Liefmans Kriekbier: άλλο φρούτο!

Καθοδηγούμενος από το ερευνητικό πνεύμα του αδελφού blog "Greeks for Beer" και την περιέργεια και θέλοντας να δικαιολογήσω το 'υπό δοκιμή' στάδιο στο οποίο ευρίσκομαι με τις ευλογίες του Δασκάλου μου Στηλίτη, σήμερα θα σας παρουσιάσω μία ξεχωριστή λιχουδιά την οποία δοκίμασα χθες. Όχι, δεν θα σας μιλήσω για λαχταριστά εδέσματα, ούτε θέλω να κλέψω λίγη από τη δόξα του αξεπέραστου Μαμαλάκη! Το θέμα και πάλι είναι η μπύρα και αυτή τη φορά κάτι αρκετά διαφορετικό.
Λοιπόν, αγνοώντας τις ικανότητές μου ως φωτογράφος (ειδικά το background τώρα που το βλέπω είναι χάλια, χάνεται και το μπουκάλι, απολογίες!), σας παρουσιάζω μία Βελγική φρουτο-μπύρα, την πρώτη του είδους που δοκιμάζω, ονόματι Liefmans Kriekbier. Πρόκειται για μία φλαμανδική γλυκιά ale (να με διορθώσουν οι γνώστες αν κάνω λάθος), η οποία περιέχει 6% αλκοόλ και είναι ζυμωμένη με κεράσια. Ως άμαθος καταλαβαίνετε την έκπληξη και την περιέργειά μου να γευτώ κάτι ξεχωριστό (κερασομπύρα (!) και μόνο το όνομα εξιτάρει τη φαντασία μου), οπότε το μπουκαλάκι πήγε κατευθείαν από το ράφι στο καλάθι του Δόκιμου! Ενισχυτικό δε της αγοράς υπήρξε και το γεγονός ότι επεξεργάστηκα τη χάρτινη συσκευασία της Liefmans και πρόσεξα το σηματάκι με διάκριση σε διεθνή διαγωνισμό (χάλκινο μετάλλιο στην κατηγορία της), ακόμη ένας λόγος λοιπόν ήταν η επιθυμία και το ψώνιο μου να δοκιμάσω βραβευμένη μπύρα! Και πολύ καλά έκανα τελικά!
Όπως μπορείτε να δείτε στη φωτογραφία αριστερά, η όλη κατάσταση ήταν πολύ προσεγμένη. Εκτός από τη χάρτινη γουστόζικη συσκευασία που έντυνε το μπουκάλι, με περίμενε ακόμη μία έκπληξη: φελός αντί για το σύνηθες καπάκι και ένας μηχανισμός τύπου σαμπάνιας που τον συγκρατούσε και μεγάλωσε ακόμα περισσότερο τη χαρά της εξερεύνησης!
Δεν είχα το κατάλληλο ποτήρι για το σερβίρισμα οπότε αρκέστηκα στο μοναδικό τραπιστικό που υπάρχει στο ντουλάπι. Το χρώμα της Kriekbier ήταν σκούρο βυσσινί και ο αφρός, αν και διατηρήθηκε λίγα μόλις δευτερόλεπτα, είχε ένα όμορφο κoκκινωπό χρώμα. Το άρωμα, όπως το περίμενα, είχε πρωτεύοντα ρόλο, με το κεράσι να μην ξεχωρίζει και τόσο ανάμεσα σε μία μυρωδιά που θύμιζε φρούτα του δάσους. Η γεύση ήταν γλυκιά, ελαφρώς κρεμώδης, με μαυροκέρασα και κάτι από σταφύλι να κάνει την εμφάνισή του. Δεν είμαι ειδικός αλλά το τελείωμα δεν με ενθουσίασε και πολύ, η αρχική φρεσκάδα δίνει τη θέση της σε μία οξύτητα κάπως ξινή, μπορεί φυσικά αυτό να είναι χαρακτηριστικό του τύπου της. Επιφυλάσσομαι δια την επόμενη φορά!
Γενικά πιστεύω ότι είναι μία πολύ καλή μπύρα, το μετάλλιο που απέσπασε στο διαγωνισμό δικαιολογείται μάλιστα και από το 92/100 που της δίνει το Ratebeer. Συνιστώ κάτι γλυκό για συνοδεία, προσωπικά μετάνιωσα που δεν είχα λίγη σοκολάτα, και νομίζω πάει πολύ ως επιδόρπιο μετά από ένα ωραίο δείπνο!

Ο Κύριος μεθ΄υμών,
Δόκιμος.