Ακόμη ένα χρυσό κεφάλαιο της ροκ: Nazareth: Hair of the dog (1975)

Οι Σκωτσέζοι Nazareth είναι λιγο-πολυ γνωστοί στο ευρύ ελληνικό κοινό, αν και εντάσσονται σε εκείνη την κατηγορία συγκροτημάτων που όταν ρωτήσεις κάποιον να σου πει ποιό δίσκο τους προτιμάει, σου απαντά ''κοίτα, καλό γκρουπάκι αλλά μόνο λίγα τραγούδια τους θυμάμαι''... Οκ, δεκτά τα γούστα του καθενός, ο Δόκιμος πάντως θα παρουσιάσει ένα δισκάκι τους (κατά πολλούς το κορυφαίο τους), το οποίο θα έπρεπε να καταλαμβάνει περίοπτη θέση σε ένα 'ιδανικό' μουσείο της ροκ.

Το 1975 οι Nazareth βρίσκονται στο Λονδίνο και έχουν ήδη αρχίσει να δημιουργούν ένα όνομα, μετρώντας 5 δισκογραφικές δουλειές, με πλέον αξιοσημείωτα τα Razamanaz και Loud 'N' Proud. Το μεγάλο μπαμ για το συγκρότημα όμως θα έρθει με το φοβερό και τρομερό Hair of the dog, ένα δίσκο-κόσμημα για το σύμπαν της ροκ μουσικής. Ο τίτλος, σύμφωνα με τον αειθαλή τραγουδιστή των Nazareth Dan McCafferty, προέρχεται από τη φράση 'heir of the dog' (που σημαίνει son of a bitch), την οποία προόριζαν για τίτλο του δίσκου!! Για ευνόητους λόγους, η δισκογραφική εταιρία δεν τους άφησε και έτσι οι Nazareth παίζοντας με τα γράμματα κατέληξαν στο Hair of the dog! Το άλμπουμ είναι ό,τι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει το συγκρότημα μέχρι τότε, με τραχύ χαρακτήρα καθαρόαιμου hard rock και δυναμικά riffs. Οι πωλήσεις απογειώνονται και μέχρι και σήμερα το Hair of the dog είναι το πιο εμπορικό τους άλμπουμ. Το ομώνυμο κομμάτι είναι από τις πιο κλασσικές ροκ συνθέσεις που έχουν γραφτεί ποτέ, και τοποθετώντας το ως εισαγωγή, οι Nazareth σε βάζουν για τα καλά στο κλίμα (δεν είναι τυχαίο ότι τα ''καλόπαιδα'' Guns n' Roses έχουν διασκευάσει το 'Hair of the dog' στο The Spaghetti incident? (1993). Τα υπόλοιπα τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι η υπέρτατη καψουρομπαλάντα 'Love Hurts', το 'Miss Misery', το 'Beggar's Day' και το 'Please Don't Judas me'. Ο δίσκος περιέχει συνολικά 8 συνθέσεις (με το ορχηστρικό 'Rose in the Heather' μέσα), με τους Dan McCafferty (φωνητικά), Manny Charlton (κιθάρες), Pete Agnew (μπάσο), Darrell Sweet (ντράμς) και Max Middleton (πλήκτρα) να ακούγονται πιο ώριμοι από ποτέ. Αναμφισβήτητα από τα διαμάντια της ροκ μουσικής και η κορυφαία ίσως στιγμή των Nazareth.

Ο Κύριος μεθ΄υμών,
Δόκιμος