Τράπεζα black list

Τράπεζες και γκισέδες έχουμε φάει με το κουτάλι. Όταν λένε ότι μπορεί ακόμα και να κλείσουν κάποιες, για άλλες θα έλεγα καλά να πάθουν και για κάποιες άλλες χμμμμμ…... ας πρόσεχαν.
Αν παραβλέψουμε το γεγονός ότι όλες θέλουν να σου πιούν το αίμα, η συμπεριφορά των υπαλλήλων τους είναι αυτό στο οποίο δίνω εγώ μεγαλύτερη σημασία.
Μετά από ατελείωτες ουρές, τρέξιμο και ορθοστασία, μια μαύρη λίστα είναι ό,τι πρέπει.
Από την μέχρι τώρα εμπειρία μου έχουμε και λέμε (από την τράπεζα με τη χειρότερη συμπεριφορά στη μέτρια) :

1. Εθνική. Τα λόγια είναι περιττά… Δημόσιοι υπάλληλοι. Ενικός, καφεδάκι, κουβεντούλα με τη γυναίκα/μάνα/κολητό και μόλις αυτά τελειώσουν έχεις σειρά εσύ. Ποιος όμως έχει διάθεση για εσένα… Α και το κλασικό. Εδώ στις πλείστες των περιπτώσεων δεν έχει ‘’περιμένετε να ρωτήσω’’ αλλά ‘’πήγαινε ρώτα μόνος σου’’. Υπάρχουν και νέοι υπάλληλοι που τρέχουν και εξυπηρετούν αλλά οι παλιοί δεν τους πολυπαίρνουν στα σοβαρά για αυτό σε κάθε περίπτωση αν έχεις απαιτήσεις θα πρέπει να περιμένεις τον γηραιότερο. Έχε υπομονή. Το τρίπτυχο είναι εφορίες-τελωνεία-εθνική.
2. Εδώ θα περιμένατε και τις υπόλοιπες ημιδημόσιες ε; Λοιπόν έχουμε έκπληξη στο νούμερο 2. Ταραμ ταραμ………………. Ε ναι λοιπόν. Άλφα Μπανκ. Σε όοοοοοοσα υποκαταστήματα έχω πάει πάντα κάτι στραβό τυχαίνει. Υπάλληλοι και νέοι και γέροι είναι πολύ της αναμονής και του περίμενε. Απίστευτη ταλαιπωρία και ουρά. Δε μπορώ να το εξηγήσω. Πάντα με κοιτάνε με μισό μάτι. ΄χι τόσο οι ταμίες όσο αυτοίτων γραφείων. Δεν είναι μια γενικότερη στάση ζωής όπως της Εθνικής όσο χοντροκομένη υποκρισία. Να σε έχουν να περιμένεις για ώρα ενώ σε κοιτούν με βλέμμα ‘’τι θέλει ο κακομοίρης’’ και όταν σου έχουν βγάλει το λάδι σου πετάνε χαμόγελο μιμή ντενίση. Ίσως έχει σχέση το ότι είναι η παλιότερη ιδιωτική τράπεζα στην Ελλάδα… Κάτι πρέπει να κάνει και με τη μηχανογράφηση της. Δεν είναι πράμα αυτό να τρέχεις από υποκατάστημα σε υποκατάστημα ακόμα και για φωτοτυπίες…
3. Αγροτική, ταμιευτήριο. Στην τρίτη θέση γιατί μετά το λίφτινγκ –δε ξέρω πώς- αλλά εξαφάνισαν όλους τους παλιούς όπως τα αδέσποτα από την Αθήνα. Εν μία νυκτί. Παλιότερα ειδικά σε υποκαταστήματα του Ταμιευτηρίου ίσως και λόγο μεγέθους, αν η υπάλληλοι της εθνικής δεν καιγόντουσαν εδώ απλά έπρεπε να έχεις αντοχή ελέφαντα. Όχι απλά αγένεια αλλά έψαχναν αφορμή και για τσαμπουκάδες… Ναι ναι… Απίθανα πράγματα… Τεσπά μετά την εξαφάνιση τους να μη σας πω ότι μου έλειψαν…
4. Εμπορική, Γενική. Εντάξει προσπαθούν οι καημένοι αλλά you can’t teach an old dog new tricks.
5. Πειραιώς. Ίσως ότι θα ήθελαν να είναι οι τράπεζες της προηγούμενης κατηγορίας. Όχι μεγάλες διαφορές ωστόσο.
6. Κύπρου, Μαρφίν, Μιλένιουμ, Σίτιμπανκ και λοιπές δυνάμεις. Λόγω μη επαρκούς δείγματος δε μπορώ να είμαι βέβαιος για το που βαδίζουν. Σε βασικές γραμμές ακολουθούν τη στρατηγική ‘’έμπειρος διευθυντής-νέοι και φιλόδοξοι υπάλληλοι’’. Και ωραίες θα προσέθετα εγώ.