Πρυτάνεις- ο καρκίνος των ελληνικών πανεπιστημίων

Πραγματικά έχω βαρεθεί να ασχολούμαι με την κατάντια των ελληνικών πανεπιστημίων. Αλλα δε με αφήνουν ν'αγιάσω.

Αντιγράφω από καθημερινή:

Τέσσερις βασικές αλλαγές στο νόμο-πλαίσιο προτείνουν οι πρυτάνεις των πανεπιστημίων. Στη Σύνοδό τους, που αρχίζει αύριο στην Κομοτηνή, αναμένεται να προτείνουν μία νέα, περιορισμένη εκδοχή του νόμου-πλαισίου, η οποία πλήττει τη βασική φιλοσοφία του, ακυρώνοντας ουσιαστικά την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.

Οι πρυτάνεις ζητούν να μην εφαρμοσθεί η διάταξη για καθολική συμμετοχή των φοιτητών στις πρυτανικές εκλογές, αίτημα στο οποίο συγκλίνουν όλες οι φοιτητικές παρατάξεις, τα προνόμια των οποίων «ψαλιδίζονται» από την καθολική συμμετοχή των φοιτητών. Ζητούν, από την άλλη, να προβλεφθούν κυρώσεις για όσους -κυρίως μειοψηφικές ομάδες φοιτητών- βίαια διακόπτουν συνεδριάσεις ακαδημαϊκών οργάνων με μη... επιθυμητή ατζέντα.

Τα πολύ αργά βήματα στην αξιολόγηση των πανεπιστημίων -από τις 475 σχολές και τμήματα μόλις τα 104 έχουν προχωρήσει- προβληματίζει τους πρυτάνεις, πολλοί εκ των οποίων προκρίνουν αποσύνδεση της αξιολόγησης από τον τετραετή προγραμματισμό.

Η τέταρτη αλλαγή αφορά τη συμμετοχή εξωτερικών αξιολογητών στα εκλεκτορικά σώματα για την εκλογή ή την εξέλιξη των πανεπιστημιακών. Μία διάταξη που θεωρείται «δύσχρηστη», με αποτέλεσμα να προτείνεται η μείωση του αριθμού των εξωτερικών κριτών.

Το ψάρι βρωμάει απ'το κεφάλι. Ποιός γίνεται πρύτανης; Ο πιο βισματωμένος. Όπως σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες. Οι καθηγητές πανεπιστημίου όμως είναι μια φάρα πιο επικίνδυνη από τις υπόλοιπες. Γιατί οι προσβάσεις τους στην πολιτική εξουσία είναι απεριόριστες. Αναρίθμητοι οι βουλευτές που έχουν διατελέσει καθηγητές πανεπιστημίου. Όχι τυχαία άλλωστε, η ιδιότητα του καθηγητή παν. αποτελεί εξαίρεση στα ασυμβίβαστα του άρθρου 56 παρ. 2 του Συντάγματος.
Ποιός περίμενε οι κομματικά εξαρτώμενοι πρυτάνεις να εκδιώξουν από τη ''συνδιοίκηση'' τις παρατάξεις. Αυτούς ξέρουν αυτούς εμπιστεύονται. Από την ίδια πάστα είναι φτιαγμένοι.
Εδώ ακριβώς θα φανεί η αποτελεσματικότητα της εκτελεστικής εξουσίας. Κατα πόσο δηλ. οι ''καθηγητές της Βουλής'' θα πάρουν το μέρος των πολιτών που τους εξέλεξαν ή των κολλητών τους.