Η νυχτερινή ζωή στο Νησί: ένα τρελό κοινωνικό φαινόμενο

Σε όλες σχεδόν τις πόλεις της Αγγλίας, μικρές ή μεγάλες, υπάρχει ένα θέμα με τις νυχτερινές εξόδους: o κόσμος βγαίνει, χορεύει, τα πίνει μέχρι θανάτου και κατόπιν κάπου τα σκηνικά ξεφεύγουν προς την άγρια πλευρά... Τσακωμοί, φωνές και βρισίδια, καυγάδες που καταλήγουν σε ματωμένα κεφάλια, στριπτίζ και φασώματα στη μέση του δρόμου, τύποι που κάνουν την ανάγκη τους ενω τύπισσες βγάζουν τα σωθικά τους στο πεζοδρόμιο, και άλλα πολλά τέτοια που αναγκάζουν την αστυνομία (και τα ασθενοφόρα) σε συχνές περιπολίες και ακόμη συχνότερες επεμβάσεις. Ειδικά στην κεντρική Αγγλία και συγκεκριμένα στις περιοχές του Coventry και Stoke-on-Trent, μέρη διάσημα για τα ξεσαλώματα των νέων, τέτοιες καταστάσεις είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Είμαι βέβαιος ότι ακόμη και οι αδελφοί-αναγνώστες που δεν έχουν ποτέ πατήσει πόδι σε αγγλικό έδαφος, θα έχουν δει παρόμοια σκηνικά (μικρότερου βαθμού) από βρετανούς τουρίστες στα ελληνικά νησιά.

Θα κάνω εδώ μία σημαντική παρατήρηση. Επειδή στο Στύλο δεν μας αρέσει το τσουβάλιασμα απόψεων και θεωρούμε τις γενικεύσεις επικίνδυνες, διαχωρίζουμε τέτοια συμβάντα από την άποψη που έχουν πολλοί ότι ''οι Άγγλοι δεν ξέρουν να διασκεδάζουν, μόνο να μεθάνε και να κάνουν φασαρίες''. Σαφώς και υπάρχουν πάμπολλα μέρη όπου μπορείς να πιεις το ποτό σου, να διασκεδάσεις και να περάσεις όμορφα χωρίς να τρελαθούν τα πράγματα - και μάλιστα υπάρχουν παρα πολλοί Άγγλοι που αναζητούν τέτοια μέρη και αποφεύγουν τα μαγαζιά με ''προιστορία επεισοδίων''. Να αναφέρουμε ωστόσο τρείς σημαντικές παραμέτρους:

1. τη συνήθεια πολλών να βγαίνουν το βράδυ ειδικά για να γίνουν λιώμα, με ο,τι αυτό συνεπάγεται. Αυτή η συνήθεια πηγάζει κυρίως από την αντίληψη που έχει κακώς συνδέσει το ποτό με την ''απελευθέρωσή'' του ατόμου από την καθημερινότητα και τα διάφορα προβλήματά του, ερωτικά, εργασιακά, οικογενειακά και λοιπά. Πανανθρώπινη αντίληψη θα μου πείτε αλλά με ιδιαίτερη εφαρμογή στην Αγγλία
 2. τους αμέτρητους φοιτητές και νεαρούς εργαζόμενους που ψάχνονται για εμπειρίες πάσης φύσεως. Οι πρώτοι θέλοντας να αποδείξουν στον κολλητό ή την απέναντι ότι μεγάλωσαν, οι δεύτεροι έχοντας σκοπό να διώξουν τις σκοτούρες τους. Έχουμε έτσι δύο γκρουπ αυξημένης επικινδυνότητας, ειδικά μετά τα 4-5 pints. Για να μην προσθέσω τους καυγάδες για οπαδικά θέματα και την κατάντια της Λίβερπουλ...
3. τη σχετικά φθηνή -και συνήθως ελεεινής ποιότητας- μπύρα που βρίσκεις άνετα παντού. Είναι δυνατόν να μην κάνουν άσχημο κεφάλι με τέτοια ζουμιά που πάνε και πίνουν?! Άντε μετά να ελέγξουν τους εαυτούς τους! Carling και παρόμοιες μ@λ@κιες...

Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι οι ισορροπίες είναι εύθραυστες τη νύχτα στο Νησί, και γι' αυτό βλέπουμε σκηνικά όπως αυτά που ακολουθούν

Το θέμα έχει απασχολήσει τις αρχές, όχι μόνο στην Αγγλία αλλά σε όλη τη Μ. Βρετανία, σε μεγάλο βαθμό ειδικά τα τελευταία 10-15 χρόνια. Έχουν συνταχθεί πλήθος μελετών και ληφθεί διάφορα μέτρα για την αντιμετώπιση του φαινομένου και για να είμαστε δίκαιοι, έχει γίνει κάποια πρόοδος. Οι θιασώτες όμως της άποψης ότι τέτοια σκηνικά αντανακλούν μία νοσηρή πραγματικότητα και εν μέρει, την προβληματική πτυχή της αγγλικής κοινωνίας, παραμένουν αμετάπειστοι...