Όσοι θέλουν να ζήσουν τη ''μαγεία'' (κυριολεκτικά!) ενός μπυροφεστιβάλ, μπορούν να ψάξουν ανάλογα με τα γούστα, καθώς υπάρχουν διάφορα ανα την υφήλιο. Όσοι όμως θέλουν να ζήσουν από κοντά τον παλμό του υπέρτατου Ευρωπαικού μπυροφεστιβάλ, ας ρίξουν μία ματιά στο http://www.oktoberfest.de/en/
Όταν το 1970 κυκλοφόρησε το ''Led Zeppelin ΙΙΙ'' από το μεγαλύτερο (μιλώντας αντικειμενικά!) συγκρότημα που έχει βγει από τις Βρετανικές Νήσους, ήταν ίσως το άλμπουμ που αναμενόταν με τη μεγαλύτερη ανυπομονησία στον κόσμο της ροκ. Έχοντας ήδη τα φοβερά και τρομερά ''Led Zeppelin I'' (1969) και ''Led Zeppelin II'' (1969) στο ενεργητικό τους, και έχοντας ξεκινήσει περιοδείες στην Αμερική, οι Zep θεωρούνταν το πιο 'καυτό' όνομα στην παγκόσμια σκηνή. Το άλμπουμ που κυκλοφόρησε ωστόσο έτυχε ανάμεικτης κριτικής, διχάζοντας τόσο τους οπαδούς όσο και τους κριτικούς. Άλλοι θεωρούσαν το άλμπουμ διαμάντι και απόδειξη των δυνατοτήτων του συγκροτήματος να εξελιχθεί, ενώ άλλοι το βάφτισαν προχειρο-δουλειά, αντιγραφή και δείγμα ξεπουλήματος για εύκολα κέρδη. Ακόμα και σήμερα, είναι κατά γενική ομολογία από τους σκληροπυρηνικούς των Zep η πιο υποτιμημένη δουλειά τους - μέγα λάθος!
Πατώντας play λοιπόν, ξεκινάμε με Νορβηγική μυθολογία και το αξεπέραστο Immigrant Song, ένα από τα σήματα κατατεθέν των Zep, που έγινε το εναρκτήριο κομμάτι σε αμέτρητες συναυλίες. Στη συνέχεια χαλαρώνουμε λίγο με την υπέροχη ακουστική κιθάρα του Friends, για να έρθει να μας παρασύρει ο δυναμικός ρόκερ ρυθμός του Page στο Celebration Day. Για όσους νόμιζαν ότι τα blues απουσιάζουν, ακολουθεί το Since I've Been Loving You, ύμνος και υπέρτατη χαμουριά του Plant, που θα αντικαταστήσει σταδιακά το I Can't Quit You Baby στις live εμφανίσεις. Συνέχεια με το φοβερό Out on the Tiles, κομμάτι που προσωπικά λατρεύω για αυτά που κάνει ο Bonham και το συνδυασμό με το μπάσο του Jones, και μετά διασκευή του παραδοσιακού Gallows Pole (ηχογραφημένο τριάντα χρόνια παλιότερα από τον Lead Belly). Η μαγευτική μπαλάντα Tangerine μας μεταφέρει πίσω στο χρόνο και σε παλιές μας αγάπες, ενω σε παρόμοιες folk φόρμες κινείται και το That's the Way. Προτελευταίο κομμάτι το Bron-Y-Aur Stomp (στο Physical Graffiti (1975) βρίσκουμε και την παραλλαγμένη του βέρσιον ως Bron-Y-Aur) και οι Zep μας αφήνουν με ακόμη ένα blues διαμάντι, το Hats Off (to) Roy Harper. Τί άλλο να γράψω, κλασικό παράδειγμα αγνής 'εκκλησιαστικής' μουσικής!
Ελπίζω οι διστακτικοί να έχουν πλέον μεγαλύτερη περιέργεια. Δε λέω, τα γούστα είναι γούστα και πολλοί άλλωστε απλά δεν γουστάρουν πια να ακούνε 'δεινόσαυρους' (φτου αμαρτωλοί!) ... Για όσους πάντως το ξανασκέφτηκαν ή άλλους που θέλουν να το προσθέσουν στη συλλογή τους, μπορούν να το κατεβάσουν εδώ, δώρο από το Στύλο!
Οκ, πείτε με γραφικό. Πείτε με άσχετο με την οικονομία και την πραγματικότητα, πείτε με κολλημένο, πείτε τέλος πάντων ό,τι θέλετε! Επειδή όμως δεν είναι δυνατόν σε λίγο καιρό να πληρώνουμε την ίδια τιμή με δύο μπριζόλες για ένα σουβλάκι, επανερχόμαστε στο θέμα του ''αγίου φαγητού σουβλακίου'', το οποίο μας είχε απασχολήσει και παλαιότερα.
Είχε μιλήσει ο Δάσκαλος παλαιότερα για μείωση των τιμών και πιστεύαμε ότι η κατάσταση θα φτιάξει, αλλά που... Το εν λόγω σουβλατζίδικο σπάει κάθε ρεκόρ στην περιοχή, και όλα αυτά έχοντας μόλις ένα χρόνο λειτουργίας. Και αναφέρομαι σε αυτό επειδή όταν είσαι παλιός και έχεις πελατεία, ανεβάζεις και λίγο την τιμή, είναι λογικό. Στην περίπτωσή μας όμως, οι φίρμες έχουν τις τιμές τους στο 1,80 (το οποίο πάλι ξινίζει) και ήρθε ο Dafi's να το βάλει 2,00... Στην τελική ξέρετε κάτι όμως? Καλά να μας κάνει, επιχείρηση δεν είναι? Κέρδος θέλει, τώρα το θέλει! Αφού πάμε ως πρόβατα και πληρώνουμε χρυσάφι για το πιο απλό φαγητό στην Ελλάδα, τον συμφέρει να κρατά υψηλή τιμή. Ας πέσει η πελατεία του (δύσκολα εδώ που τα λέμε, καθώς το μαγαζί βρίσκεται σε κεντρικό σημείο) να δούμε τί θα κάνει... Αλλά που... Δύσκολοι καιροί, κοίτα να δεις που καταντήσαμε να τα χώνουμε και στα σουβλατζίδικα...
Τελικά το σήκωσε το τρόπαιο η Μαντσεστάρα, σε ένα γεμάτο φάσεις και ένταση τελικό, ο οποίος κρίθηκε στη διαδικασία των πέναλτι. Δύναμη, ξυλίκι, χαστούκια, δοκάρια και η βρόχα να πέφτει συνεχώς... Γνώμη του Δόκιμου, βάσει εμφανίσεων και διάρκειας καθ΄όλη τη διάρκεια του χρόνου, η ομάδα άξιζε τον τίτλο. Αυτός είναι και ο 3ος στην ιστορία της και πολύ τον χάρηκα (όχι όπως του 1999 φυσικά!), κυρίως επειδή παρακολουθούσα τον τελικό παρέα με κάτι προκλητικούς οπαδούς της Τσέλσι... Πολύ δράμα πάντως! Έτοιμη να χάσει ήταν και αναστήθηκε, όπως και στον προηγούμενο τελικό της! Χιτσκοκικά φινάλε! Επιβεβαιώθηκαν και όσοι από το ξεκίνημα της σεζόν υποστήριζαν ότι φέτος η Μάντσεστερ δεν το χάνει. Άντε και του χρόνου μάγκες!
Για όποιον ενδιαφέρεται να διβάσει περισσότερα, ορίστε πως υποδέχτηκε ο κόσμος τη νίκη της Μάντσεστερ:
Η παραπάνω εικόνα παρουσιάζει: ένα καστανό ζωμό, μέσα στον οποίο βράζουν 4 αυγά, κομμάτια κοτόπουλου, κομμάτια κανέλας και κάτι ρίζες-βοτάνια απροσδιόριστα... Πρόκειται για παραδοσιακή Ασιατική συνταγή, κινεζικής προέλευσης, την οποία όπως πληροφορήθηκα από το φίλο Ταιλανδό μάγειρα (φυσικά και δεν είναι δικό μου κατασκεύασμα!) και τους βοηθούς του, προσάρμοσαν ελαφρώς σε Ταυλανδέζικα πρότυπα. Το όνομα του φαγητού για όποιον τολμά-να-διανοηθεί -να-ψάξει-να-βρει (ή ακόμα χειρότερα να επιχειρήσει να μαγειρέψει) είναι Pae-lo (προφέρεται όπως διαβάζεται) και θεωρείται μάλιστα έκτατη λιχουδιά εκεί στη μακρινή Ασία... Ο Δόκιμος όντας ριψοκίνδυνος (και περίεργος) το ΔΟΚΙΜΑΣΕ! Εντάξει, δεν είναι του γούστου μου αλλά τέτοιες ευκαιρίες δεν παρουσιάζονται συχνά! Αυθεντική κινέζικη κουζίνα, και όχι κινέζικοι μπουφέδες με λίγη πάπια και spring rolls όπως στα εστιατόρια...
Σήμερα έχουμε συγκεντρώσει μερικά από τα ωραιότερα αποφθέγματα περί μπύρας από το χώρο της ιστορίας και της λογοτεχνίας. Απολαύστε τα! Μια και το καθένα είναι ξεχωριστό, ταυτιστείτε με όποιο σας ταιριάζει καλύτερα.- Beer..."a high and mighty liquor." -- Julius Caesar (100-44 BC)
-
let ale be placed to my mouth when I am expiring, that when the choirs of angels come,
they may say, "Be God propitious to this drinker." -- Saint Columbanus (540-615)
- Whoever makes a poor beer is transferred to the dung-hill. -- Edict, City of
- Of beer, an enthusiast has said that it could never be bad, but that some brands might be better than others. -- A. A. Milne (1882-1956)
- Fermentation and civilization are inseparable. -- J. Ciardi (1916-1986)
Και φυσικά το all-time αγαπημένο μας και στολίδι του Στύλου:
Οι Thin Lizzy είναι από εκείνα τα συγκροτήματα που όλοι γουστάρουμε να ακούμε, παρά το γεγονός ότι ο ήχος τους σήμερα έχει θαφτεί (με εξαίρεση μάλλον τα 'Boys Are Back In Town' και 'Whiskey in the Jar' που βρίσκουμε ακόμα σε κάτι συλλογές best of). Και να μην το έχετε, όλοι φαντάζομαι θα έχετε ακούσει κάποια κομμάτια από το φανταστικό Jailbreak (1976) που κυκλοφόρησε το συγκρότημα από την Ιρλανδία, και έχουμε σήμερα την τιμή να φιλοξενούμε στο Στύλο.
Μιλούσα χθές με δύο γνωστούς μου από την Ταυλάνδη και δεν είχαν ακούσει καν για τον κυκλώνα που χτύπησε τη γειτονική τους Βιρμανία πρίν 2 μέρες... Όταν τους εξήγησα τί και πώς, οι νεκροί υπολογίζονταν στις 15,000 και έκπληκτοι, λες και δε με πίστευαν, ρωτούσαν συνέχεια μήπως είχα κάνει λάθος με τα μηδενικά... Σήμερα, ήρθαν και με βρήκαν, χωρίς να πιστεύουν στα μάτια τους τις εικόνες που αντίκρυσαν στις ειδήσεις και τις φωτογραφίες στο ίντερνετ... Το χάος και ο θρήνος συνεχίζονται στις πληγείσες περιοχές της Βιρμανίας, μίας από τις φτωχότερες χώρες παγκοσμίως, καθώς ο αριθμός των νεκρών ανεβαίνει τρομακτικά γρήγορα. Η τελευταία ενημέρωση αναφέρει σχεδόν 23,000 νεκρούς, πάνω από 40,000 αγνοούμενους (οι περισσότεροι εκ των οποίων εκτιμάται ότι είναι νεκροί) και 1,000,000 άστεγους! Αναλυτές υποστηρίζουν πως υπάρχουν φόβοι οι νεκροί να ξεπεράσουν τις 50,000... Πρόσθετα προβλήματα θα δημιουργηθούν από τις αρρώστιες και την έλλειψη πόσιμου νερού και τροφής, που πιθανότατα θα ανεβάσουν τους παραπάνω αριθμούς σε μεγαλύτερα επίπεδα.
Στην εικόνα άνωθεν (για περισσότερα τσεκάρετε http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/asia-pacific/7387331.stm) μπορείτε να δείτε από δορυφόρο το μέγεθος της καταστροφής. Στην πάνω εικόνα βλέπετε την περιοχή στις 15 Απριλίου ενω η κάτω φωτογραφία είναι τραβηγμένη στις 5 Μαίου, με εμφανή τα σημάδια του κυκλώνα. Ειδικά η περιοχή του δέλτα του ποταμού Irrawaddy στα αριστερά της εικόνας έχει πλημμυρίσει τελείως. Και σαν να μη φτάνουν όλα αυτά, υπάρχουν και πολιτικά εμπόδια, με το στρατιωτικό καθεστώς της χώρας να μην επιτρέπει την άμεση παροχή βοήθειας, απαγορεύοντας το άνοιγμα των συνόρων! Θυμήθηκα λοιπόν με όλα αυτά τη δικιά μας παροιμία ''όπου φτωχός κι η μοίρα του''. Νομίζω θα συμφωνήσετε ότι δυστυχώς ταιριάζει γάντι στην περίσταση... 
Η Βιρμανία, πρώην αποικία της Αγγλίας, απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1948, αλλά η σταθερότητα δεν κατέστη εφικτή, καθώς το 1962 η εξουσία με πραξικόπημα περιήλθε στο στρατό, κατάσταση που ισχύει μέχρι και σήμερα. Χώρα μεγάλης έκτασης (676,578 τετρ.χιλ., για σύγκριση θυμίζω ότι η Γαλλία έχει έκταση 674,843 τ.χ.) και πληθυσμού (55,390,000), με πολλές διαφορετικές εθνότητες και αντιθέσεις που έχουν επηρεάσει την εξέλιξή της στη σύγχρονη ιστορία της, χωρίς ουσιαστική βοήθεια από πουθενά και μία από τις πιο αδύναμες οικονομίες στον κόσμο, η Βιρμανία δεν κατάφερε να δημιουργήσει ένα σύγχρονο οργανωμένο κράτος. Μία από τις αιτίες φυσικά είναι και το μιλιταριστικό καθεστώς που υπάρχει, το οποίο ακόμα και αυτές τις ώρες που η καταστροφή είναι ανυπολόγιστη, παίζει το βιολί του... Βασικός γνώμονας ωστόσο είναι η φτώχεια, η οποία δεν μπορεί να δώσει καμία ελπίδα. Οι απλοί άνθρωποι - οι οποίοι ως συνήθως την πληρώνουν - είναι αιωνίως εκτεθειμένοι σε κάθε λογής φυσικές καταστροφές, ειδικά στην περιοχή της νοτιοανατολικής Ασίας, όπου οι τυφώνες, οι σεισμοί και παρόμοια ακραία καιρικά φαινόμενα είναι πολύ συχνότερα από οποιαδήποτε περιοχή του πλανήτη. Τί μπορεί να κάνει κάποιος για να προφυλαχθεί? ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ! Είναι δυνατόν να αφήσει το κοπάδι /χωράφι /καλύβι / σπίτι του και να σηκωθεί να φύγει? Με τί καρδιά? Και ακόμα και να το αποφασίσει, με τί χρήματα? Άκουγα κάποιον που έλεγε να μεταναστεύσουν οι πληθυσμοί της περιοχής... Και να πάνε πού? Σε άλλα κράτη? Μιλάμε για εκατομύρια κόσμου! Μόνο η θάλασσα μένει... Να αναφερθώ τέλος και σε ακόμα 2 σημεία. Πρώτον, τη βοήθεια που προσφέρουν πολλά κράτη, και μιλάω κυρίως για τη Δυτική Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Πολλά χρήματα και ανθρωπιστική βοήθεια, να δούμε πόσα θα φτάσουν μέχρι τη μακρινή Ασία και αν θα καταφέρουν να διανεμηθούν σωστά... Δεύτερον, τις ραγδαίες αλλαγές στο κλίμα της Γης, που κάθε χρόνο γίνονται και πιο αισθητές. Απ΄ότι άκουσα, ο κυκλώνας που έπληξε τη Βιρμανία ανήκει σε μία αλυσίδα φαινομένων που σε βάθος χρόνου θα μεταμορφώσουν την περιοχή. Νομίζω ότι σε καμιά δεκαριά χρόνια θα δούμε πολλά πράγματα που μόνο στις ταινίες βλέπαμε...
