Ο φοβερός και τρομερός Bud Spencer!

Μόνο δύο μικρές λέξεις για σας σήμερα αγαπητοί αναγνώστες: Βud Spencer. Ένα (καλλιτεχνικό) όνομα που κρύβει μέσα του απίστευτη δύναμη! Μιλάμε για τον τεράστιο, τον ουρανό! Τον Ένα, το σπουδαίο το λατρεμένο - βλέπε αγαπητά Τρυπόνια. Χαλαρά τώρα, ο τύπος πρέπει να έχει ρίξει περισσότερες μπουνιές από το Rocky Balboa και το Van Damme μαζί! Ο μοναδικός που ίσως τον ξεπερνά είναι ο Chuck Norris - και αυτό παίζεται στα σημεία επειδή ο Chuck έριχνε περισσότερες κλωτσιές και επιπρόσθετα τον υποστήριζε ανέκαθεν το αμερικάνικο κατεστημένο! Όπως καταλάβατε, δεν έχουμε όρεξη για σοβαρά πράγματα σήμερις αλλά για ''φιλοσφία''... χαρ, χαρ! Ακολουθεί ένα μικρό αφιέρωμα στην υπέρτατα καλτ μορφή του τεράστιου - κυριολεκτικά - Ιταλού, ως ένα ελάχιστο δείγμα ευχαριστίας για την προσφορά του στην έβδομη τέχνη και την αγάπη που τρέφει ο Στύλος προς το πρόσωπό του.

Ο Bud που λέτε, το πραγματικό όνομα του οποίου είναι Carlo Pedersoli, γεννήθηκε το 1929 στη Νάπολη και ξεκίνησε να γίνεται γνωστός όχι ως ηθοποιός αλλά ως... αθλητής! Ήταν πρωταθλητής στην κολύμβηση (είναι ο πρώτος Ιταλός που έκανε τα 100μ ελεύθερο σε χρόνο κατω απο ένα λεπτό) και υπήρξε μάλιστα μέλος της Ολυμπιακής ομάδας της Ιταλίας το 1952 και το 1956. Έπαιξε επίσης επαγγελματικό water polo και κέρδισε και πρωτάθλημα με τη Lazio το 1954! Ενω διέπρεπε στην πισίνα, το παλικάρι είχε παράλληλα σπουδάσει και δικηγόρος αλλά τί να το κάνεις, αφού τον έτρωγε το μικρόβιο του ηθοποιού... Η πρώτη του συμμετοχή ήταν ως μέλος της Πραιτωριανής Φρουράς στο επικό Quo Vadis! Συνέχισε με μικρούς ρόλους σε ιταλικές παραγωγές αλλά γενικά η καριέρα του παρέμενε σε ρηχά νερά... Ώσπου το 1967 κάνει την κίνηση ματ να αλλάξει το όνομά του σε Bud Spencer (συνδυάζοντας τα συνθετικά της αγαπημένης του αμερικάνικης - μπλιαχ - μπύρας Bud + το όνομα του αμερικάνου ηθοποιού Spencer Tracy) και οι μετοχές του στο χρηματιστήριο του σινεμά ανεβαίνουν κατακόρυφα...

Πρωταγωνιστεί σε δεκάδες spaghetti Westerns που έκαναν θραύση και τον έκαναν διάσημο έξω από την Ευρώπη, με τις βιντεοκασέτες του να κάνουν το γύρο του κόσμου! Όταν δε έκανε ντουέτο με τον επίσης Ιταλό Terence Hill (άλλο βλαστάρι και τούτο), η καριέρα και των δύο απογειώθηκε! Απίστευτοι ρόλοι, με τρελή πλοκή στα όρια του γελοίου, θανατηφόρες ατάκες, κλισέ από όλα και για όλους, μουσικές χαμούρικες, μούρες που σε κάνουν να γελάς ολημερίς και οληνυχτίς και πολύ... χαστούκι! Παραδέχομαι ότι εκείνες οι σκηνές που φεύγει ο μπάτσος από το μουσάτο και ευμεγέθη Bud με ταχύτητα αστραπής με έχουν σημαδέψει ανεπανόρθωτα! Και οι κακοί αντίπαλοι να πέφτουν από τις παλάμες του δυο-δυο! ''Κλασικά'' πράγματα στα λογής σενάρια: κυνηγάνε εμπόρους ναρκωτικών, μεταμφιέζονται σε ό,τι φανταστείτε (και σε ιεραπόστολους!!!), μένουν σε υπερπολυτελή ξενοδοχεία, ''χτυπάνε'' τα καλύτερα μωρά, πιλοτάρουν ελικόπτερα και αεροπλάνα (αν θυμάμαι καλά ο Bud έγινε και πιλότος σε μία ταινία), καταστρέφουν περιπολικά και μαγαζιά σε ανελέητες αυτικινητο-καταδιώξεις, χαμός, δεν μένει τίποτα όρθιο! Και όπως πάντα, ο Bud που είναι και ο χοντρούλης της παρέας, κατεβάζει 2-3 πιάτα φαγητό στην καθισιά του! Κάποιοι κριτικοί μίλησαν πέρα από τα κλισε της υπόθεσης και για προσπάθεια απλοικής μίμησης του παλιού διδύμου του σινεμά ''Ο Χοντρός και ο Λιγνός''. Η ουσία είναι ότι οι τύποι είχαν δημιουργήσει μία σχολή (καρπαζιάς) μόνοι τους, πήγαν το σπαγγέτι ένα βήμα πιο πέρα και υπήρξαν σύμβολα για τη δημιουργία πολλών μεταγενέστερων χαρακτήρων. Μπορείτε να ρίξετε μία ματιά αν έχετε χρόνο και στο σαιτ που είναι αφιερωμένο και στους δύο εδώ!

Από το 1983 και μετά η καριέρα του Bud έκανε μία μικρή πτώση και από τότε προσανατολίστηκε πεισσότερο προς την τηλεόραση. Δεν χαλάστηκε και πολύ, αφού ο τιτανοτεράστιος άνοιξε αερομεταφορική εταιρία, τη Mistral Air, και ασχολήθηκε με τη σκηνοθεσία και τη συγγραφή σεναρίου. Τέλος, το 2005 επιχείρησε να ασχοληθεί και με την πολιτική (!) υπό την αιγίδα του κόμματος του Σύλβιο αλλά χωρίς επιτυχία. Εμείς πάντως θα τον θυμόμαστε με νοσταλγία για σκηνές όπως τις παρακάτω...


το πανηγύρι ξεκινά στο 1.29




εναντίον και των Βεδουίνων αμα λάχει


δείτε ξεγυρισμένο μπάτσουλο στο 0.35!


θεαματική είσοδος στο 0.53 για να ακολουθήσει κονταρομαχία πάνω σε μηχανάκια!


ο παραπληγικός και ο... κωφάλαλος! Ακούστε ατάκα στο 5.35!

Και για το τέλος, σκηνή από τη θεική ταινία Two Missionaries (1975), όπως καταλαβαίνετε και από τον τίτλο είναι από τις αγαπημένες του Δόκιμου :-)



Ο Κύριος να σας έχει καλά! Και τον Bud!!

Μaster bonus: απλά ακούστε!!!