Τελικά ο νέος χρόνος ξεκίνησε πολύ γευστικά...Έχοντας επιστρέψει στη βάση μου με μία σεβαστή ποσότητα από βελγικές μπύρες στις αποσκευές, αναπόφευκτα εμφανίστηκε το εξης δίλημμα: ''ποιά απ΄όλες τις δεσποινίδες να δοκιμάσω πρώτα, μήπως να πέσω με τα μούτρα σε αυτές που θεωρώ δυσκολότερες να βρω, πιο σπάνιες, να τις ευχαριστηθώ, και να αφήσω τις υπόλοιπες για μετά?'' Ευτυχώς πρυτάνευσε η λογική, η αυτοσυγκράτηση και το πνευματικό σθένος, αρετές που έχω αποκομίσει από την πολύχρονη εκπαίδευση/συναναστροφή με το Δάσκαλο, και έτσι φύλαξα τις κατά τη γνώμη μου σπανιότερες μπύρες και ξεκίνησα το γευστικό ταξίδι μίας Chimay Triple. Κάτι για το οποίο δεν μετάνιωσα καθόλου... 
Η Chimay είναι μία από τις γνωστότερες τραππιστικές μπύρες στον κόσμο, και ίσως η μοναδική που έχει εμπορευματοποιηθεί τόσο, ώστε να τη βρίσκουμε εύκολα και στα ελληνικά σούπερ μάρκετ, τουλάχιστον κάποιες από τις ετικέτες της. Η ζυθοποιία ιδρύθηκε το 1863 στο μοναστήρι Notre-Dame de Scourmont στο νότιο Βέλγιο, και παρασκευάζει επίσης επώνυμα τυριά (για περισσότερες πληροφορίες, δείτε: www.chimay.com). Η Chimay Triple (άλλως Chimay White Cap), η οποία αποτελεί το βαρύ πυροβολικό της εταιρίας, είναι μία αυθεντική τραππιστική μπύρα (και όχι τύπου αββαείου) τριπλής ζύμωσης, με περιεκτικότητα αλκοόλ 8%. Πίνεται καλύτερα σε ποτήρι τουλίπα (όπως της Duvel) ή σε τραππιστικό με πλατύ στόμιο. Ντυμένη στα λευκά, με την παραδοσιακή εμφάνιση της Chimay, στο κέντρο του μπουκαλιού αναγράφεται το όνομα της εταιρίας και ακριβώς από πάνω βρίσκουμε το λογότυπό της, ένα θυρεό με την επιγραφή 'Chimay, Αδελφοί Τραππιστές' και δύο γαλλικά κρίνα. Δεξιά και αριστερά του θυρεού βρίσκουμε το είδος της μπύρας, Triple.
Η εν λόγω μπύρα έχει το τυπικό χρυσό χρώμα που έχουν οι περισσότερες tripel αλλά αυτό είναι το μοναδικό τυπικό χαρακτηριστικό της! Με εμφάνιση σαφώς πιο 'βασιλική' από τα συνηθισμένα, το κεχριμπαρένιο περιεχόμενο συνοδεύεται από ένα πλούσιο, κρεμώδη αφρό, ο οποίος διατηρείται αρκετά, αφήνοντας ένα ομοιόμορφο δαχτυλίδι κατά την πόση. Το άρωμά της σαφώς φρουτώδες, με έντονη τη φρέσκια μαγιά και το λυκίσκο, προσωπικά μου θύμισε κάτι από Tripel Karmeliet, αν δεν γίνομαι βλάσφημος! Η γεύση της μαγεία, με εμφανή τον αλκοολούχο χαρακτήρα της. Έντονη η παρουσία φρούτων, όπως μπανάνα και μοσχοστάφυλο, που συνδυάζουν τη γλυκύτητά τους με στοιχεία από καρυκεύματα στην εντέλεια, αφήνωντας μία ελαφριά πικράδα στο τελείωμα. Νιώθεις πως θέλεις κι άλλο κάθε φορά που αφήνεις το ποτήρι στο τραπέζι, δεν ξέρω αν μπορώ να χαρακτηρίσω την επίγευση κάπως ξηρή εξαιτίας αυτού, αλλά πιο καλή - για το Δόκιμο - δε γίνεται! Δε γνωρίζω εαν μπορούμε να τη δοκιμάσουμε συνοδεία φαγητού, εγώ πάντως τη γλέντησα μόνη της! Απόλαυση με όλη τη σημασία της λέξης, άνετα θα έπινα ακόμη μία στο καπάκι εαν είχα τη δυνατότητα! Σίγουρα μία μπύρα που αξίζει την υψηλότερη βαθμολογία, το RateBeer δίνει 97/100, το BeerAdvocate -Α, με πολλά κολακευτικά σχόλια, ο Δόκιμος 9/10 εκστασιασμένος! Συνιστώ, συνιστώ, συνιστώ, εις την τρίτη δύναμη!!! Για αρχάριους και προχωρημένους!
Ο Κύριος μεθ΄υμών,
Δόκιμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου