Η Τσικνοπέμπτη άργησε μία μέρα...

Καιρό έχω να βάλω τόσο ''καμμένο'' τίτλο σε ποστ και πολύ μ' αρέσει! Κάλλιστα θα μπορούσε να ήταν τίτλος σήριαλ της ελληνικής τηλεόρασης! Ξέρετε, με χωρισμούς πάνω από τραπέζια με κοκορέτσια, ανακοινώσεις για χαμένα παιδιά που βρέθηκαν ενω ψήνονται οι μπριζόλες και άλλα παρόμοια σκηνικά, θα έκανε πάταγο! Ξεφύγαμε όμως από το θέμα...

Εχθές ήταν η μέρα της τσίκνας - και καλά! Ο 'Ελληνας δεν έχει ανάγκη να περιμένει μία Πέμπτη το χρόνο για να έχει δικαιολογία να ξεκοιλιαστεί, το κάνει ολόχρονα και βγάζει το αχτι του! Φυσικά, όταν κάπου - κάπως - κάποτε ονόμασαν αυτή τη μέρα Τσικνοπέμπτη και όρισαν να καταναλώνεται μεγάλη ποσότητα κρέατος για να προετοιμαστεί ο πιστός για τη Σαρακοστή, δεν ήξεραν οι άμοιροι ότι στην εποχή μας δεν θα ήταν ανάγκη... Τεσπα, για να προσθέσουμε και ένα ιστορικό σχόλιο, η μέρα ορίστηκε να πέφτει πάντοτε Πέμπτη καθώς στην ελληνορθόδοξη παράδοση οι νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής πρέπει (?) να τηρούνται. Η Τσικνοπέμπτη ανήκει στη δεύτερη εβδομάδα πριν τη Σαρακοστή, την λεγόμενη και Κρεατινή εβδομάδα. Προηγήθηκε η Προφωνή εβδομάδα και ακολουθεί αυτή της Τυροφάγου - αγαπητό κίτρινο τυρί που κρύβεσαι στο ψυγείο μου την έχεις βάψει!

Τη χθεσινή άγια τούτη μέρα λοιπόν, σφάλλαμε! Δεν τσικνίσαμε κρεατικό! Παραδεχόμαστε όμως το λάθος μας και σπεύδουμε να επανορθώσουμε - με αποδείξεις!

Τεκμήριο Α: κρασάτα χωριάτικα λουκάνικα και χοιρομέρι σπιτικής παραγωγής - εδώ τα βλέπετε να καπνίζονται στο χωριό του προμηθευτή πρίν κανα 2μηνο. Φωτογραφία με τα καλούδια ψημένα δεν ανεβάζουμε επειδή σας λυπόμαστε :-)
















Τεκμήριο Β: τρομερής νοστιμιάς κοντοσούβλι από αρνίσιο κρέας, ικανό να σε κάνει να αλλαξοπιστήσεις - τελικά δεν σας λυπόμαστε και πολύ...










Φιλική συμβουλή: όσοι δεν έχετε φάει, καλύτερα να μην κλικάρετε τη δεύτερη φωτο...

Όπως αντιλαμβάνεστε, του δώσαμε και κατάλαβε αναδρομικά!

Αντί επιλόγου, θα σας πούμε μερικά έθιμα από δυο περιοχές με τις οποίες ο Στύλος σχετίζεται έμμεσα. Στην Κομοτηνή την Τσικνοπέμπτη καψαλίζουν την κότα που θα φαγωθεί την Κυριακή (Κυριακή της Απόκρεω). Επίσης, τα αρραβωνιασμένα ζευγάρια ανταλλάσουν βρώσιμα δώρα. Ο άντρας στέλνει στην αρραβωνιαστικιά του μια κότα (τον λεγόμενο κούρκο), ενώ εκείνη του στέλνει μπακλαβά και μια κότα γεμιστή. Τέλος, στην περιφέρεια της Πελοποννήσου σφάζουν χοιρινά από τα οποία φτιάχνονται η πηχτή, οι τσιγαρίδες, τα λουκάνικα, η γουρναλοιφή και το παστό. Ακολουθεί χορός, τραγούδι και ποτό μέχρι τελικής πτώσεως.