Γιορτάζουμε εδώ στο Στύλο τα 400 ποστάκια, σιγα-σιγα και ταπεινά! Με συνεχείς προσπάθειες για να κάνουμε τους πιστούς - και ειδικά την πεπτωκότα νεολαία - να στραφούν στο σωστό δρόμο, πίσω στην παράδοση, την ''εκκλησιαστική'' μουσική και την πνευματικότητα, και μακριά από αμαρτίες, πονηρές σκέψεις και καθημερινούς πειρασμούς! Αποτελέσματα πενιχρά, γι΄ αυτό και συνεχίζουμε...
Σήμερα πάντως όπως και να' χει γιορτάζουμε, και σας κερνάμε κάτι εξαιρετικό για να γιορτάσετε μαζί μας: μία Ayinger Celebrator Dopplebock, μία Γερμανίδα όνειρο, βασισμένη σε αυθεντική συνταγή μοναχού!! Πρόκειται για μία από τις καλύτερες μπύρες στον κόσμο, με πολλές διακρίσεις σε ζυθο-διαγωνισμούς:
- Platinum μετάλλιο και Κορυφαία Doppelbock σε παγκόσμιους διαγωνισμούς μπύρας το 1995, 1996, 1997, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008
- Χρυσό μετάλλιο και Κορυφαία Δυνατή Lager στο Φεστιβάλ Μπύρας του Helsinki το 2004
- Πέντε Αστέρια (''Supreme'') από τους Beverage Experts το 2007
- Καλύτερη Διεθνής Lager στο Φεστιβάλ Μπύρας του Calgary το 2008
- ''Best of Show'' στο πρόσφατο Φεστιβάλ Μπύρας της California
Ο αείμνηστος μπυροκριτικός Michael Jackson την είχε χαρακτηρίσει μάλιστα world classic - και φανταστείτε ότι θεωρούσε τις Βελγίδες τις καλύτερες μπύρες στον κόσμο!
Η ζυθοποιεία Ayinger έχει παράδοση στη Γερμανία που κρατά από το 1878. Μικρή σε μέγεθος και παραγωγή σε σχέση με τους υπόλοιπους Γερμανικούς κολοσσούς, βρίσκεται στη Βαυαρία, λίγο έξω απ' το Μόναχο. Σύμφωνα με τον μπυροκριτικό Randy Mosher, η Ayinger παράγει μπύρες ''σπιτικές'', πιο σκούρες, πιο γεμάτες, πιο έντονες από τις τυπικές Γερμανικές μπύρες. Γι' αυτό και κατέχει ιδιαίτερη θέση στις προτιμήσεις των μπυρόβιων.
H Celebrator Doppelbock είναι μία δύσκολη μπύρα που δεν θα αρέσει σε όλους. Όπως αναφέρει και το όνομά της, πρόκειται για μία doppelbock (αγγλιστί double bock), δηλαδή μία πιο δυνατή σε αλκοόλ και σκούρα εκδοχή της bock (ελληνιστί θα λέγαμε δυνατή lager), με περιεκτικότητα αλκοόλ 6.7%. Η ετικέτα του μπουκαλιού φοβερή, με δύο όρθιους τράγους του Όξαποδω να στηρίζουν το γεμάτο ποτήρι της! Και να μην ξεχάσουμε το μικρό λευκό τραγί που κρέμεται από το λαιμό της φιάλης, που είναι ό,τι πρέπει για να ξυπνήσει ο παλιμπαιδισμός του μπυρο-πορωμένου! Όπως οι περισσότερες του είδους της, η Celebrator έχει σκούρο μαύρο χρώμα (η συγκεκριμένη με λίγο κόκκινο μέσα) και καστανόξανθο αφρό που δυστυχώς σε εμάς δεν κράτησε πολύ. Άρωμα έντονο, με κάτι μεταξύ καπνιστού και καραμέλας, πολύ ιδιαίτερη - και δυσδιάκριτη επίσης! Στο ψαχνό τώρα! Η γεύση συνδυάζει καβουρδισμένη βύνη (το σήμα κατατεθέν του είδους) που θυμίζει καφέ με γλυκά φρούτα, αν και δεν είναι όσο γλυκιά θα περίμενε κάνείς για doppelbock. Γεύση γεμάτη αλλά πιο ελαφριά από μία stout (π.χ. Guinness) και όχι τόσο κρεμώδης. Η επίγευση κάπως ξηρή και πικρή, με κυριάρχη τη βύνη.
Γενικά, η Celebrator Doppelbock είναι μπύρα ευκολόπιοτη για τους λάτρεις του είδους αλλά όχι και τόσο για τον μαθημένο στην Amstel, Heineken, κτλ. Επίσης, δεν πρόκειται για μία καλοκαιρινή μπύρα - κάθε άλλο. Είναι ιδανική για χειμωνιάτικες νύχτες, καθώς πέφτει λίγο βαριά και έχει και το καλά κρυμμένο αλκοοόλ που σε ζεσταίνει με τη μία! Ο Δόκιμος ωστόσο δεν κολλάει και πολύ σε τέτοια, η περίσταση άλλωστε απαιτούσε κάτι σπέσιαλ ;) Ίσως η καλύτερη μπύρα (και εξαιτίας της ονομασίας της) για να γιορτάσετε κάτι! Συνδυάζεται τέλεια με κρεατοφαγία - ειδικά κυνήγι και ψητά - αλλά και με επιδόρπια σοκολάτας, όπως διαπιστώσαμε μετά από προσωπική εμπειρία! Με 2-3 τέτοιες πάντως, όχι μόνο λετε το δεσπότη Παναγιώτη αλλά δεν χρειάζεστε φαγητό, αφού πρόκειται για θρεπτικότατη - ωσαν ψωμάκι του Κυρίου - μπύρα!
2 σχόλια:
Κι εγώ προτιμώ τις Βελγίδες,
αλλά ευχαριστώ πολύ για το κέρασμα!
Μ'αρέσουν πάντα οι αναρτήσεις για μπύρες.
ΥΓ @Dokimos
Πώς και ξέρεις τόσο καλά τον Belarghes?
Kwsta oi Belgides einai k diki mu adynamia, alla yparxoun polles kales k poiotikes mpyres pleon ektos Belgiou, pou einai o,ti prepei gia dialeimma ;)
ps: ton Belarghes mu ton emathe fili mu
Δημοσίευση σχολίου