Ποιός θέλει να γίνει παρκινγκ-ούχος;

Λίγο πιο κάτω από το στύλο έκανε επιδρομή η τροχαία. Ό,τι εξείχε το σήκωσε. Είχε και γερανό μαζί. Είχαμε φωνές, ψευτοτσαμπουκάδες, πάθος, έρωτα και συγκίνηση. Πάνω που τελείωσε και το prison break... Μια φορά τη βδομάδα να περνάνε οι τύποι με τη διαγώνια λευκή ρίγα καλά είναι. Μην είμαστε και πλεονέκτες.
Οι υπόλοιποι ''παράνομοι'' που το βρίσκουν το κουράγιο να παίξουν στη σαπουνόπερα... Ατελείωτα αυτά τα ''για δουλειά είμαι δω ρε φίλε!''. Τί να γίνει; Σταματάς όπου γουστάρεις με το ρίσκο να σε πιάσουν. Αν χάσεις έχασες. Εγώ όταν με το Δόκιμο χάνω τα 20ευρα στο στοίχημα δε τρέχω στο προποτζή να του πω ''η γαλατασαράι με έχει κάψει δε μου δίνεις τα λεφτά;''
Τελικά όντως οι τηλεοπτικές σειρές είναι βγαλμένες από τη ζωή.
Ο Σκόφιλντ βρίσκει αφορμές για να μπαινοβγαίνει στις φυλακές.
Ο Τζακ Μπάουερ βρίσκει αφορμές για να ικανοποιεί το μαζοχισμό του (εντάξει να σώζει τον κόσμο ...)
Οι Λοστ .... εντάξει αυτοί είναι από άλλο σενάριο.

Τελοσπάντων το πιάσατε το νόημα.
Όλοι ψάχνουμε ευκαιρία για τσαμπουκάδες και μανούρες.
Σπάει τη μονοτονία δε μπορείς να πεις...