει και να δώσει μια αίσθηση ανεξαρτησίας σε όλες της φυλές του κόσμου. Όλες οι φυλές του κόσμου όμως δεν έχουν τον ίδιο πληθυσμό, άλλες φυλές τείνουν στην εξαφάνιση και κάποιες άλλες (οι περισσότερες) δεν βλέπουν με καθόλου καλό μάτι την ανεξαρτησία. Προς το παρόν ο κυρίαρχος διεθνής οργανισμός έκφρασης των κρατών είναι ο ΟΗΕ. Στον ΟΗΕ επικρατεί κατά τις συνεδριάσεις της γενικής συνέλευσης η αρχή της ισότητας των κρατών. Ένα κράτος μία ψήφος. Μία ψήφος η Κύπρος, μία η Κίνα. Το σκεπτικό είναι σωστό γιατί ποιος θα υπολόγιζε τα μικρά κράτη διαφορετικά.
Όμως εδώ υπάρχει μια κάποια υποκρισία.
Δεν τίθεται καν θέμα σύγκρισης της ισχύος δύο τέτοιων κρατών, φυλετικών και πολυφυλετικών. Αλλά και γενικότερα τέτοιου είδους αυτοκρατορικής κατασκευής κράτη (Κίνα, ΗΠΑ, κτλ) προτάσσουν την καλή οικονομική λειτουργία και γενικότερα την οργάνωση τους και όχι ιδιαίτερα, αν και θα ήθελαν, την ομοιογένεια τους. Τότε μήπως θα έπρεπε στον διεθνή οργανισμό να ψηφίζει κάθε φυλή που περιλαμβάνεται σε αυτά τα κράτη.
Αν το πιάσουμε τώρα από την αντίθετη πλευρά θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι σήμερα –πόσο μάλλον στο μακρινό μέλλον- ο όρος ‘’φυλή’’ είναι αρκετά συγκεχυμένος ειδικά στη δύση, στην ατμομηχανή του οικονομικού κόσμου. Έτσι το να στηρίξουμε τη διεθνή ειρήνη σε ‘’φυλετικά’’ ζητήματα μου ακούγεται αρκετά επίφοβο όσο και αν έχουμε όλοι κατανοήσει τη σημασία της.
Το καλύτερο λοιπόν θα ήταν να παραδεχτούμε –είπαμε στο πολύ μακρινό μέλλον- ότι φτιάχνουμε κράτη γιατί έτσι οργανωνόμαστε οικονομικά και επιβιώνουμε καλύτερα και ας εγκαταλείψουμε μια για πάντα τις κοινωνιολογικές θεωρίες.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου