Λοιπόν η κατάσταση και μετα την ορκομωσία δε φαίνεται να αλλάζει. Να είναι καλά τα αφεντικά του λόχου. Χαλαρά μετά ελαφράς εκπαιδεύσεως. Μπράβο. Μακάρι να το πάμε έτσι μέχρι το τέλος. Και έτσι πρέπει. Ούτε σκοπός ούτε σοβαρός λόγος υπάρχει να μας πεθάνουν στα καψώνια.
Η μέρα βέβαια περιλαμβάνει τώρα σκοπιές και περιπόλους αλλά έχει και εξόδους!!! Σχδόν κάθε μέρα εκτός από Τρίτη και Πέμπτη που υπάρχει βραδυνή εκπαίδευση (χαχαχαχαχαχ).
Και πάμε τώρα στο ψητό.
ΕΞΟΔΟΙ.
Καλό φαγητό και όμορφος κόσμος. Πανέμορφη πόλη η Άρτα. Ομολογώ οτι τα περίμενα άσχημα τα πράγματα. Καμία σχέση όμως. Ίσως βοηθά το ότι έχει τέλοιο καιρό. Ίσως πολλά. Θα δείξει.
Θα ακολουθήσει οδηγός πόλης.
Οι καραβανάδες τώρα. Είπαμε έχουν σωστή τακτική. Αλλά κατα τ'άλλα γραφικοί. Ντόπιοι οι περισσότεροι και χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και δεν μπορούν να αποφύγουν κακοτοπιές. Πέφτει πολύ γέλιο κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης. Νάναι καλά δεν πειράζει. Λίγες βδομάδες είναι θα περάσουν.
Η παρέα μέχρι τώρα στο θάλαμο φοβερή. Αν δεν πιαστούν οι κοιλιακοί μας από τα γέλια δεν πέφτουμε για ύπνο.
Να δούμε στη μονάδα πώς θα είναι.
Αναμείνατε επόμενο στρατο-ραπόρτο!
ΥΓ Δόκιμε τέκνο μου έκανες ανάρτηση για Τσάμπιονς Λίγκ και δεν αναφέρθηκες εκτενώς στο πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του???!!!! Να διορθωθεί πάραυτα. (Μάλλον με τη Γιούβε μας βλέπω για τετράδα-πελάτισσα-).
Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009
Μουσικές για τα φανταρόπουλα
Πέρασε ο καιρός και δεν είχαμε σχετικό αφιέρωμα για αυτούς που μπήκαν μέσα πρόσφατα... Για ένα εκλεκτό φανταρόπουλο λοιπόν, 8 τραγουδάκια με νόημα...
1. Status Quo - In the Army Now
2. Dire Straits - Brothers In Arms
3. Blue Oyster Cult - Veteran of the Psychic Wars
4. Guns N' Roses - Civil War
5. Psychotic Waltz - I Remember
Πάμε και λίγο πιο δυνατά...
6. Megadeth - High Speed Dirt
Και δύο κομμάτια από τους αγαπημένους...
7. Metallica - One
8. Metallica - Disposable Heroes
1. Status Quo - In the Army Now
2. Dire Straits - Brothers In Arms
3. Blue Oyster Cult - Veteran of the Psychic Wars
4. Guns N' Roses - Civil War
5. Psychotic Waltz - I Remember
Πάμε και λίγο πιο δυνατά...
6. Megadeth - High Speed Dirt
Και δύο κομμάτια από τους αγαπημένους...
7. Metallica - One
8. Metallica - Disposable Heroes
Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009
Μετά από 2 χρόνια στη ΝΥ, ο Δαβίδ επέστρεψε στην Ιταλία
Ένα από τα αριστουργήματα της Αναγέννησης και από τα τελειότερα γλυπτά παγκοσμίως είναι ο Δαβίδ του Μικελάντζελο! Με ύψος 5 μέτρα, λαξεύτηκε μεταξύ 1501-1504 και είναι ουσιαστικά μία σπουδή του γυμνού ανδρικού σώματος και μία μελέτη του contrapposto. Aρχικά είχε τοποθετηθεί μπροστά από το δημαρχείο της Φλωρεντίας, αλλά μεταφέρθηκε το 1878 στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της πόλης για να προστατευθεί από τη διάβρωση των καιρικών συνθηκών. Στην αρχική θέση τοποθετήθηκε αντίγραφο του αγάλματος.
.................................
Αυτά τα βασικά τα ξέρουν όσοι έχουν ελάχιστες γνώσεις στην Ιστορία της Τέχνης. Λίγοι όμως ξέρουν ότι πρόσφατα το άγαλμα είχε σταλεί στις ΗΠΑ για 2 χρόνια...
Στο Μητροπολιτικό μουσείο της ΝΥ, θα μπορούσαν να το θαυμάσουν όσοι Αμερικάνοι δεν είχαν καταφέρει να ταξιδέψουν στη Φλωρεντία...
Να εκτιμήσουν τις αναλογίες του...
τη χάρη του...
και το καλογυμνασμένο,
αθλητικό,
απέριττο,
μαρμάρινο (κυριολεκτικά!) σώμα του...
Αφού το χάρηκαν λοιπόν, το έστειλαν πίσω...
..................................
..................................
..................................
Μαζί με τις ευχαριστήριες κάρτες των χορηγών τους!
Προσέχετε τί τρώτε ρεεεεεεεεεεε!
.................................
Αυτά τα βασικά τα ξέρουν όσοι έχουν ελάχιστες γνώσεις στην Ιστορία της Τέχνης. Λίγοι όμως ξέρουν ότι πρόσφατα το άγαλμα είχε σταλεί στις ΗΠΑ για 2 χρόνια...
Στο Μητροπολιτικό μουσείο της ΝΥ, θα μπορούσαν να το θαυμάσουν όσοι Αμερικάνοι δεν είχαν καταφέρει να ταξιδέψουν στη Φλωρεντία...
Να εκτιμήσουν τις αναλογίες του...
τη χάρη του...
και το καλογυμνασμένο,
αθλητικό,
απέριττο,
μαρμάρινο (κυριολεκτικά!) σώμα του...
Αφού το χάρηκαν λοιπόν, το έστειλαν πίσω...
..................................
..................................
..................................
Μαζί με τις ευχαριστήριες κάρτες των χορηγών τους!
Προσέχετε τί τρώτε ρεεεεεεεεεεε!
Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009
Το Τσου Λου είναι εδώ, ενωμένο δυνατό!
Οι απανταχού ποδοσφαιρόφιλοι έχουν και πάλι λόγο να χαίρονται, καθώς μπήκαμε επίσημα σε εβδομάδα αναμετρήσεων ευρωπαικού επιπέδου, κοινώς Τσου λου. Ειδικά οι διψασμένοι για φάσεις και γκολ Έλληνες ποδοσφαιρόφιλοι, οι πλείστοι των οποίων αναγκαστικά συμβιβάζονται με τις ''ματσάρες'' που βλέπουμε κάθε Σαβ/κο στα εγχώρια γήπεδα, έχουν κάθε λόγο να περιμένουν τέτοιες διοργανώσεις για να ευχαριστηθούν μπαλίτσα...
Ξεκινάει και πάλι το Τσου λου λοιπόν. Για δύο ημέρες, Τρίτη και Τετάρτη, θα παλέψουν μερικές από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές δυνάμεις σε παιχνίδια για έντονες συγκινήσεις, με τα ζευγάρια Ρεάλ-Λίβερπουλ, Τσέλσι-Γιουβέντους και Ίντερ-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να ξεχωρίζουν (οκ, παίζει κ ο Παο εναντίον της Βιγιαρεάλ στην Ισπανία :).
Στην πρώτη αναμέτρηση, η ομάδα με τα περισσότερα ευρωπαικά τρόπαια Ρεάλ αντιμετωπίζει την πάντα δυνατή στα ευρωπαικά παιχνίδια Λίβερπουλ, σε μία ματσάρα που πολλοί θα ήθελαν να δούνε στον τελικό και όχι τόσο πρόωρα. Από τη μία οι Μαδριλένοι, που δεν έχουν πείσει μέχρι τώρα ότι μπορούν να φτάσουν ψηλά στη διοργάνωση αλλά έχουν τους παίκτες για να το κάνουν, και από την άλλη οι Άγγλοι, οι οποίοι περνούν μία αγωνιστική κρίση στο πρωτάθλημα αλλά είναι πάντοτε συνεπείς στα δύσκολα και φέτος μάλιστα έχουν και ένα δαιμόνιο Φ. Τόρες μπροστά.
Στοιχήματα δεν παίζουμε, αλλά ένα ''χ'' το κολλάμε χαλαρά...
Το παιχνίδι Τσέλσι-Γιουβε είναι κι αυτό ντέρμπι, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Οι μπλε που άλλαξαν προπονητή πιο γρήγορα κι απ'τον Ολυμπιακό, έφτασαν πέρισυ στην πηγή αλλά νερό δεν ήπιαν. Δεν αναφερόμαστε καν στο ρόστερ της ομάδας, οι αναπληρωματικοί της οποίας αρκούν για να τρομάξει οποιοσδήποτε σύλλογος. Εχθρός των Λονδρέζων ωστόσο φέτος είναι η αστάθειά τους, που δεν βοηθάει στο κυνήγι των μεγαλεπίβολων στόχων τους. Η Γιούβε είναι ομάδα με ευρωπαική εμπειρία, και παρά το γεγονός ότι πριν ένα χρόνο ανέβηκε από τη Serie B, τα πηγαίνει περίφημα στο πρωτάθλημα και έχει παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά, όπως ο αειθαλής αρχηγός της. Επίσης έχει τις ευλογίες του Στύλου...
Είπαμε, στοιχήματα δεν παίζουμε, αλλά βάλτε ''1''
Τέλος, η τρίτη αναμέτρηση μεταξύ Ίντερ και Μαντσεστερ (η οποία είναι και η κάτοχος του τροπαίου, μην ξεχνιόμαστε) είναι εξίσου αμφίρροπη με τα προηγούμενα παιχνίδια, με μία συγκλονιστική μάχη πάγκων Μουρίνιο-Σερ Άλεξ να ξεχωρίζει. Κάποια από τα μεγαλύτερα αστέρια του κόσμου, όπως οι Ρούνει, Ιμπραίμοβιτς, Κρ. Ρονάλντο, Καμπιάσο, θα τα δώσουν όλα για ένα προβάδισμα από το πρώτο ματς. Και οι δυο ομάδες προέρχονται από νίκες, και οι δύο είναι πρωτοπόροι με διαφορά στα πρωταθλήματά τους, ενω και οι δύο είχαν χριστεί ως φαβορί για τον τίτλο προτού η κληρωτίδα τους φέρει αντιμέτωπους. Προβάδισμα λόγω φόρμας επιτρέψτε μας να δώσουμε στους κόκκινους διαβόλους.
Για τελευταία φορά, αν και δεν παίζουμε στοιχήματα, θα προτείνουμε ''χ''
ΥΓ: Φαντάζομαι δεν θα πάει κανένας να παίξει τα σημεία που δώσαμε και μετά τον κουβά να στέλνει παράπονα στο Στύλο... όσοι δεν είστε τζογαδόροι, απλά αράξτε και απολαύστε ποδόσφαιρο!
Ξεκινάει και πάλι το Τσου λου λοιπόν. Για δύο ημέρες, Τρίτη και Τετάρτη, θα παλέψουν μερικές από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές δυνάμεις σε παιχνίδια για έντονες συγκινήσεις, με τα ζευγάρια Ρεάλ-Λίβερπουλ, Τσέλσι-Γιουβέντους και Ίντερ-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να ξεχωρίζουν (οκ, παίζει κ ο Παο εναντίον της Βιγιαρεάλ στην Ισπανία :).
Στην πρώτη αναμέτρηση, η ομάδα με τα περισσότερα ευρωπαικά τρόπαια Ρεάλ αντιμετωπίζει την πάντα δυνατή στα ευρωπαικά παιχνίδια Λίβερπουλ, σε μία ματσάρα που πολλοί θα ήθελαν να δούνε στον τελικό και όχι τόσο πρόωρα. Από τη μία οι Μαδριλένοι, που δεν έχουν πείσει μέχρι τώρα ότι μπορούν να φτάσουν ψηλά στη διοργάνωση αλλά έχουν τους παίκτες για να το κάνουν, και από την άλλη οι Άγγλοι, οι οποίοι περνούν μία αγωνιστική κρίση στο πρωτάθλημα αλλά είναι πάντοτε συνεπείς στα δύσκολα και φέτος μάλιστα έχουν και ένα δαιμόνιο Φ. Τόρες μπροστά.
Στοιχήματα δεν παίζουμε, αλλά ένα ''χ'' το κολλάμε χαλαρά...
Το παιχνίδι Τσέλσι-Γιουβε είναι κι αυτό ντέρμπι, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Οι μπλε που άλλαξαν προπονητή πιο γρήγορα κι απ'τον Ολυμπιακό, έφτασαν πέρισυ στην πηγή αλλά νερό δεν ήπιαν. Δεν αναφερόμαστε καν στο ρόστερ της ομάδας, οι αναπληρωματικοί της οποίας αρκούν για να τρομάξει οποιοσδήποτε σύλλογος. Εχθρός των Λονδρέζων ωστόσο φέτος είναι η αστάθειά τους, που δεν βοηθάει στο κυνήγι των μεγαλεπίβολων στόχων τους. Η Γιούβε είναι ομάδα με ευρωπαική εμπειρία, και παρά το γεγονός ότι πριν ένα χρόνο ανέβηκε από τη Serie B, τα πηγαίνει περίφημα στο πρωτάθλημα και έχει παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά, όπως ο αειθαλής αρχηγός της. Επίσης έχει τις ευλογίες του Στύλου...
Είπαμε, στοιχήματα δεν παίζουμε, αλλά βάλτε ''1''
Τέλος, η τρίτη αναμέτρηση μεταξύ Ίντερ και Μαντσεστερ (η οποία είναι και η κάτοχος του τροπαίου, μην ξεχνιόμαστε) είναι εξίσου αμφίρροπη με τα προηγούμενα παιχνίδια, με μία συγκλονιστική μάχη πάγκων Μουρίνιο-Σερ Άλεξ να ξεχωρίζει. Κάποια από τα μεγαλύτερα αστέρια του κόσμου, όπως οι Ρούνει, Ιμπραίμοβιτς, Κρ. Ρονάλντο, Καμπιάσο, θα τα δώσουν όλα για ένα προβάδισμα από το πρώτο ματς. Και οι δυο ομάδες προέρχονται από νίκες, και οι δύο είναι πρωτοπόροι με διαφορά στα πρωταθλήματά τους, ενω και οι δύο είχαν χριστεί ως φαβορί για τον τίτλο προτού η κληρωτίδα τους φέρει αντιμέτωπους. Προβάδισμα λόγω φόρμας επιτρέψτε μας να δώσουμε στους κόκκινους διαβόλους.
Για τελευταία φορά, αν και δεν παίζουμε στοιχήματα, θα προτείνουμε ''χ''
ΥΓ: Φαντάζομαι δεν θα πάει κανένας να παίξει τα σημεία που δώσαμε και μετά τον κουβά να στέλνει παράπονα στο Στύλο... όσοι δεν είστε τζογαδόροι, απλά αράξτε και απολαύστε ποδόσφαιρο!
Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009
Υγειονομικό Άρτας 09Α' ΕΣΣΟ
Έφτασε λοιπόν και η ώρα της άδειας ορκωμοσίας.
Η ιερότητα μου κάτι παραπάνω από επιβίωσε τις δύο αυτές βδομάδες.
Το στρατόπεδο σε παραδεισένιο μέρος. Απόδραση για πολλούς από εμάς που μεγαλώσαμε στη μπίχλα της Αθήνας. Σε ένα λοφάκι στο κέντρο σχεδόν της Άρτας και αποτελείται από τρία-τέσσερα παλιά κτίρια. Μικρό και αξιαγάπητο. Γυρώ γύρω πράσινο και χιονισμένες βουνοκορφές.
Πάμε και στο περιεχόμενο τώρα. Το μαραθώνιο με τις εξετάσεις τις πρώτης μέρας τον ξεπερνάω. Γίνεται παντού και της Άρτας δε διαφέρει. Επίσης ο ντουνιάς ολόκληρος χωρίζεται σε δύο λόχους. Κόσμε επιδίωξε τον δεύτερο. Εκεί που από σποντα μπήκα και γω. Τα παιδιά του πρώτου λόχου ας πούμε απλά οτι δεν περνάνε τέλεια. Όχι οτι τους βαράνε ή τίποτα τέτοια αλλά για να τη βγάλεις πρέπει να είσαι αρκετά προβλεπόμενος. Καμία σχέση με τα δικά μας ειωθότα. Οι λοχίες σε μας (β' λόχος) είναι κοπέλες και άντρες και σχεδόν κανένας δεν είναι πάνω από τριάντα. Κάτι αυτό, κάτι οτι ξέρουν οτι έχουν να κάνουν με επιστήμονες, δε θα αντιμετωπίσεις κακή συμπεριφορά. Το αντίθετο μάλλον.
Το από θαλάμους και τουαλέτες το κτίριο του λόχου δεν είναι άσχημο αν και η βρώμα είναι μεγάλη. Το πρόβλημα είναι για αυτούς που άργησαν τη μέρα κατάταξης και πήγαν στο πέτρινο...
Κατα τ'άλλα μιλάμε για πολυυυύ ξύσιμο, πολλούς καφέδες, πολύ πλάκα και Πετρούλα. Δεν σκιζόμαστε για κανένα λόγο. Άψογος ο λοχαγός και οι λοχίες. Καλή παρέα υπάρχει αφού το κέντρο είναι γεμάτο παππούδες σαν και του λόγου μου και κάποια δεκαεννιάχρονα που χρησιμεύουν στη διασκέδαση μας (με την καλή έννοια).
Εδώ θα κάτσω μάλλον άλλες έξι βδομάδες και μετά βουρ για 401 από όπου θα αποχωρίσω πάλι για παραμεθόριο.
ΥΓ Μιλάμε για άψογη παρέλαση εχθές... χαχααχαχαχαχαα Ο ταξίαρχος για να μας δείξει πόσοσ καλός είναι μας χάρισε ένα απόγευμα άδειας γκρρρρρ.
ΥΓ 2 Νομίζω οτι έμαθα να φτιάχνω και φάκελο.
Η ιερότητα μου κάτι παραπάνω από επιβίωσε τις δύο αυτές βδομάδες.
Το στρατόπεδο σε παραδεισένιο μέρος. Απόδραση για πολλούς από εμάς που μεγαλώσαμε στη μπίχλα της Αθήνας. Σε ένα λοφάκι στο κέντρο σχεδόν της Άρτας και αποτελείται από τρία-τέσσερα παλιά κτίρια. Μικρό και αξιαγάπητο. Γυρώ γύρω πράσινο και χιονισμένες βουνοκορφές.
Πάμε και στο περιεχόμενο τώρα. Το μαραθώνιο με τις εξετάσεις τις πρώτης μέρας τον ξεπερνάω. Γίνεται παντού και της Άρτας δε διαφέρει. Επίσης ο ντουνιάς ολόκληρος χωρίζεται σε δύο λόχους. Κόσμε επιδίωξε τον δεύτερο. Εκεί που από σποντα μπήκα και γω. Τα παιδιά του πρώτου λόχου ας πούμε απλά οτι δεν περνάνε τέλεια. Όχι οτι τους βαράνε ή τίποτα τέτοια αλλά για να τη βγάλεις πρέπει να είσαι αρκετά προβλεπόμενος. Καμία σχέση με τα δικά μας ειωθότα. Οι λοχίες σε μας (β' λόχος) είναι κοπέλες και άντρες και σχεδόν κανένας δεν είναι πάνω από τριάντα. Κάτι αυτό, κάτι οτι ξέρουν οτι έχουν να κάνουν με επιστήμονες, δε θα αντιμετωπίσεις κακή συμπεριφορά. Το αντίθετο μάλλον.
Το από θαλάμους και τουαλέτες το κτίριο του λόχου δεν είναι άσχημο αν και η βρώμα είναι μεγάλη. Το πρόβλημα είναι για αυτούς που άργησαν τη μέρα κατάταξης και πήγαν στο πέτρινο...
Κατα τ'άλλα μιλάμε για πολυυυύ ξύσιμο, πολλούς καφέδες, πολύ πλάκα και Πετρούλα. Δεν σκιζόμαστε για κανένα λόγο. Άψογος ο λοχαγός και οι λοχίες. Καλή παρέα υπάρχει αφού το κέντρο είναι γεμάτο παππούδες σαν και του λόγου μου και κάποια δεκαεννιάχρονα που χρησιμεύουν στη διασκέδαση μας (με την καλή έννοια).
Εδώ θα κάτσω μάλλον άλλες έξι βδομάδες και μετά βουρ για 401 από όπου θα αποχωρίσω πάλι για παραμεθόριο.
ΥΓ Μιλάμε για άψογη παρέλαση εχθές... χαχααχαχαχαχαα Ο ταξίαρχος για να μας δείξει πόσοσ καλός είναι μας χάρισε ένα απόγευμα άδειας γκρρρρρ.
ΥΓ 2 Νομίζω οτι έμαθα να φτιάχνω και φάκελο.
Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009
Μπυροκριτική: Brigand
Μετά από αρκετό καιρό, άλλη μία Βελγίδα αγαπημένη με επισκέφτηκε ψες. Να σας πω την αμαρτία μου, δεν είχα ακούσει κάτι για εκείνη προτού τη γνωρίσω όμως με κέρδισε με την πρώτη ματιά. Το όνομά της Brigand, μία strong ale με χαρακτήρα-δυναμίτη 9% αλκοόλ. Την ετικέτα στο καφετί μπουκάλι στόλιζε ένας αρματωμένος φρουρός σε δάσος. Έκατσα και τη χάζευα προτού τολμήσω να την ανοίξω, αν και δεν άντεξα πολύ. Το ποτήρι γέμισε, η ιεροτελεστία ξεκίνησε ως συνήθως...
Θαμπό χρυσάφι το χρώμα της, με πλούσιο λευκό αφρό που διατηρείται αρκετά. Άρωμα μαγιάς ανακατεμένο με φρούτα, με το λεμόνι να ξεχωρίζει. Περιμένω ένα λεπτό και συνεχίζω. Σηκώνω το ποτήρι και δοκιμάζω: κλασική Βελγίδα, ό,τι καλύτερο δηλαδή για μένα μετά από τόσο καιρό! Γεμάτη, δυνατή γεύση, γλυκιά με μέτρια ενθράκωση. Κυριαρχούν τα φρούτα και η μαγιά, όπως στο άρωμά της, ενω αισθητή είναι και μία ελαφρά ξινίλα στο τέλος. Η επίγευση κάπως ξηρή, πράγμα που δεν μας χαλάει καθόλου!
Συμπερασματικά, έχουμε να κάνουμε με μία πολύ εύγευστη, ισορροπημένη και ευκολόπιοτη μπύρα, χαρακτηριστικό δείγμα της σχολής της. Δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο ωστόσο για την κατηγορία της και γι' αυτό δεν θα βάζαμε πάνω από 75/100. Το RateBeer πιο αυστηρό, της δίνει 69. Απολαύστε αλλά μην ξεχνιέστε και πολύ, μιλάμε για 9%. Πιείτε πάνω από δυο και σας βλέπω να χτυπάτε τις πόρτες στη γειτονιά για να πείτε τα κάλαντα Τσικνοπέμπτη!
Θαμπό χρυσάφι το χρώμα της, με πλούσιο λευκό αφρό που διατηρείται αρκετά. Άρωμα μαγιάς ανακατεμένο με φρούτα, με το λεμόνι να ξεχωρίζει. Περιμένω ένα λεπτό και συνεχίζω. Σηκώνω το ποτήρι και δοκιμάζω: κλασική Βελγίδα, ό,τι καλύτερο δηλαδή για μένα μετά από τόσο καιρό! Γεμάτη, δυνατή γεύση, γλυκιά με μέτρια ενθράκωση. Κυριαρχούν τα φρούτα και η μαγιά, όπως στο άρωμά της, ενω αισθητή είναι και μία ελαφρά ξινίλα στο τέλος. Η επίγευση κάπως ξηρή, πράγμα που δεν μας χαλάει καθόλου!
Συμπερασματικά, έχουμε να κάνουμε με μία πολύ εύγευστη, ισορροπημένη και ευκολόπιοτη μπύρα, χαρακτηριστικό δείγμα της σχολής της. Δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο ωστόσο για την κατηγορία της και γι' αυτό δεν θα βάζαμε πάνω από 75/100. Το RateBeer πιο αυστηρό, της δίνει 69. Απολαύστε αλλά μην ξεχνιέστε και πολύ, μιλάμε για 9%. Πιείτε πάνω από δυο και σας βλέπω να χτυπάτε τις πόρτες στη γειτονιά για να πείτε τα κάλαντα Τσικνοπέμπτη!
Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009
Κ. Καρθαίος, ''Βάλτε να πιούμε''
Ο ποιητής Κ. Καρθαίος (1878-1955), το πραγματικό όνομα του οποίου είναι Κλέανδρος Λάκων, δεν είναι γνωστός στο ευρύ κοινό. Στρατιωτικός το επάγγελμα (πήρε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους), με επιδόσεις στα μαθηματικά και δημοτικιστής, εμφανίστηκε στα γράμματα το 1917 με τη μετάφραση Η μπαλάντα της φυλακής του Όσκαρ Ουάιλντ. Το 1920 δημοσίευσε τη μετάφραση του Δον Κιχώτη (α΄ μέρος) του Θερβάντες και τον επόμενο χρόνο την πρώτη συλλογή ποιημάτων του Τα τραγούδια του νησιού μου και οι κηφησιότικες μελωδίες. Την ίδια περίοδο διατέλεσε αρχισυντάκτης στο περιοδικό Ο Νουμάς, όπου δημοσίευσε πολλές μεταφράσεις του, αλλά και ποιήματα, διηγήματα και σημειώματα για την ξένη λογοτεχνική κίνηση στην οποία ήταν ενημερωμένος. Είχε μεταφράσει επίσης Κλάιστ, Λόπε ντε Βέγκα, Καλντερόν, Ταγκόρ, Σαλακρού και Σαίξπηρ. Το 1935 ο Καρθαίος διορίστηκε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, όπου αργότερα έγινε διευθυντής δραματολογίου και τέλος πρόεδρος της επιτροπής δραματολογίου, ενω υπήρξε επίσης διευθυντής του περιοδικού Νεοελληνικά Γράμματα και μέλος της επιτροπής για τη σύνταξη της Νεοελληνικής Γραμματικής (1941). Η ποίησή του είναι χαμηλόφωνη και κυριαρχεί ο άνθρωπος και ο έρωτας. Ένα από τα ομορφότερα δείγματα του έργου του φιλοξενούμε σήμερα στο Στύλο, το ''Βάλτε να πιούμε'', το οποίο έχει μάλιστα μελοποιηθεί στο δίσκο Κάτι σαράβαλες καρδιές (1998) από τα Διάφανα Κρίνα, το κατεξοχήν ελληνικό συγκρότημα που συνδυάζει την ποίηση με τη ροκ μουσική. Απολαύστε...
Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμα
Πεταξαν και χαθήκανε μες της ζωής το ρέμα
Μα τάχα εμείς παντοτινά τ' άφταστα θα ζητούμε;
Βάλτε να πιούμε
Τα περασμένα σβήσανε, το τώρα δε θα μείνει
Τροφή των χοίρων έγιναν και οι πιο λευκοί μας κρίνοι
Μα τάχα πρέπει τους νεκρούς αιώνια να θρηνούμε;
Βάλτε να πιούμε
Αδέλφια κάτω η βάρκα μας στο μόλο μας προσμένει
Ελάτε οι ταξιδιάρηδες να πιούμε συναγμένοι
Στο περιγιάλι το φαιδρό ας γλεντοτραγουδούμε
Βάλτε να πιούμε
Τάχατε κι όποιος δε μεθά κι όποιος δεν τραγουδήσει
κι όποιος στ' αγκάθια περπατά μια μέρα δεν θ' αφήσει
τ' αγαπημένο μας νησί που έτσι γερά πατούμε
Βάλτε να πιούμε
Πες μας που πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει
πες μας που πάει ο άνεμος, που πάει η φωτιά σαν σβήνει
σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε
Βάλτε να πιούμε
Στο ξέχειλο ποτήρι μας είναι όλα εκεί γραμμένα
Καπνοί 'ναι τα μελλούμενα κι αφρός τα περασμένα
καπνός κι αφρός το γέλιο μας κι εμείς που τραγουδούμε
Βάλτε να πιούμε
Άκουσε δε βιαζόμαστε να φύγουμε βαρκάρη
μα σαν είναι ώρα γνέψε μας, δε σου ζητούμε χάρη
μα όσο να φύγεις πρόσμενε κι αν θέλεις σε κερνούμε
Βάλτε να πιούμε
Πεταξαν και χαθήκανε μες της ζωής το ρέμα
Μα τάχα εμείς παντοτινά τ' άφταστα θα ζητούμε;
Βάλτε να πιούμε
Τα περασμένα σβήσανε, το τώρα δε θα μείνει
Τροφή των χοίρων έγιναν και οι πιο λευκοί μας κρίνοι
Μα τάχα πρέπει τους νεκρούς αιώνια να θρηνούμε;
Βάλτε να πιούμε
Αδέλφια κάτω η βάρκα μας στο μόλο μας προσμένει
Ελάτε οι ταξιδιάρηδες να πιούμε συναγμένοι
Στο περιγιάλι το φαιδρό ας γλεντοτραγουδούμε
Βάλτε να πιούμε
Τάχατε κι όποιος δε μεθά κι όποιος δεν τραγουδήσει
κι όποιος στ' αγκάθια περπατά μια μέρα δεν θ' αφήσει
τ' αγαπημένο μας νησί που έτσι γερά πατούμε
Βάλτε να πιούμε
Πες μας που πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει
πες μας που πάει ο άνεμος, που πάει η φωτιά σαν σβήνει
σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε
Βάλτε να πιούμε
Στο ξέχειλο ποτήρι μας είναι όλα εκεί γραμμένα
Καπνοί 'ναι τα μελλούμενα κι αφρός τα περασμένα
καπνός κι αφρός το γέλιο μας κι εμείς που τραγουδούμε
Βάλτε να πιούμε
Άκουσε δε βιαζόμαστε να φύγουμε βαρκάρη
μα σαν είναι ώρα γνέψε μας, δε σου ζητούμε χάρη
μα όσο να φύγεις πρόσμενε κι αν θέλεις σε κερνούμε
Βάλτε να πιούμε
Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009
Συνταγές από το Στύλο: φακές κυπριακές
Χαίρετε και καλή εβδομάδα! Επειδή η δικιά μου ξεκίνησε φίνα και ξηγημένα, θα μοιραστώ μαζί σας έναν από τους λόγους: υπέροχες φακές ''μουτσιέντρα'' de la νήσος Chypre (από τη νήσο Κύπρο, για τους μη γαλλομαθείς), απλά απίθανες!
Εκτός δηλαδή από το μοιραστούμε μαζί σας τη χαρά μας (ποιός στη χάρη σας!), σας προσφέρουμε συνταγή:
α. για φαγητό αγνό (το μόνο αγνότερο που μου έρχεται στο μυαλό είναι τα χόρτα και τα λαχανικά, αλλά μάλλον δεν θα χορτάσετε με αυτά :)
β. για φαγητό νόστιμο (όπως αυτό που μαγειρεύει η μάνα σας ένα πράμα)
γ. για φαγητό υγιεινό, (χωρίς ιχνός κρέατος παρακαλώ, φροντίζουμε και για τη χοληστερόλη σας!)
Τί άλλο θέλετε πια, ποιός στη χάρη σας...
ΚΑΙ ΙΔΟΥ Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ!
Για τις φακές α λα Κυπριακά, χρειαζόμαστε ελάχιστα. Τις πλένουμε και τις βάζουμε να βράσουν σε δυνατή φωτιά για κανένα σαραντάλεπτο, τσεκάρουμε να είναι σχεδόν ψημένες, κατόπιν χαμηλώνουμε τη φωτιά και πετάμε μέσα μία κούπα ρύζι (σούπας ή basmati, δεν έχει και τόση σημασία) και λίγο λάδι-αλάτι (μπορείτε να προσθέσετε και ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι που έχετε τσιγαρίσει, αν και ξέρω ότι βαριέστε ;), το αφήνουμε να βράσει κανένα τέταρτο, να ρουφήξει και το νερό που έμεινε, ανακατεύουμε που και που να μην κολλήσει, δοκιμάζουμε να δούμε τί φτιάξαμε πάλι οι άρχοντες (!) και τέλος σερβίρουμε.
Ιδανικό συνοδευτικό είναι το τυρί χαλούμι (επίσης πάει και η φέτα), καθότι ντόπιο προιόν του νησιού και δίνει έντονη παραδοσιακή Κυπριακή γεύση, το οποίο ο Δόκιμος είχε ξεχάσει να αγοράσει και γι' αυτό αυτοσχεδίασε όπως βλέπετε στη φωτογραφία...
Μην ξεχάσω! Ευχαριστήριες προσευχές στο Στύλο μετά τον εσπερινό, θα είμαστε κλειστά για κανα δύωρο! Υγιένετε!
Εκτός δηλαδή από το μοιραστούμε μαζί σας τη χαρά μας (ποιός στη χάρη σας!), σας προσφέρουμε συνταγή:
α. για φαγητό αγνό (το μόνο αγνότερο που μου έρχεται στο μυαλό είναι τα χόρτα και τα λαχανικά, αλλά μάλλον δεν θα χορτάσετε με αυτά :)
β. για φαγητό νόστιμο (όπως αυτό που μαγειρεύει η μάνα σας ένα πράμα)
γ. για φαγητό υγιεινό, (χωρίς ιχνός κρέατος παρακαλώ, φροντίζουμε και για τη χοληστερόλη σας!)
Τί άλλο θέλετε πια, ποιός στη χάρη σας...
ΚΑΙ ΙΔΟΥ Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ!
Για τις φακές α λα Κυπριακά, χρειαζόμαστε ελάχιστα. Τις πλένουμε και τις βάζουμε να βράσουν σε δυνατή φωτιά για κανένα σαραντάλεπτο, τσεκάρουμε να είναι σχεδόν ψημένες, κατόπιν χαμηλώνουμε τη φωτιά και πετάμε μέσα μία κούπα ρύζι (σούπας ή basmati, δεν έχει και τόση σημασία) και λίγο λάδι-αλάτι (μπορείτε να προσθέσετε και ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι που έχετε τσιγαρίσει, αν και ξέρω ότι βαριέστε ;), το αφήνουμε να βράσει κανένα τέταρτο, να ρουφήξει και το νερό που έμεινε, ανακατεύουμε που και που να μην κολλήσει, δοκιμάζουμε να δούμε τί φτιάξαμε πάλι οι άρχοντες (!) και τέλος σερβίρουμε.
Ιδανικό συνοδευτικό είναι το τυρί χαλούμι (επίσης πάει και η φέτα), καθότι ντόπιο προιόν του νησιού και δίνει έντονη παραδοσιακή Κυπριακή γεύση, το οποίο ο Δόκιμος είχε ξεχάσει να αγοράσει και γι' αυτό αυτοσχεδίασε όπως βλέπετε στη φωτογραφία...
Μην ξεχάσω! Ευχαριστήριες προσευχές στο Στύλο μετά τον εσπερινό, θα είμαστε κλειστά για κανα δύωρο! Υγιένετε!
Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009
Megapost: Ταινίες...
Ο Στύλος προτείνει ταινίες που είδε και κάνει ένα σχόλιο λίγες μέρες πριν τα Όσκαρ...
1. The Curious Case of Benjamin Button
Με 13 (!) υποψηφιότητες και ''δυνατά χαρτιά'' τους Brad Pitt και Kate Blanchett, πάει να τα σαρώσει όλα λένε οι ειδικοί... Βασισμένη σε μία φανταστική ιστορία του 1922 από το Σ. Φιτζέραλντ, η ταινία αφηγείται το βίο και πολιτεία ενός ανθρώπου που γεννήθηκε ηλικιωμένος και όσο περνάνε τα χρόνια γίνεται νεότερος, με συνδετικό κρίκο μία ιστορία αγάπης. Ο Μπάτον κάνει χίλιες δυο δουλειές, περνάει τις φάσεις του αλλά πάντα αναζητά την πρώτη του αγάπη. Όλα αυτά μάλιστα τα αφηγείται η κόρη της αγαπημένης του μέσα από το ημερολόγιο της ενω η μητέρα της βρίσκεται στο κρεβάτι νοσοκομείου...
Η ταινία δεν είναι κακή, αλλά δεν αξίζει καθόλου το θόρυβο που έχει δημιουργηθεί γύρω από το όνομά της. Ο πρωταγωνιστής Pitt είναι τόσο ανεπαρκής που επισκιάζεται από τη Blanchett, η διάρκεια για τέτοιου είδους ταινία είναι τεράστια και καταντά βαρετή (πάνω από 2.30 ώρες), ενώ σκηνοθετικά δεν έχει να επιδείξει κάτι ιδιαίτερο. Πολύ κακό για το τίποτα δηλαδή, νοικιάστε τη σε dvd καλύτερα, να μπορείτε να πάτε και τουαλέτα...
2. Slumdog Millionaire
Μία ευχάριστη έκπληξη, με πολύ καλές ερμηνείες και εξαιρετικά ενδιαφέρον στόρι. Ακολουθεί με 10 υποψηφιότητες για όσκαρ, και κατά τη γνώμη μας αξίζει περισσότερα από ότι η ''περιέργη περίπτωση του Κου Κουμπή''. Ένας μικρός Ινδός μεγαλώνει ορφανός από γονείς μέσα στη φτώχεια των δρόμων, περιπλανιέται εδώ κι εκεί και η μοίρα τα φέρνει να γίνει παίκτης στην Ινδική έκδοση του ''Ποιός θέλει να γίνει εκατομμυριούχος?'' Λίγο πρίν την τελική ερώτηση, τον συλαμβάνουν με την υποψία ότι κλέβει στο παιχνίδι και ενω τον ανακρίνουν, εκείνος μας διηγείται τα βιώματα που τον έκαναν να γνωρίζει τις απαντήσεις. Πολύ ρεαλιστικές εικόνες της εξωτικής Ινδίας, προσπάθεια ανάλυσης των ανθρώπινων χαρακτήρων από το σκηνοθέτη, μία ερμηνεία-αποκάλυψη από την πρωτοεμφανιζόμενη Freida Pinto, καθώς και ένα καλογραμμένο σενάριο, συνθέτουν τη ''feel-good'' θα λέγαμε ταινία της χρονιάς. Λίγο μελό το τέλος, αφού κι εδώ έχει λαβ στόρι, αλλά μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας...
3. The Dark Night
Για πολλούς η καλύτερη Batman ταινία που έγινε ποτέ (άσχετα αν κάθε φορά λένε τα ίδια), ήρθε και έβαλε νέα όρια στις παραγωγές αυτού του είδους. Η ταινία, η οποία έχει 8 υποψηφιότητες, κινείται σε γνωστές πανω-κατω φόρμες σεναριακά: ο Μπατμαν, συμμαχεί με τον Αστυνομικό διευθυντή της πόλης και ένα φιλόδοξο εισαγγελέα, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει το κύμα τρόμου που έχει επιβάλλει ο Τζόκερ στην πόλη. Καθώς οι μάχες δίνουν και παίρνουν, στην υπόθεση περιπλέκεται -κλασικά - και γυναίκα, η οποία - κλασικά - είναι η πρώην του Μπάτμαν και -κλασικά - δεν τον έχει ξεπεράσει...
Φοβερά εφέ, high-tech, σκηνές που κόβουν την ανάσα και χορταστική δράση. Μπορεί ερμηνευτικά ο σκοτεινός ιππότης της Γκόθαμ Σίτυ Christian Bale να είναι από καλός εως αδιάφορος, αλλά ο Τζόκερ Heath Ledger δίνει πραγματικά ρέστα! Και όταν ο κακός της υπόθεσης όχι μόνο δε γίνεται καρικατούρα αλλά κλέβει την παράσταση, τότε νομίζουμε ότι ο κος σκηνοθέτης έχει κάτι καλό στα χέρια του...
4. The Reader
Ή αλλιώς μία Kate Winslet για φίλημα, σε μία ιστορία βασισμένη σε βιβλίο του Schlink, που έχει 5 υποψηφιότητες για όσκαρ. Ακόμα μία ταινία για τα βάσανα που πέρασαν οι Εβραίοι μέσα από το φίλτρο μίας ιστορίας αγάπης. Με φόντο τη Γερμανία του Χίτλερ, λυκειόπαιδο (Ralph Fiennes) γνωρίζει τον έρωτα από μεγαλύτερη γυναίκα (Kate Winslet) και μένει σημαδεμένο για όλη την υπόλοιπη ζωή του. Μετά την ερωτική πράξη, η 30αρα Χάνα βάζει τον πισιρικά Μάικλ να της διαβάζει Όμηρο και λοιπά αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας καθώς η ίδια δεν ξέρει να διαβάζει και να γράφει αλλά ντρέπεται να το πει. Στη συνέχεια ο νεαρός, όντας φοιτητής νομικής, την ξαναβλέπει στο εδώλιο να καταδικάζεται για ναζισμό, και φτιάχνει για χάρη της κασέτες ήχου με τον ίδιο να απαγγέλει, τις οποίες στέλνει στη φυλακή. Όμορφες σκηνές, πολύ δυνατές ερμηνείες με προεξέχουσα φυσικά την αγγλίδα ηθοποιό (τέτοιοι ρόλοι είναι βούτυρο στο ψωμί της), ερωτισμός και -υπέρμετρος σε σημεία- συναισθηματισμός που ηλεκτρίζει την ατμόσφαιρα, μία σκηνοθετικά πολύ καλή ταινία η οποία δεν απευθύνεται μόνο σε ρομαντικούς...
5. Doubt
Πολύ καλή ταινία εποχής που πραγματεύεται τη σχέση κοινωνίας-θρησκείας-εκπαίδευσης μέσα από τις ερμηνείες των φοβερών και τρομερών Meryl Streep και Philip Seymour Hoffman, και έχει επίσης 5 υποψηφιότητες για Όσκαρ. Απλό, λιτό και περιεκτικό σενάριο: Δεκαετία 60, Μπρονξ. Μία καλόγρια-διευθύντρια που έχει επιβάλει σιδηρά πειθαρχία στο σχολείο της, έρχεται αντιμέτωπη με τον ιερέα της ενορίας της περιοχής. Με τη υποψία ότι ο ιερέας έχει κακοποιήσει ένα μαύρο μαθητή, η καλόγρια παίρνει την κατάσταση στα χέρια της αντί να ακολουθήσει το πρωτόκολλο και ανάμεσά τους ξεσπά ένας πόλεμος νεύρων και εξουσίας. Οι ατάκες είναι θανατηφόρες, με τη Streep όπως πάντα απολαυστικότατη (ωσαν το παλιό κρασί, όσο μεγαλώνει γίνεται καλύτερη), και η ταινία γίνεται μία σπουδή μίας κοινωνίας που αλλάζει και μίας θρησκείας που προσπαθεί να προσαρμοστεί και να βρει τη θέση της σε ένα νέο κόσμο όπου αλλάζουν οι παραδοσιακές δομές και οι αξίες αμφισβητούνται... Μην τη χάσετε!
6. The Wrestler
H επιστροφή του Μίκυ Ρουρκ! Σκηνοθετημένη από τον Ντάρεν Αρονόφσκι (Πι, Ρέκβιεμ για ένα Όνειρο, Η Πηγή), έχει προταθεί για 2 όσκαρ. Πρόκειται για ένα δράμα που επικεντρώνεται στη ζωή ενός παλιού θρύλου της επαγγελματικής πάλης, ονόματι Ram (Mickey Rourke), και την προσπάθεια που κάνει να αποκτήσει μία φυσιολογική ζωή. Τα οικονομικά του πάνε κατά διαόλου, χωρισμένος, με μία κόρη που τον μισεί, τα ρίχνει σε μία χορεύτρια καμπαρέ (Marisa Tomei) η οποία τον φτύνει, όλα δείχνουν ότι δεν μπορεί να ενταχθεί στην κοινωνία. Αποφασίζει λοιπόν να δώσει έναν επετειακό αγώνα πάλης... Πολύ δυνατή ταινία, με ένα Ρουρκ-αποκάλυψη (άσχετα αν είναι αγνώριστος και δεν μπορεί να μιλήσει από τις πλαστικές-καταχρήσεις) και εξίσου αποκαλυπτικές ερμηνείες (ειδικά της Marisa ;), σκηνοθετικά άρτια, που δίνει βάση όχι στο ξύλο που πέφτει στην αρένα αλλά στον ψυχισμό των χαρακτήρων και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Ο Στύλος συνιστά ανεπιφύλακτα!
1. The Curious Case of Benjamin Button
Με 13 (!) υποψηφιότητες και ''δυνατά χαρτιά'' τους Brad Pitt και Kate Blanchett, πάει να τα σαρώσει όλα λένε οι ειδικοί... Βασισμένη σε μία φανταστική ιστορία του 1922 από το Σ. Φιτζέραλντ, η ταινία αφηγείται το βίο και πολιτεία ενός ανθρώπου που γεννήθηκε ηλικιωμένος και όσο περνάνε τα χρόνια γίνεται νεότερος, με συνδετικό κρίκο μία ιστορία αγάπης. Ο Μπάτον κάνει χίλιες δυο δουλειές, περνάει τις φάσεις του αλλά πάντα αναζητά την πρώτη του αγάπη. Όλα αυτά μάλιστα τα αφηγείται η κόρη της αγαπημένης του μέσα από το ημερολόγιο της ενω η μητέρα της βρίσκεται στο κρεβάτι νοσοκομείου...
Η ταινία δεν είναι κακή, αλλά δεν αξίζει καθόλου το θόρυβο που έχει δημιουργηθεί γύρω από το όνομά της. Ο πρωταγωνιστής Pitt είναι τόσο ανεπαρκής που επισκιάζεται από τη Blanchett, η διάρκεια για τέτοιου είδους ταινία είναι τεράστια και καταντά βαρετή (πάνω από 2.30 ώρες), ενώ σκηνοθετικά δεν έχει να επιδείξει κάτι ιδιαίτερο. Πολύ κακό για το τίποτα δηλαδή, νοικιάστε τη σε dvd καλύτερα, να μπορείτε να πάτε και τουαλέτα...
2. Slumdog Millionaire
Μία ευχάριστη έκπληξη, με πολύ καλές ερμηνείες και εξαιρετικά ενδιαφέρον στόρι. Ακολουθεί με 10 υποψηφιότητες για όσκαρ, και κατά τη γνώμη μας αξίζει περισσότερα από ότι η ''περιέργη περίπτωση του Κου Κουμπή''. Ένας μικρός Ινδός μεγαλώνει ορφανός από γονείς μέσα στη φτώχεια των δρόμων, περιπλανιέται εδώ κι εκεί και η μοίρα τα φέρνει να γίνει παίκτης στην Ινδική έκδοση του ''Ποιός θέλει να γίνει εκατομμυριούχος?'' Λίγο πρίν την τελική ερώτηση, τον συλαμβάνουν με την υποψία ότι κλέβει στο παιχνίδι και ενω τον ανακρίνουν, εκείνος μας διηγείται τα βιώματα που τον έκαναν να γνωρίζει τις απαντήσεις. Πολύ ρεαλιστικές εικόνες της εξωτικής Ινδίας, προσπάθεια ανάλυσης των ανθρώπινων χαρακτήρων από το σκηνοθέτη, μία ερμηνεία-αποκάλυψη από την πρωτοεμφανιζόμενη Freida Pinto, καθώς και ένα καλογραμμένο σενάριο, συνθέτουν τη ''feel-good'' θα λέγαμε ταινία της χρονιάς. Λίγο μελό το τέλος, αφού κι εδώ έχει λαβ στόρι, αλλά μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας...
3. The Dark Night
Για πολλούς η καλύτερη Batman ταινία που έγινε ποτέ (άσχετα αν κάθε φορά λένε τα ίδια), ήρθε και έβαλε νέα όρια στις παραγωγές αυτού του είδους. Η ταινία, η οποία έχει 8 υποψηφιότητες, κινείται σε γνωστές πανω-κατω φόρμες σεναριακά: ο Μπατμαν, συμμαχεί με τον Αστυνομικό διευθυντή της πόλης και ένα φιλόδοξο εισαγγελέα, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει το κύμα τρόμου που έχει επιβάλλει ο Τζόκερ στην πόλη. Καθώς οι μάχες δίνουν και παίρνουν, στην υπόθεση περιπλέκεται -κλασικά - και γυναίκα, η οποία - κλασικά - είναι η πρώην του Μπάτμαν και -κλασικά - δεν τον έχει ξεπεράσει...
Φοβερά εφέ, high-tech, σκηνές που κόβουν την ανάσα και χορταστική δράση. Μπορεί ερμηνευτικά ο σκοτεινός ιππότης της Γκόθαμ Σίτυ Christian Bale να είναι από καλός εως αδιάφορος, αλλά ο Τζόκερ Heath Ledger δίνει πραγματικά ρέστα! Και όταν ο κακός της υπόθεσης όχι μόνο δε γίνεται καρικατούρα αλλά κλέβει την παράσταση, τότε νομίζουμε ότι ο κος σκηνοθέτης έχει κάτι καλό στα χέρια του...
4. The Reader
Ή αλλιώς μία Kate Winslet για φίλημα, σε μία ιστορία βασισμένη σε βιβλίο του Schlink, που έχει 5 υποψηφιότητες για όσκαρ. Ακόμα μία ταινία για τα βάσανα που πέρασαν οι Εβραίοι μέσα από το φίλτρο μίας ιστορίας αγάπης. Με φόντο τη Γερμανία του Χίτλερ, λυκειόπαιδο (Ralph Fiennes) γνωρίζει τον έρωτα από μεγαλύτερη γυναίκα (Kate Winslet) και μένει σημαδεμένο για όλη την υπόλοιπη ζωή του. Μετά την ερωτική πράξη, η 30αρα Χάνα βάζει τον πισιρικά Μάικλ να της διαβάζει Όμηρο και λοιπά αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας καθώς η ίδια δεν ξέρει να διαβάζει και να γράφει αλλά ντρέπεται να το πει. Στη συνέχεια ο νεαρός, όντας φοιτητής νομικής, την ξαναβλέπει στο εδώλιο να καταδικάζεται για ναζισμό, και φτιάχνει για χάρη της κασέτες ήχου με τον ίδιο να απαγγέλει, τις οποίες στέλνει στη φυλακή. Όμορφες σκηνές, πολύ δυνατές ερμηνείες με προεξέχουσα φυσικά την αγγλίδα ηθοποιό (τέτοιοι ρόλοι είναι βούτυρο στο ψωμί της), ερωτισμός και -υπέρμετρος σε σημεία- συναισθηματισμός που ηλεκτρίζει την ατμόσφαιρα, μία σκηνοθετικά πολύ καλή ταινία η οποία δεν απευθύνεται μόνο σε ρομαντικούς...
5. Doubt
Πολύ καλή ταινία εποχής που πραγματεύεται τη σχέση κοινωνίας-θρησκείας-εκπαίδευσης μέσα από τις ερμηνείες των φοβερών και τρομερών Meryl Streep και Philip Seymour Hoffman, και έχει επίσης 5 υποψηφιότητες για Όσκαρ. Απλό, λιτό και περιεκτικό σενάριο: Δεκαετία 60, Μπρονξ. Μία καλόγρια-διευθύντρια που έχει επιβάλει σιδηρά πειθαρχία στο σχολείο της, έρχεται αντιμέτωπη με τον ιερέα της ενορίας της περιοχής. Με τη υποψία ότι ο ιερέας έχει κακοποιήσει ένα μαύρο μαθητή, η καλόγρια παίρνει την κατάσταση στα χέρια της αντί να ακολουθήσει το πρωτόκολλο και ανάμεσά τους ξεσπά ένας πόλεμος νεύρων και εξουσίας. Οι ατάκες είναι θανατηφόρες, με τη Streep όπως πάντα απολαυστικότατη (ωσαν το παλιό κρασί, όσο μεγαλώνει γίνεται καλύτερη), και η ταινία γίνεται μία σπουδή μίας κοινωνίας που αλλάζει και μίας θρησκείας που προσπαθεί να προσαρμοστεί και να βρει τη θέση της σε ένα νέο κόσμο όπου αλλάζουν οι παραδοσιακές δομές και οι αξίες αμφισβητούνται... Μην τη χάσετε!
6. The Wrestler
H επιστροφή του Μίκυ Ρουρκ! Σκηνοθετημένη από τον Ντάρεν Αρονόφσκι (Πι, Ρέκβιεμ για ένα Όνειρο, Η Πηγή), έχει προταθεί για 2 όσκαρ. Πρόκειται για ένα δράμα που επικεντρώνεται στη ζωή ενός παλιού θρύλου της επαγγελματικής πάλης, ονόματι Ram (Mickey Rourke), και την προσπάθεια που κάνει να αποκτήσει μία φυσιολογική ζωή. Τα οικονομικά του πάνε κατά διαόλου, χωρισμένος, με μία κόρη που τον μισεί, τα ρίχνει σε μία χορεύτρια καμπαρέ (Marisa Tomei) η οποία τον φτύνει, όλα δείχνουν ότι δεν μπορεί να ενταχθεί στην κοινωνία. Αποφασίζει λοιπόν να δώσει έναν επετειακό αγώνα πάλης... Πολύ δυνατή ταινία, με ένα Ρουρκ-αποκάλυψη (άσχετα αν είναι αγνώριστος και δεν μπορεί να μιλήσει από τις πλαστικές-καταχρήσεις) και εξίσου αποκαλυπτικές ερμηνείες (ειδικά της Marisa ;), σκηνοθετικά άρτια, που δίνει βάση όχι στο ξύλο που πέφτει στην αρένα αλλά στον ψυχισμό των χαρακτήρων και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Ο Στύλος συνιστά ανεπιφύλακτα!
Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009
Ο κόσμος δεν πάει καλά... Να δούμε τί άλλο θ' ακούσουμε!
Ακολουθούν δύο από τα πιο παράξενα περιστατικά που έχω διαβάσει!
Περιστατικό πρώτο (ή ''Γιατί δεν πρέπει να μένεις με τους γονείς όταν μεγαλώσεις'')
Μια από τις πιο παράξενες ληστείες τράπεζας έγινε στο Κεντάκι αφού ένας 38χρονος αφού ζήτησε τα χρήματα περίμενε υπομονετικά την αστυνομία να έρθει. Όπως φάνηκε οι προθέσεις του Εντουαρτ Σάδερλαντ δεν ήταν η ληστεία αλλά να πάει φυλακή! Ο Σάδερλαντ αφού μπήκε στην τράπεζα και πήγε στο ταμείο και έδωσε ένα σημείωμα στην ταμία ότι ήθελε όλα τα χρήματα και πως κρατούσε όπλο. Η ταμίας του έδωσε όλα τα χρήματα που είχε στο ταμείο αλλά ο ληστής πήρε μια καρέκλα και έκατσε περιμένοντας υπομονετικά για την αστυνομία. Μόλις έφθασαν τα περιπολικά ο 38χρονος σήκωσε ψηλά τα χέρια και παραδόθηκε χωρίς αντίσταση. Όπως είπε στους ανακριτές είπε πως κουράστηκε να ζει με τους γονείς του, πως δεν είχε δουλειά, δεν είχε αυτοκίνητο και ήθελε να πάει στη φυλακή. Ο Σάδερλαντ που ήταν στο παρελθόν στη φυλακή παραδέχθηκε πως λήστεψε την τράπεζα αφού προτιμούσε να πάει σε φυλακή της πολιτείας που έχει καλύτερες ανέσεις από τις ομοσπονδιακές φυλακές!
Να σημειώσουμε πως η ληστεία σε τράπεζα τιμωρείται με από 10 μέχρι 20 χρόνια φυλάκιση...
- Οκ, το ξέραμε ότι η πολύ μ@%@$1@ χτυπάει στον εγκέφαλο αλλά όχι κι έτσι!
Περιστατικό δεύτερο - και καλύτερο!
Ενας φοιτητής, στην Πολωνία, κάλεσε την αστυνομία καταγγέλλοντας την μητέρα του για ψυχολογικό βασανισμό επειδή του είπε να κάνει μπάνιο και να συμμαζέψει το δωμάτιο του!
Η αστυνομία έσπευσε να ''σώσει'' τον κύριο Lukasz Zapalowski που τους είχε καλέσει υποστηρίζοντας πως είναι θύμα βασανισμού στο σπίτι του στη Βαρσοβία.
Όταν όμως έφθασαν εκεί οι αστυνομικοί βρήκαν την εξοργισμένη μητέρα του 22-χρονου που τους ανέφερε ότι το μόνο που του είχε ζητήσει ήταν να κάνει μπάνιο μια φορά την εβδομάδα και να συμμαζεύει το δωμάτιο του!
Τώρα ο νεαρός μαθητής κινδυνεύει εκτός του ψυχολογικού βασανισμού από την μητέρα του και με ποινή αφού σπατάλησε χωρίς λόγο τον χρόνο της αστυνομίας...
- Αξιωματικά δεχόμαστε το βαριεστημένος. Αλλά και βαριεστημένος και βρωμύλος, πάει πολύ!
Περιστατικό πρώτο (ή ''Γιατί δεν πρέπει να μένεις με τους γονείς όταν μεγαλώσεις'')
Μια από τις πιο παράξενες ληστείες τράπεζας έγινε στο Κεντάκι αφού ένας 38χρονος αφού ζήτησε τα χρήματα περίμενε υπομονετικά την αστυνομία να έρθει. Όπως φάνηκε οι προθέσεις του Εντουαρτ Σάδερλαντ δεν ήταν η ληστεία αλλά να πάει φυλακή! Ο Σάδερλαντ αφού μπήκε στην τράπεζα και πήγε στο ταμείο και έδωσε ένα σημείωμα στην ταμία ότι ήθελε όλα τα χρήματα και πως κρατούσε όπλο. Η ταμίας του έδωσε όλα τα χρήματα που είχε στο ταμείο αλλά ο ληστής πήρε μια καρέκλα και έκατσε περιμένοντας υπομονετικά για την αστυνομία. Μόλις έφθασαν τα περιπολικά ο 38χρονος σήκωσε ψηλά τα χέρια και παραδόθηκε χωρίς αντίσταση. Όπως είπε στους ανακριτές είπε πως κουράστηκε να ζει με τους γονείς του, πως δεν είχε δουλειά, δεν είχε αυτοκίνητο και ήθελε να πάει στη φυλακή. Ο Σάδερλαντ που ήταν στο παρελθόν στη φυλακή παραδέχθηκε πως λήστεψε την τράπεζα αφού προτιμούσε να πάει σε φυλακή της πολιτείας που έχει καλύτερες ανέσεις από τις ομοσπονδιακές φυλακές!
Να σημειώσουμε πως η ληστεία σε τράπεζα τιμωρείται με από 10 μέχρι 20 χρόνια φυλάκιση...
- Οκ, το ξέραμε ότι η πολύ μ@%@$1@ χτυπάει στον εγκέφαλο αλλά όχι κι έτσι!
Περιστατικό δεύτερο - και καλύτερο!
Ενας φοιτητής, στην Πολωνία, κάλεσε την αστυνομία καταγγέλλοντας την μητέρα του για ψυχολογικό βασανισμό επειδή του είπε να κάνει μπάνιο και να συμμαζέψει το δωμάτιο του!
Η αστυνομία έσπευσε να ''σώσει'' τον κύριο Lukasz Zapalowski που τους είχε καλέσει υποστηρίζοντας πως είναι θύμα βασανισμού στο σπίτι του στη Βαρσοβία.
Όταν όμως έφθασαν εκεί οι αστυνομικοί βρήκαν την εξοργισμένη μητέρα του 22-χρονου που τους ανέφερε ότι το μόνο που του είχε ζητήσει ήταν να κάνει μπάνιο μια φορά την εβδομάδα και να συμμαζεύει το δωμάτιο του!
Τώρα ο νεαρός μαθητής κινδυνεύει εκτός του ψυχολογικού βασανισμού από την μητέρα του και με ποινή αφού σπατάλησε χωρίς λόγο τον χρόνο της αστυνομίας...
- Αξιωματικά δεχόμαστε το βαριεστημένος. Αλλά και βαριεστημένος και βρωμύλος, πάει πολύ!
Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009
Νέα από τη μπλογκόσφαιρα
Σήμερα διάβασα ότι τα blogs παγκοσμίως έχουν ξεπεράσει τα 185.000.000 (αριθμός μάλιστα που δεν υπολογίζει τα Κινέζικα!), και συνεχίζουν να αυξάνονται με σταθερούς ρυθμούς καθημερινά... Ωραία και άγια πράγματα, να χαιρόμαστε την πολυφωνία μας και τη διάθεση για έκφραση και δημιουργία! Από εκείνους που το κάνουν για την πλάκα τους και για να περνά η ώρα, μέχρι τους τύπους που έχουν καταφέρει όχι απλά να βγάζουν το ψωμί τους ποστάροντας αλλά να γίνουν διάσημοι και πλούσιοι (κυκλοφορούν μέχρι και βιβλία στην αγορά για το πως να φτιάξεις ένα κερδοφόρο blog), εύγε! Καλή δύναμη σε όλους και καλή συνέχεια!
Στα ελληνικά μπλογκονέα τώρα, το Υπουργείο Δικαιοσύνης έβγαλε σημερινή ανακοίνωσή, με αφορμή δημοσιεύματα στις εφημερίδες τα οποία κάνουν λόγο για πρόθεσή του να επιβάλει την επώνυμη δημοσίευση σχολίων στα blogs τα οποία έχουν ενημερωτικό χαρακτήρα ή σχολιάζουν την επικαιρότητα. Φαντάζομαι λιγο-πολυ όλοι θυμάστε το σαματά που είχε ξεσπάσει πρίν κανένα χρόνο...
Η ανακοίνωση λοιπόν διευκρινίζει ότι ''ουδέν τέτοιο θέμα υφίσταται'', μάλιστα το ίδιο ισχύει και σχετικά με τη δημοσιοποίηση των στοιχείων όσων δημιουργούν, λειτουργούν ή διαχειρίζονται blog ενημερωτικού χαρακτήρα στο Διαδίκτυο. Το Υπουργείο επισημαίνει ωστόσο ότι μία συζήτηση για το ίδιο ζήτημα οφείλει να ξεκινήσει, για οριοθέτηση του κοινού τόπου μεταξύ της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και της προστασίας της αξιοπρέπειας κάθε πολίτη και με γνωμοδότηση της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και του Συνηγόρου του Πολίτη, κτλ κτλ. Για να δούμε τί θα δούμε τελικά, πολλοί υποστηρίζουν ότι αυτή είναι μόνο η αρχή μίας προσπάθειας σταδιακής αλλαγής του νομοθετικού πλαισίου σχετικά με τα blogs... Όχι τίποτα άλλο δηλαδή, απλά πολλές φορές τα λόγια δε συνάδουν με τις πράξεις και πρέπει να περιμένει κανείς για να δει το αποτέλεσμα...
Ο Κύριος μεθ΄υμών,
Δόκιμος
Ps: μία ενδιαφέρουσα εργασία σχετικά με τα μπλογκς για όσους διαβάζουν αγγλικά και έχουν χρόνο μπορείτε να κατεβάσετε εδώ
Στα ελληνικά μπλογκονέα τώρα, το Υπουργείο Δικαιοσύνης έβγαλε σημερινή ανακοίνωσή, με αφορμή δημοσιεύματα στις εφημερίδες τα οποία κάνουν λόγο για πρόθεσή του να επιβάλει την επώνυμη δημοσίευση σχολίων στα blogs τα οποία έχουν ενημερωτικό χαρακτήρα ή σχολιάζουν την επικαιρότητα. Φαντάζομαι λιγο-πολυ όλοι θυμάστε το σαματά που είχε ξεσπάσει πρίν κανένα χρόνο...
Η ανακοίνωση λοιπόν διευκρινίζει ότι ''ουδέν τέτοιο θέμα υφίσταται'', μάλιστα το ίδιο ισχύει και σχετικά με τη δημοσιοποίηση των στοιχείων όσων δημιουργούν, λειτουργούν ή διαχειρίζονται blog ενημερωτικού χαρακτήρα στο Διαδίκτυο. Το Υπουργείο επισημαίνει ωστόσο ότι μία συζήτηση για το ίδιο ζήτημα οφείλει να ξεκινήσει, για οριοθέτηση του κοινού τόπου μεταξύ της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και της προστασίας της αξιοπρέπειας κάθε πολίτη και με γνωμοδότηση της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και του Συνηγόρου του Πολίτη, κτλ κτλ. Για να δούμε τί θα δούμε τελικά, πολλοί υποστηρίζουν ότι αυτή είναι μόνο η αρχή μίας προσπάθειας σταδιακής αλλαγής του νομοθετικού πλαισίου σχετικά με τα blogs... Όχι τίποτα άλλο δηλαδή, απλά πολλές φορές τα λόγια δε συνάδουν με τις πράξεις και πρέπει να περιμένει κανείς για να δει το αποτέλεσμα...
Ο Κύριος μεθ΄υμών,
Δόκιμος
Ps: μία ενδιαφέρουσα εργασία σχετικά με τα μπλογκς για όσους διαβάζουν αγγλικά και έχουν χρόνο μπορείτε να κατεβάσετε εδώ
Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009
Ελληνικός Στρατός - Αποκάλυψη Τώρα
Τα ψέματα τελείωσαν. Ήρθε η ώρα το στράτευμα των Ελλήνων να μυηθεί στις αγνές χριστιανικές αρχές της μπυροποσίας και της μεταλολατρείας.
Μετά από χρονοβόρες και άκρως κουραστικές προσπάθειες ο ιερός ετούτος ιστότοπος θα στείλει αντιπρόσωπο του να υπηρετήσει τη μαμά πατρίδα.
Ναι ναι the time has come to get an insight look που λένε και οι αιρετικοί. Από εδώ θα διαβάζετε τις αναφορές που θα στέλνει ο κατάσκοπος μας πλήρως ανόθευτες και α-λογοκριμένες. Όλα στην επιφάνεια. Και όποιος δεν φερθεί καλά στον άνθρωπο μας... Γιατί μπορεί να έχουμε τις επαφές μας με το Θείο αλλά έχουμε και κανα-δυο γνωριμίες με το άλλο άκρο. Επειδή ο δικός μας είναι και λιγάκι μεγαλούτσικος για τέτοιες περιπέτειες ελπίζουμε να αντέξουν τα γέρικα κόκκαλα του και από το πρωί ρίχνουμε προσευχές και μετάνοιες.
Είθε ο Θεός να τον έχει καλά να μας τα αποκαλύπτει όλα.
ΥΓ Τα πρόσωπα της φώτο έχουν καλυφθεί και ευνόητους λόγους.
Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009
Επιστροφή και τα νέα μπυροαποκτήματα του Στύλου
Ναι λοιπόν, επιστρέψαμε! Σας ευχαριστούμε όλους για τα χιλιάδες e-mails σας για καλό κατευόδιο, και τα εκατοντάδες γράμματα που στείλατε όσο λείπαμε ζητώντας απαντήσεις στα προβλήματα σας! Θα απαντηθούν ένα προς ένα, με αυστηρή σειρά προτεραιότητας! Επίσης, πολλοί από εσάς θέλησαν να μάθουν τη μεγάλη αποκάλυψη που αναφέρθηκε στο τελευταίο ποστάκι. Σας ενημερώνω ότι ο Δάσκαλος προς το παρόν καθαρίζει το Στύλο και επιφυλάσσεται να σας αποκαλύψει το μεγάλο μυστικό προσεχώς - μέσα στο Σαβ/κο δηλαδή.
Στα καθ΄ημάς τώρα. Καλές οι εκδρομές αλλά κουραστικές βρε αδελφοί μου! Και τόσες αμαρτίες παντού, όπου και να κοίταζες είχες το σταυρό και το κομποσχοίνι ετοιμοπόλεμα για να ξορκίσεις το κακό! Παλέψαμε γενναία, βεβαίως-βεβαίως, αλλά αφήσαμε και κάτι για την επόμενη φορά... Να αναφέρουμε εδώ και το τρίτο μέλος της αποστολής, ο οποίος φρόντισε δια το ζεστό κατάλυμα τις άγριες και σκοτεινές νύχτες του χιονιά - κυριολεκτικά όμως! Β. τέκνο μου, ευχαριστούμε τα μάλα, ευλογία Κυρίου! Δάσκαλε, εδώ που τα λέμε εκείνη η παγωτοκατάσταση το τελευταίο βράδυ νομίζω μου έκατσε στο στομάχι! Θα εφαρμόσω ομοιοπαθητική - δλδ θα φάω άλλο ένα για να πάει κάτω!!
Για το τέλος αυτού του ενημερωτικού δελτίου, σας έχουμε φωτογραφία με τα νέα μπυρόνια (διαβάζεται μπυ-ρό-νι-α και όχι όπως πολλοί εσφαλλμένα νομίζουν μπυ-ρό-νια) του Στύλου. Μόνο Βελγίδες αυτή τη φορά! Από αριστερά προς τα δεξιά λοιπόν, έχουμε τη σταθερή αξία της Westmalle Tripel, μία απόλαυση διαρκείας με 9.5% αλκοόλ, μία hoppy ξανθούλα Brigand ωραιότατη με 9%, καθώς και τις σατανικές Lucifer με 8.5% (δεν ξέρω ακόμη αν πρόκειται για νέα συσκευασία της παλιάς που είχαν αποσύρει), και Judas επίσης με 8.5% αλκοόλ, σκοτεινή και αμαρτωλή όπως το όνομά της! Εν αναμονεί των μπυροκριτικών (αν και έχουμε ξαναδοκιμάσει στο παρελθόν τις 2 από αυτές), σας εύχομαι καλό Σαβ/κο και ο Κύριος μαζί σας!
Στα καθ΄ημάς τώρα. Καλές οι εκδρομές αλλά κουραστικές βρε αδελφοί μου! Και τόσες αμαρτίες παντού, όπου και να κοίταζες είχες το σταυρό και το κομποσχοίνι ετοιμοπόλεμα για να ξορκίσεις το κακό! Παλέψαμε γενναία, βεβαίως-βεβαίως, αλλά αφήσαμε και κάτι για την επόμενη φορά... Να αναφέρουμε εδώ και το τρίτο μέλος της αποστολής, ο οποίος φρόντισε δια το ζεστό κατάλυμα τις άγριες και σκοτεινές νύχτες του χιονιά - κυριολεκτικά όμως! Β. τέκνο μου, ευχαριστούμε τα μάλα, ευλογία Κυρίου! Δάσκαλε, εδώ που τα λέμε εκείνη η παγωτοκατάσταση το τελευταίο βράδυ νομίζω μου έκατσε στο στομάχι! Θα εφαρμόσω ομοιοπαθητική - δλδ θα φάω άλλο ένα για να πάει κάτω!!
Για το τέλος αυτού του ενημερωτικού δελτίου, σας έχουμε φωτογραφία με τα νέα μπυρόνια (διαβάζεται μπυ-ρό-νι-α και όχι όπως πολλοί εσφαλλμένα νομίζουν μπυ-ρό-νια) του Στύλου. Μόνο Βελγίδες αυτή τη φορά! Από αριστερά προς τα δεξιά λοιπόν, έχουμε τη σταθερή αξία της Westmalle Tripel, μία απόλαυση διαρκείας με 9.5% αλκοόλ, μία hoppy ξανθούλα Brigand ωραιότατη με 9%, καθώς και τις σατανικές Lucifer με 8.5% (δεν ξέρω ακόμη αν πρόκειται για νέα συσκευασία της παλιάς που είχαν αποσύρει), και Judas επίσης με 8.5% αλκοόλ, σκοτεινή και αμαρτωλή όπως το όνομά της! Εν αναμονεί των μπυροκριτικών (αν και έχουμε ξαναδοκιμάσει στο παρελθόν τις 2 από αυτές), σας εύχομαι καλό Σαβ/κο και ο Κύριος μαζί σας!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)