Οι Blue Oyster Cult (το όνομα των οποίων σημαίνει 'Η θρησκεία/αίρεση του Μπλε Στρειδιού' και προέρχεται από ένα ποιήμα) ξεκινούν στη Νέα Υόρκη τα τέλη της δεκαετίας του '70, υπό τις οδηγίες του κριτικού-παραγωγού-στιχουργού Sandy Pearlman. Μετά από ένα σύντομο διάστημα στην Elektra Records, υπογράφουν το 1971 στην Columbia και μπαίνουν για τα καλά πλέον στο στούντιο.
Το 'Agents of Fortune', που κυκλοφορεί το 1976, είναι το τέταρτο κατά σειρά άλμπουμ τους και το πρώτο που έγινε πλατινένιο, κάνοντάς τους ευρύτερα γνωστούς. Έχοντας ήδη επιτυχίες όπως τα 'Cities on Flame with Rock and Roll', 'The Red and the Black' και 'Astronomy' (το τελευταίο έχει γίνει μάλιστα διασκευή από τους Metallica στο Garage Inc, 1998) στο ενεργητικό τους, οι Blue Oyster Cult κυκλοφορούν το δίσκο που έμελλε να τους καθιερώσει και να τους χαρίσει το διασημότερο και πιο αναγνωρίσιμο κομμάτι της μπάντας, '(Don't Fear) The Reaper'. Να σημειώσουμε εδώ και το θόρυβο που δημιουργήθηκε με την κυκλοφορία του single, το οποίο κατηγορήθηκε ότι εξωθεί τη νεολαία στην αυτοκτονία! Τι να πούμε, τουλάχιστον δεν ανέφεραν τίποτα από τα γνωστά για μαύρη μαγεία κτλ! Μαζί με το 'The Reaper' βρίσκουμε τα πολύ γνωστά 'This Ain't the Summer of Love', 'E.T.I' και 'The Revenge of Vera Gemini' με την Patty Smith στα φωνητικά. Αξιοσημείωτο επίσης ανάμεσα στα υπόλοιπα τραγούδια το 'Morning Final'. Οι Eric Bloom (φωνητικά, κιθάρα, πλήκτρα), Albert Bouchard (ντραμς), Joe Bouchard (μπάσο), Donald 'Buck Dharma' Roeser (κιθάρα) και Allen Lanier (πλήκτρα, κιθάρα) παίζουν καθαρόαιμο hard rock, συνδυάζοντας παράλληλα μελωδικά μέρη, με θέματα που αγκαλιάζουν από έρωτες και τα τοιαύτα μέχρι sci-fi και απόκρυφη φιλοσοφία.
Το 'Agents of Fortune' θεωρείται σύμφωνα με τους κριτικούς το ξεκίνημα μίας νέας περιόδου για τη μπάντα, ενώ συνάμα είναι και απο τους εμπορικότερους δίσκους της. Αποτελεί την αφετηρία της επιτυχίας των Blue Oyster Cult, που για την προώθηση του δίσκου εγκαινίασαν για πρώτη φορά τη χρήση λέιζερ στις συναυλίες τους, κάτι που αργότερα θα γίνει το σήμα κατατεθέν τους. Επίσης είναι κατά γενική ομολογία από τις ποιοτικότερες δουλειές των BOC και για πολλούς όχι απλά επιρροή αλλά από τους πρώτους 'μεγάλους' μέταλ δίσκους...Τί άλλο να πω πια για να σας πείσω!
Ο Κύριος μεθ΄υμών,
Δόκιμος
3 σχόλια:
Daskale perimenoume allagi sta hxeia tou stylou...
afti ti stigmi akouo ton disko.einai ena theio dwro.Apisteftes melodies,apisteftoi stihoi...ena diamanti pou omorfenei thn ahari zoi mas... gnisio rock pou se kanei na niotheis neos gia panta....auta...
"yeah, i was out rollin' with my band"
Anwnyme xairomai pou goustareis k ''niwtheis'' auti ti diskara, pragmatika se dikaiwnei pou epimeneis sto klasiko rock...
na breis na akouseis k kapoio apo ta live twn BOC, poly dynatoi k ektos studio!
Δημοσίευση σχολίου