Στην Αθήνα τουλάχιστον και απόσο ξέρω και στις πυκνοκατοικημένες περιοχές της Θεσσαλονίκης, αυτό είναι ο κανόνας. Τα σούπερ-μάρκετ βρίσκονται στα ισόγεια των πολυκατοικιών. Μιλάμε βέβαια για ισόγεια κατασκευασμένα για εμπορικές χρήσεις όσο μπορεί κάτι τέτοιο να συνδυάζεται με το στυλ των πολυκατοικιών του '70.
Στενά με δρόμους πλάτους 3-4 μέτρων, παρκαρισμένα τίγκα και σουπερμάρκετ ΔΕΝ πάνε μαζί. Ατμόσφαιρα πλήρως αποπνικτική και ανθυγιεινή. Κανένας δεν αισθάνεται άνετα να αγοράζει νωπά προϊόντα μέσα σε αυτή την μπίχλα.
Και όμως, όπως το θυμάμαι εγώ δεν ξεκίνησαν έτσι. Οι μαρινόπουλοι και οι βασιλόπουλοι πριν καπου 15-20 χρόνια έκαναν μόδα τα μεγάλα βιομηχανικού τύπου κτήρια. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε και η ζήτηση έφερε την εξάπλωση. Πού όμως όταν στις αστικές περιοχές δεν υπήρχε τίποτα; Η ιστορία του σχεδίου πόλεως...
Κατάντια αλλά η πλειοψηφία την βρήκε την καλύτερη δυνατή λύση. Αυτά με τις πολυκατοικίες. Αν και το γκρέμισμα 2-3 τετραγώνων δε θα έβλαπτε...
Τελευταία βέβαια με τις καλύτερες προσβάσεις σε ΜΜΜ και αυτοκινητόδρομους, τα μεγάλα εμπορικά στα προάστια γνωρίζουν νέα άνθηση. Στις έντονα αστικές περιοχές νομίζω καλύτερη λύση θα ήταν νέου τύπου μπακάλικα. Τελευταία ξεπετάγονται σα μανητάρια τα μίνι μάρκετ και καλά κάνουν. Για τις μεγάλες αγορές μπορεί κανείς να βγεί στα προάστια και να έχει όλες τις ανέσεις. Για τα μικροπράγματα όμως είναι απαραίτητα τα σχεδόν ολοήμερα μινι-μάρκετ που βολεύουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου