Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2006

Κονκισταδόρες


Για τους ιθαγενείς της Αμερικής δηλαδή τα θύματα των ‘’ανώτερων ευρωπαικών φυλών’’ πολλά μπορούμε να πούμε. Όταν σήμερα συζητάμε για τις επεμβάσεις στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν κτλ και λέμε που ‘ναι ο Θεός να ριξει φωτιά, δε σκεφτόμαστε ότι η Ιστορία έχει δώσει της απαντήσεις της.
Εκείνοι οι κακόμοιροι Ινκας-Αζτέκοι κτλ δεν έφταιξαν ποτέ σε τίποτα γιατί να υποστούν μια πραγματικά άθλια γενοκτονία. Γιατί ήταν άθλια δε χρειάζεται να αναφερθεί. Οι συγκεκριμένοι τύποι ήταν άκακοι –για τους Ευρωπαίους αποίκους- έως βλακείας. Αφού οι νέοι τους θεοί τους καταλήστεψαν με καθρεφτάκια, τους εξόντωσαν γιατί και τα καθρεφτάκια κοστίζουν…
Δυστυχώς η θεία δίκη είχε δικαστήριο εκείνη τη μέρα και η αγέλη των κονκισταδόρες δε βρήκε εμπόδια στο να καθαρίσει το Νέο Κόσμο από πρωτόγονα ανθρώπινα ζωύφια…
Πραγματικά ο τρόπος κατάκτησης από τους πρώτους Ισπανούς κατακτητές είναι για γέλια μέσα στην τραγικότητα του. Ειδικά η περίπτωση την κατάκτησης του Περού από τον Pizarro είναι για γέλια μέσα στην τραγικότητα της. Ο τύπος με 180 στρατιώτες κατάφερε να υποδουλώσει έναν τοπικό βασιλιά που είχε στη διάθεση του γύρω στους 80,000. Με απάτη βέβαια αλλά όλα έχουν τα όρια τους.
Τελικά μήπως εκείνοι οι πολιτισμοί δεν άξιζαν να επιβιώσουν στο διεθνοποιημένο περιβάλλον όπως πιστεύουν πολλοί σημερινοί αγγλοσάξωνες; Ίσως αν ο πολιτισμός μετριέται στην τεχνολογία των όπλων… Κατά τ’άλλα μάλλον ο πολιτισμός των Βίκινγκς είναι αυτός που μάλλον θα άξιζε να έχει εξολοθρευτεί.
Όπως αποδείχτηκε όμως η δύναμη είναι αυτή που αποφασίζει και οι δυστυχείς native Americans πιάστηκαν κορόιδα. Αυτό δεν αλλάζει. Η έλλειψη ‘’ανταγωνισμού’’, η ήρεμη και σε γενικές γραμμές εφησυχασμένη ζωή τους, που κυλούσε σε αρμονία με τη φύση τους γύρισε μπούμεραγκ γιατί σε αυτόν τον πλανήτη πρώτος στόχος –καλώς ή κακώς- δεν είναι η ευτυχία αλλά η επιβίωση.
Αυτό είναι κάτι που, αντίθετα με τους Ίνκας, εγκαίρως αντιλήφθηκαν οι αρχαίοι Έλληνες και έκαναν τρόπο ζωής τους τον πόλεμο και αντιπρότυπο την ‘’μαλακεία’’* που λέει και ο Θουκυδίδης ακόμα και στην μαλθακή Αθήνα. Αυτούς λοιπόν επικαλούμαστε σήμερα σαν γεννήτορες του Ευρωπαϊκού πνεύματος οπότε μάλλον δίκιο είχαν στην κοσμοθεωρεία τους…

* Από το μαλθακός έτσι;

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

filtate agie me mperdeyeis. na gyrname telika to magoulo h na skotonoume ton allo kai na hsuxazoume apo ayton mia kai kalh? anamenw thn apanthsh soy.

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλησπέρα. Δεν συμφωνώ, η ανάλυσή σου στηρίζεται σε λάθος δεδομένα.

Οι άγριοι πόλεμοι ήταν ο κανόνας στην προ-Κολομβιανή Αμερική! Και όσο πιό βόρεια ανέβαινες, τόσο πιό άργιοι οι πόλεμοι! Οι Ίνκας στο νότο μόλις είχαν κατφέρει να στεριώσουν μαι μγάλη και ειρηνική αυτοκρατορία. Και πάλι, όχι και τόσο ειρηνική...

Ανώνυμος είπε...

Pragmatika i katastrofi ton arxaiotaton politismon tis Amerikis-min xexname k tin exontosi ton erythrodermon sti Boreia-mono lypi k aporia prokalei. Oxi mono gia tin exafanisi tous apo mia anexigiti 'istoriki nomoteleia' alla episis epeidi organa tis eginan oi dithen aneptygmenoi Europaioi tis epoxis.

Ανώνυμος είπε...

Daskale min sakousoun oi agglosaxones na les auta pou grafeis, tin evayes! Tha se kynigane mexri to Perou!

PS: Opoios exei Running Wild, na valei to 'Conquistadors'. Leei..

stilitis είπε...

Μαύρε Γάτε, ηλίθιε,
Φυσικά και υπήρξαν άγριοι πόλεμοι μεταξύ των γηγενών του Νέου Κόσμου. Να σου θυμίσω ότι αυτοί εφηύραν και τον όρο σκαλπ. Το πόσο κακούς όμως τους έκανε αυτό, το έκρινε αναμφισβήτητα η ιστορία όταν τέθηκε θέμα σύγκρισης με κάποιους ποιο εξοικειωμένους με τις πολεμικές αρετές. Όταν λοιπόν έχασαν με σχεδόν (για να είμαστε ακριβολόγοι) συνοπτικές διαδικασίες το πρώτο και καλύτερο επιχείρημα που χρησιμοποίησαν για να ζητιανέψουν λίγη από τη γη τους, ήταν ότι είχαν δικαιώματα στον τόπο των προγόνων τους και με έμφαση στο ότι το περιβάλλον και η ειρηνική ζωή είναι συνηφασμένη με τον πολιτισμό τους. Τουλάχιστον αυτό έχει περάσει προς τα έξω έως τις μέρες μας. Κάτι αντίστοιχο δεν θα μπορούσαν να επικαλεστούν πολλές ευρωπαϊκές φυλές όπως οι επιδρομείς Βίκινγκς…
Έχεις δίκιο Μαύρε Γάτε, ηλίθιε σε μία ανάλυση το σωστό είναι να αναφέρονται ακριβή στοιχεία και πηγές. Τα κείμενα μου –λόγω έλλειψης χρόνου κυρίως- όμως έχουν περισσότερο τη μορφή ‘’τροφής για σκέψη’’ και όχι ολοκληρωμένης επιστημονικής έρευνας.

stilitis είπε...

Όσο γι'αυτό που ρωτάει ο Μήτσος, γύρνα το άλλο μάγουλο και προσευχήσου να μην έχει βαρύ χέρι. Θα μπορούσες βέβαια να είσαι εσύ που θα δοκιμάσεις την πίστη του άλλου...