Ομορφιά

Όλο θάψιμο και κατηγορίες , σήμερα είπα να αλλάξω τον ρου της ιστορίας του μπλογκ γι'αυτό θα γράψω για ωραία πράγματα.
Η ιδιότητα μου -είπαμε στυλίτης μοναχός- μου απαγορεύει να γράψω για γυναίκες, σεξ και τα λοιπά σχετικά για αυτό θα σχοληθώ με τα υπόλοιπα. Με ελάχιστα δηλαδή.
Ας αρχίσουμε. Ωραία είναι η φύση. Τα ποταμάκια με το γάργαρο νερό, τα πουλάκια που κελαηδούν πάνω στα κλαδιά των δέντρων, το πράσινο χρώμα του δάσους, τα ελάφια που τρέχουν, ο καταγάλανος ουρανός, οι μυρωδιές των φυτών, τα πολύχρωμα αγριολούλουδα, το μαλακό χώμα, η ολοκάθαρη λίμνη, τα χιλιάδες χρυσόψαρα, τα βράχια με τα κοράλια, η θάλασσα, η μυρωδιά του νερού, η χρυσή άμμος...



Μετά από αυτή τη σύντομη αποτοξίνωση ας επανέλθουμε στις τοξίνες. Ήθελα ναξερα όλοι αυτοί που ασχολούνται περιγράφωντας και γενικά κοπροσκυλιάζοντας- με τις παραπάνω ομορφιές επαγγελματικά αισθάνονται οτι δουλεύουν; Για παράδειγμα οι περιηγητές δημοσιογράφοι που ταξιδεύουν στα τροπικά νησάκια για να μας πληροφορήσουν οτι ο ανανάς στον Μαυρίκιο είναι πικρός έχουν απαιτήσεις για πλήρη εργασιακά δικαιώματα...;
Αλλά εντάξει ας μην γίνομαι σκληρός, φυσικά πρέπει να έχουν.
Και μια ακόμα απορία. Συνήθως σε άδειες και διακοπές ο,τιδήποτε θυμίζει τη δουλειά το αποφεύγουμε και πάμε στα αντίθετα. Οι συγκεκριμένοι τι κάνουν... αράζουν στα παγκάκια της Ομόνοιας; Λίγο καυσαέριο ρε αδερφέ!