Νόστιμες εικόνες του Πάσχα

Εσείς πόσο καλά φάγατε την Κυριακή του Πάσχα?! Εμείς στο Στύλο πάντως, του δώσαμε και κατάλαβε! Ακολουθεί ένα μικρό αφιέρωμα στη βασική μέρα τσιμπουσίου των εορτών, η οποία ήταν και η αιτία που παχύναμε και τώρα που επιστρέψαμε στην ιεραποστολή δεν μπορούμε να συνηθίσουμε τη νηστεία - με τίποτα όμως! ;)

1. Τα προεόρτια, α'

Κλασικοί Έλληνες, ξυπνήσαμε πρωί (σχετικά μιλάμε, δεν ανάψαμε και τα κάρβουνα!) και πέσαμε με τα μούτρα στα τσουρέκια και τα πάσης φύσεως μπισκοτοειδή που βρέθηκαν μπροστά μας! Με άλλα λόγια, ελαφρύ πρωινό! Νομίζω θα συμφωνήσετε ότι αποτελούν τον καλύτερο τρόπο προετοιμασίας του στομάχου για αυτά που έμελλε να ακολουθήσουν :)

2. Τα προεόρτια, β'

Αφού είχαμε ξεκινήσει το γύρισμα του αρνιού ΚΑΙ του κατσικιού (!!) (μεγάλη παρέα=> αρκετοί καλοφαγάδες τούρμπο κατηγορίας Α=> μεγάλες ποσότητες αναγκαίες=> 2 σούβλες) για τα καλά, βγήκαν τα ''ζεστάματα'' (γνωστά και ως προθέρμανση) που βλέπετε στη φωτο: τσιπουριές ανωτέρας απόσταξης, ποικιλία από σαλαμάκια (2 είδη) και τυράκια (3 είδη), τζατζίκι, τυροκαυτερή και ρώσικη σαλάτα όλα σπιτικά, πράσινα λαχανικά και ντομάτες, παστή σαρδέλα, Κυπριακή φλαούνα (για τους αδαείς είδος τυρόπιτας), και φυσικά κόκκινα αυγά για το πατροπαράδοτο τσούγκρισμα (άσχετη πληροφορία: ο Δόκιμος βγήκε νικητής στον αυγοπόλεμο, κατόπιν ανελέητων μαχών)!

3. Βρίσκοντας ρυθμό πριν τον ''τελικό'' - εναλλακτικός τίτλος: Το σουξέ της ημέρας

Εαν υπάρχει ένα φαγητό που βάζουμε τα γυαλιά ΣΕ ΟΛΟΥΣ ανεξαιρέτως (να φανταστείτε το επόμενο στάδιο είναι να έρχονται οι ψησταριές για συμβουλές σ' εμας!), αυτό είναι το λατρευτό (σιχαμένο για πολλούς αμαρτωλούς) κοκορέτσι! Όπως αντιλαμβάνεστε, με το που βγήκε από τη σούβλα ακολούθησε standing ovation (!) κατά τη μεταφορά του στο τραπέζι, όπου και έγινε άφαντο εντός ολίγων λεπτών! Οι τσιπουριές είχαν δώσει τη θέση τους σε ροζε κρασάκι -νάμα κανονικό- που ταίριαζε καλύτερα με τα κρεατικά, και πλέον βρισκόμασταν στην τελική ευθεία για το κυρίως έδεσμα της ημέρας...

4. Η εορτή αποκτά το πραγματικό της νόημα: αρνί & κατσίκι και όποιος αντέξει

Σωστή διαχείριση της όρεξης και ορθός χειρισμός πηρουνιού-ποτηριού έχουν εξασφαλίσει μέχρι αυτό το στάδιο νηφαλιότητα και τον απαιτούμενο χώρο στο στομάχι για να συνεχίσουμε - σημαντικότατος παράγοντας. Πόσο μάλλον όταν το φαγητό που όλοι περιμέναμε ήταν ψημένο γρηγορότερα απ' ότι συνήθως - σε μόλις 3 ώρες, παίζει να είναι παγκόσμιο ρεκόρ στην κατηγορία του! Η πατέντα της ενισχυμένης λαδόκολλας υπήρξε καταλύτης για γρήγορο και ομοιόμορφο ψήσιμο, προφυλάσσοντας παράλληλα το κρέας από το να καεί. Και μ'αυτά και μ'αυτά, η μεγάλη στιγμή έφτασε! Και ήταν τόσο μεγάλη, που ούτε φωτογραφίες τραβήξαμε ούτε τίποτα! Δεχτείτε τις απολογίες μας, αλλά με το που σερβιρίστηκε το κρέας στις πιατέλες, η ''συγκίνηση'' δεν άφησε περιθώρια σκέψης ή δράσης...

5. Τα μεθεόρτια - κοινώς επιδόρπια
Ναι λοιπόν, υπάρχει και το μετά! Και όποιος δεν μπόρεσε να συμμετάσχει, κακό του κεφαλιού του! Μετά από τέτοιο φαγοπότι, ένα γλύκισμα ήταν ότι έπρεπε για να βοηθήσουμε την πέψη (σκεφτείτε το ως καταπραυντικό :) Το μενού είχε σπιτική καρυδόπαστα με παγωτό βανίλια και σοκολάτα, η οποία τιμήθηκε δεόντως! Η φωτο απουσιάζει κι εδώ για ευνόητους λόγους...