
Το μπουκαλάκι σε υποδέχεται με μία ξανθούλα γαλανομάτα Γαλάτισσα στην ετικέτα, η οποία κρατά το κριθάρι που μόλις έχει μαζέψει. Οι Γαλάτες συνήθιζαν να στέλνουν τις γυναίκες τους στα χωράφια για να συλλέξουν το κριθάρι, πρώτη ύλη για την παρασκευή μπύρας. Το ζυθοποιείο Du Bocq περηφανεύεται ότι συνεχίζει αυτή την παράδοση της μπύρας της εξοχής από το 1858. Μοιάζει δηλαδή όπως θα την έφτιαχναν λιγο-πολυ οι Γαλάτες. Επί της ουσίας τώρα. Η La Gauloise έχει ένα πολύ όμορφο ξανθό χρώμα, με λευκό αφρό που διατηρείται αρκετά. Το άρωμά περιέχει έντονη μαγιά ενώ απουσιάζουν τα φρούτα. Η γεύση έχει επίσης μαγιά και είναι ελαφρώς πικάντικη, δεν θυμίζει ωστόσο καθόλου τη γεμάτη γεύση μίας βελγίδας. Σε γενικές γραμμές η La Gauloise είναι μία ευχάριστη μπύρα, ευκολόπιοτη αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο. Σαφώς ανώτερη από τις εύκολες λύσεις που κυκλοφορούν στο εμπόριο, δε φτάνει όμως τα επίπεδα μίας Affligem ή Leffe Blonde. Φαντάζομαι πάντως ότι ο Αστερίξ δεν θα είχε και πολλές απαιτήσεις λίγο πρίν τη μάχη...Και αυτά που λένε για μαγικούς ζωμούς και τα τοιαύτα, μύθος! La Gauloise και μάλιστα με το λίτρο! Πώς νομίζετε ότι παρέμεινε ανυπότακτο εκείνο το Γαλατικό χωριό??!
Ο Κύριος μεθ΄υμών,
Δόκιμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου