Ποιός θα κυβερνήσει αυτόν τον τόπο...II

Και συνεχίζω από το παραπάνω.
Βασικά επειδή υπήρξαν αντιδράσεις να ξεκαθαρίσω ότι συμπεριλαμβάνομαι και γω στους ‘’ποντικούς’’ αφού όλοι όσοι έχουμε κάνει έστω και μια πολιτική σκέψη το ίδιο πράγμα έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού…
Επειδή πολλοί όμως έχουμε αυτό το βίτσιο, το επάγγελμα καθεαυτό του ηγέτη δεν απευθύνεται σε άτομα με συγκεκριμένες ικανότητες και ταλέντα.
Τα παιδάκια στις ταινίες όταν τα ρωτάνε τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις πάντα απαντάνε με βάση την προβολή της συγκεκριμένης ‘’ενασχόλησης’’.
Δεν είναι περίεργο όμως που κανένα ποτέ δε λέει ‘’πρωθυπουργός’’ ή ‘’πλανητάρχης’’; Eίναι αναμφισβήτητα από τα πιο προβεβλημένα επαγγέλματα.
Όμως το παιδάκι που θα πει κάτι τέτοιο θα του κολλήσει η ρετσινιά του ψώνιου ή χειρότερα του ελαφρώς καθυστερημένου. Αντίθετα είναι απολύτως φυσιολογικό ένα πιτσιρίκι να θέλει να γίνει αστροναύτης ή Ιντιάνα Τζόουνς ή Μπάτμαν…
Η ηδονή της ηγεσίας έρχεται αργότερα, μαζί με την εφηβεία.
Μαζί με το σεξ είναι κάτι που αρέσει σε όλους και όλοι έχουν φανταστεί τον εαυτό τους να το κάνει. Δεν απαιτεί να είσαι κάτι το ιδιαίτερο γι’αυτό και όλοι τηρούν τις προϋποθέσεις. Όσο για την θεωρία ότι ο ηγέτης πρέπει να είναι καλός σε πολλούς τομείς και όχι σε έναν η απάντηση είναι απλή.
Ο ταξιτζής πρέπει να είναι καλός οδηγός. Αν δεν είναι όμως δεν μπορεί να πάρει ταξί; Φυσικά και μπορεί αρκεί να έχει το βασικό –δίπλωμα. Αντίστοιχα τι δίπλωμα χρειάζεται για να γίνει κανείς πολιτικός; Πολύ απλά ΔΕΝ χρειάζεται.
Όσο για το ποιος είναι καλός που, αυτό απομένει να φανεί στην πορεία.
Από όσα βλέπουμε για το τι γίνεται στον Νέο Κόσμο (όχι αυτόν δίπλα στο Παγκράτι) στην Ελλάδα πρέπει να έχουμε περίπου εννιά εκατ. τύπους με τις ίδιες τουλάχιστον ικανότητες με τον πλανητάρχη…