Leffe 9°, η εκλεπτυσμένη της οικογένειας

Καιρό δεν έχουμε να γράψουμε για καμία ποιοτική μπυρίτσα? Καθόμαστε και τις πίνουμε αλλά όλο ξεχνάμε να σας κεράσουμε κάτι... χεχε! Πάμε λοιπόν να δούμε από κοντά μία αξιόλογη Βελγίδα!

Η Leffe 9° είναι μία βελγίδα τύπου αββαείου (abbey beer) που παρασκευάζεται από τη γνωστή Notre Dame de Leffe, μία ζυθοποιεία με ιδιαίτερη απήχηση στην Ελλάδα για τις Leffe Blonde, Leffe Brune και Leffe Radieuse, τρεις ετικέτες που μπορεί κάποιος εύκολα να βρει σε ένα μεγάλο super market και πολλοί από εσάς θα έχουν δοκιμάσει. Η ιστορική αυτή μονή, στην οποία έχουμε αναφερθεί και παλαιότερα, έχει σχέση αιώνων με τη μπύρα και είναι από τα γνωστότερα και πιο εμπορευματοποιημένα ονόματα στο χώρο από το Βέλγιο. Θα σημειώσω εδώ ονομαστικά και τις υπόλοιπες ετικέτες της ζυθοποιείας της μονής για μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα. H Leffe λοιπόν κυκλοφορεί επίσης την πολύ καλή Leffe Triple, τη Leffe Rossa (να μη συγχέεται με τη Radieuse), τη φρουτόμπυρα Leffe Ruby, τη χριστουγεννιάτικη Leffe de Noël, τις πιο σπάνιες Leffe Tablée Ambrée και Leffe Vieille Cuvée, και φυσικά τη Leffe 9° η οποία είναι και το θέμα της σημερινής παρουσίασης. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ

Πάνω: άποψη της εσωτερικής αυλής της μονής

Η Leffe 9° είναι μία ετικέτα που πλέον κυκλοφορεί στην Ελλάδα και συγκεκριμένα τη Θεσσαλονίκη αλλά γενικά δεν βρίσκουμε εύκολα ακόμη και σε μαγαζιά του εξωτερικού. Δεν πρόκειται για εποχιακή μπύρα (αν και σίγουρα μιλάμε για μία μπύρα που απολαμβάνει κανείς περισσότερο το χειμώνα!), απλά μάλλον έχει περιορισμένη διάθεση εκτός Βελγίου ή δεν έχει την ίδια παραγωγή με τις γνωστότερες αδερφές της λόγω του υψηλού βαθμού περιεκτικότητας σε αλκοόλ, 9% ανα φιάλη, από όπου δανείζεται και το όνομά της. Εξαιτίας αυτού θα τη χαρακτηρίζαμε ως μία βελγίδα strong ale η οποία φυσικά φροντίζει να δικαιώσει το χαρακτηρισμό της με το παραπάνω...

Ανοίγω το μπουκαλάκι των 330ml το οποίο στολίζει η γνωστή ξεθωριασμένη κίτρινη ετικέτα της Leffe που μοιάζει με περγαμηνή και φέρει τη μακέτα της μονής σε βιτρό. Μοναδική διαφορά της με τις υπόλοιπες μπύρες της οικογένειας το σκούρο μπλε/μωβ χρώμα γύρω από την ετικέτα και το λαιμό της φιάλης.

Το χρώμα της είναι ανοιχτό κεχριμπαρένιο και συνοδεύεται από ένα λευκό αφρό που διαλύεται πολύ γρήγορα και αφήνει πίσω κατά μέρη λεπτά στρώματα προτού σβήσει τελείως μετά από λίγο.
Το άρωμά της θυμίζει αποξηραμένα φρούτα (βερύκοκο, σύκο), με λίγη μαγιά και την καραμέλα να κάνουν επίσης την εμφάνισή τους. Αντιληπτή και μία γενικότερη αίσθηση αλκοόλ στη μύτη. Γενικά, το άρωμα είναι όσο έντονο χρειάζεται για να προδιαθέτει ευχάριστα για τη συνέχεια.
Η γεύση της Leffe 9° είναι γεμάτη και συνδυάζει τα παραπάνω στοιχεία σε μία καλή ισορροπία, με την καραμέλα να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και να δίνει μία αρκετά γλυκιά νότα στην αρχή. Εκτός από τη μαγιά και τα ώριμα φρούτα, ξεχωρίζουμε μπαχάρια και συγκεκριμένα κολίανδρο – ειδικά αφού η μπύρα μας αρχίσει να ζεσταίνεται – και λυκίσκο στο τελείωμα που είναι πικρό.

Γεμάτο σώμα, με μέτρια ενθράκωση και μία βελούδινη αίσθηση που ικανοποιεί. Επίγευση σχετικά ξηρή, μικρής διαρκείας. Το αλκοόλ είναι αρκετά εμφανές και δημιουργεί ένα όμορφο συναίσθημα ''ζεστασιάς''.

Συμπερασματικά, πρόκειται για μία πολύ καλή μπύρα, αρκετά ισορροπημένη και απολαυστική, που θυμίζει πιστεύω μία πιο εκλεπτυσμένη εκδοχή της ξανθιάς της οικογένειας αφού έχουν κοινά στοιχεία. Δεν προορίζεται για καθημερινή χρήση αλλά για την απολαμβάνετε σιγα-σιγα τώρα που έπιασαν και τα κρύα, κοιτάζοντας το χιόνι έξω από το παράθυρο...

Βαθμός: 7.5/10

Αστυνομικές ιστορίες για γέλιο

Υπηρετούν το νόμο και τους πολίτες - κατά βάση - αλλά είναι άνθρωποι κι αυτοί... Οι φίλοι μας οι αστυνομικοί κουράζονται, μπουχτίζουν, τσαντίζονται, σε όποια χώρα του κόσμου και να ταξιδέψουμε. Αφήστε στην άκρη ότι δεν πληρώνονται και καλά... Έχουν που λέτε κι αυτοί τις στιγμές τους, όπως όλοι μας...

Δείτε για παράδειγμα τη μαγκιά του αμερικανού που χρησιμοποιεί το λαπτοπ της υπηρεσίας για να... ρίξει πασιέντζα! Να περάσει η ώρα, έξω στοιβάζει χιόνι, που να τρέχουμε...

Εδώ άλλο καμάρι της ακαδημίας με πιο αθλητικά ενδιαφέροντα σκαρφίστηκε άλλο τρόπο για να περάσει ευχάριστα η βάρδια... Μα να χάσει το ντέρμπι της ομαδάρας???! Κάλλιστα θα μπορούσε να ήταν Ελληνας!

Μερικοί συνάδερφοι πάλι, παίρνουν τα πράγματα πιο ''χαλαρά''... relax, have a beer!

... πολύ πιο χαλαρά λέμε... Ψιτ, παιδιά, οι τύποι που κουβαλούσαν εκείνες τις τηλεοράσεις απέναντι έφυγαν...

... υπερβολικά πιο χαλαρά!! Ρωσόπουλο είσαι ένας άρχοντας!!! Ελπίζω μόνο να μη σε καρφώσανε τίποτα κακοήθεις!

Άντε μετά να πειστείς για την εκπαίδευση στη σχολή... Οι επίλεκτες ειδικές δυνάμεις, χεχε! Ατρόμητοι...

Και με εξαιρετικές επιδόσεις στο βολάν... Φυσικά ο τύπος ήθελε να το παρκάρει πάνω στο γεφύρι για να μην ενοχλεί, και εμείς του βγάζουμε το καπέλο! Άξιος!

Ένας άλλος ήθελε να προλάβει το λεωφορείο μετά τη δουλειά και βιάστηκε - υπερβολικά - να πιάσει σειρά στη στάση...

Προσεκτική οδήγηση και στα χιόνια καθώς τα παιδιά είναι άσοι στο βολάν... Και αν βλέπω σωστά, το όχημα δεν έχει ούτε αλυσίδες...

Υπάρχουν αποδείξεις και για τις δικές μας εγχώριες οδηγάρες φυσικά... με μηχανές αυτή τη φορά (ευχαριστούμε τον προμηθευτή-αδερφό Cybergoulion)!

Τα φιλαράκια κάνανε προφανώς αγώνες ταχύτητας ωσαν άλλοι Σουμάχερ... Ωπα Μήτσο, βγάλε την πέμπτη ρεεεεεεεεεεε...

Γι' αυτό και μετατέθηκαν σε ένα ειδικό τμήμα, πιο σχετικό με τις ικανότητές τους...

Για το τέλος, σας φυλάξαμε το καλύτερο! Μόνο μερικοί τυχεροί με άριστες συστάσεις θα περάσουν εξάμηνη εκπαίδευση σε μυστική τοποθεσία για να ειδικευτούν στο χειρισμό του νέου υπερ-όπλου της αστυνομίας κατά του εγκλήματος... του γρουν (από το γουρούν-ι)!!!
Με καταπληκτική όσφρηση και μοναδική ικανότητα να κρύβεται και να χτυπά ακαριαία! Για να μην αναφερθούμε στα πρόσφατα πειράματα επιστημόνων που το εξόπλισαν με άγνωστα χημικά που είχαν απροσδιόριστα αποτελέσματα... Βαφτίσανε τη γκάφα τους ''ιό των χοίρων'' και καλά... Προσοχή λοιπόν! Κυκλοφορεί και οπλοφορεί, με συνοδεία ή χωρίς!


Προτεινόμενη λύση από τον αδελφό Manoliscus - δείτε οπωσδήποτε και την κριτική στο τέλος!

Προσηλυτισμός μέσω... ίντερνετ!

Ναι, θα το παραδεχθούμε χωρίς ντροπή! Τα σημάδια υπήρχαν από τη θητεία του προηγούμενου στο Βατικανό... Ήταν θέμα χρόνου λοιπόν να το ακούσουμε και από τον τωρινό Πάπα, Βενέδικτο το ΙΣΤ', ο οποίος τελικά μας δικαίωσε. Τουλάχιστον ξέρετε κάτι? Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία δεν ντρέπεται όπως παλαιότερα να εκφραστεί και πλέον το δηλώνει ευθαρσώς! Ποιό? Διαβάστε παρακάτω, αν και ξέρω ότι δεν θα εκπλαγείτε όλοι στον ίδιο βαθμό. Νέος άνεμος πνέει...

Ο Ποντίφικας που λέτε κάλεσε δημόσια τους κληρικούς να μάθουν να χρησιμοποιούν την σύγχρονη ψηφιακή τεχνολογία προκειμένου να επικοινωνούν με το ποίμνιο τους και να... προσηλυτίζουν! [Σημείωσις: βρισκόμαστε στο σωτήριο έτος δύο χιλιάδες και δέκα μετά Χριστόν] Όπως είπε ο Πάπας (και παπούλης επίσης, 80άρης γαρ), ''Ο λόγος του Ιησού μπορεί να διαβεί τα πολλά σταυροδρόμια που δημιουργούνται στις διαφορετικές λεωφόρους οι οποίες συνθέτουν τον κυβερνοχώρο και δείχνουν ότι ο Θεός έχει τη σωστή θέση του σε κάθε εποχή, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μας"! Ναι, όπως το ακούτε! Μόνο που τρέχει με χαμηλή σύνδεση και καμία φορά τον πετάει έξω...

Εδώ μικρό σχετικό απόσπασμα


Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι από τότε που ο Βενέδικτος εξελέγη το 2005, το Βατικανό έχει αυξήσει την παρουσία του στο διαδίκτυο και έχει δημιουργήσει μία ιστοσελίδα αφιερωμένη στον Ποντίφικα, το www.pope2you.net, το οποίο μάλιστα έχει applications Youtube (ανταλλάξτε βιντεάκια) και Facebook (κάντε τον add)!!! Μάλιστα, πάνω από δύο εκατομμύρια κλικ καταγράφηκαν από επισκέπτες στη σελίδα του κατά την περίοδο των Χριστουγέννων, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Ποντιφικού Συμβουλίου για τις Κοινωνικές Σχέσεις του Βατικανού, μονσινιόρ Claudio Maria Celli!

Τρέμε Μπιλ Γκέιτς, άκουσα ότι μετά από λογαριασμό στο Φατσομπούκι άνοιξες και στο Τιτιβιστήρι... Αγχωθήκαμε??? Δεν τον φτάνεις παλικάρι μου...


Πηγή: http://www.cosmo.gr/News/Italy/261478.html

Οι Pain of Salvation ζωντανά στην Ελλάδα!

Οι Pain of Salvation, ένα συγκρότημα με μεγάλη απήχηση στην Ελλάδα και φανατικούς οπαδούς από τα τέλη της δεκαετίας του '90, έρχονται στην Ελλάδα για δύο εμφανίσεις σε Αθήνα και Σαλονίκη. Με τη μορφή του χαρισματικού και πολυτάλαντου Daniel Gildenlöw να δεσπόζει, οι Σουηδοί έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα 6 άλμπουμ με κύριο χαρακτηριστικό τους τον progressive ήχο - σε σημείο που είχαν δεχθεί κριτική από περιοδικά της χώρας τους πρίν λίγα χρόνια εαν τελικά η μουσική τους είναι μέταλ ή όχι... Ακόμη ένα χαρακτηριστικό τους είναι τα concept άλμπουμ, με διασημότερο ίσως παράδειγμα μέχρι τώρα το καταπληκτικό Remedy Lane (2002) - το οποίο ο Στύλος σας χαρίζει για ακρόαση εδώ!

Οι εμφανίσεις στην Ελλάδα θα έχουν τη μορφή mini-φεστιβάλ (κάτι που δικαιολογεί τα 38 ευρα), με τους LAKE OF TEARS (χωρίς συστάσεις οι Σουηδοί), AGUA DE ANNIQUE (με τη φωνάρα της Anneke Van Giersbergen, πρωην τραγουδίστρια των THE GATHERING), DISILLUSION (εκ Γερμανίας, περισσότερα ουκ οίδα), και τους ''δικούς μας'' SCAR OF THE SUN (http://www.myspace.com/scarofthesun & http://www.scarofthesun.com/), με doom/death καταβολές. Αναλυτικότερα:

Σάββατο 23/1/2010 - Αθήνα, Gagarin 205
Κυριακή 24/1/2010 - Θεσσαλονίκη, Principal Club Theater

Ώρα έναρξης: 18:00
Τιμή εισιτηρίου: 38 Ευρώ

Προπώληση εισιτηρίων
Αθήνα: Ticket House - Ticket Pro - Rock City
Θεσσαλονίκη: Metropolis - Musicland

























Μερικά δείγματα της δουλειάς τους

Να προσέχουμε τι γράφουμε στο Twitter...

Κοιτάξτε να δείτε, ο Στύλος είναι βασικά υπερ της προσωπικής και από κοντά επαφής και ενάντια στα φατσομπούκια (ακούνε μερικοί???), τιτιβίσματα και τα λοιπά... Ως γνώστες όμως της πραγματικότητας, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την τεράστια απήχηση που έχουν τέτοια τεχνάσματα του Όξαποδω στην αμαρτωλή νεολαία - και φυσικά το δικαίωμά της νεολαίας να αμαρτάνει όσο και όπως θέλει! Γι' αυτό και θα σας ενημερώσουμε για ακόμη μία φορά: προσέχτε τί γράφετε εκεί μέσα!



Βρετανάκι ετών 26 που ήθελε να το παίξει εξυπνάκιας και μαγκάκι και γενικά πολύ τσαντισμένος από την αργοπορία στο αεροδρόμιο του Doncaster ανέρτησε τιτίβισμα που έγραφε: ''Robin Hood airport is closed. You’ve got a week and a bit to get your shit together, otherwise I’m blowing the airport sky high!'' Tί ήθελε και το' γραφε ο φουκαράς... Συνελήφθη από την αντιτρομοκρατική του Νησιού πριν λίγες μέρες, πέρασε 7 ευχάριστες ώρες στον ανακριτή και αφού στο τέλος βγήκε με εγγύηση, απολύθηκε από τη δουλειά του και του απαγορεύθηκε να ξαναπατήσει το πόδι του στο τοπικό αεροδρόμιο για όσο ζει!!! Αυτά τα ολίγα... Ο ίδιος στην αρχή αρνήθηκε τις κατηγορίες και μίλησε για τρομολαγνεία. Κατόπιν ωστόσο παραδέχθηκε τις εξυπνάδες του και δήλωσε στην Independent: "I would never have thought in a thousand years that this would happen because of a Twitter post. I'm the most mild-mannered guy you could imagine." Παρόμοια περιστατικά έχουν συμβεί φυσικά και στις ΗΠΑ, πρόκειται όμως για το πρώτο του είδους στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Εδώ για περισσότερα

Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά

Χαίρετε και καλή εβδομάδα! Ακολουθούν δύο παράξενα περιστατικά που μπορεί να δείχνουν τη δύναμη του λόγου του Κυρίου αλλά όσο και να μην θέλουμε να το παραδεχθούμε μας χαλάνε το όνομα...


Α. Ο διάσημος διαιτητής που έγινε... μοναχός!

Θυμάστε εκείνο το μαυροντυμένο παλικάρι από τη Νορβηγία που ήταν ''άρχων του αγώνα'' στον περσινό ημιτελικό του Τσου Λου ανάμεσα σε Τσέλσι και Μπαρτσελόνα? Για όσους έχουν μη-ποδοσφαιρική μνήμη, το όνομα που ψάχνουμε είναι Τομ Χένινγκ Έβρεμπο. Ε, λοιπόν, δεν είναι πλεον διαιτητής αφού αποφάσισε να αφοσιωθεί σε υψηλότερους σκοπούς, και συγκεκριμένα να εγκαταλείψει τα εγκόσμια προκειμένου να γίνει μοναχός!! Ο 43χρονος Σκανδιναβός επιθυμεί να κηρύξει το θέλημα του Θεού παίρνοντας μέρος σε ιεραποστολές υπο το όνομα ''πατέρας Κνουτ''!
Ο Έβρεμπο, ο οποίος παράλληλα με την διαιτησία εργάζονταν και ως ψυχολόγος, επιβεβαίωσε τη φημολογία των τελευταίων ημερών ζητώντας παράλληλα συγνώμη από όσες ομάδες αδίκησε με τις αποφάσεις του.

"Ναι, θέλω να κάνω κάτι τέτοιο. Ζητώ δημόσια συγγνώμη για την Τσέλσι, τη Ρεάλ Μαδρίτης και τον κόσμο. Θα γίνω ιεραπόστολος. Επιχείρησα να βρω κάποια εξήγηση στα κείμενα του Φρόιντ ή κάποιου άλλου ψυχολόγου, αλλά δεν τα κατάφερα. Έχω ζήσει κάτι σαν κόλαση, αφού κάθε μέρα νιώθω ότι με κυνηγούν ο Ντρογκμπά, ο Μπάλακ και ο Εσιέν'', τόνισε χαρακτηριστικά αναφερόμενος στον αγώνα που στιγμάτισε την καριέρα του. ''Δεν μπορώ να ζήσω έτσι. Το λάθος μου είχε πολλές συνέπειες, επειδή η Μπαρτσελόνα κατέκτησε το Champions League, το Σουπερ Καπ Ευρώπης και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων"...

Ακόμη ένας αμαρτωλός που βρίσκει αποκούμπι και στήριγμα στους κόλπους της Εκκλησίας :)

B. Οι ληστές που μεταμφιέστηκαν σε... παπάδες!

Από τον εσωτερικό χώρο το επόμενο. Δύο άντρες ηλικίας 23 και 26 ετών ντυμένοι παπάδες λήστεψαν το μεσημέρι της Παρασκευής 15/1 τη ΔΟΥ Ζακύνθου και συνελήφθησαν μερικές ώρες αργότερα. Οι δράστες είχαν μπει στη ΔΟΥ φορώντας ράσα και με την απειλή πιστολιού κατάφεραν να αποσπάσουν 30.000 ευρώ!

Οδηγώντας κλεμμένη μοτοσικλέτα κινήθηκαν προς την περιοχή Μπόχαλη όπου μετά από λίγες ώρες εντοπίστηκαν από αστυνομικούς και συνελήφθησαν. Ο 26χρονος είχε εκτίσει παλιότερα ποινή για ληστεία ενώ ο 23χρονος για ανθρωποκτονία - ήταν δηλαδή και οι δύο τους ''καλά παιδιά''...

Όπως βλέπετε, όχι μόνο δεν έχουμε να ζηλέψουμε κάτι από το εξωτερικό αλλά με χάρη το ξεπερνάμε! Και χωρίς πιστόλια αμα λάχει! θυμηθείτε κι αυτό...

Μην ξεχνάτε, τα ράσα δεν κάνουν τον παπά! Ο Κύριος μαζί σας!

Η ωραία και ο... αδιάφορος! Μία ιστορία καθημερινής τρέλας

Σήμερα θα σας πω για ένα περιστατικό που μου έκανε εντύπωση και με έκανε να σκεφτώ ορισμένα πράγματα μετά από καιρό.














Ψιτ, κύριος! Μάζεψε τα χέρια σου ρε, πρώτο ραντεβού είναι!


Ενω έτρωγα χθες σε ένα εστιατόριο, ήρθαν και έκατσαν όχι μακριά από το τραπέζι μου δύο φοιτητές, μία πολύ όμορφη κοπέλα και ένας κανονικός τυπάς. Αφού παρήγγειλαν και ενω περίμεναν να έρθει το φαγητό, η κοπέλα προσπαθούσε συνέχεια να ανοίξει κουβέντα με το συνοδό της - καθώς σίγουρα δεν ήταν ζευγάρι - αλλά μάταια... Τα διαρκή χαμόγελα και γελάκια της, το παίξιμο με τα μαλλιά, το κοίταγμα στα μάτια, η όλη προσοχή και γενικότερα αυτό που οι ειδήμονες του κλάδου περί ερωτικών αποκαλούν ''γλώσσα του σώματος'' (αστεία μεταφορά κατ'εμε μα αληθινή και αποδεδειγμένη στην πράξη), οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι το κορίτσι ήθελε να γνωριστεί με το αγόρι καλύτερα... Και δεν μιλάμε για ένα οποιοδήποτε κορίτσι, να εξηγούμαστε! Ψηλή, καστανομάλλα, με πολύ όμορφα, εύθραυστα χαρακτηριστικά, λευκό δέρμα και μία αίσθηση του αυθεντικού, γενικά από τα κορίτσια που σίγουρα γυρίζεις να κοιτάξεις στο δρόμο δεύτερη φορά (ναι, όπως πολύ σωστά καταλάβατε, ο Δόκιμος δεν έδινε ιδιαίτερη σημασία στο μεσημεριανό φαγητό του... ;)

Και ο τυπάς τί έκανε για όλα αυτά?! ΤΙΠΟΤΑ απολύτως! Απόμακρος και τυπικός, άφηνε την κοπέλα να προσπαθεί μάταια και απαντούσε είτε με νεύματα είτε με μικρές φράσεις! Κάποιες φορές μάλιστα κοιτούσε και έξω από το παράθυρο ''γράφοντάς τη'' κανονικά... Ίσως να ήταν το μυστικό του για να το παίξει δύσκολος και μυστηριώδης!! Φανταστείτε λοιπόν το σκηνικό: να έχεις ένα κορίτσι ωσαν τα κρύα τα νερά να σε κορτάρει, να έχετε βγει έξω μόνοι σας και το καλύτερο που κάνεις είναι να λες για το χιόνι που στοιβάζει και αν θα κλείσουν τα τρένα ή τον τελευταίο δίσκο των Slayer (πολύ καλός η αλήθεια αλλά δεν είναι της στιγμής)... Να μην πολυλογώ, η κοπέλα είδε κι απόειδε και παραιτήθηκε κι αυτή της προσπάθειας, ήρθε μετά το φαγητό και αφού φέρνοντάς στο νου μου εικόνα από ζευγάρι 80-άρηδων ακούνητων-αμίλητων το τελείωσαν, έφυγαν μαζί μετά από λίγο αφήνοντας σε μένα απορίες και ερωτηματικά...

Έχουν γίνει αλήθεια τόσο δύσκολα τα πράγματα στις σχέσεις μας με τους άλλους? Ναι, ότι πολλά που θεωρούσαμε δεδομένα στις προσεγγίσεις μας έχουν χαθεί ανεπιστρεπτί το παραδεχόμαστε. Αλλά είμαστε ανίκανοι για τα απλούστερα των πραγμάτων? Να φλερτάρουμε και να γελάσουμε? Να χαρίσουμε όμορφες στιγμές στον εαυτό μας ή το διπλανό μας? Τόση κλεισούρα εντός και σπαρίλα έχει μαζευτεί βρε παιδιά που είναι αδύνατο να ανοιχτούμε στον άλλο? Τί στο διάτανο συμβαίνει? Και αναφερόμενος στο συγκεκριμένο παράδειγμα, τί τυραννάς την ομορφούλα ρε φίλε και την βγάζεις έξω βόλτα αφού πραγματικά δεν θέλεις? Και έστω ότι την έβγαλες, γιατί δεν κάνεις τουλάχιστον τα ουσιώδη για να περάσει όμορφα? Δηλαδή δείξε προσοχή και σημασία, άσχετα αν θα προχωρήσει το πράγμα. Τη συνοδεύεις όπως και να'χει! Θα μου πείτε τώρα, αν δεν γούσταρε και έδειχνε σημασία ο τυπάς μπορεί η κοπέλα να λάμβανε λάθος μηνύματα. Δεκτόν. Αλλά η αδιαφορία και γαιδουρίλα (Στύλος copyright) που έδειξε ήταν για μένα χειρότερα... Για να μην αναφερθώ στο γεγονός ότι κάποια χρόνια πριν τέτοια κορίτσια τα παρακαλούσαν για ένα ραντεβού και δεν δεχόντουσαν καν να βγουν... Τεσπα, δεν επιμένω επειδή δεν υπάρχουν κανόνες σε αυτά τα θέματα, ούτε είμαι κανένας ειδικός επί τούτου. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, πως η κοπέλα δεν πρόκειται να ξαναβγεί μαζί του!

Είστε αληθινός καλόγερος?

Γεια κι από την αφεντιά μου! Πέρασαν οι γιορτές κι ελπίζω να περάσατε κι εσείς καλά! Σιγα-σιγα μπαίνουμε σε κανονικούς ρυθμούς και θα τα λέμε πλέον συχνότερα δια άφεση αμαρτιών... Σας προσφέρω ελαφρύ ανεκδοτάκι για σήμερα και σας εύχομαι καλή δύναμη!


Ένας καλόγερος σε κάποια επίσκεψη στην Αθήνα, αφού γυρίζει από εδώ κι αποκεί να κανονίσει τις δουλειές του, στο τέλος κουρασμένος κάθεται σ' ένα καφενείο στο Κολωνάκι.

Μια κοπέλα στο διπλανό τραπέζι τον ρωτάει:
- Είσαστε αληθινός καλόγερος;

- Να σου πω: ράσα φοράω, σε μοναστήρι μένω, σε όλες τις αγρυπνίες και τις ακολουθίες πάω, νηστεύω, προσεύχομαι, έχω γέροντα. Νομίζω ότι είμαι κανονικός καλόγερος... Εσύ τι είσαι;

- Εγώ? Εγώ είμαι λεσβία.... Απ' το πρωί που θα σηκωθώ μέχρι το βράδυ που θα πάω για ύπνο όλο γυναίκες σκέφτομαι. Και για σεξ, μόνο γυναίκες θέλω. Και στον ύπνο μου όλο γυναίκες ονειρεύομαι...

Μετά από λίγο η κοπέλα φεύγει και αδειάζει το διπλανό τραπέζι. Ο καλόγερος έχει πέσει σε βαθιές σκέψεις. Ένα ζευγάρι έρχεται και κάθεται δίπλα του. Κι αυτοί σε λίγο, τον ξαναρωτούν:
- Είστε αληθινός καλόγερος;

Και ο καλόγερος:
- Έτσι νόμιζα, αλλά μάλλον λεσβία είμαι τελικά...

Ελεύθερος

Λοιπόν Καλή Χρονιά (αν και το αργήσαμε) από το μπλογκ.
Το 2010 βρήκε και την αγιότητα μου πολίτη επιτέλους. Στρατός τέρμα. Πούλο, πώς το λένε.
Λίγα λόγια γι'αυτή την περιπέτεια και ίσως οδηγίες για ναυτιλομένους.

Για να τα ξεκαθαρίσουμε από την αρχή ιδεολογικά είμαι αντίθετος και πιστεύω οτι η στράτευση σημαίνει τσάμπα εργατικό δυναμικό.

Στρατιώτης υγεινομικού (κατάταξη Άρτα), πρώτη μετάθεση νοσοκομείο Ξάνθη δεύτερη Πεντέλη. Μεσολάβησε και μια απόσπαση στην ταξιαρχεία στην Ξάνθη.
Άρτα σημαίνει κατασκήνωση. Αν δεν με πείραζε και η υγρασία ακόμα καλύτερα.
Η Θράκη απίστευτη, η πόλη καταπληκτική, οι υπηρεσίες σχετικά λίγες. Νάναι καλά όλοι εκεί πάνω. Ούτε κατάλαβα πως πέρασαν οι μήνες. Ίσως και γιατί οι παρέες ήταν ότι καλύτερο. Η πλειψηφία των στρατιωτών με σπουδές και μερικοί ευτυχώς σκεπτόμενοι 19χρονοι.
Ζηλεύω όσους έζησαν ή ζουν ως φοιτητές στην Ξάνθη αλλά και στην Κομοτηνή.
Στην Πεντέλη τα πράγματα εντελώς χαλαρά αλλά όταν έχεις περάσει τόσο τέλεια επάνω όλα είναι σχετικά. Γενικά, περίεργο πράμαοι μονάδες της Αθήνας χώσιμο και αμορφωσιά σε σχετικά αυξημένα επίπεδα από ότι ακούω και βλέπω...

Κάποια συμπεράσματα.
Το αν μια μονάδα είναι καλή ή οχι παίζει με την κάθε σειρά που αλλάζει. Για αυτό αν μπορείτε να επιλέξετε ρίξτο το βάρος στο σώμα και όχι τόσο στη μετάθεση. Εξ ιδίας πείρας Υγειονομικό και πάλι υγειονομικό με δεύτερο με διαφορά το σώμα υλικού πολέμου. Οι υγεινομικάριοι ακόμα και στον Έβρο δεν περνάνε άσχημα.
Επίσης ότι μέσο έχετε για άδειες ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟ. Κάποια στελέχη μας το έλεγαν και ανοιχτά. Δικαιοσύνη θα βρείτε στο παράδεισο όχι στους εννιά μήνες στο στρατό.
Τέλος το σημαντικότερο. Μη χώσετε ποτέ συναδέλφους σας φαντάρους. Υπηρεσίες κάνουν όλοι, οι άδειες είναι άλλο πράγμα.
Κάτι κοινωνιολογικό τώρα.
Το 80% των επαγγελματιών στρατιωτικών είναι οι πιο αργόσχολοι από τους δημοσίους υπαλλήλους. Παντελής άγνοια σε στρατιωτικά θέματα και η μόνη τους ενασχόληση έχει να κάνει με ανούσια γραφική εργασία. Φυσικά και δε φταίνε αυτοί αλλά ίσως έτσι κάποιοι πιστεύουν οτι χτυπούν την ανεργία.

Στην Ξάνθη υπάρχει μια τέλεια μπυραρία ονόματι Βeer House. Μεγάλη συλλογή από Βελγικές. Παίζει να ήμουν από τους λίγους αν όχι ο μόνος που τις κατανάλωνε και είχα φτιάξει όνομα στο μαγαζί. Αν ανεβείτε επισκεφτείτε την!