Η πανέμορφη κουτσή Μαρία

Η έκφραση για την ''κουτσή Μαρία'' θα μπορούσε άνετα να αντικατασταθεί με τον ''συνηθισμένο Νεοέλληνα''.

Όποτε θέλουμε να αποδώσουμε κάπως τον ευτελισμό μια δραστηριότητας τα ρίχνουμε στην Μαρία. Τι λοιπόν αντιπροσωπεύει η συγκεκριμένη; Toυς πάντες. Τον γείτονα που δε γουστάρουμε και πήρε και αυτός το ίδιο αμάξι με εμάς, το συνάδελφο που κατάφερε και αυτός να προαχθεί (και ας έχει τα ίδια προσόντα), τον ανταγωνιστή που έμαθε τα κόλπα, με λίγα λόγια κάποιον -μέσες άκρες- όμοιο μας.

Δεν πιστεύω οτι επικαλούμενοι την κουτσή Μαρία υπονοούμε άτομα με ειδικές ανάγκες βλ. κουτσή και δεν μπαίνω στον κόπο να εξηγήσω γιατί. Ίσως το ρίχνουμε στην έλλειψη μετρητών. Τις πιο πολλές φορές ναι, αυτό είναι το μοναδικό επιχείρημα. Η κουτσή Μαρία είναι λοιπόν η φτωχή Μαρία. Για να καταφέρει να πετύχει όμως αυτό για το οποίο την κακίζουμε μάλλον δεν είναι τόσο φτωχή πια. Ή χαζή. Ή κατωτέρου κοινωνικού στρώματος.

Τελικά η κουτσή Μαρία δεν είναι τίποτα άλλο από ένας φτηνός μειωτικός χαρακτηρισμός του ψευτο-ανώτερου... Το κακό είναι οτι χρησιμοποιείται πολύ και δυστυχώς έχει γίνει αποδεκτή σε αρκετές περιπτώσεις ως έκφραση επεξήγησης του βαθμού δυσκολίας μιας πράξης...