Είναι οι δρόμοι ασφαλείς;

Επειδή η στήλη έχει ΚΑΙ κοινωνικές ευαισθησίες και επειδή ο Διδάσκαλος Στηλίτης αρέσκεται σε τέτοια θεματολογία, το σημερινό πόστ θα ρίξει μία ματιά σε μία πληγή που όλοι πάνω-κάτω γνωρίζουμε, τις συμμορίες ανηλίκων. Ξεκαθαρίζω από την αρχή ότι δεν θα ασχολήθω με το συμβάν του Άλεξ ή κάτι παρόμοιο αλλά απλά θα καταθέσω προσωπικό συμβάν. Τις προάλλες που είχα βγεί για μία απογευματινή βόλτα σε ένα κεντρικό δρόμο, παρατήρησα μία ομάδα 5-6 νεαρών (15-17 χρονών) στο απέναντι πεζοδρόμιο να πετάει ένα (άδειο) μπουκάλι μπύρας πάνω σε ένα αμάξι, τη στιγμή που βρισκόταν σταματημένο στα φανάρια. Το μπουκάλι έσπασε πάνω στην πόρτα του συνοδηγού και αμέσως η κομπανία έβαλε τα γέλια και άρχισε τα νταηλίκια. Ο οδηγός, με τη γυναίκα και τα παιδιά του μέσα στο αμάξι, ήταν από τους τύπους που δεν κάνουν φασαρία. Έκατσε λοιπόν και κοίταγε μέχρι να ανάψει πράσινο, προσπαθώντας παράλληλα να καθησυχάσει την έντρομη οικογένειά του. Κατόπιν απομακρύνθηκε, με μένα να φεύγω γεμάτος απορίες επίσης: τί θα γίνει με τα αλητάκια που κυκλοφορούν κατά αγέλες και τρομοκρατούν για το χαβαλέ τους τον οποιοδήποτε? Εαν ο τύπος κατέβαινε απ΄το αμάξι να τα πλακώσει, θα τα κατάφερνε? Και δεν μιλάω μόνο για την αναλογία 5 εναντίον ενός αλλά και για το ενδεχόμενο να έβγαιναν μαχαίρια ή κάποιο άλλο όπλο από τα μπουφάν. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό αλλά δυστυχώς είναι μία πιθανότητα που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Θα μου πείτε, μέσα σε κεντρικό δρόμο να γίνει τέτοια επίθεση? Και θα σας απαντήσω, τα πρόσφατα συμβάντα στη Θησέως τα ξεχάσατε? Ή μήπως ότι δεν μαθαίνουμε στις ειδήσεις σημαίνει ότι δεν συμβαίνει? Για να επανέλθουμε λοιπόν, το να κατέβει ο τύπος είναι ρίσκο, ακόμη και αν είναι σαν το Λεωνίδα από την ταινία '300'. Έτσι μένει μία σκέψη, να πάμε στην πηγή του ζητήματος. Γιατί τα αλητάκια πουλάνε μαγκιά στους δρόμους και γιατί άρχισαν κιόλας να προκαλούν από μόνα τους? Και το κυριότερο, τί μπορούμε να κάνουμε εμείς απέναντι σε αυτό το φαινόμενο? Δάσκαλε, δώσε λίγη από τη σοφία σου!

Ο Κύριος μεθ΄υμών,
Δόκιμος.