''Σημαδεύει ευθεία προς την κατεύθυνση των παιδιών. Ούτε πάνω, ούτε κάτω, και πυροβολεί''

Νέες μαρτυρίες από αυτόπτες μάρτυρες του πυροβολισμού του Αλέξη (έκλεισαν ήδη 9 μέρες από το περιστατικό στη συμβολή Μεσολογγίου και Τζαβέλα στα Εξάρχεια) καταρρίπτουν τα παραμύθια που προσπαθούν να μας πουλήσουν για να τη βγάλει λάδι ο φρουρός... Οι μάρτυρες όχι μόνο βγήκαν σε ραδιοφωνικούς σταθμούς από την πρώτη στιγμή και είπαν αυτά που είδαν αλλά προτίθενται μάλιστα να καταθέσουν ενόρκως στον ανακριτή. Μπράβο τους και μαγκιά τους, άλλοι στη θέση τους δεν ξέρω αν θα έκαναν το ίδιο με το κλίμα που υπάρχει αυτή τη στιγμή, αν καταλαβαίνετε τί εννοώ..

Οι μαρτυρίες αυτές καταρρίπτουν την κατάθεση του φρουρού σε 3 βασικά σημεία:
1. Ότι οι πυροβολισμοί στόχευαν ψηλά, η σφαίρα εξοστρακίστηκε, χτύπησε στην άσφαλτο και μετά τον πιτσιρικά - ο αστυνομικός στόχευσε καθαρά προς την κατεύθυνση των παιδιών μέσα σε ΠΕΖΟΔΡΟΜΟ, άρα ούτε άσφαλτος μπορεί να βρέθηκε στη σφαίρα ούτε κανένας εξοστρακισμός μπορεί να είχε γίνει.
2. Ότι οι αστυνομικοί δέχθηκαν επίθεση από ομάδα τουλάχιστον 30 ατόμων και εγκλωβίστηκαν - οι αστυνομικοί αφού έφυγαν, πάρκαραν το αυτοκίνητο στη Χαρ. Τρικούπη και παρακούοντας εντολές του Κέντρου, ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ με τα πόδια στο σημείο. Τα δε παιδιά με τα οποία διαπληκτίστηκαν δεν ξεπερνούσαν τα 10 άτομα.
3. Ότι υπήρξε σκηνικό συμπλοκής ανάμεσα στις δύο πλευρές που έκανε τους αστυνομικούς να πυροβολήσουν, φοβούμενοι για τη ζωή τους - το περιστατικό ήταν καθαρά ΛΕΚΤΙΚΟ και σε καμία περίπτωση δεν τέθηκε υπό κίνδυνο η ζωή των κατηγορουμένων.

Διαβάστε τί λένε στα ΝΕΑ δύο από τους μάρτυρες του περιστατικού
- Κ. ΛΙΛΑΣ: ''Καθόμασταν στο καφέ “Μύλος”. Κάποια στιγμή ακούμε φωνές. Είδαμε το περιπολικό και τους δύο αστυνομικούς να έχουν βγει στη διασταύρωση Ζωοδόχου Πηγής και Ναυαρίνου και να βρίζονται φραστικά με κάποια παιδιά που βρίσκονταν Μεσολογγίου και Τζαβέλα. Η πρώτη εικόνα που έχω είναι ότι πρόκειται για μια μικρή παρέα και ένα περιορισμένο σε έκταση επεισόδιο που κράτησε για λίγο. Στο τέλος είδα να φεύγουν δύο μπουκάλια, εκ των οποίων το ένα από όσο θυμάμαι πρέπει να έπεσε πάνω στο καπό του περιπολικού. Τότε ο ένας αστυνομικός πέταξε μία κροτίδα λάμψης. Οι αστυνομικοί έβαλαν όπισθεν και έφυγαν. Εκείνη τη στιγμή δεν έπεσαν ούτε πέτρες, ούτε ξύλα, ούτε βόμβες μολότοφ. Και βέβαια δεν υπήρχε ούτε μαινόμενο πλήθος αποτελούμενο από 30 άτομα [...] Στη δεύτερη σκηνή ακούμε ότι αρχίζουν να βρίζονται οι αστυνομικοί με την παρέα των νεαρών [...] Τότε, σηκωθήκαμε και πήγαμε προς την πόρτα του καταστήματος. Όρθιος πια βλέπω μία παρέα. Δεν μπήκα στη διαδικασία να μετρήσω. Θυμάμαι καλά όμως ότι δεν ήταν ούτε 10. Και σε καμία περίπτωση δεν ήταν 30 άτομα. Το φραστικό επεισόδιο συνεχιζόταν, αλλά κανένα από τα παιδιά δεν κινήθηκε απειλητικά. Ο ένας αστυνομικός τραβάει το όπλο και ρίχνει. Σημαδεύει ευθεία προς την κατεύθυνση των παιδιών. Ούτε πάνω, ούτε κάτω, και πυροβολεί. Βλέπω το ένα παιδί σωριασμένο στο έδαφος και ένας φίλος του το τραβάει για να το βγάλει από το σημείο. Οι δύο αστυνομικοί βλέπουν την εικόνα. Βλέπουν ότι το ένα παιδί δεν κινείται. Ο αστυνομικός όμως βάζει το όπλο στη θήκη και φεύγει μαζί με τον άλλον. Έφυγαν περπατώντας και ψύχραιμοι. Όσα είδα ήταν πολύ καθαρά [...] Ο αστυνομικός δολοφόνησε εν ψυχρώ. Δεν υπήρχε εικόνα απειλής. Δεν υπήρχε σκηνικό συμπλοκής. Υπήρχαν μόνο βρισιές. Το μεγαλύτερο κακό που θα μπορούσαν να πάθουν οι αστυνομικοί από την παρέα των νεαρών ήταν να προσβληθούν με όσα τους έλεγαν''.

Β. ΖΕΡΒΑΣ: ''Καθόμασταν με φίλους στο καφέ “Μύλος”. Εγώ σε κάποια φάση ήμουν μέσα στο μαγαζί. Βγαίνοντας έξω, άκουσα θορύβους και είδα σταματημένο ένα περιπολικό και στο βάθος μία παρέα που διαπληκτιζόταν λεκτικά με τους αστυνομικούς. Αυτό ήταν μόνο. Δεν υπήρχε τίποτα άλλο. Φανταστείτε ότι ενώ γινόταν όλο αυτό ο κόσμος που βρισκόταν στο μαγαζί απλώς κοιτούσε και παρέμεινε εκεί. Κατηγορηματικά σας λέω ότι δεν πετάχτηκαν ούτε ξύλα ούτε πέτρες. Και ξαφνικά το περιπολικό έκανε πίσω. Απότομα. Έτσι, θεώρησα εγώ, αλλά κι όσοι βρισκόμαστε εκεί, ότι το περιστατικό έληξε και ότι το περιπολικό έφυγε για να αποφευχθεί η ένταση. Ύστερα από λίγο όμως, το πλήρωμα επιστρέφει. Οι αστυνομικοί αυτή τη φορά είναι πεζοί. Θυμάμαι καλά το πλήρωμα του περιπολικού να στέκεται απέναντι στα άτομα εκείνα, που σε καμία περίπτωση δεν ήταν 30, όπως έχει ειπωθεί. Ήταν μία παρέα. Και τότε ξεκίνησε ο δεύτερος γύρος. Και πάλι μιλάμε για λεκτικό διαπληκτισμό, που είχε βρισιές από την πλευρά των αστυνομικών. Δεν υπήρξε άλλη έκφραση επικοινωνίας μεταξύ των αστυνομικών και της παρέας των παιδιών. Μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα βλέπω τον ένα αστυνομικό να στοχεύει προς την πλευρά των παιδιών που είναι στην ευθεία και να πυροβολεί. Ένα από τα παιδιά πέφτει κάτω. Δεν υπήρξε καμία κίνηση επιθετική κίνηση των ατόμων αυτών έναντι των αστυνομικών. Και είναι χαρακτηριστικό ότι αμέσως μετά τον πυροβολισμό οι δύο αστυνομικοί αποχώρησαν από το σημείο περπατώντας''.

Στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής μίλησαν και άλλα παιδιά που θα συμμετείχαν στη γιορτή των δύο Νίκων της παρέας που γιόρταζαν και που βρέθηκαν το μοιραίο βράδυ στη σκηνή. Ένα από τα παιδιά αναφέρει: ''Κάποιος τους πέταξε ένα μπουκάλι, πλαστικό. Ο αστυνομικός έχει το όπλο στο χέρι, σημαδεύει και βαράει. Στον τελευταίο πυροβολισμό σημάδεψε κανονικά…Έτσι, με το χέρι στην ευθεία. Μετά τον είδα που πυροβόλησε. Επεσε κάτω ο Αλέξανδρος, έβγαλε μια κραυγή πόνου, ένα “αχ” άκουσα εγώ, έπεσε κάτω ο Αλέξης. Δεν κατάλαβα ότι είχε χτυπήσει από κανονική σφαίρα. Νόμιζα ότι είχε χτυπήσει από πλαστική, από αεροβόλο, ότι έφαγε πέτρα. Μετά είδα τους αστυνομικούς, που γύρισαν πλάτη και έφυγαν σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Είδαν ότι το παιδί είχε πέσει κάτω. Μετά ένα παιδί έπιασε τον Αλέξανδρο και τον έσυρε από τους ώμους. Είχε για λίγο τις αισθήσεις του [...] Μερικοί λένε ότι οι δύο πρώτοι ήταν στον αέρα. Την τρίτη φορά, πάντως, σημάδεψε ευθεία. Από τη δεξιά πλευρά του αστυνομικού έχει μπάζα. Αν είχε εξοστρακιστεί η σφαίρα θα έμενε εκεί, δεν θα πήγαινε προς τη μεριά του Αλέξανδρου. Και από αριστερά του ήταν βιβλιοπωλείο με τζάμι. Αν η σφαίρα είχε εξοστρακιστεί θα έσπαγε το τζάμι και θα έμπαινε μέσα. Ο Αλέξανδρος ήταν ο πιο καλός στόχος. Ήταν στη μέση. Οι άλλοι ήταν δεξιά και αριστερά, δίπλα στον τοίχο''.

Σημείωση: η φωτογραφία από το σημείο όπου έπεσε νεκρός ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, όπου πολίτες κάθε ηλικίας αφήνουν λουλούδια, σημειώματα, κ.α προς τιμήν του