Το φαινόμενο Lido

Μικρό μαγαζάκι, μοιάζει με τρύπα. Εαν μάλιστα δεν το ξέρεις, περνάς σίγουρα χωρίς να το προσέξεις. Δε σου γεμίζει το μάτι που λέμε. Ένας ενιαίος χώρος όλος κι όλος, με το ταμείο να φράζει την είσοδο για το εργαστήριο. Κι ας βρίσκεται σε κεντρικό δρόμο του Παγκρατίου. Με μία βιτρίνα πάντοτε λιτή και μία παλιά ταμπέλα, δεν τραβάει τα βλέμματα του κόσμου - κάθε άλλο. Θ' αναρωτιέσαι λοιπόν, και με το δίκιο σου, ''ποιός ψωνίζει απο' δω?'' Κι όμως, αυτή η ''τρύπα'' εδώ και πάμπολλα χρόνια, εξακολουθεί όχι μόνο να αντέχει στον ανταγωνισμό αλλά να βάζει τα γυαλιά σε πολλές φίρμες του χώρου, έχοντας πιστούς πελάτες από όλη την Αθήνα.

Ο λόγος για το μικρό Κων/πολίτικο ζαχαροπλαστείο Lido. Από πιτσιρικάς θυμάμαι τί εντύπωση μου είχαν κάνει τα γλυκά του. Η ποιότητα εξακολουθεί να είναι, όπως και τότε, ασύγκριτη. Παρά την περιορισμένη ποικιλία, ό,τι και να πάρεις από εκεί είναι πάντοτε φρέσκο, με τη γεύση να θυμίζει παλιές εποχές. Και οι τιμές δεν έχουν ξεφύγει στα ύψη, όπως αλλού. Γι' αυτούς τους λόγους, ο κόσμος δείχνει έμπρακτα την προτίμησή του. Δια του λόγου το αληθές, κοιτάξτε τί θέαμα αντίκρυσα τη Μεγάλη Εβδομάδα εξώ από την είσοδό του: ουρές δεκάδων ατόμων που περίμεναν να ψωνίσουν, και κάποιοι ειδικά για να προμηθευτούν το περίφημο τσουρέκι του και μόνο. Απ' ότι πληροφορήθηκα, το ίδιο λαικό προσκύνημα γίνεται κάθε χρόνο τέτοια εποχή (και τα Χριστούγεννα για τη βασιλόπιτα), δείγμα όχι μόνο της ποιότητας των προιόντων του μαγαζιού αλλά και ενός μεγαλύτερου φαινομένου: νίκη του παραδοσιακού θα το ονομάσω, αφού δεν δύναμαι να το προσδιορίσω επακριβώς. Μικρά μαγαζάκια μία σταλιά, όπως το Lido, που αρνούνται πεισματικά να βάλουν λουκέτο και συνεχίζουν στον ίδιο δρόμο όπως τότε που πρωτοξεκίνησαν. Με υπομονή και μεράκι, χωρίς τρελά ανοίγματα για το κυνήγι τρελών κερδών. Οικογενειακές ως επί το πλείστον επιχειρήσεις, που αποτελούν τρανές αποδείξεις ότι ο παλιός τρόπος συναγωνισμού δεν έχει πεθάνει, τουλάχιστον όχι ακόμα. Όχι στην Ελλάδα. Και ακόμη, το φαινόμενο τούτο του Lido δείχνει και κάτι ακόμα: ο Έλληνας θέλει το παραδοσιακό, το ζητάει. Θα δοκιμάσει το νέο, μπορεί να το προτιμήσει κιόλας κάποιο διάστημα αλλά θα ξαναγυρίσει στο παλιό, το δοκιμασμένο και αγαπημένο. Γι' αυτό και μπορούν και επιβιώνουν άλλωστε τέτοια μαγαζάκια, και όχι μόνο αυτά που σχετίζονται με φαγητό.

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα σας φέρει ο δρόμος από κει κοντά, μπείτε στον κόπο να δοκιμάσετε κάτι και θα μας θυμηθείτε!