Ο Στηλίτης και ο Δόκιμος επισκέπτονται το Κάρντιφ

Ιστορική εκδρομή στο ''αμαρτωλό'' Κάρντιφ της Ουαλίας συντελέστηκε πριν από λίγο καιρό από το δάσκαλο Στηλίτη και το μαθητή του Δόκιμο! Οφείλουμε λοιπόν να ενημερώσουμε τους εκατομμύρια (!) αδελφούς-αναγνώστες για τα κατορθώματά μας και την πρόοδο της ιεραποστολής στο εξωτερικό.

Η στήλη, παρά το βαρυσύννεφο, βροχερό καιρό (οι φωτο παρακαλώ να μη ληφθούν υπόψη, καθώς παραπλανούν!), κατόρθωσε μετά από πολλές κακουχίες (και πείνα) στο δρόμο, να φτάσει στο Κάρντιφ (άλλως Καρντίφιον ή απλοποιημένα Καρντίφι) στη νοτιοδυτική πλευρά της Αγγλίας. Πρώτες εντυπώσεις στο σταθμό του τραίνου θετικές, την προσοχή τραβούν φυσικά οι ταμπέλες οι οποίες αναγράφουν τα ονόματα όχι μόνο στην αγγλική μα και στα ουαλικά! Π.χ: Cardiff Central - Caerdydd Canolog. Την αρχική μας έκπληξη διαδέχτηκε μία χαρά δια τη διαφύλαξη της ιδιαιτερότητας της περιοχής, κάτι που υπάρχει σε όλη την Ουαλία. Πρώτη στάση ο ναός του Αγ. Ιωάννη στο κέντρο της πόλης, κτίσμα του 15ου αι. Η πρώτη φωτογραφία δείχνει μέρος του περίβολου με το παραδοσιακό νεκροταφείο εντός του. Επόμενη εικόνα μας από την πόλη η σκεπαστή αγορά πλησίον του ναού, η οποία σφύζει από κίνηση και μπορεί κανείς να βρει σχεδόν οτιδήποτε. Δεν μπορέσαμε εδώ να μην κριτικάρουμε μία κάποια αγένεια των ντόπιων, όχι βέβαια σε σημείο ενοχλητικό αλλά ωστόσο κατακριτέο. Τα βλέμματα δεν ήταν και τα πιο ευγενικά που έχουμε δει, έτσι αφήσαμε πίσω μας την αγορά και συνεχίσαμε την περιδιάβασή μας, κατευθυνόμενοι σε ένα συμπαθέστατο μικρό εστιατόριο. Εδώ ο Δόκιμος γεύτηκε σούπα για να ζεσταθεί ενώ ο δάσκαλος Στηλίτης προτίμησε μία τοπική λιχουδιά. Με νέες δυνάμεις λοιπόν κινήσαμε έπειτα για το ''στολίδι'' του Κάρντιφ, το Millennium stadium, όπου με λύπη πληροφορηθήκαμε ότι οι πόρτες είχαν κλείσει για το κοινό. Έτσι, μας έμεινε μόνο η παρακάτω φωτογραφία..
Είχαμε πολύ καλύτερη τύχη όμως στο διάσημο κάστρο της πόλης, στο κέντρο των εντυπωσιακών οχυρώσεων του οποίου δεσπόζει ένα Νορμανδικό οχυρό περιτριγυρισμένο από τάφρο. Στη δεξιά μεριά μπορείτε να δείτε μέρος της μπροστινής πλευράς του κάστρου, το οποίο είχε αποτελέσει την κατοικία μίας οικογένειας ευγενών από τη Σκωτία από το 18ο αιώνα και έπειτα. Σχετικά πρόσφατα περιήλθε στην ιδιοκτησία του κράτους, γεγονός που ανάγκασε το δάσκαλο να στηλιτεύσει για ακόμη μία φορά τα κακώς κείμενα του βρετανικού συστήματος, με τα διάφορα 'σερ' και 'λαίδη' να υπάρχουν μέχρι και σήμερα! Στην τελευταία φωτογραφία αυτής της μικρής παρουσίασης έχουμε άποψη της εσωτερικής αυλής του κάστρου και του Νορμανδικού οχυρού στο βάθος.
Γενικές εντυπώσεις: το Καρντίφι μας άρεσε αρκετά, έχει πολλά ενδιαφέροντα αξιοθέατα (άλλα τόσα είχαμε στη λίστα μας, συμπεριλαμβανομένου του λιμανιού αλλά δεν προλάβαμε) και παρά το γεγονός ότι αποτελεί κλασική βρετανική πόλη που συνδυάζει παράδοση και βιομηχανία, διατηρεί μία πιο ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, τουλάχιστον στο κέντρο της πόλης. Μικρά στενά, πλακόστρωτα, πολύ πράσινο και παλιά κτίρια δημιουργούν ένα πολύ ελκυστικό σύνολο για τον ταξιδιώτη! Και αν αυτός τυχαίνει να είναι και λάτρης περασμένων εποχών, οι μεσαιωνικοί κόκκινοι δράκοι της πόλης που υπάρχουν παντού είναι ένας ακόμη λόγος για να το επισκεφθεί! Οι αμαρτίες είναι όμως κι εδώ παρούσες, γι' αυτό με προσοχή!

Ο Κύριος μεθ΄υμών,
Δόκιμος.