Το Halloween μπορεί να πέρασε εδώ και καιρό αλλά η κολοκυθομανία καλά κρατεί! Δοκιμάσαμε φρέσκα ζυμαρικά με γέμιση κολοκύθας και τριών τυριών, τα οποία συνοδέψαμε με μία Pumpkin Αle της αμερικάνικης Saranac - και πάθαμε υπερ-κολοκύθωση! Μεταξύ μας, τα νόστιμα ζυμαρικά δεν ήταν παρά η αφορμή για να ανοίξουμε τη μπύρα...
Η Pumpkin Ale είναι μόνο μία από τις πολλές εποχιακές ετικέτες της Saranac. Έχει περιεκτικότητα σε αλκοόλ 5.4% α.φ. και είναι ζυμωμένη με κολοκύθα, κανέλα, βανίλια, τζίντζερ και άλλα καρυκεύματα που της δίνουν ένα ξεχωριστό χαρακτήρα!
Έχει πορτοκαλί-ανοιχτό καφέ χρώμα, με λευκό αφρό που διαλύεται γοργά, και αρώματα κολοκύθας και καραμέλας. Γευστικά, κυριαρχεί μία έντονη γλύκα από την κολοκύθα, τη βανίλια και την κανέλα, και καθώς η μπύρα ζεσταίνεται ξεπετάγονται ελαφρώς και τα μπαχάρια. Μέτριο σώμα, με μικρή ενανθράκωση. Η υπερβολική ζαχαρένια αίσθηση μετριάζεται κάπως από το πικρό τελείωμα. Γενικά μου άφησε καλή εντύπωση.
Αυτή ήταν η πρώτη κολοκυθόμπυρα που δοκίμασα, ελπίζω να καταφέρω να βρω κι άλλες πρίν το επόμενο Halloween!
Αργήσαμε αλλά το είδαμε το πολυσυζητημένο ντοκιμαντέρ Religulous του Bill Maher για την οργανωμένη θρησκεία. Καιρός να το δείτε κι εσείς. Απολαυστικό και με μπόλικες δόσεις χιούμορ, το ντοκιμαντέρ σατυρίζει και πολλές φορές φτάνει μέχρι το σημείο να κοροιδεύει - ο τίτλος του άλλωστε προέρχεται από τις λέξεις religion + ridiculous - τα κακώς κείμενα και τις αντιφάσεις των γνωστότερων οργανωμένων θρησκειών του πλανήτη. Για να μαζέψει υλικό, ο Maher (ο οποίος δηλώνει άθεος) ταξίδεψε σε διάφορα μέρη και πήρε συνέντευξη από διάφορους πιστούς, ανάμεσά τους Χριστιανούς, Ευαγγελιστές, Μορμόνους, Μουσουλμάνους, Εβραίους και Σαιεντολόγους!
Η σκοπιά του ντοκιμαντέρ δίνει την εντύπωση ότι ο Maher δεν προσπαθεί απλά να υποδείξει τα λάθη της κάθε θρησκείας αλλά να κάνει τους πιστούς να δουν τα πράγματα με μία περισσότερο ουδέτερη ματιά. Με άλλα λόγια, δεν βγήκε στους δρόμους με μία κάμερα για να κοροιδέψει (και μόνο) αλλά για να κάνει τον κόσμο να σκεφτεί. Αυτό το κατορθώνει σε μεγάλο βαθμό - αν και προς το τέλος γίνεται πολύ πιο καυστικός (και μηδενιστής) από ότι στο πρώτο μισό του ντοκιμαντέρ. Μέσα στη ροή των συνεντεύξεων των πιστών γίνονται επίσης αναφορές σε θέματα που απασχολούν τον άνθρωπο από αρχαιοτάτων χρόνων, όπως η δημιουργία του κόσμου, η ύπαρξη του Θεού, και η κοινωνική ηθική. Μερικές ωραίες στιγμές: οι φορτηγατζήδες του Χριστού, η φάση που ανακοινώνει ότι τον έδιωξαν κακήν κακώς από το Βατικανό επειδή ήθελε να πάρει συνέντευξη από τον Πάπα, η συνομιλία με τον αντι-Ισραηλινό ραββί, το gay bar Μουσουλμάνων (!) στο Άμστερνταμ.
εναλλακτικό πόστερ
Το ντοκιμαντέρ έχει ανέβει στο γιουτούμπι, οπότε πολύ απλά πατήστε play στο παρακάτω βίντεο. Μόλις τελειώσει, το επόμενο θα φορτώσει αυτόματα και ούτω καθεξής μέχρι να δείτε και τα 10 μέρη του ντοκιμαντέρ
''Την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου οι atenistas σας προσκαλούν σε μια βραδιά γνωριμίας με την Δημοτική Πινακοθήκη και τις νέες της εγκαταστάσεις στο πρόσφατα αποκατεστημένο σύνολο του παλιού μεταξουργείου, ένα από τα παλαιότερα κτίρια της νεότερης Αθήνας, στην καρδιά της αθηναϊκής γειτονιάς, στην πλατεία Αυδή (Λεωνίδου και Μυλλέρου). Ύστερα από συνεννόηση με τον Πολιτισμικό Οργανισμό του Δήμου Αθηναίων και την ιδιαίτερα συνεργάσιμη διεύθυνση της Δημοτικής Πινακοθήκης πετύχαμε παράταση του ωραρίου των χώρων της μέχρι τις 11 το βράδυ έτσι ώστε να δώσουμε την ευκαιρία σε περισσότερους Αθηναίους να γνωρίσουν έναν σχετικά άγνωστο θησαυρό του κέντρου της Αθήνας.
Η Δημοτική Πινακοθήκη περιλαμβάνει στις συλλογές της 3.000 έργα Ελλήνων κυρίως (με ελάχιστες εξαιρέσεις) εικαστικών δημιουργών ενδεικτικά των τάσεων και ξένων επιρροών, των τάσεων και των γόνιμων αναζητήσεων που σημειώθηκαν στην πορεία της ελληνικής τέχνης. Είναι αξιοσημείωτο ότι τα μισά από τα καλλιτεχνικά έργα που διαθέτει σήμερα η Πινακοθήκη αποκτήθηκαν κατά την δεκαετία 1930-1940.
Στις 8 το βράδυ έχει προγραμματιστεί ξενάγηση από την διευθύντριά της κ.Νέλλη Κυριαζή ενώ στις 9.30 μ.μ. θα αρχίσει συναυλία με έργα του Μάνου Χατζιδάκι και την μέτζο σοπράνο Άννα Παγκάλου στη φωνή, την Αθηνά Γιατρά στη βιόλα και τον Σπύρο Τραυλό στο βιολί. Στη διάθεση των επισκεπτών ένας μικρός μπουφές από εμάς για εσάς''.
υγ. Η είσοδος εννοείται ελεύθερη.
Διεύθυνση: Λεωνίδου και Μυλλέρου, πλατεία Αυδή, Μεταξουργείο. Πρόσβαση: σταθμοί μετρό «Μεταξουργείο» και «Κεραμεικός» (8-10 λεπτά, περίπου, με τα πόδια), σταθμός ΗΣΑΠ «Θησείο» (μέσω οδού Αγίων Ασωμάτων και διασχίζοντας την οδό Πειραιώς, 10-12 λεπτά). Λεωφορεία 856, 813, 049 026.
Τί;! Δεν ξέρετε ποιός είναι ο Βλάσσης Τσάκας; Εδώ έχει βουίξει όλη η (ποδοσφαιρική) Ελλάδα. Να φανταστείτε, οι οπαδοί του Παναθηναικού αγωνιούν περισσότερο κάθε φορά που ο ευτραφής κυριούλης ανοίγει το στόμα του, παρά για τη συνεχιζόμενη ελεύθερη πτώση της χώρας ή τα νέα μέτρα που θα επιβάλλει το ΔΝΤ.
Λοιπόν, έχουμε τον τύπο με τα μαύρα γυαλιά που βλέπετε να κάνει δηλώσεις - και είναι η αγαπημένη του ασχολία μετά το φραπέ. Ο οποίος δηλώνει επίσημος εκπρόσωπος ενος πλούσιου Άραβα πρίγκηπα από τη Σαουδική Αραβία. Ο Άραβας θέλει να αγοράσει τον Παναθηναικό και να χώσει χρήμα πολύ για να τον κάνει Μάντσεστερ Σίτι της Μεσογείου, επειδή πάντοτε λάτρευε την ομάδα του Τριφυλλιού και όταν ήταν μικρός έβλεπε παιχνίδια ελληνικού πρωταθλήματος στη δορυφορική (το τελευταίο δεν είναι εξακριβωμένο). Επειδή ο Άραβας είναι τρελός λεφτάς και την έχει δει λίγο επίγειος θεός, δεν μιλάει στα κανάλια και τις εφημερίδες ο ίδιος. Στέλνει επιστολές ή συχνότερα τον απεσταλμένο του να κάνει δηλώσεις. Ο απεσταλμένος όπως είπαμε είναι τούτος εδώ:
Σε αυτή τη φωτο κλέβει την παράσταση στο αεροδρόμιο με το πολύ μοδάτο ροζ t-shirt
Χαλαρός και ευδιάθετος ένα απόγευμα στην Αθήνα, πριν το καφεδάκι
Κάνοντας αυτό που ξέρει καλύτερα: να δίνει υποσχέσεις. Για την ερχόμενη εβδομάδα.
Ο Mr Τσάκας όμως δεν είναι ένας απλός εκπρόσωπος του πρίγκηπα. Έχει ο ίδιος μεγάλα όνειρα για τον Παναθηναικό. Γι' αυτό το λόγο, την έχει δει και λίγο πρόεδρος της ομάδας, δίνοντας το παρών σε ποδοσφαιρικά παιχνίδια και κάνοντας δηλώσεις παντός είδους. Τάζει πρίμ εκ μέρους του πρίγκηπα, μιλάει για το μέλλον μίας πανίσχυρης ομάδας και υπόσχεται παικταράδες που θα κάνουν τους αντίπαλους ''να πηδήξουν από τις μάντρες''.
Το τελευταίο όνομα που ανέφερε ήταν εκείνο του Ροναλντίνιο, ο οποίος μάλιστα έχει ηδη κλείσει στο Τριφύλλι! Το Τρυφύλλι το ξέρει;
Άσχετα που οι κουβέντες του δεν είναι ποτέ μετρημένες, οι εμφανίσεις του είναι πάντοτε προσεγμένες! Εδώ με απλό μαύρο αλλά πανάκριβο μπουφανάκι, με το hands free πάνω να δίνει μία design-άτη νότα.
Κι εδώ με καρό πουκαμισάκι σε εκπομπή του ΣΚΑΙ - καθ'ότι πλέον ο Τσάκας είναι δημόσιο πρόσωπο και έχει άποψη για όλα τα ανοιχτά θέματα που απασχολούν τον Παναθηναικό - και τη χώρα αμα λάχει.
- Όχι άλλες φωτογραφίες, δεν μπορώ τους paparazzi! Σοφέρ, πάμε σε παρακαλώ!
Πολύ φοβάμαι ότι μετά από αυτό το συνεχιζόμενο σήριαλ οι πράσινοι οπαδοί θα αποκτήσουν ψυχολογικά... Πέρα από την πλάκα, υπάρχουν και μερικοί που δεν βλέπουν μονάχα με οπαδικά γυαλιά, βάζοντας το συμφέρον της χώρας πάνω από την αγάπη για το Τριφύλλι. Όπως είχε πει ένας σε μία εκπομπή, αν ο Τσάκας βγει αληθινός και όντως έρθει κανένας πρίγκηπας με πετροδόλαρα, δεν αγοράζει καλύτερα το μισό χρέος της Ελλάδας να τον ευγνωμονούν όλοι, Παναθηναικοί και μη;
Βλάσσης Τσάκας. Να τον θυμάστε. Ελπίζω να προλάβει να φύγει σώος αφού σκάσει η φούσκα και να μην έχουμε δράματα... Προς το παρόν, ο οικονομικός έλεγχος της ΠΑΕ συνεχίζεται, έτσι ο ευτραφής κύριος με την ελαφρώς λαμογιέ φάτσα μπορεί να κάνει δηλώσεις για τουλάχιστον μία ακόμη εβδομάδα...
Η Μαρία (η) Μαγδαληνή υπήρξε η πιο γνωστή γυναίκα ακόλουθος του Ιησού. Πήρε το διάσημο επίθετό της εξαιτίας της καταγωγής της από την πόλη των Μαγδάλων. Έχει σημαντική παρουσία στην Καινή Διαθήκη, καθώς ήταν παρούσα στη Σταύρωση και την Ταφή του Ιησού ενω υπήρξε το πρώτο άτομο που τον αντίκρυσε μετά την Ανάσταση. Ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η Μαγδαληνή ίσως υπήρξε πόρνη προτού συναντηθεί με τον Ιησού και μετανοήσει για τις πράξεις της - εξ ού και ο χαρακτηρισμός ''μετανοούσα'' που της αποδίδεται. Μία μειοψηφία ερευνητών πάλι, βασισμένοι σε διάφορα απόκρυφα κείμενα όπως το Ευαγγέλιο της Μαριάμ (Μαρίας), της δίνουν πιο ξεχωριστό ρόλο σε σχέση με αυτόν που έχει στα λοιπά ευαγγέλια, ως πρώτη ανάμεσα στους μαθητές του Ιησού. Ο Μελ Γκίμπσον πάντως έδωσε τον ξεχωριστό ρόλο στη Μόνικα Μπελούτσι - και ορθώς έπραξε.
Η φιγούρα της Μαρίας Μαγδαληνής εμφανίζεται σε πάμπολλους πίνακες ζωγραφικής. Ένας από αυτούς που ξεχωρίζουν είναι Η Μετανοούσα Μαγδαληνή του Γάλλου Georges de La Tour που βλέπετε παρακάτω
Georges de La Tour, Penitant Magdalene (c. 1640)
Εμπνευσμένος από τις εναλλαγές φωτός και σκιάς του Caravaggio, ο La Tour δημιούργησε ένα υπέροχο έργο που παρουσιάζει τη Μαγδαληνή καθισμένη να παρατηρεί τη φλόγα μίας λυχνίας. Στα πόδια της υπάρχει ένα κρανίο, σύμβολο του θανάτου και ταυτόχρονα υπενθύμιση της θνητής φύσης του ανθρώπου, υπογραμμίζοντας τη ματαιότητα της ύπαρξης (vanitas) και δίνοντας έτσι άλλο περιεχόμενο στην πράξη της μετάνοιας της μαθήτριας του Ιησού. Η ανθρώπινη ζωή, για να αποκτήσει αξία και νόημα, δεν πρέπει να γεμίζει απλά με πρόσκαιρες απολαύσεις αλλά να χαρακτηρίζεται από σύνεση και αρετή. Με αυτό τον τρόπο, η πλήρης μετάνοια της Μαγδαληνής λειτουργεί ως ένα λαμπρό παράδειγμα προς μίμηση για όλες τις επόμενες γενιές.
Τέσσερις αιώνες σχεδόν αργότερα, ο φωτογράφος Peter Lippmann εμπνεύστηκε με τη σειρά του από τον πίνακα του La Tour και δημιούργησε τη δική του σύνθεση της μετανοούσας Μαγδαληνής. Ιδού!
Λυχνία και κρανίο υπάρχουν μεν αλλά η προσοχή επικεντρώνεται στο μπεζ υπόδημα πάνω στο τραπέζι. Μην ήταν τούτη η μόδα του 17ου αιώνα; Ή μήπως το παράδειγμα της Μαγδαληνής παραμένει επίκαιρο και στο δικό μας αιώνα; Μετανοήστε και τη μόδα αψηφήστε!
Ο Δόκιμος, ως απλός και ταπεινός άνθρωπος του Θεού, έχει μάθει με τα Windows του, αυτά ξέρει, αυτά εμπιστεύεται. Του αρέσουν οι παραξενιές τους, το γεγονός ότι καμιά φορά κολλάνε, ότι κάποτε πρέπει να βγάλεις και τη μπαταρία για να φτιαχτεί το πρόβλημα. Είναι μαζόχας, ναι. Μπορεί να μην συμπαθεί τη μούρη του Bill Gates (και να ζηλεύει λίγο τα λεφτάκια του) αλλά τα προιόντα του τα προτιμά.
Ο Στηλίτης πάλι, ξεκίνησε κι εκείνος με Windows αλλά στην πορεία σαγηνεύτηκε από τα φανταχτερά φωτάκια, τους γρηγορότερους επεξεργαστές και τα design-άτα μοντέλα της Apple και πούλησε την ψυχή του στον Steve τον Jobs (R.I.P.)... Πλέον, έχει γίνει θιασώτης των Mac και προσπαθεί να με πείσει με διάφορα μέσα να γυρίσω κι εγώ την πλάτη στην τεχνολογία που με μεγάλωσε και με έκανε χρήσιμο άνθρωπο στην κοινωνία.
Αλλά όχι (ακόμα)! Δεν θα υποκείψω τόσο εύκολα! Ιδού μερικοί λόγοι που τα Windows παραμένουν για μένα πρώτα σε προτίμηση:
Οι μοναδικοί λόγοι που θα μας έκαναν ίσως να σκεφτούμε να αλλάξουμε λειτουργικό σύστημα είναι αυτοί:
Αν και κάτι τέτοια, στο χωριό μου τα λένε αθέμιτα μέσα... :)
Καλά ρε παιδιά, λείψαμε για λίγο από το Στύλο και ήρθαν τα πάνω-κάτω στην Ελλάδα! Τί πράμα και τούτο! Παρακολουθήσαμε, όσο ήτο δυνατό, τα ''πανηγύρια'' που στήθηκαν μέχρι να βγει ο Γιωργάκης (bye bye now) και να μπει ο νέος πρωθυπουργός Παπαδήμος (ο οποίος δήλωσε αμέσως ότι δεν είναι πολιτικός για να μην τον βάλουμε στο ίδιο σακί με τους υπόλοιπους), και θέλουμε να συνοδέψουμε την τραγελαφική κατάσταση και το αλαλλούμ που επικρατεί στη χώρα με το παρακάτω ντιπιντάι κομμάτι (όποιος δεν έχει δει την ταινία μπορεί να αποχωρήσει, είναι ο πιο αδύναμος κρίκος):
Ποστάρουμε μετά από καιρό στη βλογική μας γωνιά, κι ενω έχουν μεσολαβήσει 2 (!) ποστάκια του Δάσκαλου. Το δεύτερο μάλιστα για τις περιπέτειές του στου Περού ήταν όλα τα λεφτά και μας άνοιξε τα μάτια και την όρεξη για ταξίδια και εξερευνήσεις... Όσοι εντυπωσιαστήκατε και σκέφτεστε να μετοικήσετε εκεί για να γλυτώσετε από τα νέα μέτρα που γοργά καταφθάνουν στας Αθήνας, να λάβετε υπόψη και τη μεγάλη ανεργία που μαστίζει την πανέμορφη χώρα της Λατινικής Αμερικής. Πάντως, αν βρείτε δουλειά, ετοιμαστείτε για τρελά πρωινά! Για να σοβαρευτούμε λίγο, παιδικός μου φίλος την έκανε για Σουηδία - κίνηση καλή ή όχι, θα το δείξει ο καιρός.
Ποστάρουμε σήμερα, 11 Νοεμβρίου 2011. Δηλαδή 11/11/11. Ή 11.11.11. Ή 11-11-11. Τυχαίο? Ασφαλώς! Δεν είμαστε φαν της αριθμολογίας, ούτε προληπτικοί. Ούτε μας άρεσαν οι ψιλοηλίθιες διαφήμισεις της Cosmote που πριν λίγο καιρό έκαναν θραύση. Τέλος πάντων, το τέλος του κόσμου δεν ήλθε ακόμα (αν και το 12/12/12 καταφθάνει απειλητικά, μέχρι τότε ποιός ζει και ποιός πεθαίνει) και εμείς μπορούμε ήσυχοι να μ@λ@κοπιτουριάσουμε ιντερνετικώς για ακόμη μία χρονιά!
Από τον καιρό που έχουμε να τα πούμε, συνέβησαν πολλά. Και σε μένα και στο Δάσκαλο. Τα δικά του όμως δεν θα σας τα πω επειδή δεν είμαι μαρτυριάρης, όχι! Εγώ βασικά ξεσκίστηκα στη δουλειά. Και στο διάβασμα. Και στο φαγητό. Και ήπια πολλές νέες μπύρες. Και είδα αρκετές ταινίες. Και πήγα σε νέους τόπους. Ένας από αυτούς ήταν το Derby, όπου επισκέφτηκα έναν εγγλέζο φίλο, καλό παιδί. Με έπρηξε λίγο για την κατάσταση στην Ελλάδα, και με το δίκιο του. Πού αλλού γίνονται τόσα ''ωραία'' μαζεμένα? Πήγαμε που λέτε να φάμε σε μία πολύ καλή pub δίπλα στο ποτάμι και πέσαμε πάνω στα τελειώματα ενος ψευτο-Oktoberfest. Ρωτάμε την ωραιοτάτη barwoman αν έμεινε τπτ, και μας παρουσιάζει δύο επιλογές: Schlenkerla Marzen και St. Georgen Kellerbier. Την πρώτη ο Δόκιμος την ξέρει και η λατρεία του για κείνη είναι δεδομένη και ποσταρισμένη, οπότε παρήγγειλε τη δεύτερη. Υπέροχη μπύρα!
Κατόπιν περιπλανηθήκαμε στο κέντρο και μόλις βαρεθήκαμε, βγήκαμε προς την εξοχή του Derby ακολουθώντας τον ποταμό. Περάσαμε απλωσιές πράσινου και μεγάλα δέντρα και καταλήξαμε στο όμορφo προάστιο του Darley Abbey. Ε, περπατα-περπατα, διψάσαμε πάλι! Έτσι μπήκαμε σε μία πολύ γραφική pub με την ονομασία The Abbey.
Ο χώρος δεν έχει μόνο το όνομα μα και τη χάρη - και διαθέτει επίσης ιστορικό παρελθόν. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, υπήρξε μοναστήρι! Το εσωτερικό πολύ όμορφο, το σέρβις μέτριο, η μπύρα (βασικά επιλογές από Samuel Smith's) φρέσκια. Τιμήσαμε Extra stout (καλή) και Taddy porter (εξαιρετική, σταθερή αξία) της ζυθοποιίας από το Tadcaster.
Δείτε τις φανταστικές επιγραφές στις τουαλέτες! Είναι να μην τραβήξω φωτογραφία? Τρία ολόκληρα λεπτά περίμενα υπομονετικά να σταματήσουν οι κατουρλήδες να ανοιγοκλείνουν τις πόρτες!
Αυτά για την ώρα από το Νησί (της υγρασίας και του ψοφόκρυου). Τα ξαναλέμε σύντομα. Παρεπιπτόντως, σας βρήκα ένα φανταστικό φωτογραφικό αφιέρωμα για το Β' ΠΠ! Κάντε μία χάρη στον εαυτό σας και δείτε το σιγα-σιγα. Το καλύτερο? Έχει μονάχα 20 μέρη!!
Καλό σας σου-κου, και καλώς σας ξαναβρήκαμε!
Υ.Γ: Αναφέραμε τί δισκάρα έβγαλαν πάλι οι Machine Head? Όσοι εξακολουθείτε να μην πιστεύετε, ακούστε αυτό στο δυνατό...
