Για να πάρω λίγο και τη δουλειά του Δόκιμου ας ασχοληθώ με τους καταπληκτικούς Stranglers. Προέρχονται από τη νότια Αγγλία και το χωριό(??!!) Chiddington, δίπλα στο Γκίλφορντ, εξού και το πρώτο τους όνομα Guilford Stranglers. Ξεκίνησαν να παίζουν στις τοπικές πάμπ όπου το στυλ της μουσικής τους θύμιζε πολύ τα ινδάλματα της εποχής Doors. Toν επόμενο χρόνο την κάνουν για Λονδίνο, κόβουν και το γκίλφορντ από το όνομα και αρχίζουν να παίρνουν την πάνω βόλτα.
Τα πρώτα τους τραγούδια εκπέμπουν τον ‘’πρωτογονισμό’’ της πρώιμης πανκ σκηνής. Άναρχοι και σκληροί ήχοι, γενικώς αντισυμβατικότητα "Peasant in the Big Shitty," "I Feel Like a Wog," "Down in the Sewer". Στα μέσα του ’76 ανοίγουν τη συναυλία των Ramones και φαίνεται ότι παίρνουν την έγκριση του πανκ κινήματος. Aυτά τα πρώτα τους άλμπουμ (Rattus Norvegicus, No More Heroes, Black and White) ήταν που τους έφτιαξαν όμως και το όνομα.
Το ’79 με το The Raven ρίχνουν τους τόνους και τη βλέπουν Νew Wave. Aργότερα βέβαια αφιερώνονται στους εξωγήινους με το The Gospel According to The Meninblack και λες ως εδώ αλλά… επανέρχονται! Το 1981 με το La folie και την επόμενη χρονιά με το Strange little girl, ας τα πούμε αγαπησιάρικα άλμπουμ που αντίθετα με τα δύο προηγούμενα πήγαν καλά. Το 1986 το Dreamtime που αυτή τη φορά είχε να κάνει με περιβαλοντολογικά θέματα ήταν το πρώτο και μοναδικό που έκανε κάποια βήματα και στο Αμέρικα.
Τον Αύγουστο του 90 ο Cornwell (επικεφαλής ας τον πούμε) σταματά να ασχολείται και εμείς τον ακολουθούμε.
Εντωμεταξύ αξίζει να αναφέρουμε ότι και σε αυτή την αγγλική μπάντα άρεσαν οι μανούρες και είχαν τα μπλεξιματάκια τους με το νόμο. Οι στίχοι τους , τους βοήθησαν να αποκτήσουν τη ρετσινιά του ρατσιστή και κυρίως μισογύνη ενώ και σε ένα ταξιδάκι στη Σουηδία το 1977 έπεσαν ψιλές… Επίσης σε μια συναυλία εκεί στα στα Λονδίνα ο Cornwell είχε την εντελώς πρωτότυπη ιδέα να ξεκινήσει με γυμνόστηθες κοπέλες πάνω στη σκηνή. Προβλέψιμα και κατανοητά για αγγλικό, πανκ (και όχι μόνο) συγκρότημα.
Πάμε μία και τα lyrics του από πάνω που ίσως μας λένε κάτι:
Whatever happened to Leon Trotsky?He got an ice pick
That made his ears burn
Whatever happened to dear old Lenny?
The great Elmyra, and Sancho Panza?
Whatever happened to the heroes?
Whatever happened to the heroes?
Whatever happened to all the heroes?
All the Shakespearoes?
They watched their Rome burn
Whatever happened to the heroes?
Whatever happened to the heroes?
No more heroes any more
No more heroes any more
Whatever happened to all the heroes?
All the Shakespearoes?
They watched their Rome burn
Whatever happened to the heroes?
Whatever happened to the heroes?
No more heroes any more
No more heroes any more
3 σχόλια:
Τι μου θύμισες! Ηταν από τους πρώτους δίσκους βινύλιο που είχε αγοράσει ο αδελφός-μια δεκαετία μεγαλύτερος- μου για το στερεοφωνικό του. Εγώ σε ηλικία 5-6 ετών στις αρχές προς μέσα του '80 ανάμεσα σε όλους τους δίσκους heavy metal που είχε και δεν τους πολυάντεχα, ξεχώρισα αυτό το κομμάτι των Stranglers κι έτσι ο αδελφός μου με φώναζε πανκιό!
greektrapist ή πανκιό :)αυτοί οι τύποι έμπασαν τον κόσμο στη ''σκληρή'' μουσική πριν αρχίσει η μέταλ να μας κερδίζει...
και βινύλιο ρε θηρίο...? Εύγε!
"Το παιχνίδι λέγεται 'Το Παιχνίδι των Πέντε' και ζητά από τον προσκεκλημένο να δώσει πέντε προσωπικά του στοιχεία στη δημοσιότητα και μετά να προτείνει πέντε φίλους του να κάνουν το ίδιο!"
διαβασε στο http://stongypso.blogspot.com/
Δημοσίευση σχολίου